I
I
'1
'J
?n
n i-1
veil
WEEKBLAD VOOR BAADLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
UITG. ELECTRJSCHE DRUKKERIJ
«SDE JONG BAARLE-NASSAU
OVERZICHT.
EEN BEROEP
OP DEN BOER
.- i
36e Jaargang
Buitenlandsch
I
5 APRIL 1941
No. 14
:t j
ko
Vi’
ok
P
d
1
tad
n
n j
j.
4
rd I
m I
I
de aardappel, stelt eveneens hooge eisen.
Wij zullen in 1941 ongeveereen 14.5.000
tot 150.000 ha. met consumptie aardap
pelen moeten bebouwen, d.i. de helft
meer dan in vorige jaren. De verbouw van
zandaardappelen moeten worden opge
voerd en daarvoor zal men o.a. den ver
bouw van haver op zand, die zeer weinig
productief is, moeten beperken. Er kar
ongeveer een 20.000 ha. af, zonder dat
er ook maar eenig gevaar voor de voedsel
positie dej paarden onstaat. Verder zal
om tot een voldoende aardappeloogst te
komen, de kwaliteit ondergeschikt moeten
zijn aan de opbrengst, Het gaat er nu
vooral om, rassen te verbouwen van hoo-
ger productiviteit.
Het is noodzakelijk, dat het Nederland-
sche volk en vooral de Nederlandsche
boeren, zich goed realiseeren, wat deze
productieslag zal beteekenen. Het is voor
onze agrariërs, die altijd gewend geweest
zijn, veredelde producten te telen, niepw
om zich nu plotseling vooral opeengroo-
te opbrengst toe te leggen. In de toekomst
zullen wij ongetwijfeld weer de leveran
cier van Europa van veredelde-agrarische
producten worden, maar op het ooqem'Wk..
gaai nei er om, uus vvrs ic ucwaïcn vuui
den honger. En dat is de prachtige taak,
die de boeren al eeuwen in de volksge
meenschap op zich hebben genomen.
n
aai
ge
aai
en
digi
ia|
r
eej
le i
7Sl|
41
ie F
h'
uil
h
er>'
I -
.V
VI
de volkomen openhartigheid en goede
^i'’^ihpPieP?xbeiW^den.J/.Qrteaenwoprdi-
den in het Verre Oosten. Italië wordt het
sluitstuk van deze gewichtige diplomatie
ke zending, die natuurlijk vooral in
dezen bewogen tijd veel meer betee-
kende, dan men achter het hoffelijk voor
wendsel; „persoonlijke uitwisseling van
sympathieke gevoelens” zon zoeken.
Japan, Duitschland en Italië staan voor
beslissingen, die de wereldkaart voorde
komende duizend jaren wellicht ingrij
pend zullen veranderen. Daaraan zal elk
der drie groote mogendheden zijn deel
hebben bij te dragen. Deze uitermate ge
wichtige afspraken vertrouwt men niet
toe aan den handigsten koerier, noch aan
de ingewikkeldste code-taal!
Joegoslavië is een der onrustigste plek
jes op den Balkan. Het is na den vorigen
wereldoorlog door Versailles bedacht als
een der vele „kunststaten”, plotseling
opgerezen als staat van beteekenis. Het
is een lappendeken van Servische, Kro
atische en Sloveensche stammen, met
hier en daar nog andere bevolkings-bij-
mengsels. Activeerend, zooals overal in
het nabije Oosten, was het Duitsche
element.
Het ligt in de logische lijn der realiteit,
dat Joegoslavië, omgeven als het is door
Italië, Duitschland en het door Duitsch
land van sterke troepenmachten voorziene
Roemenië en Bulgarije, eieren voor zijn
geld kiest en geen conflicten uitlokt met
de nabuurstaten, waarvan het overigens
ook uit volkshuishoudelijk oogpunt af
hankelijk is. De Britsche geheime propa
ganda vindt in het Servische deel van
Joegoslavië een uitstekend aanknoopings-
punt, op grond van de bondgenootelijke
betrekkingen uit den vorigen oorlog. Zij
heeft blijkbaar niet stilgezeten en partij
getrokken uit diverse controversen van
binnenlandschen aard. Zoo was er een
sterke naijver tusschen de Koningin-moe-
der en de gemalin van den Prins-Regent
Paul, Prinses Olga. De eerste was een
doorn in het oog, dat haar zoon Peter
volkomen als quantité négligeable. werd
Tot de gebeurtenissen van minder de
monstratief karakter, hoewel zij in hun
uitwerking wellicht minstens zoo ver rei
ken als de twee hoofdmomenten, die wij
hiervoor aanhaalden, behoort tot de hon-
gerblokkade, die Groot-Brittanië meedoo-
genloos doorvoert, ook ten aanzien van
zijn voormalige bondgenooten. Dit klemt
temeer voor Frankrijk.
Intusschen is sinds Dakar de bondge
nootelijke liefde sterk bekoeld en heeft
de vijand van gisteren honderdduizenden
tonnen graan en aardappelen vrijwillig
afgestaan vsn zijn eigen voorraden, voor
hongerend België en Frankrijk. Maar
volgens het volkenrecht is de be
zetter hiertoe niet verplicht. Het is dus
een uiting van menschelijkheid.
Men kan zich voorstellen, welk een
slechten indruk het in Duitschland maak
te, toen men daar via Associated Press
vernam, dat prof. dr. Noel Hall, die aan
het Engelsche gezantschap in Washing
ton is toegevoegd, op een persconferentie
verklaarde, dat Engeland en Amerika de
blokkade van hun vorige bondgenooten
onverzwakt zouden voortzetten, „omdat
dit een werk van menschenliefde was”.
Zoowel de Britsche gezant Halifax, als
prof. Noel Hall lichtten deze „menschen
liefde” nader toe. Deze strijdmethode zou
het namelijk overbodig maken, dat er
jonge Engelsche soldaten op het slagveld
stierven!
Degenen onder onze lezers, die zich
nog herinneien, in welk een staat van uit
hongering, na den vorigen oorlog, de
Oostenrijksche en Duitsche kinderen hier
in Nederland aankwamen, zullen hun
eigen oordeel wel hebben overdit Britsche
werk van menschenliefde. Het vraagstuk
heeft ook voor Nederland helaas meer
dan theoretische beteekeeis; vooral wan
neer wat de Voorzienigheid verhoede!
de productieslag 1941 eens zou mis
lukken!
Tot de gewichtigste gebeurtenissen in
de aan groote dingen zoo rijke af-
geloopen week, behooren het bezoek /an
den Japanschen minister van Buitenland-
sche Zaken Matsoeoka aan Berlijn en
Rome en de toetreding van Joegoslavië
tot het Driemogendheden-verdrag, ge
volgd door de binnenlandsche troebelen
in dezen Balkanstaat, die deze toetreding
weer tot een theoretisch onzekere en
practisch-onklare zaak maken.
Ten aanzien van de eerste groote ge
beurtenis, namelijk het bezoek aan Ber
lijn van den japanschen minister Matsoe
oka, bestaat geen twijfel omtrent de klaar
heid van uitwerking. De Japansche staats-
man bracht, ter inleiding, zoo „en passant”
een bezoek aan de Sovjet-Russische re-
geering en had met Stalin zelf een ver
trouwelijk onderhoud. Dit wijst op meer
dan een enkel gebaar van hoffelijkheid
en dank voor de veilige doorreis. Een
Japanner doet nimmer iets ondoordachts,
een Japapansche minister doet alles eerst
na diep nadenken. Het onderhoud met
Stalin heeft klaarheid gebracht ter zake
van de houding van Rusland tijdens de
groote beslissende gebeurtenissen, aan
welker vooravond wij thans staan! De
ontvangst te Berlijn was een volkomen
bevestiging van hetgeen daarvan verwacht
was. Officieel bewaart men het diepste
stilzwijgen over hetgeen besloten werd,
officieus blijken zoowel de Duitsche
staatslieden geïmponeerd te zijn door de
efficiënte besluitvaardigheid van hun
Japanschen verdraggenoot, als deze op
zijn beurt getroffen schijnt te zijn, door
de hoffelijkheid van zijn verdragspartners,
de energie van het Duitsche Rijksbewind,
de klaarheid der doelstelling als wel door
Voor Nederland is het een kwestie van
overwegend belang, of het in staat zal
blijken zijn eigen behoeften te dekken op
het gebied van voedselvoorziening. Kan
het b.v. genoeg broodgraan voortbrengen,
om den honger van de deur te houden?
En aardappelen?
Andere landen hebben, al dan niet door
den nood gedwongen, bewezen dat dit
mogelijk is. Men heeft de productie wéten
op te voeren tot een peil, dat deze landen
onafhankelijk maakt van het buitenland.
Dat moet ook in Nederland worden be
reikt.
Is dat mogelijk? vraagt de lezer. Onge
twijfeld is dat rnogelijk als er maar met
kracht naar wordt gestreefd. Of het Neder
landsche volk in den loop van dezen oor
log honger en gebrek zal lijden, is afhan
kelijk van den boerenstand. Deze zal.
moeten zorgen, dat het Nederlandsche
volk daarvoor bewaard blijft.
Oraanisatie op het gebied van de voed-
selvoorziening is voorzeker numy en nou-
dig, maar men verlieze niet uit het oog,
dat het in de allereerste plaats de Neder-
landsche boer is, die door uitbreiding van
de productie van broodgraan en aardap
pelen voor de voeding van het Neder
landsche volk moet zorgen.
Wanneer een volk onafhankelijk en
sterk wil zijn, moet het in zijn eigen on
derhoud kunnen voorzien; in hoe sterke
mate dat het geval is, voelen wij thans,
nu onze overzeesche aanvoer door de
blokkade afgesneden is. Men betreurt het
thans, dat wij niet eerder een gezonde, op
zelfvoorziening ingestelde bodemproduc
tie hebben georganiseerd.
Het is in ieder geval mogelijk op eigen
bodem in voldoende mate de zoogenaam
de hongerwerende producten te telen,
d.w.z. broodgraan en aardappelen. In het
verleden waren wij afnankelijk van een
grooten invoer van brood- en voedergraan
uit Zuid-Amerika. Nederland heeft per
jaar ongeveer 900.000 ton broodgraan
noodig, zeg, met het oog op de reserve,
1.000.000 ton. In 1938 toen de oogst bij
zonder goed was, bedroeg de totale op
brengst 984.716 ton. Met extra krachtsin
spanning is het dus zeker rnogelijk hier
weer aan toe te komen. Overigens werd
in 1938 toch 644.000 ton tarwe ingevoerd
doch dit kwam omdat rogge die wel inbe
grepen is bij de totale opbrengst hier
als broodgraan niet in aanzien stond. Dit
is overigens een vooroordeel, want onze
eigen rogge heeft minstens dezelfde voe
dingswaarde als tarwe.
Gelukkig beschikken de meeste gron
den over een aanzienlijke fosforreserve,
waarop men desnoods gerust nog eenige
jaren kan teren. De hoeveelheid kali, die
ter beschikking wordt gesteld, is niet min
der dan vorige jaren, daar Duitschland,
dat rijke kalimijnen heeft, in de gelegen
heid is deze volop te leveren. Ook wat de
stikstof betreft, zullen de kwanta niet veel
lager zijn dan het vorige jaar. Verder zal
ook het „scheuren” van het matige gras
land een belangrijk middel blijken om tot
productie-verhooging te komen.
Het tweede belangrijke volksvoedsel,
beschouwd door den Prlns-Pegent, die
zich regeerend vorst gevoelde.
Voorts trok de Secret-Service profijt
uit den naijver tusschen de Duitschge-
zinde Krotaische bevolking en het anti-
Kroatische Servische deel.
Intusschen staat de wereld nog voor
tal van onopgeloste vragen, na het uit
breken van de Joegoslavische onlusten.
Vooral wat betreft de houding, door de
nieuwe regiering aan te nemen ten aan
zien van het zoo juist gesloten toetredings
verdrag van Weenen. Duitschland is
klaarblijkelijk op alle eventualiteiten
voorbereid. Doch staat, uiterlijk onbewo
gen toe te zien, met de gepantserde vuist
in den zak. Dat deze vuist toeslaat, zoo-
dra de Joegoslavische hand, die straks
wordt uitgestoken, gewapend zal blijken
te zijn, is wel zeker. Daarvoor, was de.
bezetting van Bulgarije te nadrukl.elijk
en te militair ‘technisch, om nog twijfel
over te laten. Dat men dit trouwens in
Joegoslavië ook zelf inziet, daarvan komen
eenige symptomen, zoowel uit het land
zelf als „over band” uit het, reeds
eenigszins ontnuchterde Engeland en
Amerika.
ie
e si
nei
I
J
j:
.-tó’VVZ.V:.
arantiel
in
r’-
n 1
rt
't
en
ler
i
et
rd
i
f
f
sjei
lei
ei
?n I
2
m
i
on
en
dui|
lik
de
er I
06;
j.el-1
i n|
ie 11
eil
bil
vai
gaj
i
d
tar;
T:”’|
niel
i z:|
vel
en I
?'i.J
npi
W01
z d
bei.
'Ij
k
•v'
- ■-
B zijn dikwijl* het gevolg van
kouvatten. Goed zweeten en
"AKKERTJES" nemen, helpt U
altijd snel, goed en zekert
Door hun bijzondere samen-
stelling bevorderen immers
"AKKERTJES" niet alleen het
wH transpireeren, maar verwij-
WB deren tevens de stoffen, die
M de aandoening veroorzaken.
WZij werken direct pijnstillend.
/T/Fa\ Op elk "AKKERTJE" staat 't
AKKER-merk: Uw g
Let U daarop vooral en laat
Y W* U toch géén waardeloozena-
jT maak of imitaties aanpraten.
AKKERTJES
togen pijnen, hoofdpijn, koorts, kou.
zij
nie
ia
de;
■a
