Leon
Haeren Delahaut
van
nzefemil
Wij leveren U
Emiel de Jong
EEN ERFSTUK.
V eeteelt.
In den Moestuin*
Van alles wat.
Landbouw en
Mijn Hoekje.
L
heel groot belang:
nietswaardige zoons van
naar hier.
Om zich het opzicht over me gemak
kelijk te maken en te voorkomen, dat ik
misschien het hart eener jonkvrouw ver
overde had hij reeds voor onze komst
onder den naburige adel allerlei venijnige
geruchten laten verspreiden. Dit verklaart
de koelheid mijner adelijke buren.
Ge weet, hoe wij onzen tijd doorbrach
ten De jacht en de bedwelming van den
wijn schonken mij bijwijlen eenige leni
ging
(Boerderij).
Grondmonsters van de gescheurde graslan
den reeds opgezonden? Men moet tijdig weten,
of bij kalken noodig is.
Verantwoordelijk voor den geheelen inhoud Em. de Jong, Spoorstraat A 66, Baarle-Nassau.
Uitgave: Drukkerij Em de Jong, Baarle-Nassau P 1804J1.
KORTE WENKEN.
Goed drinkwater voor het vee geeft een hoo-
gere melkproductie.
Kalveren Alleen de beste aanhouden. Deze
zijn de volle melk, welke ze noodig hebben,
waard.
Onkruiden, die rijpe zaden hebben gevormd,
hooren niet op de mestvaalt of composthoop
thuis.
Inkuilen met sterke zuren spaart eiwit En
het vee komt in den winter eiwit tekort. Tijdig
bestellen!
Gerst. Goede zomergerst moet drie keer le
geren en twee keer opstaan.
Schrijfblocs,
Luxe schrijfpapier,
Enveloppen,
Mappen schrijfpapier,
Rekeningenblocs,
Kwitantieblocs,
Kan toorboeken,
Kasboeken,
Cahiers,
Notitiegoed,
11
Er werd niet veel over den dood van
Lemarc gesproken. De dokter had ver
klaard, dat hij aan een beroerte was over
leden. Waarom zou men daaraan twijfe
len? Alleen vonden sommigen het vreemd,
dat de portefeuille van den notaris geene
papieren bevatte, ’t Kon echter heel wel
zijn, dat die in de rivier waren gewaaid.
Ik liet de getuigen ontbieden. Zij ver
klaarden, dat ze hunne namen hadden
gezet op een stuk onbeschreven papier,,
gelijk Lemarc hen wel meer liet doen. Of
er een testament was gemaakt wisten ze
niet met zekerheid te zeggen, maar ze
zouden het wel denken Lemarc had hen
vooraf in eenaangrenzendvertrekgelaten,
zoodra ze geteekend hadden waren ze
vertrokken.
Ik bleef echter niet lang in het onzekere.
Den dag na vaders begrafenis, kwamen
de gebroeders Dupre op mijne kamer.
Zonder veel omwegen lieten ze mij vaders
testament zien. Terwijl zij het met beide
handen omklemd hielden las ik met eigen
oogen, dat mij niets was gelaten dan een
jaargeld van vijfduizend francs zooveel
als het loon van een hofmeester. Bitter
heid maakte zich van mij meester, maar
ik nam mij vast voor geen gemeene
zaak te maken met een paar schurken!
Als ik dit eens aan den markies De
Belleville te koop bood? vraagde Dupre.
Dan zou hij u hooghartig afwijzen en
u laten gevangen nemen, antwoordde ik.
Kom, kom, geen getalm! viel de dokter
hierop in. Ik zal u kort en goed zeggen,
wat er van de zaak is. Uw vader is gestor
ven aan vergif gij hebt het hem toege
diend! Lemarc is beroofd en vermoord
gij hebt daarin de hand gehad. Niets is er
gemakkelijker te bewijzen dan dit. Ge
kent ons reeds een weinig, niet waar?
Wees er van. verzekerd! Indien wij het
willen, verliest ge uwe eer en uwe vrij
heid! Wellicht zelfs uw hoofd!
Ik sidderde van angst en afschuw!
Monsters! riep ik uit! Gij hebt mij in
uwe macht Aan mij waie niets gelegen.
Maar ik kan mijne moeder en mijne zus
ter niet overgeven aan de schande, die er
in zou leggen, indien haar zoon en haar
broeder zelfs maar werd verdacht van
zulke afschuwelijke misdaden.
Welvoldaan lieten zij mij alleen.
Den geheelen dag was ik aan allerlei
tegenstrijdige gedachten ten prooi. Wel
honderdmaal nam ik mij voor, het kostte
wat wilde, de Dupre’s te trotseeren om
een volgend oogenblik weder te sidderen
van vrees voor ’t geen mij dan te wachten
stond. Toen ik mij ter ruste begaf had de
heldhaftigheid de overhand. Des nachts
echter had ik een vreeselijken droom. Ik
droomde, dat ik wegens vadermoord op
het schavot stond. Nooit zal ik dien ont
zettenden droom vergeten! Ik ontwaakte
badende in zweet en tranen. Mijne kracht
was gebroken.
Sedert was ik in hunne macht. Dupre
perste mij voortdurend geld af. Ik heb
hem zelfs bij testament tot algeheelen
erfgenaam moeten benoemen. Na dien
tijd heeft hij getracht door dronkenschap
als anderzins mijn einde te verhaasten.
Hij liet mij doen, wat hij goedvond. Niets
was zoo vernederend of ik deed het. Ik
had geen wil meer. Ik was een nietswaar
dige!
Intusschen moest ik dumont nogmaals
125.000 francs betalen. Nu vader dood
was, waren de stukken van kracht waarin
ik beloofd had alsdan de geleende gelden
te zullen teruggeven.
Op zekeren dag verhaalde ik de ge-
heele geschiedenis aan mijne moeder.
Zij aarzelde mij te gelooven. Ondanks
mijn bidden en smeeken ontbood zij
dupre. Ik beefde voor zijne wraak.
Dupre achtte het niet nodig te veinzen.
Moeder ontdekte aan welk een adder zij
haar kind had toevertrouwd, maar tevens,
HORLOGES UIT DE OUDE DOOS.
Het is meer dan vierhonderd jaar geleden,
dat Peter Henlein, smid-klokkenmaker in
Nürnberg, voor het eerst een lang stevig opge
rold stalen lint gebruikte om het bij de klok
als drijfkracht gebruikte gewicht te vervangen
en het was deze uitvinding, die in de loop van
dat ik volkomen in zijne macht was.
Sedert heeft dupre ook haar gemarteld.
Arme moeder!
Nu twee jaar geleden erfde ik Duister-
voorde. Ik koesterde de hoop, dat hij me
nu met rust zou laten, maar vruchteloos.
Hij liet Het Huis op vorstelijke wijze j hoewel ze den brief zuchtend toevouwde,
inrichten en volgde ons met de twee Nooit zou ze dat alles verduren, nooit
zijn broeder zoozeer vreezen weggezonden te worden
i indien ze hem niet liefhad!
Wordt vervolgd.
zet, verandert ze in eene furie. Dan dreigt
ze me te zullen wegzenden. Zoo heeft ze
i mij in hare macht!
Die brief, hoe hartstochtelijk ook,
getuigt van eene gunstige verandering
ten opzichte van den baron, zelde moeder
KORTE WENKEN.
Tuinbonen. De zijscheuten niet laten door
groeien Dat houdt de ontwikkeling tegen.
Zwarte luis in tuinbonen: bespuiten (niet
sproeien) met een stevige waterstraal. Zoo no-
lig herhalen
Postelein zaaien bij warm weer. Zaaibed te
voren nat maken Na het zaaien met natte
zakken afdekken; deze, zoodra het zaad ge
kiemd is wegnemen.
In perceelen stamboonen moeten de planten
aangetast door vetvlekkenziekte of door rol-
mozaiek vroegtijdig verwijderd worden.
Andijvie kunnen we nu zaaien om in Juli
Aug. uit te planten (voor najaars groente). Een
zonnig gelegen zaaibed nemen. De plantjes
moeten niet ouder dan vier weken zijn (dan
hebben ze plm. vijf blaadjes) Anders duurt het
te lang voordat ze aanslaan.
Langzamerhand wijdde Leentje een
grooter gedeelte harer brieven aan het
geen haar zelve betrof.
Maar wat ze ons daaromtrent schreef,
vervulde ons hoe langer hoe meei met
angst en bezorgdheid, ’t Was een door-
loopend relaas van kibbelarijnen en bot
singen over allerlei en met allen, van
madame Criqui af tot de jongste mede
leerlingen toe.
Omdat ze geen woord Fransch ver
stond had madame alleen voor Leentje,
eene Vlaamsch sprekende juffrouw uit
Brussel aangenomen. Zoolang deze vol
strekt onmisbaar was, had juffrouw
Daendels de berispingen van madame en
de spotternijen der jonge dames, alsmede
ieder bits bescheid van Leentje aanmer
kelijk gewijzigd overgebracht, maar zoo
dra Leentje zelve zich van ’t Fransch
begon te bedienen, was ’t geweest of er
een havik in een duiventil was gekomen.
Als de markiezin herhaalde malen de
bedsteevormige kast, die een rijtuig
moest voorstellen, was in- en uitgewipt
om te toonen, hoe men dat gracieus doen
moet, en Leentje ’t er op scheen toe te
leggen het niettemin verkeerd na te doen,
dan verloren beiden haar geduld en kwam
het schier tot een gevecht: tot heimelijk
vermaak der andere jonge dames, die
Leentjes woede nog deden toenemen
door haar accent en manieren na te boot
sen.
Leentje beschreef zulke voorvallen in
het begin op haar ouden triomfantelijken
toon, 't Scheen ons toe, dat ze met een
helsche vreugde genoot van de wanorde,
die zij aanrichtte.
Allengs echter vertelde ze van de pla
gerijen der meisjes en de berispingen der
onderwijzeressen met minder overmoed.
Nu volgden eenige brieven, waarin zij
met grove woorden hare woede lucht gaf
over de martelingen, die zij te verduren
had. Wij trilden als we lazen hoe diep
haar ongetemde geest de slavernij ver
foeide, waartoe men haar voor geheel
haar leven wilde opleiden, maar tevens
werd het ons duidelijk dat zij in de neder-
derlaag was. Wie scheldt toch bewijst,
dat het hem ontbreekt aan meer deugde
lijke verweermiddelen. Aanonzebezorgd-
heid paarde zich voortaan de hoop, dat
de harde school te Meudon haar ten zegen
zou wezen.
Tot nog toe had ze met geen enkel
woord gerept over den baron. Eerst toen
zij ongeveer een half jaar weg was ge
weest, deed zij ’t op deze wijze:
O, als ik weg kon loopen. Maar dat kan
niet! Dat wil ik niet! Liever stierf ik van
woede dan mij zoo te maken tot zijn
mindere in wilskracht. Maar zeg het hem
niet. Hij zou mij terughalen uit meelij.
En dan zou ik vergaan van schaamte en
ergernis.
Neen ik moet hier blijven. Ik moetdul-
den, dat ze mij voor soms drie weken
dood veklarendat ze mij uittekenen op
het „bedsteerijtuig” en glossen maken
op mijn accent! Ik moet zoetsappig aan-
hooren, dat madame me met gehuichelde
lievigheid wil diets maken, dat alles mijn
eigen schuld is, omdat ik er geen slag
van heb mij bemind te maken. Ik moet
dit alles verkroppen! Want als ik mij ver-
den volgende eeuw tot een gradueele ontwik
keling van 't zakhorloge leidde.
Dergelijke „Nürnhergsche eieren” als som
mige van deze horloges om hun ovalen vorm
genoemd werden, kunnen wij heden ten dage
nog ia verschillend vooral Duitsche, musea
terugvinden. De meeste van hen zijn vreeseiijk
druk bewerkt.
Gedurende het laatste deel van de zestiende
eeuw werden de horloges veel kleiner. De dek
sels werden nog van veel decoratiever dessins
voorzien dan heden ten dage het geval is en de
elegante wereld droeg horloges in de vorm van
doodshoofden en doodskisten, met juweelen
bezet. De vrouw van heden zal verwonderd zijn
te hooren dat haar zuster in de zestiende eeuw
kleine horloges in den vorm van oorringen
droegen
Het was in dezen tijd dat in de verfijnde- Pa-
rijsche kringen een etiquette voor het dragen
van het horloge werd ingevoerd Een van die
regelen war, dat het niet in het salon geraad
pleegd mocht worden, daar zulk een hande
ling te kennen zou geven dat de bezittter zijn
gezelschap moe was Een ingenieus horlogema
ker kwam daardoor op het denkbeeld, een hor
loge te vervaardigen met opgelegde cijfers en
een dikken wijzer. Wanneer de eigenaar nu
wilde weten hoe laat het was kou hij heimelijk
een vinger in zijn vestzak steken, er mee langs
den wijzer gaan en zoo de tijd lezen als een
blinde het Braille-schrift.
EEN REM OP DEN WOEKER.
Een oude fiets met redelijke banden f 250,
een karretje van vroeger f 15 voor 1 100, oude
trapnaaimachine f350. oud jongensjasje f 15,
een heel gewoon stelletje van 4- stoelen en twee
crapeaudsf 400
Dat is geen fantasie, lezer, maar het zijn
werkelijk gevraagde prijzen van stellers van
advertenties, die deze goederen te koop boden.
Ook hier, op ’t terrein van de tweede hands-
goederen, evenals op zoo menig ander gebied,
tiert welig de woekerhandel.
Er is nu een rem op gelegd.
De prijsbeheersching het instituut voor
welks bestaanwij niet dankbaar genoeg kun
nen zijn heeft zich r mee bemoeid en nu
mag voor tweedehands goederen slechts een
bedrag gevraagd worden, dat in een redelijke
verhouding staat tot den nieuwprijs van het
artikel. In geen geval mag de prijs meer be
dragen dan 75 pCt. van den prijs van hetzelfde
artikel nieuw.
Dit ingrijpen moge aan veel zwendel en woe
ker een einde maken.
Het gaat hier om een heel groot belang:
vooral de menschee met een klein inkomen zijn
voor veel artikelen op tweedehands goed aan
gewezen.
En het is schreeuwend onrechtvaardig dat
deze goederen buiteu hun bereik liggen, door
dat de man met de dikke portefeuille eiken
geldhonger van den woekeraar-verkooper stilt.
lonkt: BAARLS ROEM
MOi'lifl'MMESBME .agSKMMMMMWM
