g
NOVA-BIOSCOOP
s
WEEKBLAD VOOR BAARLE-NAS5AU*
HERTOG EN OMSTREKEN
Vluchteling uit Chicago
EEN GEWELDIGE SPEEL SENSATIE FILM.
QNZEFEVILLETQH
I
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
faiSDE' JONG BAARLE-NASSAU.
De Kandelaars van den Keizer
LANDBOUW.
^EDELE HARTEN.
Een onrechtvaardigheid te
genover den Margarine-eten
33e Jaargang
2 APRIL 1938
No. 14
RE
Bi
'k Zou zoo zeggen
prijs van 17 Maart af met 15 cents ver- In de laatste jaren is men, dank zij het
laagd zou worden, zonder eenigc veria- uu/cnnwciu ijveren van sommigen, uuc
langer hoe meer overgegaan tot een zéér
intensief gebruik van het grasland en dit
tot een hoog rendement te brengen.
F
Pascal.
(Wordt vervolgd)
t
Het hart heeft redenen,
die het verstand niet kent.
ustea
int,
ging van den margarineprijs. Zoo betalen
de armeren steeds meer voor de rijken.
Dat is niet rechtvaardig. En juist gezien
deze onrechtvaardigheid mag men eischen
dat er wordt ingegrepen in het overigens
zeer ingewikkelde vraagstuk van onze
zuivelpolitiek. Dat daarbij anderzijds het
belang van den boer niet uit het oog mag
worden verloren, behoeft geen betoog.
(Nadruk verboden.)
iet v
bij 5 I
iet I
enz. r
te ontmoeten, juist nu zij de overtuiging
had gekregen, dat hij en Wentworth een
waren.
Dien nacht deed zij geen oog dicht; nu
eens haatte zij James, omdat hij haar be
drogen had, dan weer beminde zij hem
om het leed, dat hij had moeten dragen;
toen de morgen aanbrak was zij vast be
sloten, de weinige uren, welke hem nog
overbleven niet te vergallen, doch de
schrikwekkende ontdekking voor hem te
verzwijgen.
Toen James kwam, verklaarde zij zich
onmiddellijk bereid met Mimi een uitstap
je te maken naar het strand, den ochtend
daar door te brengen en tijdig huis
waarts te keeren, opdat James den avond-
trein naar Cloisterwich zou kunnen ne
men.
Hoe heerlijk waren deze uren, de laat
ste in geruimen tijd, welke zij dachten in
elkanders gezelschap te zullen doorbren
gen.
TELEFOON 2. BAARLE-NASSAU.
Meer verkoopen?
Dan adverteeren.
Waar veel licht is,
heeft men sterke schaduwen.
Goethe.
Ah!
Zij slaakte een onderdrukten kreet,
want plotseling herinnerde zij zich, dat
onder de enkele dingen, welke Marie
Wentworth haar had nagelaten, ook een
portret van haren echtgenoot was, dat zij
Marie eens had laten zien. Hoe kon zij dit
vergeten hebben?
Zij snelde de trap op naar het zolder
kamertje, waar eene doos stond, welke
aan hare overleden vriendin had toebe
hoord.
Zij zette de lamp naast zich neder op
een tafeltje, lichtte het deksel van de doos
en zocht tot zij een kabinetportret in mor-
ra standaard had gevonden.
Haar hart klopte hoorbaar toen zij het
licht van de lamp op de beeltenis liet val
len.
Was dit James Wilson?
Eerst meende zij, dat hij het niet was
en uitte een zachten kreet van vreugde
en verlichting; deze knappe, jongensach
tige man met het eerlijke, open gelaat en
de lachende oogen, die op haren strakken
blik gevestigd waren was niet dezelfde
als de man met het van rimpels doorploeg
de gelaat, dien zij kende en beminde;
doch toen zij opmerkzamer toezag, zag
zij dezelfde gelaatstrekken, denzelfden
ovalen vorm van hoofd en liet het portret
met een uitroep van wanhoop op den
grond vallen. Haar hart was gebroken.
ZESDE HOOFDSTUK.
Nog een dag zou James te Bramble
Bay blijven; nog een dag van geluk zou
hij doorbrengen, en dan moest hij de
vrouw verlaten, die hem iederen dag meer
dierbaar was geworden. De weken waren
voorbijgegaan in kalme rust en vrede; de
patient was hersteld en had Cloister Hou
se verlaten; de inrichting was ontsmet en
de cursus zou weder beginnen. Mijnheer
Wynn had James per brief verzocht, tijdig
terug te komen, teneinde voorbereidende
maatregeleu te nemen. De afwezigheid
van Marie had hij mitsdien meer gevoeld
dan in andere omstandigheden het geval
zou zijn geweest, nu hij ieder uur telde,
dat hij nog in haar gezelschap zou door
brengen.
Den vorigen avond was hij langs de
woning van Marie gekomen toen hij op
weg naar huis was, doch de meid had
hem medegedeeld, dat hare meesteres
naar bed was gegaan; Marie gevoelde,
dat het haar onmogelijk zou wezen hem
g I
a
'r I
18
Het was over achten toen zij thuis
kwam. Het kind lag te bed en James had
een briefje op tafel nedergelegd, dat hij
eene wandeling naar het beekje was gaan
maken, doch op zijn terugweg naar zijne
woning even bij haar aan zou komen
om te zien of zij behouden was thuis ge
komen.
Het deed haar aangenaam aan, dat hij
niet thuis was om haar te verwelkomen;
zij liep naar boven om het slapende meis
je een nachtkus te geven.
Het schijnsel van de lamp op het lieve
gezichtje latende vallen, zag Marie haar
langen tijd aan, nu zij daar zoo kalm en
rustig lag te slapen, het door de zonge
bruinde snoetje sterk afstekende tegen
het helderwit van de kusssens en lakens.
Ja, in haar slaap gelijkt zij nog meer
op 1 em, zeide Marie, en eenklaps werd
zij v. edertotde koude werkelijkheid terug
geroepen.
Op 17 Maart jl. heeft de regeering den
boterprijs verlaagd en zij heeft dien prijs
zelfs iets lager gesteld, dan algemeen
werd verwacht. Er is indertijd gesproken
van een gemiddelden prijs van fl. 1.40
met een winterprijs van fl. 1.45. Het was
dus aannemelijk, dat er een zomerprijs
zou komen van fl. 1.35. Men is thans
evenwel nog vijf centen lager gegaan. Op
zichzelf beschouwd is dat verheugend.
Maar er zouden toch nog heel wat meer
centen af moeten, indien wij tot een vrij
handelspolitiek wilden terugkeeren. Wij
voeren echter geen vrijhandelspolitiek
meer, wijl dit inderdaad wel onmogelijk
is geworden. Maar desondanks: een bo
terprijs, die 50 percent boven den wereld
marktprijs ligt, is wellicht toch wel iet
wat overdreven. Vroeger werd er zeer
terecht beweerd, dat tegen den wereld
marktprijs niemand kon concurreeren.
Thans is dit argument echter niet langer
juist. De veeboeren van Australië en
Nieuw-Zeeland produceeren tegen dien
prijs en maken daarbij nog winsten ook.
En nu is het wel zeker, dat onze boeren
onder andere omstandigheden werken
dan hun collega’s op het zuidelijk half
rond. Maar dit neemt niet weg, dat onze
boterprijs nog te hoog blijft, ondanks de
laatste verlaging.
Dat deze verlaging overigens voor de
producenten niet aangenaam is, spreekt
vanzelf. Zij hadden natuurlijk het liefst
een zomerprijs van fk 1.35 gezien en
hoopten bovendien, dat de verlaging nog
een tijdje op zich zou laten wachten, wijl
de prijzen op de wereldmarkt nog vrij
vast zijn. Het schijnt, dat de regeering
het besluit genomen heeft uit vrees, dat
het potje, waaruit de steun wordt betaald,
zou leegraken. De binnenlandsche boter
prijs bepaalt immers de hoogte van den
steun aan den export; die steun is gelijk
aan het verschil tusschen den wereld-
marktprijs en den binnenlandschen prijs.
Wie die steun opbrengt, is bekend; het
zijn de verbruikers van vet en margarine,
dus in hoofdzaak het armste deel der be
volking. Het zou derhalve dan ook recht
vaardig zijn, nu de boterprijs verlaagd
wordt, ook de margarineprijs te verlagen.
Dit geschiedt echter niet, wijl anders de
veel te groote overproductie niet langer
winstgevend zou blijven voor den boer
en voor het grondbezit de pachten stij
gen immers! en men bij den boterconsu-
ment niet aan wil kloppen. Vroeger moest
ook deze laatste zijn steentje bijdragen
in de financiering van den verliesexport;
thans is hij daarvan vrijgesteld en moet
de margarine-eter daarvoor alleen op
draaien.
Nu heeft de minister in zijn memorie
van antwoord van 18 Maart jl. wel ver
klaard, dat getracht zal worden de heffing
op de margarine, alsmede de heffingen
op vetten en oliën, zoodanig te regelen,
dat „een behoorlijke consumptie verhou
ding tusschen de boter en deze producten
wordt bereikt”.
Maar toen de minister dit op 18 Maart
schreef, was reeds besloten, dat de boter-
kalk en fostorzuur aanwezig zijn en niet
te vergeten de voor eiwitvorming onont
beerlijke stikstof, die thans het best inden
vorm van zwavelzure ammoniak of kalk-
ammonsalpeter gegeven kan worden,
wicii ueiciKt inermeüë ook, dat ae gras-
groei vervroegd word, zooals Dr. Ir. Fran
kena van het Rijksproefstation te Gronin
gen indertijd eens zeer terecht opmerkte.
En vroeg gras is een voordeel, dat weet
men. Maar ook na elk kaal weiden of af
maaien zal men nog wat kalksalpeter die
nen te geven, want eiwitvorming vraagt
stikstof, zoools we reeds schreven.
Naast een regelmatige stikstofbemes-
ting vraagt dit systeem wat meer arbeid
en een goed inzicht van den boer. Nu is
deze voor wat arbeid nooit bang geweest
en over voldoende inzicht in het bedrijf
beschikken de meesten ook wel. Het meer
gewonnen eiwit is dus niet te geef. Doch
kalksalpeter is tegenwoordig niet duur en
de extra arbeid is niet zoo buitengewoon
veel, zoodat men het eiwit zéér goedkoop
krijgt.
-
Ieder weet wel van het zoogenaamde
omweidsysteem, dat we niet nader zullen
verklaren. Wij achten dat wel bekend. Wij
wijzen er alleen maar op, dat door dit sys
teem het weidevee steeds beschikt over
een goede hoeveelheid jong, voedzaam,
immers eiwitrijk gras, dat licht verteer
baar is. Door de perceelen niet te groot
te nemen en dus een deel van het land
zonder vee te houden, kan men een teveel
gaan inkuilen en zal men niet zien, wat
voorheen zoo vaak gebeurde, dat bij
overvloed het gras vertrapt wordt. Dit is
een heel voordeelig systeem. Het vraagt
alleen een goede voedingstoestand van
den bodem. Er moet dus voldoende kali,
ZONDAG 3 APRIL om 730 UUR
vertoonen wij U ALS EERSTE HOOFDFILM:
Met in de hoofdrol: de Nederlander Johan Heesters.
Gevangen in de netten van den geheimen dienst ontrolt zich een der meest avontuur
lijke, spannende en geraffineerde spionnagefilms, een film, zooals wij er nooit een te
voren in een dermate virtuoozen en fijn doordachten vorm zagen.
-ALS TWEEDE HOOFDFILM:-
Wij gaan door met U de BESTE van de BESTE FILMS te vertoonen.
- LET WEL: De voorstelling begint precies op het aangegeven uur. -
1
ClJ'll
ciatl
s wol
1 ui
t eeil
iz. .1
er ul
ir de
ir de
ir de
er nal
alle
rs et
BAARLE’S NIEUWS EN
ADVERTENTIE BLAD
