Pater Damiaan
Waar??
Baade’s Nieuws- en Advertentieblad
OLYMPIA
J
i
SCHIMMENKAMP.
Weekblad voor Baarle**Nassaij”Hertog en Omstreken.
Neptunus aan boord van
„de Willem Barendsz",
pen, was ingericht. Het behoeft nauwe
lijks betoog, dat de gebruikelijke inzee-
zijn echte walvischvaarders!
Van de gelegenheid, dat Neptunes zijn
rijk verlaten had om ons te bezoeken heb
ik gebruik gemaakt hem een interview af
te nemen. Het viel mij cp, dat hij er ma
gertjes uitzag. Ongetwijfeld heeft hij tij
dens de oorlogsjaren een benauwden tijd
doorgemaakt.
Hij vertelde mij weduwnaar te zijn,
maar omdat deze vertrouwelijke mede-
deeling hem zichtbaar nerveus maakte
bracht ik het gesprek onmiddellijk op de
walvisvangst, waarvan hij goede resulta
ten verwachtte. Hij gebruikte de kernach
tige uitdrukkingen: „Desnoods bevriezen
voor de deviezen!" Het spreekt vanzelf,
dat ik deze orgineele vondst in een extra-
neptunus-editie van de „Walvisch-Cou-
rant“ vastlegde.
ber j.l. om 14 uur den evenaar, zoo seint
ons de speciale aan boord van de „Wil
lem Barendsz". De bemanning was in ge
spannen verwachting qe de komst van
Neptunus, die zich reeds enkele malen
per radio had laten aankondigen. U weet
dat onze walvisvaarder van vele gemak
ken is voorzien en dat a? i boord een ra
dio installatie is aangedacht, waardoor
waarbij de doop natuurlijk het hoogte
punt vormde. Ook de domine moest er
aan geloven, maar deze kweet zich op
voorbeeldige wijze van zijn taak, die hij
daarnevens te vervullen had door elk
„slachtoffer" toe te spreken en een zee
naam te geven. Een onwillige, de kapper
die kennelijk weinig zin had om de doop
plechtigheid te ondergaan en in figuurlij-
ken zin op andere wijze poogde onder
te duiken, werd voor straf aan een ket
ting gelegd om daarna een extra beurt te
krijgen in de groote waterbak, die speel
de deviezen" aal voor deze doopplechtigheid, waaraan
EVANGELIE VAN DEN ZONDAG.
de bemanning gemakkeHk op de hoogte I ^aai Spinnen te vestigen. Hun mannen
wordt gehouden van difcse gebeurtenis
sen en veelal ook een^amofoonplaten-
concert te beluisteren wL Maar op deze
J dag spitste ieder zicKW'Wt feest van den
zcegou. w ei nooit zou nq op zoo maje
steitelijke wijze zijn ingehaald als aan
boord van den walvisvaarder mogelijk
werd gemaakt, doordat de slipway hem
tot toegang kon dienen.. Het scheen nu in
derdaad alsof hij zoo uit de diepten van
den oceaan opdook en als in een sprookje
of als in een verhaal van Jules Verne
langs de walvisstraat-zoais wede slipwajy
waarlangs straks immers de walvissen
naar binnen gesleept zullen worden- op
ons toeschreed met groot gevolg, onder
de tonen der muziek.
Kapitein Visser genoot de eer Neptu
nus op waardige wijze te ontvangen. De
zeegod overhandigde hem ais blijk van
waardeering, nu voor de eerste maal
sinds 100 jaar een Nederlandse walvis
vaarder zijn wateren bevaart, een oorkon
de, En toen begon het eigelijke feest,
Wij passeerden op den 17 den Novem
j pingen en het seheren groote hilariteit
verwekten. Bijzondere vermelding ver-
j dient de aanwezigheid van drie vrouwen
i op ons schip, dat na Kaapstad echter geen
I „vrouw aan boord" meer zal kennen.
Ook zij moesten aan de plechtigheid deel
nemen. In Kaapstad zullen zij de Willem
Barendsz" verlaten om zich aldaar met
H
i-.r-s
41 e Jaargang.
Nummer 4 7
t
HET VERVOLGVERHAAL.
per m. m.
Uitgave: Drukkerij E. de Jong, Baarle-Nassau.
Bij de laatste woorden was zijn toon tot een
nauwelijks verstaanbaar gefluister gedaald. En
nu haalde hij scherp adem en snoof de lucht
hoorbaar op.
Diezelfde geur ook, sprak hij dan verder,
dennenbomen en een houtvuur. Hier had ik
vroeger moeten heengaan-
Opeens echter brak een andere boodschap
de stilte, het krakend geluid van een oude ver
sleten stem:
Steekt ze de hoogte in vriendjes! Hooger!
Probeert de sterren uit den hemel te halen.
Dick gehoorzaamde onmiddellijk. Er lag ‘n
glimlach om zijn lippen. Was dit niet als in een
sprookje? Zijn voorgevoel was totaal bewaar
heid. De Kip was zoals hij vanaf het eerste oo-
genblik van hun ontmoeting vermoed had, nie
mand anders dan Freddy, de zoon van Parker,
die destijds, nu ongeveer 10 jaar geleden, door
de Mexicanen geroofd was geworden. Sinds
hij het verhaal vernomen had, had hij overal
navraag laten doen en was aldus op het spoor
gekomen. Hij had persoonlijk uit den mond
i
Zaterdag- 23 November 1 94-5.
Verschijnt iedere Zaterdag. Prijs f 2.50 per half jaar. Advertentie prijs 4 cent
Redacteur: Emiel de Jong
Hoofdstuk 24, 15-35. I
In dien tijd zeide Jezus tot zijn leerlingen: I
Waneer gij den gruwel der ontheliging, waarvan
gesproken is door den profeet Daniël, ziet staan
in de heilige plaats,die het leest, begrijpe het
alsdan vluchten, die in Judea zijn, naar de
bergen, en wie op het dakterras is, dale niet af
om iets uit zijn huis te n emen, en wie op hetvelcl
is, keere niet terug om zijn kleed te halen. Doch
wee den zwangeren en den zoogenden in die da
gen 1 En bidt, dat uw vlucht niet plaats hebbe
in den winter of op den Sabbat. Want daar zal
grootte ellende zijn, zooals er gev-eest is van het
begin der wereld tot nu toe en zooals er niét meer
wezen zal. En zoo die dagen niet verkort wer
den, geen mensch bleef behouden maar om de
wille der uitverkorenen zullen die dagen verkort
worden. Als dan iemand u zegtZiet, hier is de
Christus of ginds, gelooft het niet. Want er zul
len valsche Christussen en valsche profeten op
staan, en zij zullen grootte teekenen en wonde
ren verrichten, zodat, indien het mogelijk ware,
zelfs de uitverkoren in dwaling zouden worden
gebracht. Ziet, Ik heb het u voorspeld. Als zij u
dan zeggen Ziet, hij is in de woestijn, zoo gaat
niet, uitziet, hij is in de binnenkamers, gelooft
het niet. Want gelijk de bliksem uitschiet van
het oosten en licht tot in het westen,.zoo zal- ook
de komst van den Menschenzoon zijn, Waar er
gens het aasjs, daar zullen zich ook de gieren
verzamelen, En terstond na de kwelling dier
dacjen, zaj de zon
maan zal haarlicht niet geven, en de sterren zul
len vallen van den hemel en de krachten der
hemelen zullen geschokt worden. En dan zal hét
teekenvanden Menschenzoon aan den hemel
verschijnen en dan zullen alle geslachten der
aarde weeklagen en zij zullen den Menschenzoon
zien komen op de wolken des hemels met groote
'macht en majesteit, En Hij zal zijn Engelen zen
den met luidschallende bazuinen, en zij zullen
zijn uitverkoren verzamelen van de vier wind
streken van het èène einde des hemels tot het
andere. Leert van den vijgeboom een gelijkenis
waneer zijn tak reeds zacht wordt en bladeren
uitspruiten, dan weet gij dat de zomer nabij is
zoo ook waneer gij dit alles ziet, weet dan, dat
het nabij is en voor de deur staat. Voorwaar, Ik
zeg u, dit geslacht zal vergaan, totdat al deze
dingen zullen geschied zijn. Hemel en aarde zul
len geschied zijn. Hemel en aarde zullen voor
bijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbij
gaan.
13)
De Kid was bleek geworden. Hij legde zijn
hand op den arm van Dick Dixon. De hand
beefde
Dit lied fluisterde hij. Ik heb het nog ge
hoord- Lang geleden. Het was niet in de buurt
En opeens groeide de opwinding in zijn stem
tot uiterste spanning.
Schimmenkamp heet deze plaats. Ik ben
reeds eenmaal in Schimmenkamp geweest. Het
was jaren geleden. Ik was toen nog een knaap.
En ik was niet alleen. Mijn.,... mijn vader was
bij mij. En een andere. Een oude man, die dit
zelfde lied gezongen heeft, ‘s Nachts heeft men
het kamp overvallen. Men heeft mij meege
voerd naar Mexico. De herinnering is vervaagd
En daarna helemaal verloren gegaan. Maar
deze omgeving Ja, ik ben hier reeds vroeger
geweest. Mijn vader
van een dervaquero's van een Mexicaansche
Hacienda vernomen, dat bij hen een jonge
Amerikaan in dienst was geweest, die zich zelf
had vrijgevochten en nu onder den naam Kid
Lichtning door het Westen zwierf, levend van
de jacht en van enkele maanden werk hier en
daar. Of die knaap Freddy heette wist hij niet.
Maar hij was er zeker van, dat het een „Ameri
cano" een Gringo" was.
Sindsdien had Dick zich steeds op de hoogte
laten houden van de gedragingen van Kid
Lichtning. Hij had niets willen zeggen tegen
parker, maar in stilte gehoopt dat hij met de
Kid vriendschap zou kunnen sluiten. Pan zou
hij de proef nemen, die heden zoo schitterend
geslaagd was: hij wilde in den jongenman de
jeugdherinneringen opwekken door hem naar
de plaats te voeren waar het meest tragische
voorval van zijn leven had plaats gehad. Zulks
moest een onuitwisbaren indruk op den kleine
gemaakt hebben Nu de omstandigheden bo
vendien gewild hadden, dat het kader volledig
indentiek was aan datgene waarin de droeve
feiten destijds waren voorgevallen, was de her
innering spontaan teruggekomen en bleef er
geen schaduw van twijfel meer over.
Wordt vervolgd
verduisterd worden, en d.e
„Desnoods bevriezen voor
zegt hij in een intérvieow. I 129 opvarende zich moesten onderwer-
