I
I
Uit het Hart
Brabant.
van
Wijding
WEEKBLAD VOOR BAARLE-NASSAU-
HERTOG EN OMSTREKEN
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
fc DE JONG BAARLE - NASSAU
WIJSHEID BIJ DE EL
I
37e Jaargang
Al
Officieele Landbouw-
mededeelingen
voor de provincie Noord-Brabant.
ZATERDAG 4 JULI 1942
Nummer 27
A
O
I
•Cs
J
HOOFDREDACTEUR: EMIELTDE JONG, BAARLE-NASSAU, JTEL. 231.
21.
Strijdmotieven.
Een oud vrouwtje schuifelt de kerk
binnen. Ze slaat een kruis en haar gebo
gen gestalte zet zich neer achter in een
bank. Haar gezicht is doorploegd met
diep ingekerfde rimpels en van ’n perka
mentachtige kleur. Nochtans ligt er op
dit gelaat, dat de sporen draagt van vee]
Op het feest van Peter en Paul werd
nu onze nieuwe bisschop gewijd, een
echte Brabander uit de stad met dorpelijk
karakter, die Tilburg heet.
En dat geschiedde in onze grijze her
togstad,binnen de muren van den alouden
Si. Jan, aan ons allen bekend en door ons
allen geliefd.
Zij was voor deze gelegenheid in feest
tooi gestoken, op zoo grootsche wijze, als.
nog zelden tevoren, en kosten noch moei
ten waren gespaard om dit binnenshuis
feest tot een onvergetelijke gebeurtenis
te maken.
Maar den spontanen Brabander is dat
Van den heer Inspecteur van den Land
bouw heb ik de mededeelingontvangen,
datvooronderdeelen van Landbouwwerk-
De gelegenheden om feest te vieren
zijn niet talrijk meer.
De Brabander houdt er echter van nu
en dan eens de bloemetjes buiten te zet
ten en aan zijn zucht naar kleurigheid eii
feestelijkheid te voldoen.
Het oude vrouwtje gaat schoorvoetend
de bank uit en het is of het dorre gelaat
een groote schoonheid uitstraalt.
tuigen door het Bureau Grondstoffen geen
koopvergunningen meer verstrekt wor
den. Voortaan behoeft voor het verrich
ten van reparaties, waarbij de te verwer
ken hoeveelheid ijzer en staal inclusief
de voor de reparatie benoodigde onder-
deelen minder dan 100 kg. bedraagt,
geen speciale toestemming te worden
gevraagd.
vuld gemoed zocht een uitweg en dan
beleven we het ongewone schouwspel
van een daverend handgeklap binnen
Gods tempel zelf.
t.z.t. in de gelegenheid worden gesteld
om een lichtere aanslag bij hun plaatse-
lijken bureauhouder in ontvangst te ne
men.
De veehouders die reeds tegen hun
aanslag reclameerden, kunnen opnieuw
een bezwaarschrift indienen, daar het
eerste met deze regeling komt te verval
len.
Indienen van bezwaarschriften
tegen den aanslag:
Regelmatig worden door de veehou-
dersbezwaarschriften(formulieren)recht-
streeks aan de afd. Rundvee te Tilburg
ingezonden. Dit is niet juist. Deze be
zwaarschriften moeten bij den plaatselijk
bureauhouder, die door hem, na behan
deling, aan de afd. Rundvee v.n. worden
Heel vage geluiden van uit het dorp
dringen tot de kerk door. Een schreeuw
van een kind. Een gil van een trein. On
definieerbare geluiden. Maar de avond
nadert... en het leven van alle dag ver
zwakt, alleen de hooge boomen voor het
gebouw fluisteren als in devoot gebed.
Een zwakke zomerzon glijdt door de glas
in lood ramen en speelt rond het altaar
als door nevelen heen. De stilte ruischt
tusschen en rond de machtige pilaren en
kapitelen. In de nevelige baan van een
getemperden zonnestraal flikkert bloed
rood het altijd-brandend Godslampje. Een
serene rust hangt in het gewijde gebouw
waar nog de reuk prikkelt van wierook en
myhrre. De beelden van Heiligen staan
onduidelijk in hun nissen. Gegroefde grijs
grauwe zuilen rijzen hoog op en verdwij
nen in het gewelf, dat voert naar het
Paradijs. Achterin, boven het zangkoor
staat het orgel, een pyramide van zilveren
fluiten en voorin omhoog is Christus vast
genageld met kolossale sprijkers, op dikke
gekruiste balken, de spieren gespannen.
Zijn levend bloed stroomt uit geeselwon-
den langs zijn wit athletisch lichaam.
leed, van veel begrijpen van ’s levens
mysterie, een gelukkige expressie. De
kralen van den rozenkrans rijen zich door
haar bevende vingersenomde prevelende
lippen ligt berusting, groote, innerlijke
vrede. De menschen weten hoe ze in het
dorpje vele jaren hare grijze haren en
haar leed draagt. Ze is gelouterd door de
harde slagen, die haar troffen op den kor
ten, maar moeilijken weg, die ligt tussen
geboren worden en sterven. Sterven, dat
opgaan beteekent naar een eeuwig leven.
Opstand heeft haar ziel nooit gekend.
Hier op deze zelfde bank heeft ze haar
groot verdriet uitgezegd, hier in de on
middellijke nabijheid van den Almachti-
gen Trooster heeft ze immer weer de
kracht gevonden om vol te houden. Haar
heele wezen, zooals het daar zit in de
violette schemering van den scheidenden
dag, weerspiegelt innerlijke rust en vol
komen overgave.
Zij moet wel gelukkig zijn!
De torenklok scheurt de stilte in het
kerkgebouw vaneen.... In het donker van
het altaar druppelt het roode Godslichtje
en blinkt flauw het koper van de kande
laars. De duisternis zijgt neer tusschen
de gewelven... een wit handje van een
klein Kind op Maria’s arm wenkt....
n
Wat wij ons in ons vreedzame landje
vóór de oorlog nooit hadden kunnen voor
stellen: dat volkeren in staat zijn, een to
tale krijg fe voeren met de inzet van al
hun krachten in mensen, financiën en
materiaal, zonder te letten op offers, al
zijn die nog zoo zwaar: dat is ons nu ge
worden tot een tastbare realiteit, tot een
vanzelfsprekendheid, die we iedere dag
van verre of van nabij kunnen ervaren.
En al wie de oorlog in de vuurlinie heeft
doorleefd, alwie eens aantrad voor de
verdediging van zijn vaderland met de
wapens in de vuist, die weet, tot welk een
tomeloze energie, tot welkeen heldhaftig
heid van daden degene in staat is, die zijn
leven bij voorbaat geofferd heeft, die al
zijn verlangens, al zijn idealen deed sa
menvloeien in het klare besluit, zich vol
ledig te geven voor een verheven doel.
Men kan zich afvragen, hoe dit toch mo
gelijk is, hoe kleine, pietlutterige, klein
zerige mensjes de kracht vinden, voor
ieder offer te brengen, dood en vermin
king, leed en gevangenschap trotserende
voor het behoud van een kazemat, een
stalen gevechtskoepel, een luttel strookje
grond. Dit alles geschiedt slechts door
het motief, dat tot emotie werd.
Klinkt dit misschien te geleerd? De
zaak is toch heel eenvoudig. Wij hande
len.... voor iets: dat „om iets” vormtonze
beweegkracht („motivum”: denk aan
locomotief!), datgene, wat ons in bewe
ging zet. Maar het motief alleen schiet
vaak te kort, omdat het vooral wan
neer het van geestelijke aard is onze
„lagere” vermogens slechts onvoldoende
beïnvloedt Het motief moet emotie, ont
roering, begeestering, enthousiasme wor
den: een blakende geestdrift, die ons
voortstuwt met ziel en lichaam naar het
te bereiken doel.
Het Christendom nu biedt motieven in
overvloed om christelijk te handelen:
Gods eer, ons eigen geluk, de volledige
schone ontplooiing van onze hele per
soonlijkheid. Laten we deze motieven tot
emoties maken. Laten weinvuuren vlam
staan voor ons verheven ideaal. Zoals de
frontstrijders zullen we dan weten te strij
den tegen de machten der duisternis, en
we zullen helden, dat is: heiligen, zijn.
J. F. S.
Kunstmest distributie:
Meerdere verzoeken bereiken ons om
bij de nieuwe toewijzing (bemestingsjaar
19421943) rekening te houden met
uitbreiding van het bedrijf. Bij de voor-
loopige toewijzing, welke 80 pCt. van de
normale eerste toewijzing van het afge-
loopen bemestingsjaar bedraagt, wordt
met bedrijfswijziging geen rekening ge
houden. Echter zal in den loop van het
nieuwe bemestingsjaar nog gelegenheid
zijn lot het indienen van een aanvraag-
formufier voorde eventueele aanvullende
(definitieve) toewijzing. Daarbij kan dan
rëkening worden gehouden met bedrijfs-
wijzigingen die sedert het afgeloopen be
mestingsjaar hebben plaats gevonden.
Reclames inzake toewijzing over het
afgeloopen bemestingsjaar (1941 1942)
hebben geen zin meer, daar deze niet
meer in behandeling genomen kunnen
worden, waarom zij beter achterwege
kunnen blijven.
Ongemerkte runderen.
Het komt nog herhaaldelijk voor dat
op de leveringsplaatsen ongemerkte run
deren worden aangevoerd, terwijl zeker
toch voldoende bekend is dat geen onge
merkt vee geleverd of verhandeld mag
worden, behalve de aan de B.O.V.V. te
leveren nuchtere kalveren.
Ongemerkte runderen (geen nuchtere
kalveren zijnde) worden bij aanvoer op
de overname markten onherroepelijk ge
weigerd. Afgezien nog' van de andere
maatregelen die hiertegen genomen kun
nen worden, is dit voor de betrokken vee
houders een zeer onaangename ervaring.
Daarom verzoeken wij de veehouders in
hun eigen belang, maatregelen te nemen,
dat dergelijke onaangenaamheden wor
den voorkomen, door geen ongemerkte
runderen te leveren. Wanneer een rund
het merk verloren mocht zijn, dient de
veehouder hiervan onmiddellijk kennis
te geven aan den plaatselijken bureau
houder, opdat deze maatregelen kan ne
men dat het rund weer zoo spoedig moge
lijk gemerkt wordt.
Levering van melk:
Zooals bekend, zijn de veehouders
verplicht al hun melk, behalve het kwan
tum hetwelk voor eigen gezinsverbruik
bestemd is, af te leveren aan de melkfa
briek, opdat deze aan de gemeenschap
in zijn geheel ten goede kan komen.
Bij onderzoek is evenwel gebleken, dat
hieraan niet algemeen de hand wordt ge
houden, n.l. dat sommige veehouders
geregeld of ongeregeld te weinig melk
leveren. Tegen overtreders zal met stren
ge hand worden opgetreden. Men zij dus
gewaarschuwd.
Verlichting op den aanslag
van jongvee.
Het is voor de veehouders zeker een
welkome tijding wanneer wij hier kunnen
mededeelen dat den aanslag op het jong
vee met een belangrijk aantal kilogram
men voor onze provincie is verlicht.
Zij die hun aanslag reeds hebben ont
vangen kunnen daarvoor t.z.t, een ge
wijzigde en lichtere aanslag voor het
jongvee tegemoetzien. Ook degenen die
nu nog hun aanslag ontvangen, berekend
op de oude basis voor jongvee, zullen
WW
5
En als daarna drie uur lang de aandacht
is gespannen geweest bij de heilige han
deling der Wijding, en als daarna de volle
zon weer op de hoofden schijnt en de
zoele zomerlucht met volle teugen wordt
ingeademd, dan zoekt het overkropt ge
moed een uitweg in een daverend hoera
geroep, dat uitdijt tot een ovatie voor de
aanwezige Kerkvorsten, waar ze zelf
onder verlegen werden.
Dan zoekt dit qemoed een uitweg in
het plechtig lied: „Aan U, o Koning der
Eeuwen” dat een demonstratie werd voor
de verknochtheid van heel het Brabant-
sche volk aan zijn beminde herders en
zijn sterke verbondenheid met het hoofd
der Christenheid te Rome.
nog niet genoeg. Zijn tot berstens toe ge- I
e'
A
f/
----irf t—-r-r.--iiri
.XX J
'l
