I
BirmnwJ
d
sas
WEEKBLAD VOOR BAARLE-NASSAU*
HERTOG EN OMSTREKEN
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
OlSDE JONG BAADLE-NASSAU,
Binnenlandsch overzicht
WRAAK.
33e Jaargang
7 MEI 1938
No. 19
luk;
z*
et
:t.
er
oeg
it
in
es
gediend had.
Wat heb je toch uitgevoerd? vroeg hij
hem vol verbazing, je bent zoo mager
als een brandhout en zoo geel als saf
fraan.
Hij verhaalde hem in korte trekken zijn
levensgeschiedenis.
Arme kerel! zei Stamford, en wat ben
je thans van plan te doen.
Kamers te zoeken, was zijn antwoord,
tegen een behoorlijken prijs.
Je bent de tweede vandaag, die mij dat
vertelt, merkte zijn vriend op.
En wie was dan de eerste? vroeg hij.
Een kennis, die in een scheikundig la
boratorium werkt. Hij zocht iemand met
wien hij zou kunnen samen wonen.
Wat, dan ben ik zijn man! riep Holm
uit.
Stamford keek hem aan met iets eigen
aardigs in zijn blik. Je bent Lister nog niet
zei hij, misschien zal het jeniet aange
naam zijn steeds met hem te moeten om
gaan.
O, niets, maar hij heeft zonderlinge
ideeen.
Is het een student in de medicijnen?
Ik weet niet recht waarvoor hij studeert.
Ik geloof, dat hij veel aan anatomie doe
S
zot]
ets
ed
ild
K.
L
moorddadige Ghosis zijn gevallen, als niet
zijn trouwe oppasser Murraij hem op zijn
paard getild en naar de Britsche linie ge
bracht had.
Uitgeput door vermoeienis werd hij in
een trein van gewonden en zieken naar
het hospitaal gebracht. Maanden lang was
zijn leven in gevaar en toen hij eindelijk
weder herstelde, was hij zoo verzwakt,
dat hij naar Engeland terug moest keeren.
Hij bekwam een verlof van negen maan
den tot herstel van gezondheid.
Hij had kind noch kraai in Engeland
en was dus zoo vrij als een vogel in de
lucht. Onder die omstandigheden begaf
hij zich naar Londen waar hij zijn intrek
nam in een hotel in de Strand, waar hij
een doelloos leven leidde. De toestand
zijner geldmiddelen werd zoo onrustba
rend, dat hij spoedig tot het besef kwam,
dat hij of de hoofdstad moest verlaten en
ergens op een dorp gaan wonen of zijn
geheele levenswijze veranderen. Hij koos
het laatste, en zocht kamers, die minder
kostbaar waren.
Den dag, dat hij dit besluit nam, stond
hij in de Criterion-Bar, toen hij op zijn
schouder werd getikt. Omziend herken
de hij den jongen Stamford, die met hem
Einde der Volken-
bondspolitiek.
Ook praag heeft dezer dagen te Rome
laten weten, dat het zijn gezant nu ook als
bij den keizer van Ethiopië geaccrediteerd
beschouwt. Dat is, volgens den door Mus
solini ingevoerden ritus, ongeveer de er
kenning de jure van de verovering. Tsje-
cho-Slowakije heeft dus niet eens meer
de zuiver formeele procedure noodzake
lijk geacht, die de Engelsche regeering
zich eenige dagen daarvoor, in het
„Paaschpact”, bedong: nl. eerst door den
Volkenbond aan zijn leden het rechtte la
ten inruimen, naar believen het Italiaan-
sche imperium al dan niette erkennen.
Zonder veel vijven en zessen is Tsjecho-
Slowakije tot de erkenning overgegaan. In
de sfeer van de z. g. werkelijkheidspoli
tiek is daarop geen aanmerking te maken.
Het behoort tot de pacifistische offensie
ven der democratische staten op Italië.
Dat werd in het onderhavige geval b. v.
nog eens extra onderstreept door een dag
order van president Benesj aan het leger,
waarin niet slechts vele vriendelijkheden
aan het adres van Italië, maar bovendien
ook aan dat van Mussolini persoonlijk
werden gezegd.
in de sfeer van de Volkenbondsideolo-
gie is echter over dezen stap nog wel het
een en anderte zeggen. In de eerste plaats
wijl men in Praag zeker niets doet, wat in
Londen en Parijs aanstoot zou kunnen
geven. Integendeel! In de tweede plaats,
wijl Tsjecho-Slowakije tot de kleine sta
ten behoort, die het grootste belang bij de
strikte nakoming van het Volkenbonds-
statuut zouden moeten hebben, maar in
dit geval desondanks er zelfs zuiver uiter
lijk geen waarde meer aan hechtte, con
form dit statuut te handelen. En tenslotte,
wijl Tsjecho-Slowakije als acuut bedreig
de staat welks allianties bovendien,
streng juridisch genomen, in het kader
van het Volkenbondspact zijn ingevoerd
er het grootste belang bij zou moeten heb
ben, niet zelf nog verder aan de bepalin-
en dat hij ver gevorderd is in de schei
kunde, maar op geneeskunde heeft hij
zich niet toegelegd.
Ik zou gaarne met hem kennis ma
ken, zei Holm. Hoe kan ik hem ’t best
spreken.
Hij is bepaald in zijn laboratorium.
Als gij wilt rijden wij er aanstonds heen.
Als wij niet met elkaar overweg kun
nen, scheiden wij maar weer.
Lister is een weinig te wetenschappe
lijk naar mijn smaak, antwoordde Stam
ford, het grenst aan koelbloedigheid. Hij
schijnt een zwak te hebben om alles
nauwkeurig te onderzoeken. Maar hier
zijn wij er. Je kunt nu zelf over hem oor-
deelen.
Het laboratorium was een ruim ver
trek, vol flesschen van verschillenden
vorm. Breede, lage tafels stonden overal,
beladen met rekorten en kolven. Slechts
een man stond hier over een tafel gebo
gen, verdiept in zijn werk.
Dr. Holm mijnheer Lister, zei Stam
ford zijn vriend aan den scheikundige
voorstellend.
Hoe gaat het? zei Lister, terwijl hij
Holm de hand drukte, ik zie, dat gij bij de
Afghanisten geweest zijt.
De onthulling van Prins Hendriks
borstbeeld. Veertigjarig jubileum
van het A. N. V. De interpel-
latie-Woltjer in de Eerste Kamer’.
Voortzetting der Peelontginning.
Vlissingen beleefde deze week zijn
grooten dag, waarnaar reeds lang met
spanning was uitgezien. Maandagmiddag
hield onze Landsvorstin haar zegevieren
den intocht in de stad van Michiel Adri-
aansz. de Ruyter, om er het borstbeeld
van wijlen Z. K. H. Prins Hendrik, dat
geplaatst is in den gevel van de Zeevaart
school, te onthullen. Dit beeld, ontworpen
door den Delftschen beeldhouwer H. J.
Etienne, is bedoeld als een hulde van de
gen van het pact te tornen. Dat de Tsje
chische regeering desondanks zoo te werk
ging, illustreert de snel voortschrijdende
vervluchtingen van de laatste Geneefsche
werkelijkheden. Ongetwijfeld is deze fase
weer een gevolg van de vorige, die Oos
tenrijk heet. Het Volkenbondspact zegt in
Artikel 10:
„De leden van den Bond verplichten
zich, de gebieds-integriteit en de huidige
politieke onafhankelijkheid van alle
Bondsleden tegen iederen aanval van bui
ten af in stand te houden”.
Oostenrijk was niet het eerste geval,
waarin deze verplichting niet werd nage
komen. Maar het was het eerste geval,
waarin zelfs niet eens de poging tot een
Geneefsche beraadslaging over de zaak
ondernomen werd. De opname van het
Bondslid Oostenrijk was nimmer een punt
van de agenda van den Bond, ja, geen
staat heeft zetfs getracht, deze kwestie op
de agenda te doen opnemen. Het verval
kenmerkt zich door dezen verderen, zelfs
tot nog toe niet bereikten graad van niet-
voorhanden-zijn. Eenige dagen later ging
Benesj naar den keizer van Abessynië
(Nadruk verboden).
Viugger met „Mijnhardtjes”
Ja dit is zeker, dat zij kou, griep en pijnen niet
alleen vlugger maar ook veel grondiger en
meer blijvend verdrijven. Mijnhardtjes zijn hart
vormige cachets die zeer gemakkelijk innemen
en verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten.
Koker 12 st. 50 ct. Proefverpakking 2 st. 10 ct.
Nederlandsche koopvaardij aan de nage
dachtenis van Prins Hendrik en meer in
het bijzonder als een uiting van dank
baarheid van de Vlissingsche Zeevaart
school, de De Ruyterschool, die op 23
Maart 1909 door den Prins werd geopend
onder wiens beschermheerschap zij ge
durende 25 jaar heeftgestaan. De belang
stelling van Z. K. H. Prins Hendrik voor
dë zee en voor hen, die haar bevaren,
was welbekend en het is dan ook wel op
de rechte plaats, dat dit huldeblijk voor
den Prins Admiraal is gesticht. Overigens
hebben de Vlissingers en met hen tal-
loozen van buiten de stad niet nagela
ten, de gelegenheid van het bezoek van
H. M. de Koningin aan te grijpen voor
een spontane en geestdriftige huldebetoo-
ging aan Haar Persoon. Bijzonder groot
was de geestdrift van de menigte bij het
vertrek van H. M. vóór het station. De po-
«Me kon niet verhinderen, dat het publiek
op verschillende plaatsen door de afzet
ting heenbrak. Op het perron werd H. M.
door 800 Vlissingsche schoolkinderen
een zanghulde gebracht, die een waardi
ge afsluiting vormde van dezen grooten
dag, waarop Zeeland zijn Oranjeliefde'
weer eens kon uitsprekea.
Feeststemming heerste ook elders in
ons land, namelijk in de gelederen van
het Algemeen Nederlandsch Verbond,
dat met een stamdag in Pulchri Studio te
Den Haag zijn veertigjarig bestaan op
luisterrijke wijze vierde. De belangstel
ling voor het jubileum van deze vereni
ging, die door haar streven alles te bevor
deren wat de over heel de wereld ver
spreide leden van den Nederlandschen
stam kan samenbinden, aanspraak kan
maken op de sympathie der meest uiteen-
loopende kringen van onze samenleving,
was begrijpelijker wijs overgroot. Als ma
nifestatie, dat het gevoel van stamver
wantschap ook bij ons volk en zijn af
stammelingen in verre landen nog levend
is, was deze jubileumbijeenkomst, waar
Nederlanders en stamgenooten uit alle
deelen der wereld hun stem lieten hooren,
wel in het bijzonder geslaagd.
In de eerste Kamer hield prof. Woltjer
zijn interpellatie over de spelling-politiek
der regeering, die steeds meer critiek te
verduren krijgt. Nog geheel afgezien van
de taalkundige zijde van het spelling
vraagstuk, die den leek in het politieke
laboratorium eigenlijk alleen maar inte
resseert, blijkt er nog een staatsrechte
lijke kant aan vast te zitten, die zoo mo
gelijk nog ingewikkelder en hachelijker
is dan eerstgenoemde. Het was alleen
met deze staatsrechtelijke moeilijkheden,
dat prof. Woltjer zich in zijn interpellatie
bezighield. De bevoegdheid, welke mr.
Marchant indertijd meende te bezitten, na
melijk om de spelling bij Koninklijk Be
sluit te wijzigen, is niet op afdoende wijze
te verdedigen. De regeering heeft ook
reeds vroeger de onwettigheid van haar
handelwijze in dezen erkend, doch meent
zich nu er uit te kunnen redden, door de
eenmaal begane onwettigheid wettelijk
te sanctioneeren. Deze oplossing nu is
op scherp verzet gestuit. Daarnaast be
staat dan nog de moeilijkheid, dat wij
bij de keuze vaneen definitieve spelling
niet alleen rekening hebben te houden
met ons eigen land, doch ook met België.
De thans door de Nederlandsche regee
ring voorgestelde spelling kan in België
dit heeft het gepleegde overleg reeds
geleerdgeen instemming vinden. In
de regels van de e, o en sch behoudt de
Belgische regeering zich haar volle vrij
heid voor en het is zeer de vraag, of Bel
gië ons daarin zal willen volgen. Toch
behoeft het wel geen betoog, dat een uni
forme spelling van het Nederlandsch aan
deze en aan gene zijde van de grens waar
lijk van de allergrootste beteekenis is. De
1
In het jaar 1878 bekwam Holm zijn
graad als dokter aan de universiteit te
Londen en ging daarop naar Chatham
om daar de lessen te volgen, die voor aan
staande officieren van gezondheid zijn
voorgeschreven. Toen hij aldaar zijn stu
die geëindigd had, werd hij spoedig als
assitent-officier van gezondheid bij de
Northumberland-fuseliers geplaatst. Dat
regiment lag toen in Indie en nog voor hij
er kwam, was de tweede oorlog met de
Alphanisten uitgebroken. TeBomoogaan
wal gekomen vernam hij, dat zijn regi
ment reeds diep in het vijandelijk land
moest zijn. Hij reisde het na en kwam vei
lig te Kandahar aan, waar hij zich bij zijn
regiment voegde.
De oorlog bracht hem niets dan ellende
en ongelukken. Hij werd in den slag van
Maiwand door een kogel in den schouder
gewond en zou bepaald in handen der
O? M
3ft
«ate
-;\,
li
iu
:tl a
is,
ed
V-
k:
oo
of
iet
n.
:er
in
irt
it:
na
iet
tie
n
51-,
IS,
D.
n
d
de]
lith
eigej
ils
ef
tuur]
rol
'red
hel
tied
Ml
iute]
'J
ds
Op.!]
)0f,
lijn.
BAARLES NIEUWS EN1
- - F'l'
ADVERTENTIE BLAD
