Baarle’s Nieuws
en Advertentieblad
ZATERDAG 10 FEBRUARI 1945.
40e JAARGANG.
No. 5.
WEEKBLAD VOOR B A A R L E-N ASSA U-H E R TO G EN OMSTREKEN.
„Biddend Nazareth
-U
Het front van den vrede.
lands wilden blijven In merg en been; ze
wilden niet, omdat ze boven alles katho
liek wilden blijven, omdat ze in geen ge
val wilden zingen onder Dnitse bescher
ming Ze wachtten en hoopten op de toe
komst.
En zie, nauwelijks is het Zuiden van
Nederland bevrijd of de nachfègalenkeei-'
tjes slaan weer open en ze kwinkelen en
kwetteren weer, jolig en fris, en met één
slag hebben ze de harten van bevrijd Ne
derland veroverd. Met-volle teugen drin
ken de mensen de serene kinderzang.
Iedereen wil het genot smaken van de
muziek der zingende nachtegalen!
Bomvolle zalenen honderden, neen,
duizende ménsen die geen plaatsje kun
nen bemachtigen!
Wat trekt de mensen zo naar die zin
gende kinderen? Natuurlijk de zang zelf!
Die kunstvolle muziek, fijn vertolkt. Die
heerlijke stemmen-mengellng. die klate
rende zwierende en zwevende sopranen,
die volgedragen vloeiende altstemmen.
Muziek, die schijnbaar ver boven het
muzikale begrip van kinderen ligt, en
die ze toch beheersen met een losheid,
met een. fantasie die verbazing en verras
sing wekt. 'n Zelfde muzikale geschoold
heid kon ons ook bekoren in de Wiener
Sangerknaben!
Maar wat ons vooral ook naardenach-
tegalen trekt, dat is die spontane kinder
lijkheid, dat zijn die vrolijke, echte jon
gens, die daar zingen, simpel, blijkbaar
zonder zich bewust te zijn van hun kun
nen. Zij weten gelukkig niet wat „pose”
is. Zij blijven goddank gewone jongens,
die kunnen lachen en spelen en plagen,
die blij zijn omdat de mensen hun zingen
zo fijn vinden en die ’t daverendste ap
plaus met een kleine buiging aanvaarden.
Onmiddellijk na die buiging verliezen ze
vrijwel alle contact met de zaal, vergeten
ze blijkbaar die enthousiaste mensen
massa en zijn ze weer een groepje jon
gens die alleen maafbelangslelling heb
ben voor elkaar en voor hun leider. Rec
tor Fick.
In die onopgesmukte eenvoud vooral
ligt het geheim van hun succesvol optre
den. Ook hun repertoire is kerngezond:
Zwaardere, klassieke muziek voorop.
Italiaanse en andere meesterstukken,
waar grote koren de handen aan vol heb
ben. Warme muziek, biddende muziek,
God en zijn heiligen ter eer.
En op die ondergrond van klassieke
kunst bouwen ze dan een hoge toren van
lichtere muziek, stemmingsliedjes, echte
muzikale lyriek, om te eindigen met le
vendige, jolig en snaaks gezongen popu
laire zang.
Als 't programma dan afgewerkt is en
je zucht: „Jammer dat 't uit Is!” dan krijg
je altijd nog 'n paar nummers extra, ’n toe
gift die in niets voor de eigenlij ke program-
ma-nummers onderdoet, zangstukjes die
je tijd en plaats doen vergeten. En als
Rector Fick dan ziet, dat hij ophouden
moet, willen zijn zangertjes nog vóór elf
uur thuis zijn, dan zingen ze je nog een
vaarwel toe, dat klinkt als orgelmuziek.
Even later, als je in je overjas gedoken,
de donkere straat opschuifelt, dan zie je
een stel kwieke, leuke jongens, die een
bus in klauteren, die lachen en de chauf
feur ’n zuurtje In zijn mond duwen en blij
zijn, dat ze weer naar huis kunnen want
't loopt tegen elf uur... ze krijgen slaap!
Rector Fick, wij wensen U en Uw zan
gertjes van harte geluk met dit grootse
debuut na onze bevrijdlng. En als U, zo
als U beloofd hebt, in de Paasvacantie
met U.v nachtegalen naar Baarle-Nassau
komt, reken er dan op, datde mensen hier j
al maandenlang op uw komst gewacht j
hebben.
Voor de oorlog was men in zakenkrin
gen gewoon te zeggen „dat de klant
koning was”. Van alle zijden maakte men
het hem dan ook gemakkelijk. Alles werd
thuis gebracht en men wist maarniet hoe
men hem moest involgen en in alles gelijk
geven. De minste wenschen, ook vaak de
onredelijkste werden vervuld. Werkelijk,
van het goede te veel.
Toen kwam de oorlog en geleidelijk
aan de goederenschaarschte. De klant
werd onttroond en de zakenman ging zelf
„koning” spelen.
Van het eene uiterste kwam men in het
andere. En zoo zijn we dan gekomen dat
de klant bedelen moet om het een en
ander gedaan te krijgen. De zakenlui heb
ben zich wonderwel aan den nieuwen
toestand aangepast.
Maaren hier zijn we aan het critie-
ke punt, zoo blijft het niet! En nu kan
men wel zeggen, het oude komt niet meer
terug, maar 1418 gaf hetzelfde beeld,
kijk er de spotprentjes in de geïllustreerde
bladen maar op na. Ook toen was de
winkelier „koning”. maar daarna? Het
goede dat men doet wordt gauw vergeten,
ondanks immers is ’s wereld loon. Ac-
ooord, maar het slechte wordt niet ver
geten.
We weten wel dat er vaak sterk over
dreven dingen verteld worden, en wat
verteld wordt kan niet altijd gecontroleerd
worden. Maar wat te zeggen als een am
bachtsman voor een reparatie van 5
minuten, met heen en terug gaan naar
het werk, laten we zeggen 1|2 uur, vier
en een halve gulden vraagt. Denkt deze
man heusch dat zoo iets zijn zaak ten
goede komt?
Hoe dikwijls krijgt de klant tegenwoor
dig niet het gevoel dat de winkelier er de
meaning op nahoudt dat de klanten er
voor hem zijn in plaats van hij voor hen.
En heusch dat vergeten ze niet.
Wat ons opgevallen is, meest zijn zij,
die voor de oorlog aan afbraak prijzen le
verden en werkten nu de grootste woeke
raars. Toen leverde zij critiek op colega's.
die hun product aan redelijke prijs aan de
man wisten te brengen. Er moet met hun
zakenkennis of vakbekwaamheid toch wel
iets niet in orde zijn. We leven nu wel in
een tijd dat het vrij gemakkelijk is zaken te
doen. Men koopt aan den prijs die ge
vraagd wordt en verkoopt zooveel hoger.
Heel eenvoudig.
Neen, het is niet zo eenvoudig, want er
komen andere tijden en dan moet er ook
geleefd worden. Kijk naar de degelijke
flinke zakenmenschen. Ook nu geldt voor
hen de oude stelregel, aangevuld met „ik
doe wat ik kan.” In de nieuwe tijd moet
niet meer terugkeren dat men elkaar een
klant tracht af te vangen, door onder de
prijs te werken. De arbeider is zijn loon
waard, maar woeker practijken zijn uit
den boze.
Wilt ge niet dat uw klanten straks
weer uw deur voorbijlopen, houdt er nu
dan reeds rekening mee en geef ze er
geen aanleiding toe.
De Oosterhoutse nachtegalen.
Ze hebben gezongen in Baarle-Nassau,
die Zondag 10 October 1943, toen hun
engelenstemmen trilden onder het wijde
gewelf van de Hollandse kerk. Hun op
treden gaf toen een fikse stoot omhoog
aan ons parochiaal jongenskoor, dat in de
korte tijd van zijn bestaan aller harten
won.
Bultende kerk zongen de nachtegalen
niet meer, heel de duur van de Duitse be
zetting. Ze wilden niet, omdat ze Neder-
't Kan verkeeren
Redacteur: Emiel de Jong.
Uitgave: Drukkerij E. de Jong, Baarle-Nassau.
ARTIKEL 3
De verbodsbepaling van het vorig artikel is
niet toepasselijk ten aanzien van:
1 militairen, behoorende tot het Geallieerde
Expeditie-Leger of het Nederlandscbe Leger:
2 Politie-beamte:
3. hen, aan wie een ontheffing is verleend als
bedoeld in het volgende artikel.
ARTIKEL 4
1 Ontheffing van de verbodsbepaling van art.2
kan schriftelijk worden verleend door of namens
het Militair Gezag, of door of namens de burge
meesters voorzoover betreft het grondgebied van
hun gemeenten.
2. Aan de ontheffing kunnen voorwaarden
worden verbonden.
3 Indien een aan een ontheffing verbonden
voorwaarde niet wordt nageleeft. -wordt de ont
heffing geacht niet te zijn verleend.
ARTIKEL 5
Hij. die het bij of krachtens deze verordening
bepaalde'overtreed. niet nakomt of de uitvoering
daarvan verhindert of belemmert, wordt ingevol
ge art. 26 van het Besluit op den bijzondere staat
van beleg als schuldig aan overtreding, gestraft
met hechtenie van ten hoogste één Jaar of geld-
Als menschen samen bidden, is er
kans dat harten elkaar terugvinden
en dat handen weer in elkaar wor-
gelegd.
genbosch. Deze intenties worden dan gerang
schikt en zonder naam op een schild geplaatst,
dat de leden dan gratis ontvangen. Het zijn
slechts bijzonder aanbevolen Intenties, die onze
gebedsijver aanwakkeren, maar elk aangesloten
gezin moet iedere dag vooral de belangen van
alle aangesloten gezinnen bidden.
In de Sint Jozefskerk te ’s Hertogenbosch, de
Hoofdzetel van deze gebedsactie, worden iedere
dag en week bepaalde gebeden verricht voor al
de aangesloten leden, die tevens ook deel hebben
aan de 4 H. Missen die voor hen aldaar worden
opgedragen.
Leden, die zich hiervoor wensen op te geven,
kunnen hun naam en adres opgeven aan: ..Bid
dend Nazareth", St. Jozefskerk. s Hertogen
bosch. Het is een heerlijke gebedsactie, die veel
genade geeft aan de gezinnen en tevens ook voor
de overledenen tot lafenis strekt.
Wanneer wij over Nazareth spreken, denkt
iedereen aan dat kleine lieve stadje in Samaria,
dat ons zo dierbaar Is. Die liefelijkheid dankt het
op de allereerste plaats aan de H. familie die er
in woonde.
Wij hebben niet erg veel fantasie nodig, om
ons een goed idee te vormen van hun huishou
dentje.
Sint Jozef, een eenvoudig meer bejaarde man.
was zoals Iedere timmerman van dien tijd, van
alle markten thuis. De inwoners van Nazareth
gaven hem graag hun klandizie, omdat hij steeds
zo goed en vriendelijk was in de omgang.
Dan Maria, de moeder van Jezus, die wij in
onze gedachten bezig zien.
Vroeg in de morgen is ze reeds op en met gebed
en arbeid vult ze de dag. In de handmolen maalt
zij het graan, gaat dan naar de bron, de enige die
er in Nazareth te vinden is, om water te putten
en op haar hoofd draagt ze de dikbuikige kruiken.
Als de avond valt zitzij druk te spinnen en te we
ven meteen vaardigheid, die zelfs die ruwe beu
len op het kruis wisten te waarderen.
In dit nederige eenvoudig gezin groeide onze
Zaligmaker op.
Het kan niet anders, of ieder in Nazareth had
het graag met Jezus te doen. Ze kende Hem allen
als een zeer talentvolle knaap, met een onbe
grensde goedheid. Tegenover iedereen was hij
uiterst beleefd en even vriendelijk. In de Hijbel
was Hij zeer goed thuis en iedereen luisterde
graag naar Zijn uitleg.
Ziedaar het fijne gezin van Nazareth, waarin
alles zo harmonisch mooi verliep. Naardit model
moeten wij onze gezinnen vormen.
Cezien het ambt van Sint-Jozef als timmer
man kan het niet anders of zij hebben steeds in
nig samengeleefd metde inwoners van Nazareth.
Alle lief en leed uit heel de plaats drong de tim-
menvinkel van Sint-Jozef binnen en ieders vreugd
en smart ging hun ter harte.
Zeker is. dat ze dan 's avonds baden tot hun
vader in den hemel voor de b'elangen van hun
medemensen.
Naar hun voorbeeld nu heeft het Secretariaat
der H. familie in Nederland een vereeniging op
gericht, die de naam draagt van ..Biddend Naza
reth". Zij wil nu met het H. Huisgezin van Jezus
Maria en Jozef en alle aangesloten gezinnen één
groot biddend Nazareth vormen. Dit ..Biddend
Nazareth" neemt dan de eerpllchtlng opzlch.om
dagelijks onder de bescherming en de voorspraak
van Jezus. Maria en jozef te bidden voor elkan
ders geestelijke en stoffelijke belangen.
Immers naar het voorbeeld van Jezns, Maria
en lozef. naar het voorbeeld van Sint Paulus en
zoveel andere heiligen moeten wij mee-lijden en
mee-voelen met anderen. Tevens is eenzelfde
gebed door meerdere gebeden voor dezelfde in
tenties veel krachtiger, dan door onszelf alleen
gebeden. Wij moeten in ons gebed dat egoïsme
uitsluiten en bidden voor andere, die nu zeker
meer zorgen en lijden kennen dan wij.
De verplichtingen, die wij op ons nemen, zijn
echter gering.
1 Iedere dag moet men in het gezin, liefst ge-
zamelijk. 's morgens,'s middags en 's avopds dit
korte gebed biddenfjezus. Maria en Jozef, staat
alle katholieke huisgezinnen bij in hun geeste
lijke en stoffelijke nood. Red ons, zegent ons. hei
ligt ons.Jezus Maria, jozef helpt! Is driemaal per
dag te veel, dan ééns per dag en wel bij het avond
gebed.
2 Vervolgens neemt men op zich, om onder 't
werk dikwijls te zeggen: Jezus Maria en Jozef
helpt.
3 Als derde verplichting moet men iedere week
één van de huisgenoten de H. MIs laten bij
wonen voor de belangen van alle aangesloten
huisgezinnen. Deze mis moet er echter een zijn
in de week dus niet de verplichte Zondagsmis,
tenzij het niet anders kan. Nu is die gebedsactie
nog als volgd geregeld.
Ieder gezin nu, dat zich hierbij aansluit, mag
iedere maand één geestelijk en één stoffelijke in
tentie opzenden aan de Hootdzetel te ’s Herto.
MILITAIR GEZAG.
Verordening van den Militairen Commissaris
in de Provincie Noord-Brabant
d.d 20 Jan. 1945. Nr. 7
VERKEERSVERORDEN1NG
NOORD-BRABANT.
De militaire commissaris in de provincie Noord
Brabant, mede uitoefende de bevoegdheden,
toegekend aan het Militair Gezag, in het geheele
in bijzonderen staat van beleg verkeerende
grondgebied van het Rijk van Europa:
Overwegende, dat de veiligheid van den staat
vordert, dat. ten behoeve van een onbelemmerd
verkeer van het Geallieerde Expeditie-Leger. de
navolgende voorschriften worden vastgesteld:
Gelet op de desbetreffende bepalingen van het
Besluit op den bijzondere staat van beleg:
Stelt vast de navolgende
VERORDENING
ARTIKEL 1
Voor de toepassing van deze verordening en
de daarop berustende bepalingen wordt verstaan
onder:
1 Wegen, voertuigen en motorrijtuigen: het
geen daaronder wordt verstaan in artikel 1 der
Wegenverkeersregeling;
2 rijbaan: dat gedeelte van een weg, hetwelk
bestemd is voor het verkeer met voertuigen;
3 langzaam verkeer:
a. het verkeer te voet, of met rij- en voertuigen,
niet motorrijtuigen zijnde, met die verstande, dat
onder het verkeer met rij- en voertuigen tevens
wordt verstaan het voortduwen of trekken van
een rij-of voertuig:
b. het verkeer met motorrijtuigen, bestemd om
met een snelheid, geringer dan 30 K. M. per uur.
te worden voortbewogen.
ARTIKEL 2.
Het langzaam verkeer is verboden op die rij
baan. waarop en voorzoover zulks is aangegeven
door middel van verkeetstekens, geplaatst door
of namens het Opperbevel van het Geallieerde
Expeditie-Leger, dan wel door of namens het Mi
litair Gezag.
