Advertentieblad
en
Baarle's Nieuws*
Bekendmakingen*
„Er was voor hen geen
plaats in de herberg’1.
Bevrijding.
Zaterdag 23 December 1944.
Uitg: Drukkerij de Jong, Bearle-Nassau.
Ho 1
Redacteur: Emiel de Jong.
geen plaats in te ruimen.
Vervolgens wordt Hij afgewezen door
kinderen, die mede door de schuld der
ouders aan Satan toegang verlenen in hun
ziel vóór Christus. In alles immers laten
veel ouders hun kinderen vrij en geven
hen zodoende prijs aan de grootste geva
ren voor hun zielsleven. Arme kinderen.
Schuldige ouders!
Ook vindt het Kind van Bethlehem
geen plaats in de harten van die grote
zondaars, bij wie Het reeds zonder ophou
den aanklopte door middel van Zijn
genade.'t Is jammer dat velen Hem die
toegang weigeren tot op de dag, dat Hij
Zichzelf toegang zal verschaffen en dan
wel als onverbiddelijke Rechter.
Moge het Goddelijk Kind bij Zijn komst
op aarde ons hart klaar vinden als een
Hem aangename weg en ons die echte
Kerstvrede schenken, die bestaat in een
Innige zielevrede.
Zalig Kerstfeest.
Aan onze lezers.
De avond was reeds gevallen met z’n
donkerte, stilte en kou. In de nauwe
straatjes van Bethlehem zochten Jozef en
Maria nog steeds naar een nachtverblijf,
maar er was nergens een plaats. Niemand
vermoedde het ook, wie die tweetjes
waren, want ze waren zo arm en eenvou
dig. Wat was die overgrote gastvrijheid
uit Abrahams tijd nu toch ver zoek. Deze
verschafte onmiddellijk gastvrijheid aan
die drie engelen, die in gedaante van
vreemdelingen tot hem kwamen Liefde
rijk nam hij hen op in zijn woontent en
onthaalde hen feestelijk. Maar nu die drie
heiligste personen onder de Israëlieten
om onderdak vragen bij de Bethlehemie-
ten, worden ze niet alleen niet onthaald,
maar zelfs nog niet eens. opgenomen.
Wederom vieren wij Kerstmis, Kerst
mis in oorlog, kou en ellende. Wederom
zoeken Jozef en Maria een plaats voor
hun Kind, en ook ditmaal wordt geen
woning voorbijgegaan. Ze zijn niet veel
eisend, geen enkele stal, hoe slecht zij
ook is, wordt afgewezen
Toch zijn er velen, ook in onze dagen,
die Hem afwijzen. Het zijn op de eerste
plaats die harten, die vol zijn van de
wereld en zich graag overgeven aan zin
nelijke genoegens, vervuld als ze zijn van
de geest dezer wereld. Harten, die derge
lijke duivelse gasten op bezoek hebben,
weten immers voor de God van Vrede
Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en omstreken.
De uitgever.
Na een gedwongen stillegging van twee jaar,
verheugt het ons dat we ons blad weer kunnen
laten verschijnen. We hadden aanvankelijk ge
hoopt direct na de bevrljdlng te kunnen uitko
men, en wel op een behoorlijk formaat, de alge-
meene ontreddering van ons bedrijf en later het
ontbreken van electrlsche stroom, zijn oorzaak
geweest dat we eerst nu uitkomen en dan nog
zeer bescheiden. We hopen echter dat er spoe
dig verbetering komt.
Gaarne hadden we alle abonnees van 1942
persoonlijk bezocht, dit is ons echter onmogelijk,
weshalve wij allen maar als abonnee hebben ge
boekt. Zij behoeven zich dus niet op te geven.
Nieuwe abonnees kunnen zich aanmelden in de
drukkerij
Voor zoover de beperkte plaatsruimte het toe
laat, kunnen we advertenties opnemen. Verder
doen we een beroep op de velschillende vereeni-
gingen. Gaarne zullen we voor alle vereenigings
nieuws een plaatsje inruimen. Plaatsing van be
richten van algemeen cultureel en maatschappe
lijk belang geschieden gratis. Mededeelingen die
alleen van groepsbelang zijn tegen een matige
vergoeding. Verslagen van vergaderingen, wed
strijden enz. gratis.
WAARSCHUWING.
Alle goederen, welke deel uitmaken van de le-
gervoorraden, behooren tot de uitrusting van de
i geallieerde of Nederlandsche strijdkrachten of
van overheidswege aan een militair zijn verstrekt
i zijn eigendom van een geallieerden staat of den
Staat der Nederlanden.
Tot legervoorraden behooren mede: voertuigen
en onderdeelen daarvan, wapens en munitie,
kleeding, levensmiddelen, dekens, benzine, olie
en blikken. Uiteraard is geen militair bevoegd
om eenlg dergelijk goed weg te geven of te ver
vreemden.
De burger, die dergelijke goederen onbevoegd
wegneemt of zich op andere wijze toeeigent,
maakt zich schuldig aan diefstal en kan worden
gestraft ingevolge artikel 310 of artikel 311 van
ten. Ook daarvan bevrijd konden we de balans
eens gaan opmaken en het verlies constateeren
van kerken en scholen, woonhuizen en boeren
hofsteden om maar niet te spreken van kapot ge
schoten daken en kamersen duizenden vierkante
meter gebroken glas. Ja, het zag er triest uit.
Baarle-Hertog zag nog met verslagenheid deleeg
gebrande muren van haar oudeschoone kerk. Zij
kunnen weer een nieuwe opbouwen, veel van
wat verbrand is kan helaas niet meer vernieuwd
worden. De Hollandschekerkvan Baarle-Nassau
zal gelukkig over een paar weken weer in gebruik
genomen kunnen worden, maar met die van Uli-
coten, Chaam en Alphen is het erger. Daar dach
ten onze SS mannen dat dynamiet het grondigst
en vlugst werkt. Immers even den toren opgebla
zen, die stort dan wel omlaag en is meteen ook
de rest der kerk onbruikbaar en dan vlug op de
gestolen fietsen naar een volgend dorp.
Een woord van oprechte deelneming past ons
ook voor al die boeren, die van have en goed be
roofd werden en als hetware weerop nieuw moe
ten beginnen, Zij zijn zeer zeker de zwaarst ge
troffenen. Dat door de vernieling der scholen de
ouders hun kinderen den heelen dag thuis heb
ben is ook al weer een beproeving, zij het dan
ook een van een andere soort. Maar kom, ook
daarop zal wel spoedig iets gevonden worden.
Immers na alien geiecie'n ang£t en ellende rest
ons de vreugde der bevrijding en gaan we vol
goeden moed weer aan den slag om te herstellen
en te helen en te doen wat de Engelschen zoo
terecht noemen „to make the best of it”. We
i hebben ook een paar maanden lang des avonds
in het donker moeten zitten, maar nu uit Belgie
de stroom weer in ons dorp binnenvloeit, kunnen
ook de Nederlanders weer daarvan profiteeren
en hebben zij niet beter weten te doen dan het
aantal gespannen draden weer met eenige hon
derden te vermeerderen. En zoo zijn we dan hier
in Baarle weer letterlijk kinderen des lichts ge
worden als het ware om ons aan te manen zulks
ook te zijn in al onze daden ten opzichte van on
zen evenmensch...
Bij de eerste verschijning van dit Haarles
Nieuws en Advertentieblad kan het geen kwaad
den gang van zaken bij de bevrijding nog eens te
bekijken. De eerste indrukken zijn nu bezonken
en kunnen we een en ander wat meer nuchter
beschouwen.
Toen op 1 October de eerste granaten in Baar
le insloegen wisten we wel dat zulks het begin
der verlossing beteekende, maar het verloop was
ons niet duidelijk. Dat hebben we leeren kennen
tijdens ons driedaags verblijf in den kelder, waar
we tenminste persoonlijke veiligheidkonden vin
den. En Dinsdagsavonds waren we in die kelders
al zoo goed op ons gemak, dat de Polen er ons
als het ware met geweld uit moesten halen, waar
bij hun gebruik der Duitsche taal nog wel eens
verwarrend werkte. Groot was echter de opluch
ting en konden we dien Dinsdagavond in Baarle
zeggen: Eindelijk zijn weer dan toch vanaf, al
hadden we dan ook niet allemaal gedacht dat het i
zoo zou gaan. Zooals overal sinds den dag der
invasie, is er ook hier verschil. Heeft Chaam bij
na niets geleden, Alphen en Baarle zooveel te
meer, waarbij nog komt dat de inwonersvan Alp
hen eenige weken uit logeeren gezonden werden
naar Turnhout, met achterlating van have en
goed. Dat was voor deze menschen al heel erg,
al waren daardoorde Belgen in de gelegenheid
te toonen, dat zij even gastvrij waren ten opzichte
der Nederlanders als dezen bet waren te hunnen
opzichte in 1914. Allen lof voor Turnhout voor
de hartelijke ontvangst en verzorging.
Met den terugkeer der Alphenaren was eigen
lijk ook pas de bevrijding van Baarle en Chaam
een feit, want Baarle had nog eenige weken on
der het duitsche granaatvuur gelegen en zoo wat
om den anderen dag een seintje gekregen, dat
onze oude beschermers nog steeds aanons dach-
