I
I
RflWCFEBILLEWa
WEEKBLAD VOOR BAADLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
j
gpg
De Internationale toestand
i
UITG. ELECTQISCHE DRUKKERIJ
„DE JONG BAARLE - NASSAU
a
34e Jaargang
21 OCTOBER 1939
No. 42
Tuinders.
De dolk eens
NEDERLAND
IS VEILIG.
UW KINDJE
VERKOUDEN
zx" r Wrijf dan keel, rug en borstje in met
Moordenaars.
u
Voor Boeren en
zien of
jes slingerden zich door de groene vlakte.
Het was de kust van Annam. Zij waren
gered.
;S!
Heinrich bewoog zich in zijn banden
op eene verwoedde wijze en braakte een
godslastering uit. Een bloedig schuim
stond op zijn lippen en gaf hem een afgrij
selijk voorkomen. Zijn lotgenooten keer
den zich vol afschuw van hem af.
De volgende nacht was nog verschrik
kelijker.
Hooge golven bedekten somwijlen het
vlot en doorweekten de lompen, die de li
chamen der ongelukkigen bedekten. Twee
of driemalen dachten zij zich reeds in den
afgrond verzwolgen, maar de woedende
golven voerden hen weer omhoog uit hun
graf.
Bij het aanbreken
wind nog toe.
Laten wij God bidden, zeide de oude
zeeman. Zijn bijstand hebben wij thans
meer dan ooit noodig.
Aller hoofden ontblooten zich; alleen
de dokter bleef onbeweeglijk.
Ik heb geen geloof.
O, hoezeer beklaag ik u, mijnheer, ant
woordde Sir Mendez.
Tegen den middag klaarde de lucht op
en brak de zon door. Thans kon men hoog
te nemen. Een hevige bries woei vlak uit
hei W.
Aldus gingen nog twee dagen voorbij.
VII.
De plek waar het vlot der Marsenia
landde, bood geen enkel spoor van men-
schelijk leven. Overal boomen en ondoor
dringbare struiken en gewassen. De schip
breukelingen bleven in de nabijheid van
de kust en dachten er slechts aan hun hon
ger en dorst te stillen. August ontdekte
spoedig een groote cactus, welke, diep
ingesneden, een overvloedig melkachtig
vocht liet uitvloeien.
.Ziehier een heerlijken drank! riep de
zeeman, zijn hand uitstrekkende om deze
vruchtenmelk op te vangen.
Raak er niet aanriep Sir Mendez ver
schrikt.
Waarom niet Senor?
’t Is een zwaar vergif. Men vindt hier
vele soortgelijke planten: Javaansche
Upas, Euphorbes...
Een blijde kreet van Hack onderbrak
den Spanjaard.
Hier zijn vruchten en water! riep de
goede neger. Kom spoedig
De afgematten haastten zich aan deze
roepstem te gehoorzamen. Er waren een
honderdduizenden van onze mannen ge
mobiliseerd en bereid om feilen tegen
stand te bieden aan ieder, die het zou
willen wagen ons grondgebied te schen
den. Onder de volken, die bezield zijn
met den vasten wil, hun onzijdigheid en
hun onafhankelijkheid tot eiken prijs te
verdedigen, staat Nederland vooraan.
Deze zekerheid moet in ons aller har
ten leven en ons stalen tegen ongerijmde
vermoedens. Nederland doet zeker niet
onder voor het kleine Finland, dat zich
even heldhaftig en vastbesloten toont, om
elke inbreuk op zijn vrijheid te keeren.
Wij mogen en wij zullen geen geloof
.hechten alarmeerende berichten van on
ruststokers buiten onze grenzen. Neder
land heeft tijdig alle maatregelen geno
men, om zijn veiligheid te verzekeren
tegen alle gebeurlijkheden.
Dit is vóór alles een tijd, waarin men
zich zorgvuldig te onthouden heeft van
het verspreiden van kwade geruchten, die
onder bepaalde omstandigheden een pa
niekachtige stemming te weeg kunnen
brengen. Er is bij de tegenwoordig span
ning, waarin alle volken thans leven, geen
enkel uitgezonderd, niet veel voor noodig
óm de volksmassa uit haar evenwicht te
brengen.
Laat men zich bepalen, indien men
daar lust toe gevoelt, om commentaar te
leveren op gebeurtenissen, die achter ons
liggen; doch laat men zich niet gaan wa
gen aan het uiten van voorspellingen, die
den meesten tijd kant noch wal raken en
die noodeloos onrust zaaien, In dergelijke
voorspellingen wordt maar al te vaak van
buitenlandsche zijde ons land betrokken.
Wij hebben hier meer speciaal het oog
op af en toe in verschillende persorganen
in het buitenland opduikende berichten
over de mogelijkheid van een inval van
het leger van een der oorlogvoerende mo
gendheden in ons land, ten einde op deze
wijze de sterke verdedigingslinie van den
vijand om te trekken en aldus den tegen
stander in den rug te kunnen aanvallen.
Het voor en tegen van een dergelijke mo
gelijkheid wordt in een breede uitgespon
nen en de kansen worden tegenover el
kaar afgewogen, alsof het reeds voor drie
kwart zeker is, dat ons vandaag of morgen
een inval te wachten staat.
Dit denkbeeld op zichzelf nu is absurd
en alleen waard, dat men er de schouders
over ophaalt. Dit neemt evenwel niet weg,
dat het in het hart van wankelmoedigen
en eenvoudigen van geest angsten twijfel
zou kunnen zaaien. Er zijn altijd en in
ieder land van die menschen te vinden,
die zeggen en denkenJa, maar als het
van den dag nam de
De schripbreukelingen vernamen de
ze woorden. Hun lijden was van dien aard
geworden, dat zij stilzwijgend in alles be
rustten.
Is er dan geen brandewijn meer? vroeg
de neger.
Nog maar hoogstens voor twee dagen.
Wie weet, is dat niet voldoende! Wij
moeten de Aziatische kust naderen. Ik
heb altijd nog een zwakke hoop.
De oude zeeman schudde het hoofd en
zeide:
Laat ons de lijnen inhalen en
een visch heeft willen toebijten.
Hij haalde ze in; een huivering voer
hem door het lichaam.
Een nieuwe ramp! riep hij uit.
Hoedat?
De haaien hebben het aas verslonden.
E i was het hel laatste?
Het laatste!... Niets rest ons meer!
IN DE AFGELOOPEN WEEK.
nu toch eens waar was...
Geen enkele Nederlander behoeft deze
gedachte bij zich te laten opkomen; en
wanneer wij iemand ontmoeten die aan
dergelijke inblazingen het oor leent, dan
zijn wij verplicht, zoo iemand met klem
van redenen te overtuigen van de onge
rijmdheid van zijn vrees. Wij hebben hem
slechts te wijzen, op onze paraatheid te
genover alle mogelijke gebeurlijkheden,
op de onfeilbare waarborgen welke ons
van de zijde der oorlogvoerenden zijn ge
geven, dat onze neutraliteit zal worden
geëerbiedigd.
En dan: men heeft zich slechts voor
oogen te stellen, dat een neutraal Neder
land van onschatbare waarde is voor de
voornaamste tegenstanders. Zij hebben er
veel meer belang bij, dat Nederland on
zijdig blijft, dan dat het in het conflict
wordt medegesleept. Zoo was het in den
vorigen oorlog en zoo is het ook thans.
Wij hebben ons hier niet te verdiepen
in de beweegredenen van bepaalde zijden
om alarmeerendeberichten te verspreiden
over ons land, waarvan het eenige gevolg
kan zijn dat menschen, die zich geen dui
delijk denkbeeld vermogen te vormen van
den toestand, zich noodeloos bezorga ma
ken. Wij zijn niets gesteld op zijdelingsche
waarschuwingen uit het buitenland, om
op onze hoede te zijn. De geschiedenis
heeft bewezen, dat Nederland altijd in
staat is gebleken om voor zichzelf op te
komen, waar dit noodig was.
Nog eens: het denkbeeld van een door
braak over ons grondgebied is ongerijmd.
Niet voor niets hebben wij ons naar
alle zijden gewapend. Niet voor niets zijn
Het lijden der ongeluKkigen had het top
punt bereikt. Een stilte, als die des doods,
heerschte op het vlot.
Eensklaps, toen de zon aan den hori
zon verscheen, riep August, die op den
uitkijk stond uit:
Land, land! Wij zijn gered! God zij lof!
Vijf menschen, of liever vijf schimmen
rezen op en staarden in de aangewezen
richting.
Niets! zuchtte Pierre Commore.
Ik bedrieg mij niet, hernam de zeeman,
zie slechts, daar!
Niets! herhaalden de schipbreukelin
gen.
Ik zie iets zeide Hack. Een zwarte streep
’t Is land, ongetwijfeld!
Het land! Wij zijn gered.
De afgematte zeelieden grepen de spa
nen en beproefden te roeien.
De nacht daalde, hij was somber en
zwart. Na lange uren van angst en span
ning daagde eindelijk de morgen.
Een bewonderenswaardig schouwspel
trof de blikken der ongelukkigen. Voor
hen, op een paar kabellengten afstands,
strekte zich een kust uit met een schoo-
nen tropischen plantengroei getooid.
Heerlijke vruchten deden de takken der
boomen nederbuigen; kristalheldere beek-
van bezorgdheid worden? We weten het
niet. Groenten en fruit is er in overvloed
nu de uitvoeren nog meer belemmerd
worden. Maar als er overvloed van groen
ten is in ons land blijft, zal de prijs tot nog
lager niveau dalen dan waarop hij nu
reeds is aangeland.
Dat mag niet. De regeering die alles
regelt, heeft ook hier een taak om een
nijver deel der bevolking, dat een belang
rijke rol speelt in de voedselvoorziening
van heel het volk, voor verdere armoede
te bewaren. Het is al erg genoeg.
Onze veehouders die voor zuivel zor
gen, onze akkerbouwers die graan, aard
appelen, peulvruchten enz. leveren, moe
ten een loonende prijs ontvangen Geen
misbruik van den nood zij het parool van
de leveranciers, geen misbruik van de
macht maken, zij het parool van hen, die
leiding hebben te geven bij het zeer inge
wikkelde voedingsprobleem van onze
bevolking.
„Nederland Is één groote familie” zei
laatst iemand in geheel ander verband.
Daar zit wat in, voor ieder die lid is van
die familie.
Allen hebben we mee te helpen, elkan-
OCT ClC mogclijk moGihjlco tijdon, aio tcun-
nen komen, zoo licht mogelijk te maken.
Agricola.
(Nadruk verboden)
2
Nederland één groote familie
Nu rondom de wereld in brand staat en
het gevaar niet denkbeeldig is, dat de
brand nog verder zal uitbreken en nog
lang zal duren, is bij het gros der men
schen de zorg voor het dagelijksch brood
nog grooter geworden dan deze bij velen
reeds was.
Men vreest weer gebrek, weer distri
butie en alle narigheid, waarvan de her
innering uit den vorigen oorlog nog le
vendig is.
,Het Nederlandsche volk vraagt graan’
was toen een kernspreuk, die op allerlei
wijze den landbouwers werd voorge
houden.
Wat zal nu de slagzin van dezen tijd
I-
.A
SMWi
Bol
kos
va
au
ooi
nt tl
■'i
en
te
■oOI
eei
et
L V Dampo. Wonderlijk zooals dat helpt’
II I) b—50 ct. Tube 40 ct. Doos 30 ct.
Het is nu wel duidelijk, dat beide partijen de
hoop op een spoedigen vrede hebben opge
geven. Zoowel te land als ter zee is de laat
ste dagen hevig gevochten, ook al loopen
de mededeelingen omtrent de geleden ver
liezen en de behaalde successen nog al uit
een. In de buurt van Edinburgh heeft een
aanval plaats gehad door een twaalftal Duit
sche bommenwerpers op de op de Firth of
Forth liggende Engelsche oorlogsschepen.
lp I
va
to
en d
"is(
i zil
ft®
c 18
stu
d
ver
ra
v
Jfll
..■ets
ii’ i
lil
■Jll
11’11
si.Ha
i
,;.i
.1 i
i:
e -n
10;
i
il
Pi?
:i a
cl
■I'
,:vi 1
1.
1.
’IJ
It
'I-.S
i'éll
I i
'lit
'e'’
II
do
Cl
o' Wv1
I
