CNZE
I
I
3
WEEKBLAD VOOR BAADLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
IDE JONG BAADLE-NASSAU.
88
34e Jaargang
DE MUMMIE.
Goedkooper
Reizen.
Zich zelf beheerschen
24 JUNI 1939
No. 25
:J
d
id
wel aangepast aan het moderne, goedkoo-
pe, snelle middel van vervoer: de bus.
Deze transportmogelijkheid is thans de
gemeenschap plotseling ontnomen. Is het
dan wonder, dat velen zich afvragen:
„Waarom?” Zij houden niet van geleerde
betoogen over economie en staatshuis
houding, over verliezen die de spoorwe
gen opleveren en die de gemeenschap
moet aanzuiveren. Zij hebben in hun
beurs ondervonden, dat men goedkoop
kan reizen; en als de trein hen niet zoo
goedkoop kan vervoeren als de bus, dan
hebben zij een zeer simpele methode bij
de hand: ruim de treinen op en laat het
vervoer aan de bussen over! Dat deze
methode wel wat al te simpel is, willen
zij desnoods ook nog wel aannemen; doch
een groot deel van ons volk voelt het ver
dwijnen van het busvervoer ten gunste
van het reizen per trein als een juk, waar
onder een vrij volk zich moet bukken.
In dezen tijd van lage salarissen, tragen
handel en economische depressie heeft
ieder de op zichzelf trouwens zeer aan-
bevelenswaardlge! methode aangeno
men om elk dubbeltje tweemaal om te
keeren, alvorens het uit te geven. Wan
neer dus de spoorwegen hun klanten, het
reizende publiek, vervoerden tegen een
c-.'.,, -ji hMmr- -jn;u-- «a»tritsrJ' u
stoombooten van verschillenden maat
schappijen en zuchtte toen: Ze zijn reeds
lang weg, reeds lang naar ’t vasteland.
Wel is waar vaart er heden avond te 6 uur
nog een stoomboot af van Dover, en een
der gauwdieven zal ongetwijfeld eerst naar
Brussel of Parijs snellen, om de juweelen
kwijt te raken. Ik moet in elk geval heden
nog naar Dover. Het is nu elf uur. Te 3.34
vertrekt de trein, die aansluiting heeft met
de afvaart der stoomboot. Wanneer wij in
dezen korten tijd nog eenige steunpunten
en een eenigszins nauwkeurig signale
ment verkrijgendan zou dat uitstapje wel
licht loonend zijn.
Mister Jackelt trad thans uit het tele-
phoonkabinet. Zijn gelaat straalde. Ge
vonden, mijnheer de commissaris: Yester
en Zoon vervaardigt dit soort briefpapier
en wel alleen voor één restaurant, hetwelk
het monopolie (alleen-recht) op dit merk
bezit.
En?
Restaurant Trafalgar in de Yester-
street.
Er heen! Zeg aan Henry Jephson, dat
hij terstond met mister Yanke naar Tra
falgar komen en de eventueel in aanmer
king komende portretten meenemen moet.
En reeds tufte hij met mister Jackelt
Beslist.
Mooi. En weet je nauwkeurig, dat die
zelfde twee heeren of een hunner, den
volgenden dag, dus eergisteren, niet in
de museumzaal waren?
Dat kan ik bezweren,
Mister Grey schudde het hoofd, dan
zeide hij tot Lord Humber: Ik heb hier
voorloopig niets meer te doen. Ik verzoek
u, de telephoon uitsluitend voor mij tere-
serveeren, opdat ik eventueel niet op aan
sluiting behoef te wachten, bovendien
verzoek ik mij de verst-strekkende vol
macht te verleenen, en ten slotte verzoek
ik u geen der bij u aangestelden te veroor
loven het huis te verlaten vóór morgen
vroeg. Dezen persoon (hij wees op Henry
Jephson) neem ik mee.
In de vestibule trof hij Mr. Yanke aan,
hem door mister jackelt gezonden.
Goed, dat ge komt, mister Yanke. Rijdt
met dezen persopn, mister Jephson, naar
het hoofdbureau en toon hem het misda-
digers-album. Daarna komt gij ten spoe
digste bij mij op het crimineel bureau
Toen de commissaris op zijn crimineel
bureau kwam, afdeeling munt- en bank
zaken, lag daar reeds het telephonisch
verslag van Dr. Montre, dat na een drie
voudige onderzoeking, door zijne collega’s
het beendersplintertje inderdaad herkend
was geworden als afstammend van een
kippenbeentje.
Breng mij nu de scheepslijsten, zoowel
van Londen, alsook van Brighton, Ports
mouth en Plymouth, alsmede den alge-
meenen reisgids, m’n waarde Leeds, al
dus keerde mister Grey zich naarden eer
sten klerk van het kantoor, een bejaarden
in den dienst grijsgeworden ondergeschik
ten ambtenaar.
Heeft mister Jackelt u het waarlijk ide
ale misdrijf bij Lord Humber verteld?
vroeg de commissaris.
De oude man knikte.
En wie zou dat kunnen geweest zijn?
Gij kent toch onze abonné’s en vaste
klanten.
Naar mijn bescheiden meening, me
neer de commissaris, brengt slechts één
zoo’n geraffineerden streek tot stand, na
melijk John Sydenham.
Ik heb ook al aan hem gedacht, maar
het signalement klopt heelemaal niet. Die
Henry Jephson heeft mij de heeren be
schreven, zij zijn het niet. Het zal een
verduiveld zware toer worden, doch ik
hoop door het restaurant een eind op te
schieten.
Hij doorbladerde de afvaarten der
Na langen, taaien strijd hebben de
spoorwegen den slag gewonnen: de auto
bussen zijn van den weg verdwenen. Wij
willen hier niet spreken van de honderden
menschen, die bij de autobus-onderne-
mingen werkzaam waren en die thans
moeten omzien naar een andere betrek
king of, wat erger is, bij den steun terecht
komen. Deze betreurenswaardige gevol
gen waren te voorzien, doch men heeft er
geen rekening mede gehouden.
De spoorwegen hebben hun monopolie
weten te handhaven en de laatste cijfers,
welke zij publiceeren, wijzen er op, dat
zij terdege kunnen bemerken, dat hun
concurrenten zijn uitgeschakeld. Zij heb
ben, blijkbaar bij wijze van kleine com
pensatie, enkele faciliteiten ingevoerd,
welke echter uitsluitend neerkomen op
uitbreiding van de bestaande voorwaar
den. Dit is reeds iets; maar véél is het
niet.
Waar het reizende publiek op wacht,
is: verlaging van de bestaande tarieven
over de geheele linie. Het ziet in de
machtspositie, welke despoorwegen thans
weder innemen, een monopolistische be
voorrechting ten koste van het reizende
publiek. De „man in the street” consta
teert slechts één ding, namelijk dat hij zijn
goedkoope reisgelegengeid, waarop hij
zich geheel had ingesteld, thans moet
missen.
Hij voelt thans het reizen per spoor als
een dwang. Hij heeft geen keuze meer:
het spoorwegstation is de eenige plaats,
vanwaar hij voortaan zijn reis kan aan
vangen. Hij moppert, want hij moet voor
zijn spoorwegkaartje twee of drie maal
zooveel betalen als enkele weken geleden
voor de bus. In den loop der laatste jaren
heeft de „smalle gemeente” zich wonder-
tarief, dat althans eenigszins het peil
naderde, waarvoor het publiek tot enkele
weken geleden bij de bussen terecht kon,
zou de thans onder de reizigers bestaande
wrok tegen de spoorwegen wel langza
merhand slijten, doch deze vijandige
gevoelens laten zich niet het zwijgen op
leggen door „lapmiddeltjes” in den vorm
van eenigszins langeren geldigheidsduur
van weekeind-retours en dergelijke.
Waar „men” op wacht, is een goed-
koopere reisgelegenheid. Hoe deze be
reikt kan worden dat is een probleem,
hetwelk de spoorwegen zelf zullen hebben
op te lossen. Is hun dit niet mogelijk, ter
wijl andere vervoermiddelen het bewijs
hebben geleverd, dat het reizen niet ab
normaal duur behoeft te zijn, dan trekke
men daaruit de eenige voor de hand lig
gende conclusie en passe het eenige mid
del toe, al is dit radicaal: schaf de spoor
wegen af!
Binnenkort is het honderd jaar geleden
dat de eerste trein door ons land reed; en
weldra was een radicaal einde gekomen
aan tallooze trekschuit boden- en andere
diensten. Men sprak toen van den voor
uitgang, de eischen van den modernen
ftjd.
Waarom zou men thans, waar het de
spoorwegen betreft, met een andere maat
gaan meten? Wij leven thans weer in een
anderen modernen tijd; en de vooruitgang
van de 20e eeuw stelt even gebiedende
eischen als die van een eeuw geleden.
Stelde men toen de snelheid op den voor
grond, in onze dagen is het de prijzen
politiek. Men koopt bij voorkeur bij een
wiekelier, die even goede waar levert als
anderen, doch tegen billijker prijs. Wij
konden bij de bussen veel goedkooper
terecht dan bij de spoorwegen. Men heeft
ons de bussen ontnomen en dwingt ons
thans, gebruik te maken van den trein.
Dwang op zichzelf is reeds iets, waar het
grootste deel van het menschdom een
verschrikkelijken hekel aan heeft; maar
6
De een was lang en tenger, glad ge
schoren, hij had een tamelijk groote neus
en in ’t oog loopend dikke lippen. Hij was
zwierig gekleed, gestreepte lichte broek
en
Houd maar op, de kleeding doet niets
ter zake, want vandaag draagt ’t heer
schap toch een ander costuum. En de
tweede?
Die was ook tamelijk groot, maar niet
zoo schraal als de andere. Ook glad ge
schoren en zonderling - haast geen
spoor van wenkbrauwen. Hij gesticuleer
de veel met de armen, als hij sprak.
Mister Grey stond lang te prakkezeeren,
als zocht hij in zijn eigen geheugen, waar
in de physionomiëen van honderden be
ruchte misdadigers gegrift waren, naarde
aldus beschrevenen. Alsdan keerde hij
zich weder naar Henry Jephson: Zou je
de mannen herkennen, als je hun photo-
graphieën zaagt!
als de opgedrongen reisgelegenheid nu
ook nog veel duurder is
Een gebiedende eisch in den tegen-
woordigen tijd is: de reiskosten omlaag,
zoowel voor den particulieren reiziger als
voor hen, die voor hun broodwinning
moeten reizen. Het tegenwoordige peil
der vervoerprijzen voor reizigers per
spoor, buitensporig in vergelijking met de
prijzen van vervoer per bus, moet dalen.
Willen de spoorwegen hun populariteit
herwinnen, dan zullen zij dit alleen kun
nen bereiken door het reizen véél goed
kooper te maken!
(Nadruk verboden)
Hoe willen wij
overen, als wij
beheerschen?
Hoe willen wij een wereld tot
Christus brengen, als wij zelf te
ver van Hem afstaan?
Hoe willen wij een bovennatuurlijke
taak volbrengen, als wij zelf zoo
menschelijk zijn?
Mgr. Dr. G. Lemmens.
een wereld ver-
i ons zelf niet
am
er
::1
■er
rrt
OVERZICHT EIEREN.
Was in het begin der afgeloopen week de han
del op Engeland nog zeer flauw, einde der week
was er een vlugge handel. De prijzen liepen dan
ook op van f 2.252.40 per 100 stuks f.o.b. Rot
terdam.
Nu de productie van eieren overal nalaat heb
ben wij voor dit seizoen de laagste prijzen gehad.
Men verwacht nu geleidelijk kleine prijsverhoo
gingen. Bij de C.R.E. bedroeg de aanvoer in de
afgeloopen week 6.700.000 stuks en betaalde
men voor: Kleine eieren f 2.803.00, groote
eieren f 3.10f 3.40, eendeneieren f 2.602.80
VERKOOPCENTRALE
KRING BREDA N. C. B.
Varkens. De regeering ontfermt zich over
de varkensprijzen. Zij stelt n.l. in het vooruitzicht
(half Aug. half Sept.) zware varkens af te zul
len nemen, tegen aanmerkelijk hoogere dan de
thans geldende prijzen. (52 ct. levend of 6263
ct. geslacht).
De gevolgen bleven intusschen deze week
reeds niet uit. De markten waren over ’t algemeen
1
i?
en
u-
e-
ld
afl
o*
T
I’d
ijl
at
id
-rl
atj
ei
?!1
el
v
ie:
d
1?
'"•4.^
BAADLES NIEUWS EN
ADVERTENTIE BLAD
Het Katholiek Comité van Actie
„VOOR GOD” schrijft ons:
