Baarle's Nieuws
en Advertentieblad
J
Raadsvergadering
De huislachtingsregeling
en haar toepassing
I
een
die bestemd zijn om de voedselvoorzie
ning van het geheele volk te helpen
waarborgen, te eigen behoeve gebruikt.
De raad der gemeente Baarle-Nassau
kwam Dinsdagavond in openbare verga
dering bijeen, onder voorzitterschap van
Burgemeester de Grauw.
De notulen der vorige vergadering die
ter inzage hebben gelegen, werden goed
gekeurd.
Conform voorstel werden enkele pos
ten Baat- en hondenbelasting 1945 voor
oninbaar aangenomen. Het betreft hier
van eigenaren die door net oorlogsge
weld hun have en goed verloren heb
ben.
Eveneens conform voorstel wordt het
vermenigvuldigingscijfer voor de heffing
schoolgeld van het lager onderwijs vast-
EVANGELIE VAN DEN ZONDAG.
Hoofdstuk 5, 1-11
In dien tijd gebeurdo het, dat de menigten op
Jezus aandrong om het woord Gods te horen, ter
wijl Hij bij het meer van Genesareth stond. En
Hij zag bij het meer twee scheepjes liggen. Maar
de vissers waren uitgestegen en reinigde de net
ten. Hij nu ging aan boord van een der scheepjes
dat van Simon, en vroeg hem, een weinig van
wal te steken. En neergezeten leerde Hij de scha
ren uit het scheepje. Zodra Hij echter ophield
met spreken, zeide Hij tot Simon: Steek van wal
in volle zee en werpt uw netten uit ter visvangst
En Simon antwoordde en zeide Hem: Meester,
den gehelen nacht door hebben wij gearbeid
en niets gevangen, maar op uw woord zal ik het
net uitwerpen. En ze deden het en vingen een
groote menigte vissen. Maar hun net scheurde,
en ze wenkten hun medevissers in het andere
scheepje om hen te komen helpen. En ze kwa
men, en, men vulde beide scheepjes tot zinkens
toe. Op dit gezicht viel Simon Petrus voor Jezus
voeten en zeide: Ga van mij weg, want ik ben ‘n
zondig mens, o Heer. Want ontzetting had hem
bevangen, en allen die met hem waren, over de
visvangst die ze gedaan hadden. Eveneens ook
Jacobus en Joannes, de zonen van Zebedeus, die
Simons deelgenoten waren. En tot Simon zeide
Jezus: Vrees niet, van nu af zult ge mensen van
gen. En ze verlieten alles en volgden Hem.
gesteld. Idem verordening houdende be
palingen lot uitvoering van het vorde-
ringsbesl uit woonruimte.
Het lid de Jong merkt op overtuigd te
zijn, van de noodzakelijkheid dezer ver-
ordering.
Principieel ziet hij er echter een aan
tasting van het eigendomsrecht in. Spre
ker zou daarom willen zien dat, waar mo
gelijk, de eigenaar te beslissen kreeg.
Spreker heeft in enkele gemeenten ge
volgd hoe deze verordening in andere
gemeente werkt. En heeft ook enkele
mindere gelukkige beslissingen gezien.
De voorzitter zegt dat vordering een
Het kan niet worden toegestaan, dat onprettig iets is, Hij zou daarom wensen
n kleine greep menschen producten, i dat de inwoners zouden inzien dat de be-
bestemd ziin om de voedselvoorzie- schikbare woonruimte zoo goed moge
lijk verdeeld werd en dat de bewoners
die over veel woonruimte beschikken
vrijwillig tot onderverhuur zouden over
gaan. Verder zal hij waar mogelijk de
beslissing aan den verhuurder laten
indien zij billijk was. Waar dit echter niet
het geval is moet worden ingegrepen.
Enkele wijzigingen in de verschillende
begrootingsposten 1946 worden goedge
keurd. Besloten wordt tot aankoop van
een perceel grond voor den bouw van 2
arbeiderswoningen aan den Chaamschen
weg. Dit in het kader van het urgentie
program, in 1947 waarschijnlijk- acht.
Bovendien zal dan ook waarschijnlijk
door particulieren met rijkssteun ge
bouwd kunnen worden.
Op een vraag van het lid de Jong om
trent noodwoningen zegt de voorzitter
dat deze in Baarle minder gewenscht
waren. Na verloep van enkele jaren zou-
Weekblad voor
Redacteur: Emiel de Jong.
men het geheele jaar verzekerd is van
een vleesrantsoen van 500 gram per
gezinslid per week en bovendien van het
vlees en het spek, dat het gemeste varken
bij slachting meer woog dan 90 kg. maar
hieraan kunnen geen rechten worden
ontleend, evenmin aan het feit, dat men
thans reeds een biggetje gekocht heeft.
En waarom zou deze cotegorie personen,
alleen omdat zij in plattelandsstreken
woont, in een bevoorrechte positie moe
ten worden gehandhaafd?
Een toestand, die in den oorlog en tij
dens de bezetting is onstaan, mag nu
eenmaal niet ten koste van het algemeen
belang worden gehandhaafd. Thans
dient in de eerste plaats de graanvoorzie-
ning van ons volk voor de directe con
sumptie zo veel moqelijk verzekerd te
worden. De voorziening'is zeer sterk af
hankelijk van invoer uit het buitenland,
waarbij wij van onzen kant er met het
oog op de krappe wereldgraanpositie
voor moeten zorgen dat-onze eigen voor
menschelijke consumptie bestemde pro
ducten, niet voor andere doeleinden wor
den gebruikt.
We mogen aannemen, dat per huis-
slachtingsvarken om een goed slachtge-
wicht te bereiken, behalve afvallen e.d.
100 kg. krachtvoeder moet worden ver
schaft. Dit beteekent, dat ongeveer 50000
ton voedergraan en graad en peulvruch
ten voor menselijke consumptie, aan de
algemeene voorziening wordt onttrok
ken.
Het argument, dat het houden van
meer huisslachtingsvarkens de vlees
voorziening zou verbeteren, houdt geen
stand. In de eerste plaats zouden de voor
de huisslachting bestemde varkens dan
voor de distributie beschikbaar moeten
komen, doch bovendien is de stelling, dat
wij voor het giaan vlees terug krijgen on
juist. Het omzetten van graan in vlees
geeft aan voedingswaarde belangrijk la
ger rendement.
De onlangs gepubliceerde huisslach-
tingsregeling heeft heel wat pennen in
beweging gebracht. Daarom is het ge
wenscht tot slot nog eens een enkel
woord te wijden aan haar toepassing en
de motieven, die tot haar totstandkoming
hebben geleid.
Met de nieuwe regeling wordt beoogt
niet alleen de onverantwoorde groei van
hel aantal voor huisslachtinq bestemde
varkens tegen te gaan, ma’ar tevens de
kwantiteit in overeenstemming te brengen
met de huidige beperkte voedermogelijk
heden. De'toepassing der regeling dient
met overleg en begrip te geschieden.
Hierbij moet worden bedacht, dat de
huisslachtingsregeling ook loelaat een
vergunning te geven, aan hen, die geen
boer of landarbeider zijn, maar b.v. een
fabrieksarbeider, die uit zijn bebouwden
cultuurgrond een aanmerkelijk doel van
zijn inkomen heeft, waarbij er vooral op
zal worden gelet, of hij het varken met
door hemzelf geteelde producten kan
mesten. De kans op onbillijkheden, wel
ke een drastische beperking onvermijde
lijk meebrengt, wordt dus belangrijk
minder.
Als maatstaf voor het al of niet verle
nen van een vergunning wordt dus irr het
algemeen de eisch gesteld, dat de ver
gunninghouder moet kunnen aantoonen
in staat te zijn uit eigen productie het
varken te mesten. De veevoederpositie is
zoo moeilijk, dat geen voeder van buiten
het bedrijf gebruikt kan worden voor een
huisslachtingsvarken. Nu blijkt, dat velen
nog niet van de noodzaak van de beper
king overtuigd zijn, wijst het Ministerie
van Landbouw, Visserij en Voedsel
voorziening er op, dat het aantal fokzeu-
gen met een kwart moet worden inge
krompen, terwijl de vooruitzichten voor
de naaste toekomst verre van gunstig
zijn. Als reeds tengevolge van het tekort
aan veevoeder voor de landbouwbedrij
ven sterk ingrijpende maatregelen moe
ten worden getroffen, kan de particuliere
varkenshouderij, geheel gericht op eigen
voorziening, toch moeilijk onaangetast
blijven.
Niet in aanmerking komen voortaan
dan ook personen, die wel eigenaar zijn
van een bedrijf, maar de dagelijkse be
zigheden door een ander, b.v. een zet
baas, laten verrichten en voorts ook die
genen, die niet bij den land- of tuinbouw
zijn betrokken, tenzij zij over voldoende
door henzelf geteelde producten beschik
ken om een varken, zonder ander voeder
te mesten. Velen, die in den oorlog een
varkentje hielden, moeten dus nu worden
teleurgesteld. Ook vpor den oorlog hiel
den deze menschen geen huisslachtings
varken. En waaraan zouden zij dan in de
huidige omstandigheden het recht ont-
leenen om deze bevoorrechte positie te
handhaven? Het is natuurlijk prettig als
Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken.
41 Jaargang.
Nummer 27.
Zaterdag 6 Juh j 1 9 4 S.
Uitgave: Drukkerij E. de Jong, Baarle-Nassau.
