WEEKBLAD VOOR BAARLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
DE JONG BAARLE-NASSAU
s
'few»"
I
1
Wachten en Hopen.
WIJSHEID BIJ DE EL.
J
37e Jaargang
v
BELANGSTELLING.
Nummer 8
ZATERDAG 28 FEBRUARI 1942
Voor Boeren
DISTRIBUTIEDIENST
I
en Tuinders
MOEDERSCHAP.
4.
1
M
J. F. S.
BAARLE-NASSAU.
I
■MB
BB
niet een
X
-
I
SM
K. TS^eaBWBCnr’aa^.
4710 kg.
België tot
Baarle-Nassau.
BA ARLES NI EU'
ADVERTENTIE
Agricola.
NIEUWE TIJDEN NIEUWE MESTSTOFFEN
Het belang van het metaal koper in oor
logstijd is algemeen bekend, doch niet alleen
voor oorlogsdoeleinden, ook voor de land
bouw speelt het koper tegenwoordig c w
liefde, die hen altijd en
ste zorgen omringt, die elke dag v.,;.
tot laat aan hun welzijn besteedt: di<
is het schoonste wat de nu isheid hl
troostvolste wat ze geven kan. omda
voor anderen is en niet op eigen w<
Alles voor anderen zijn! Welk ee
Is het wonder, dat de'wereld de
ondergrondsch gestook van die vreemden, die
niet tot ons boerenvolk behooren, mam
redenen van allerlei aard den boer in hun
macht willen houden. Men leze en bestudeer.:
dit werkje. Het zal voor velen een openba
ring zijn.
Uitreiking nieuwe distributiebescheiden 4e peri-
de 1942.
In de periode van 2 t.m. 21 Maart zal de uit
reiking van bonkaarten 4e periode geschieden.
Bij deze uitreiking moet de distributiestamkaart
en inlegvel worden meegëbracht, terwijl de bon
kaarten slechts uitgereikt zullen worden aan die
personen die in deze gemeente ook hun inlegvel
hebben ontvangen. De bonkaarten van zelfver-
zorgers zuilen worden ingenomen en wel voor
brood, vleesch, melk en-of aardappelen. Voor
brood en vleesch worden inleveringsbewijzen
(zegels) afgegeven, terwijl voor melk en aardap
pelen ontvangstbewijzen worden verstrekt, welke
zorgvuldig bewaard dienen te worden.
Personen, die nog niet in het bezit zijn van
een inlegvel moeten zich melden, onder overleg
ging van de distributiestamkaart en „Reservebon
13 op Maandag 2 Maart a.s. v.m. IOj-1 1 uur,
Personen, die geboren zijn in de maanden Ja-
zoodanig bedoeld te zijn, weerlegt het alle nuari, Februari en Maart in de jaren 1921-1928
ONZE SUIKERPRODUCTIE.
Bij het snuffelen in oude paperassen vie.:
mijn oog op een aantal tabellen en cijfers,
die betrekking hadden op den gemiddelden,
jaarlijkschcn verbouw van suikerbieten in de
vele landen, der wereld, waar dit gewas ver
bouwd wordt.
Daarbij trof ons voor de zooyeelste maal,;
taf ‘Nederland aTs 'landbouv. laimi écn voor
aanstaande plaats inneemt en tot werk cc.
hoege trap van ontwikkeling de landbouw L:
ons land is gekomen.
Volgens de. door het Internationaal Land
bouw-Instituut te Rome gepubliceerde cijfer::
over den verbouw van suikerbieten in de ja
ren 1926 tot en met 1937 was het pjercentagf
van het bouwland, dat met suikerbieten be-
teeld was in Nederland verreweg het hoogst
van alle andere landen, n.l. 6 en het daar
opvolgend .land, België, had het cijfer 4.8 en
nummer drie in de rij, Tsjecho Slowakije,
bracht het maar tot 3.8. Geen der andere
Landen kwam verder dan tot 2 procent, 15
waren zelfs beneden 1 en 11 beneden 0.5.
Nederland legt zich dus bijzonder toe op
de teelt van suikerbieten. Dit blijkt ook wel
uit andere cijfers nl. die. welke betrekking
hebben op de H.A.-opbrengsten aan bieten
en aan suiker. In beide gevallen staat Ne
derland ook al weer bovenaan. De gemiddel
de oogst aan bieten is in Nederland in ge
noemde jaren 33.500 kg. per hectare geweest
Zwitserland dat op ons land volgde bracht
het tot gemiddeld 30.600 kg. De andere lan
den bleven beneden de 30.000 kg., eenigen
zelfs beneden de 20.000 kg.
De suikerppbrengst was in hetzelfde tijd
vak in ons land gemiddeld 5070 kg. Duitsch-
land en Denemarken, die hierop volgden
hadden een H.A.-opbrengst van
suiker. Zweden tot 4690 kg. en
4430 kg.
Dat Nederland de beste suikerbietenver-
bouw ter wereld heeft, doet ons goed. Wij
zijn er trotsch op. Evenals op het feit, dat ons
land een beroemd veredelingsbedrijf van sui
kerbieten heeft, dat van Kuhn Co. Aan
dat bedrijf, dat al meer dan een halve eeuw
werkt aan de verbetering van de biet en daar
bij veel succes heeft, is het m.i. niet het minst
te danken, dat wij op dit gebied vooraan
staan.
nieuwe dingen interesseert of zijn bdang-
stelling in (andere onderwerpen verdiept.
Wie dat verzuimt wordt een werkdier, en.
bij gebrek aan afwisseling gaat ook het werk
hem de keel uithangen. Hij wordt zuur en
ontevreden en zoekt tenslotte zijn ontspan
ning in achterklap en kwaadspreken van
andere, verstandiger menschen.
Wie een gelukkig mensch wil zijn en een
aangenaam mensch in den omgang, dient z’n
belangstelling in groote problemen van he.
leven onophoudelijk te verdiepen en wat d
minder belangrijke dingen betreft, voortdu
rend nieuwe punter, van belangstelling te zoe
ken. Het leven is nu eenmaal een kwestie
van belangstelling en wie nergens belang ii.
stelt wordt een fossiel.
Het leven wortd rijker naarmate men in
meer dingen belang stelt. Dat weten de
meeste menschen wel, maar waar velen niet
sa» denken is, dat de belangstelling in de
meeste aardsche zaken maar kort van duui
is. Voor de dingen, waar men als kind van
tien jaar in opging, heeft men op zijn veer
tiende jaar alle belangstelling verloren en wat
ons als veertienjarige interesseerde kan ons
eenige jaren later niet meer schelen.
Wij bemerken dat echter niet, omdat wij
de dingen, waarvoor wij de belangstelling
verloren, eenvoudig vergeten; het is een feit,
dat er geen jaar voorbijgaat, waarin wij niet
ophouden met ons te interesseeren voor iets,
dat ons vroeger bezig hield. En daarom is 't
noodzakelijk dat men zich voortdurend vow
Met'wachten en hopen gaan de meeste
menschenlevens voorbij, heeft een oude wijs
geer eenmaal gezegd - en het moet worden
erkend, dat hij gelijk had. Wie onzer, die
reeds een goed stuk van zijn levensweg ach
ter zich heeft, moet het niet erkennen? Hoe
vaak ook bleef ons wachten en hopen ver
geefs - tot op zekeren dag
Iedereen, die het leven uitsluitend aan de
oppervlakte leeft, heeft de oogenblikken ge
kend', waarin hij, na een nieuwe bittere ont-
gec cheling gaarne van al het aardsche af
scheid zou hebben genomen. Doch het bleef
z' de gedachte. Het heengaan valt niet zoc;
licht En dan. de hoop, dat bet toch éénmaal
hfter zou gaan, bleef. Men blijft altijd ei
^veranderlijk hopen op de vervulling var
dien éénen, grooten wensch, welken men
koestert. Die wensch kan bij verschillende
r-.:rsoi>cn ook van geheel verschillenden aard
zijn; maar wij hebben allen wei één wensch
dien wij boven al het andere stellen en dien
wij zoo gaarne in vervulling zouden willen
zien gaan.,
Het is de hoop op die vervulling, hoe vei
am m.,k in let verschiet moge liggen, welke
om; Staande houdt. Wij mogen dan moede
zim, maar wij zijn nog gezond; in ieder ge
val zoo gezond, dat wij’ den loop der dinger,
nog kunnen afwachten. Wanneer wij op
punt staan, den moed te laten zinken, der.
strijd op te geven, dan wordt het ons dui
delijk dat wij nog één levensdoel hebben
dat er nog één ding is, dat wij gaarne zouden
zien gebeuren.
Op het laatste moment houdt deze ge
dachte ons staande. Er zijn duizenden ver
schillende dingen, waarop de menschheid al
haar hoop heeft gesteld - te veel om op te
noemen. Wij kunnen ook verschillende wen-
schen tegelijkertijd koesteren, maar daaron-
der is er één, die den boventoon voert. De
hoop, dat die wensch eenmaal, zal worden
vervuld, verlaat ons nooit. Zij is als een
eeuwigdurende, nooit opdrogende bron van
kracht. En hoe ouder wij worden, hoe .beza
digder. Wij wenschen geen sterren van den
hemel te plukken; wij weten, dat dit onmo
gelijk is.
houden voor oogen, dat waar een wil is,
Wij beperken ons tot het mogelijke. W:
is een weg. Wij klampen ons er aan vast.
Eenmaal zal het, eenmaal móét het gebeu
ren - dat staat voor ons vast. Wachten en
hopen vult een menschenleven, maar ook:
die hoop verleent er aantrekkelijkheid aan'
Er is een tijd geweest - en ten dele is zz
er nog - dat men steeds polemiek bedrijv
moest, zo men iets zeide over mosderschap.
Langzaam, heel langzaam aan veranderen de
ideeën. Min of meer gaat het dóórdring
in de vroeger daarvoor hermetisch gesloten
milieu’s, dat moederschap toch iets keel edels
is, dat respect afdwingt en niet een si
delijke last.
De Moeder, die haar kinderen in pijn ter
wereld brengt, die hen voedt in koes-er..,. dc
overal met haar (eer-,
vroeg
loeder
It, het
j alles
iSCi'l
ideaal!
Moeder
veracht, zolang die wereld nog ego! li
blijft? ..Moeder" is offervaardig!’! d;
■Ier” is onbaatzuchtigheid; ..Moeder'
wegschenkendeJiefde. En de christel>"ke,
katholieke Moeder, zij is dit alle-
nóg"meer, want langs haa'r kii'.rtërc'P
liefde recht naar God. in Wiens dm
zich geheel heeft gesteld, als die andere Mt
der Maria: „Ecce Ancilla”, „zie Llw die::.' -
maagd”.
Moeders, weest wat ge zijt! Wij heb!: w
uw voorbeeld zo nodig. En buiten - 'i.
en buiten uw goedheid heeft nooit een men
senkind gekund.
HOOFDREDACTEUR: EMIEL DE JÓNG, BAARLE-NASSAU, TEL. 231.
-- 1 -
f .pcotc re-', ais z.g. sporenelement.
't Kopergebrek toch komt veelvuldig voor bij
Jontgiimingsgronden en op perceelen, die ja
renlang met heideplaggen zijn bemest, zooals
jop oude eschgronden dikwijls het geval is. Er
;;s dan veel z.g. loodzand door de bo.uwvoor
gewerkt, hetgeen samengaat met gebrek aan
j koper, waardoor allerlei ziekteverschijnselen
runnen voorkomen en wel bij het gewas, spe-
Iciaal de granen, alsmede bij het vee, dat in
leen koperarme weide graast.
Het zijn onze landbouwdeskundigen Prof.
.'I. Hudding te Wagéningen en Ir. O. Cleve-
ringa, Rijkslandbouwconsulent te Zutphen
.geweest, die bij een bezoek aan Duitschland
het eerst hebben ontdekt, dat de z.g. ontgin-
(ningsziekte een gevolg was van het riiet-vol-
i cende-beschikbaar zijn van kleine hoeveel
heden koper.
I Het uitstrooien van kopersulfaat kon dan
’baat brengen, voor sommige gronden voor
lange tijd, voor andere, zooals de in Noord-,
Brabant voorkomende lage broektjrotiden,
.noest een koperbemes ng bijna elk jaar hei
i :ald worden. Aahgezien kopersuliaat ca.
E;- koper bevat en het itoper dus' in vrij
■,'econcentreerde vorm voorkomt, was her ge-
jkmatig verdeelcn van.de slechts gei neg.'be
oouigde hoeveft-lhciih attipTrcvr -hsv 'r-
lijkheid, l’rof. Hudig te Wageningen e.;;. ad
viseerden dan oei; vermenging van een groote
hoeveelheid droge grpnd.
Mèt het kopersulfaat zijn nu ook deze be
zwaren verdwenen, want de koperslakkea-
bloem, die thans voor koperbemesting is aan
gewezen, bevat het koper in zoo n fijn ver
deelde vorm, dat bij het uitstrooien van oOO
500 kg. per ha. (hetgeen voor geen enkele
boer een bezwaar zal opleveren.) een. zoc,
fijne en gelijkmatige verdeeling wordt ver
kregen, als vroeger met kopersulfaat niet
denkbaar was.
Zoodra de akkers weer te bereiken zijn, i.
het gewenscht de koperslakkcnbloem waar
noodig, spoedig uit te strooien, want hoe
vroeger het gestrooid, wordt, hoe beter. Daar
mede dank zij de bemoeiingen van onze land
bouwinstanties dit product vlot uit België kar:
worden geleverd en. zelfs aanv.oer per spoor
mogelijk is, behoeft men zeker niet op beter
weer te wachten om aan handelaar of boe
renbond reeds zijn order door te geven. Dan
behoeft er straks - als iedereen geholpen .wil
worden - zeker geen stagnatie te komen en
er wordt dan weer een steentje bijgedragen
ter verzekering van onze voedselvoorziening.
DE NIEUWE PROPAGANDA-UITGAVE.
Verschenen is een propaganda-uitgave van
den Nederlandschen Landstand, getiteld: De
Landstand in Brabant en Limburg; een keurig
verzorgd boekje, dat dadelijk prettig aan
doet. Dit werkje is ter gelegenheid van de
installatie van den Gouwboerenleider in Nrd.
Brabant verspreid, hiervoor waren ongeveer
100.000 exemplaren gedrukt.
Het boekje behandelt o.a. organisatie-vor-
men in de landbouw, zooals zij optraden van
af de 2e helft der 19e eeuw tot nu toe, waar
om de Landstand is opgericht; het doel, aard,
en wezen van den Landstand; wie tot den
Landstand behooren en waarom; een artikel
over landbouwerganen in andere landen.
Het werkje wil als het ware een brug slaan
tusschen den boer eenerzijds en den Land
stand anderzijds.
Het geeft volkomen betrouwbare inlichtin
gen over den Landstand zelf en zonder als
B
