ra
ns
RODENT
s
r
Emile DE KORT
m Mem en Domen
Potterstraat.^
TELEVISIE
EMILE DE KORT
EEN MISVERSTAND
i
mi:
vluq spawn
I
I
Gevraagd f 4000 ter leen
I
De Radiospecialist
w
GULDE
I
'f^u&nhoub
C. v. GOOL Znn.
C. p. GOOL <S Znn.
Adverteert in dit blad
i S
Laat u kleden bij:
Onze Feuilleton
29
peditie, vooral ook
Flora
Wordt vervolgd.
GEVRAAGD
lm:
-T
M
Rattenbestrijding!
Erkende Drogisterij Em. de Jong, Baarle-Nassau
De verzamelaar, P. Camp
GEVRAAGD
Beste en oudste adres voor alle
machinale
SPOED1
Baarle
Kapelstraat 165
A
I
p*
N
i
een paar
flinke jongens
leeftijd 17 jaar
Zelfstandige dienstbode
in banketbakkerij te Turnhout. Klein
gezin en wasch buitenshuis bij J. Van
Erpen, St. Antoniusstraat 29- Inlichtin
gen bij A. Bastijns-van Gooi, Grens B71
Baarle-Nassau
EM. DE JONG
Fa. GEBR. VAN RIEL
Schoenfabriek Gilze
F
ij
200 gram DRAGEE LETTERS
voor 36 cent
met 7 Sparzegels extra
eventueel Hypotheek tegen billijke ren
te. Brieven onder letter C. T,
naar’
issas®
uk
timmerwerken lijst
werken enz. Speciaal adres van
alle soorten van rolluiken
Hoewel Lord Norman niet het minste
voorgevoel had van
hoofd hing, nam
de hertenjacht deel. Hij
hartstochtelijk liefhebber
in deze omstandigheden
op
Te koop aangeboden een z. g a n.
wieg tegen zeer billijke prijs
te bevragen bij J. C. Roovers, Chaamse Koerier
Chaam, Meijsberg A 184
Wilt U er nader kennis mee ma
ken? Bespreek met ons en kom
'n avond bij de warme kachel
van ‘n programma genieten.
Loveren A 194a Baarle-Nassau
De grootste keus in alle stoffen Fijn maatwerk
De Kampioen der kleding
Let op het juiste aders
Houdt U aan
voor spoedige indiensttreding
EIERBOND Baarle-Nassau
Leveranciers die eieren geleverd hebben in de 2e
helft van 1949, kriigen hiervoor een extra toeslag
van 40 ct. per 100 eieren. Deze toeslag moet PER
SOONLIJK Maandag of Dinsdag worden afge
haald in het magazijn.
„Niet? Dan... dan moet het Bruce’s schuld
zijn. Maar hij heeft er zeker nu al spijt van!
Het is nog niet te laat om alles goed te ma
ken. Flora, laat mij doen, wat een broer
voor je zou doen! Geef mij de voldoening,
deze breuk tussen jullie te mogen helen. Mag
ik dat?”
„Neen,” antwoordde zij hees. „Dat kan
niemand, zelfs u niet.
Laat mij aan hem schrijven!” pleitte hij.
„Wij zijn oude vrienden, Flora, ik ken Bruce
en ik weet, dat hij op het ogenblik even hevig
lijdt als jij! Laaat mij hem schrijven! Eén
woord kan zoveel goedmaken!”
De tranen rolden over haar wangen, toen
zij het hoofd schudde.
„Neen, niets is in staat, om het tussen ons
weer goed te maken,” zei zij, en er was iets
in haar stem, dat Bertie van de waarheid van
haar woorden overtuigde.
„Dan... dan heeft hij je een groot on
recht aangedaan!” verklaarde hij, terwijl een
blos van ergernis zijn jongensachtig gezicht
overtoog. „Is dat zo?
„Hij heeft mij een onherstelbaar onrecht
aangedaan,” antwoordde Flora eenvoudig.
Bertie trok zijn overjas los, alsof hij stikte.
„Hemjel! Hij... hij is je toch niet ontrouw
geworden? Neen, dat is niet mogelijk!
Zij wendde zwijgend haar gelaat af.
„Dus het is zoo? Bruce! O, Flora, er moet
een misverstand in het spel zijn. Ik ken Bruce
al mijn hele leven, ik zou met mijn eigen eer
voor hem in durven staan...
„O zwijg toch!” kreunde zij. „Het is immers
alles nutteloos! Ik zelf zou met mijn eer voor
hem hebben ingestaan... en je ziet, wat er
gebeurd is.” Haar lippen beefden. „Zeg niets
meer tegen mij. Er is niets, neen, niets, dat
in staat is, de kloof tussen Lord Norman en
mij te overbruggen! Ik wil hem nooit meer
terugzien. Als je medelijden met mij hebt...”
„Flora!”
„Zeg dan niets meer. Beloof mij, dat je
hem niet schrijven zult. Hem schrijven! Ik
zou die vernedering niet te boven komen. O,
Bertie, je moet niet denken, dat ik ondank
baar ben! Maar geen vriend, zelfs geen broer
kan in dit geval iets voor mij doen. Wij moe
ten allen onze eigen lasten dragen ik de mijne
evengoed. Doch ik zal uw vriendelijkheid
nooit vergeten, Lord Clifforde, nooit! De
hemel weet, met hoeveel dankbaarheid ik die
zal blijven gedenken! Flora stak haar smalle
hetgeen hem boven het
hij toch slechts node aan
was weliswaar een
van de jacht, maar
zou hij veel liever
-p Ballyfloe, bij Flora, zijn gebleven. Doch
het was hem onmogelijk, zich terug te trek
ken. Sir Joseph had de expeditie, vooral ook
om hèm, georganiseerd.
Het gezelschap vertrok vroeg in de och
tend. Lord Norman was erg zwijgzaam, maar
toen zij het jachthuis eenmaal bereikt had
den, werd hij wat opgewekter, en na ’t diner
vertelde hij zelfs met veel smaak van zijn
vorige jachtavonturen.
Om elf uur besloot men ter ruste te gaan.
Daar het huis niet groot was, moesten de
gasten met tweeën in een vertrek slapen, en
Lord Norman had een heel jonge man, zo
juist van de hogeschool, en een vurig bewon
deraar van zijn persoon, tot kamergenoot.
Kort voor het naar bed gaan, was de knaap
want veel meer dan een knaap was hij
niet naar boven gegaan, en had er voor
gezorgd, dat het vuur in de haard lustig
vlamde, en dat alles zo comfortabel was, als
de omstandigheden dat veroorloofden. Hij
hoopte in stilte, dat Lord Norman hem zou
toestaan, zich de volgende morgen met hem
samen op pad te begeven.
„Zo, Harry,” zei Bruce, toen hij boven
kwam. „Ik zie, dat je de oude college-dagen
nog niet vergeten bent. Je hebt het hier wer-
(nn
Ditmaal was het Flora’s beurt om te
troosten. Zacht en schuchter drukte zij zijn
hand en fluisterde: „Je hartelijkheid heeft mij
al zoveel goed gedaan, Bertie! Ik zal het nooit
vergeten, en weet ook jij, dat je in Engeland
een zuster hebt, die bezorgd is voor je veilig
heid en je geluk, en die nooit zal vergeten,
welk een trouw vriend je voor haar geweest
bent!”
„Dank je, Flora,” mompelde Bertie met
tranen in zijn stem. „O. als ik Bruce’s geluk
had gehad! Ik zou het niet zo lichtzinnig ver
speeld hebben!”
Tijd ontbrak, om meer te zeggen. Hij moest
zich haasten, om een kaartje voor Flora te
nemen efi haar veilig in een coupé te instal
leren. Tot op h’et laatste ogenblik hield hij
haar hand vast.
„Vaarwel, Flora! Mijn gedachten zullen
altijd bij je zijn!”
Toen voerde de trein haar meedogenloos
van hem weg.
XIX. DE HERTENJACHT.
bevende hand uit.
Bertie drukt zij bijna heftig. „Als ik het
maar had kunnen voorzien!” Hij haalde zijn
horloge te voorschijn, terwijl de taxi voor
het station stopte. „Eén ding had ik dan ten
minste kunne ndoen, mij terugtrekken uit
deze zaak, waaraan ik nu onherroepelijk vast
zit.”
Flora keek hem vragend aan. Zijn gezicht
was heel bleek, en hij klemde zijn lippen vast
op elkaar, alsof hij een heftige pijn onder
drukte.
Flora... Miss Carlisle, de reden, dat ik
u niet naar huis kan vergezellen, dat ik niet
bij u kan blijven, juist nu u een vriend zo
hard nodig hebt, is, dat ik vandaag nog En
geland moet verlaten.”
„Engeland verlaten?” vroeg Flora mat.
„Ja,” antwoordde hij. „Ik heb bevel gekre
gen, om in actieven dienst te treden, en ben
nu op weg naar mijn regiment.”
„Uw regiment?” vroeg Flora verwonderd.
„Miss Carlisle,” vervolgde hij, zonder een
ogenblik zijn ogen van haar smartelijk ge
zichtje af te wenden, ik heb geprobeerd, om
u te vergeten, neen, schrik niet, ik zal u niet
van mijn liefde spreken, nu u in deze toe
stand verkeert! Ik heb eerlijk en waarachtig
geprobeerd, mijn verdriet te boven te komen,
maar ik ben er niet in geslaagd. Toen ik in
de krant las, dat Bruce datgene had gewon
nen, wat ik verloren heb, werd Engeland mij
onverdraaglijk. Ik durfde de mogelijkheid,
van u en hem te ontmoeten, terwijl mijn liefde
nog zo hevig in mijn leefde niet riskeren. Toen
braken de onlusten in Indië uit. en men had
vrijwilligers nodig: daarom bood ik mij aan.
Ik was reeds officier en gaf mij nu op voor
actieven dienst. Gisteren ben ik aangenomen
en kreeg bevel mij in te schepen.
Zijn hand drukte de hare innig, en
had de moed niet, om ze terug te trekken.
„Nu is het te laat. Ik moet gaan, en jou
alleen achterlaten met al je moeilijkheden,
Flora. O, wat ben ik dom geweest! Als ik
maar geduld had gehadNeen, begrijp
mij niet verkeerd,” onderbrak hij zichzelf,
toen Flora haar hand uit de zijne terugtrok.
„Denk niet, dat ik de hoop koester, je voor
mij te winnen, hoewel de hemel weet, waar
toe een liefde als de mijne al niet in staat zou
zijn. Ik beschouw mijzelf als je broer, Flora,
en het valt mij hard, om je zo te moeten
achterlaten.”
kelijk gezellig weten te maken. Wat een
heerlijk vuur! Het nadeel ervan is alleen, dat
je aanvechtingen voelt, om er bij te blijven
zitten, in plaats van naar kooi te gaan. Heb
je er iets op tegen, als ik een sigaar,opsteek?
Zeg het maar gerust, als het zo is.”
„Welneen, absoluut niet!” verklaarde Lord
Harry. „Ik zal je gezelschap houden, als ik
je tenminste niet stoor.”
Lord Norman lachte; de verknochtheid
van de knaap deed hem aangenaam aan.
„Hier, steek op,” zei hij, hem zijn siga
renkoker presenterend. „We moeten het
toch niet te laat maken. Morgen is het voor
dag en dauw opstaan, en het zal geen ge
makkelijke taak zijn, die ons wacht.”
„Ik geloof, dat ik geen oog toe zal kunnen
doen van opwinding,” verklaarde Lord
Harry. „O, tussen twee haakjes, Norman,
zou je het vervelend vinden, als ik me mor
gen bij jou aansloot, in plaats van bij een
van de anderen? Ik weet wel, dat het een
grote gunst is, die ik je vraag, maar ik be
loof je, dat ik precies zal doen, wat je zegt.”
Lord Norman knikte.
„Ik zal het heel prettig vinden, als je me
gezelschap houdt, Harry,” zei hij, niet ver
moedend, wat het gevolg zou zijn van dit
gezegde.
Het ging de volgende morgen aan de ont
bijttafel' rumoerig en vrolijk toe. De meeste
gasten namen hun koffie staande, en toen
de zon haar eerste stralen over de heuvels
wierp, begaf het gezelschap zich op pad. De
jagers gingen te voet, en de knechten volg
den op enige afstand met de paarden. Zoals
hij beloofd had, koos Lord Norman Harry
tot zijn jachtgezel, en Donald, een Schotse
knecht, en een expert op het gebied van
sluipjachten, voegde zich bij hen.
Donald kende de hele streek op zijn
duimpje, en sluw als een indiaan, geleidde
hij hen naar een plek, die een uitverkoren
plaats van samenkomst was van het konink
lijk wild. Zwijgend kropen zij van de ene
beschuttende rots naar de andere, hun ogen
strak op de heuvels voor zich gericht, of zich
daar geen gewei tegen de blauwe hemel af
tekende. Tegen twaalf uur, terwijl zij in een
kleine vallei verborgen lagen, hun geweren
geladen in hun handen, maakte Donald plot
seling een waarschuwend gebaar, en even
later daalde een hert de heuvel voor hen af,
en kwam de vallei binnen.
/O
®s
Boekhandel-Drogisterij, Baarle.Nassau
DC SPAR
■L l I I I
5SË!
M
cr:
■■Hl
nSt
91
i
i
Wij ontvingen een partijtje
PRACHTIGE ZAKMESSEN
a f 1,45
SEEIV V'
sw~=
250 gram SPECULAAS (ons
succes) voor 50 cent
met 1 0 Sparzegels extra
Bij al Uw boodschappen geeft de
Spar-kruidenier U Spar-zegels.
Vóór U 't weet hebt U er genoeg
om weer een GULDEN terug te
krijgen I Ook al door de vele
wekelijkse aanbiedingen met
EXTRA ZEGELSI
Nu ook met het
Spar-waarborgmerk
TOMATEN-PUREE per
blik 40 cent met altijd
Wl KERK
6A»«MI>K«1 X KWAIITEII
8 Sparzegels extra
PUDDINGSAUS p.
II. 30 cent met altijd
6 Sparzegels extra
Film bij U in de huiskamer
Koop bij de vakman, die U a>le ge
wenste inlichtingen en hulp kan geven
k4odt. wa>awwjii'»»ruw»»i'n»w*—»o^^^^—■imbji—!-■■■ ihka»»
