I
I
II
WEEKBLAD VOOR BAARLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
fS»
QNZEFEMILLETCN
Os®
A
30e Jaargang
De Prinses van
den Vuurtoren»
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
1SÉÖIDE JONG BAAQLENASSAU t O
qI
e|
al
al
al
•I
Zeven milliard verdiend»
Noodige bezuiniging»
I
Tegenstrijdigheden»
1
;5.
31 AUG. 193b
No. 34
I
A
Wi
een paar dagen niet gezien en er kan in
zoo’n tijd veel gebeuren!
Eljen en de oude vrouw zetten zich
naast elkaar neder en de laatste hoorde
deelnemend alles aan, wat het meisje
haar vertelde.
Op aanraden van de oude vrouw, die
alles kalm met haar overlegde, moest El
jen vermijden den kapitein door krenken
de woorden of handelingen, te kwetsen.
Want ’t kwam er geheel en al op aan den
termijn van beslissing te rekken tot Ralf’s
terugkomst.
Getroost en bemoedigd verliet Eljen
het huisje. Zij moest vlug loopen om
thuis te komen, want vader zou zeker al
op zijn en op haar wachten.
Toen Eljen buiten kwam zag zij een
dichtbewolkte lucht. Zwaar en donker
stapelden de wolken zich aan den hori-
zen op en tot hier weerklonk het bruisen
van de zee. Ook de wind verhief zich en
stoof het witte duinzand in groote wolken
over den weg.
Prinsesje, prinsesje! hoorde Eljen plot
seling een zwakke stem roepen.
’t Was de oude Dore.
Zij stond juist van de bank voor ’t huis
op, om te vluchten voor ’t naderend on
weer.
Dag, dag, moeder Dore! riep Eljen
fr.
5 fl
d-
iet
36
ar
tot
ne
p;
zij
■ij-
n-
ir-
a-
;n
n.
te
m
in
id
r-
s,
:n
r-
>g
het huis van de oude Martha bereikt; daar
vond zij de moeder van den jongen Klaas
die met raad en daad de oude vrouw ter
zijde stond. Bij Eljen’s binnenkomst sprak
de flinke viouw-juist: Moge God je bij
staan, moeder Petersen, van middag kom
ik nog wel eens even naar je zien
God beloone je, Lize, zei de andere,
haar de hand reikend, ik hoop je niet al te
veel tot last te zijn.
Nauwelijks had zich de deur achter de
buurvrouw gesloten of Eljen wierp zich,
luid snikkend, aan de borst van haar trou
we, moederlijke vriendin. Deze sloot het
weenende meisje bezorgd in haar armen.
Niet zoo bedroefd zijn, prinsesje, troos-
te zij, zie, ik ween en klaag immers ook
niet! En waarom doe ik’t niet? Wel, ik
geloof zeker, dat Ralf zich niet lang zal
laten wachten. Ik weet, dat hij leeft en ge
zond is, en ’t overige moeten wij aan God
overlaten!
Je bent zeker bij me gekomen om de
oude Martha niet alleen te laten, ja, dat
begrijp ik wel, prinsesjeMaar de moeder
oogst nu wat haar kind gezaaid heeft.
Mijn jongen, mijn Ralf, is altijd goed voor
iedereen geweest en nu laten de men-
schen zijn oude moeder ook niet in den
steek. Kom ga zitten en vertel mij eens,
hoe ’t je gegaan is. We hebben elkaar in
ders, dat bij de devaluatie van het mage
re frenkske onaangedaan bleef.
Zonder ons nu te willen onderdompe
len in de zee van vragen, die over deva
luatie kunnen worden gesteld, zouden
wij misschien mogen informeeren of er
onder de devaluïsten ook theologen zijn,
die kunnen zeggen hoe zich de rechtvaar
digheid verhoudt bij zulke voordeelige
(zij het mogelijk maar tijdelijk-voordee
lige) finantieele operatie van een Staat.
Zich zelf verrijken op den armoed van
het volk, hoorden wij het iemand noemen.
Maar die was geheel en al niet be
voegd te spreken in deze aangelegenheid,
omdat hij geen gezagvol deskundige was.
gen en men hem uit den Volkenbond sloot
waarom vraagt men dan ook niet, dat de
wereld zich in alles gedraagt volgens den
wensch van dienzelfden paus? Dat wil
zeggen, waarom aanvaardt men dan niet
eenvoudig het christendom?
Dat wil men niet. Liever schrijft men,
wat er verkeerd gebeurt, toe aan de chris
tenen, die geen invloed genoeg uitoefe
nen, en weigert men het goede, dat er
wel is in de maatschappij, aan datzelfde
christendom te danken.
Men gaat zoover, dat men gelijk wij
dezer dagen in ernst hoorden beweren,
Rusland als voorbeeld geeft, hoe men het
christendom kan realiseeren zonder chris
tendom.
De regeering was aldus.
In Rusland ziet men op den bodem
van het communisme teekenen van ge
lijkheid en rechtvaardigheid, gelijk de
christenen elders niet verwenlijkt hebben.
Het is duidelijk een sofisme, daargela
ten nog, dat er van zulke gelijkheid en
rechtvaardigheid niet veel blijkt.
Natuurlijk is het denkbaar, dat in een
gemeenschap van louter voortreffelijke
en volkomen christenen een maatschap
pij tot stand kwam van alleen maar recht
vaardigheid en gelijkheid en vrijheid en
broederschap.
Maar waar zou men zulk een toestand
kunnen bereiken, gezien de onvolmaakt
heid van de menschen met hun zwakken
wil en verduisterd oordeel. Wijt daarom
niet aan het christendom, wat aan de
menschen moet worden verweten.
En doe van den anderen kant alles
om zoo hoog mogelijk te bezuinigen op
de vrijheid tegen Christus.
Het eenige middel inderdaad om ooit
tot een zeker resultaat te komen voor een
werkelijk gelukkige samenleving
Maar nu wij deze conclusie hier neer
schrijven, doet zij ons ten aanzien van de
kleine brochure, die tot deze regelen aan
leiding gaf, de vraag stellen: wat nut
geeft het al die dingen te zeggen, wijl de
..menschen zich toch niet storen aan zulke
fopwekkingen. De waarde van het getui
gen, opdat men bereike, dat deze of gene
inzie, dat in afwachting van een christe
lijke samenleving, ieder zich zelf meer
^christelijk make.
Wie zich zelf verheft, in christelijker,
«zin, verheft de wereld.
Dit is een woord van Elisabeth Leseur
en het is en blijft volkomen waar.
17
In den loop van den middag was er iets
bekend geworden, dat de opgewonden
heid nog vermeerderde. De jonge Klaas
had zich een en ander laten ontvallen,
waaruit men kon afleiden, dat ’t niet on
waarschijnlijk was, dat kapitein Kurt de
schuld van het onheil droeg.
Dat vermoeden werd nog versterkt,
door het feit, dat kapitein Kurt eenige da
gen afwezig was geweest en pas heden in
alle vroegte was teruggekomen, Men her
innerde zich verder, dat Kurt en Ralf eens
hooge woorden met elkaar gehad hadden,
en ook, dat Ralf voor eenige dagen bij
den kapitein was geweest en hem in boo
ze stemming had verlaten. Wat zij met
elkaar verhandeld hadden, wist niemand,
maar zij waren ’t niet eens geworden. En
wat de een gedacht had, sprak de ander
uit en de derde vertelde het als een vol
dongen feit verder.
Eljen stapte flink door en had spoedig
Om te watertanden voor een land als
het onze, dat nog niet gebeten heeft in
een wormstekigen gulden, is de mede-
deeling gekomen uit België, dat men daar
drie en een half milliard franken beschik
baar heeft voor den dienst van het eco
nomisch herstel.
Drie en een half milliard onmiddellijk
beschikbaar want er is veel meer, er
is eens zoo veel, zeven milliard waar
over in 1938 ten volle zal kunnen beschikt
Die zeven milliard zijn het zoete winst
je, den Belgischen staat, zoo maar in de
schatkist gesprongen bij gelegenheid van
de devaluatie, die aan het Belgische volk
r^iet „frenkske” van 5 cent heeft bezorgd.
Minister de Man heeft het zelf gezegd:
De dienst voor economisch herstel, is
een comité van vier ministers, om te be
sluiten over het gebruik van de opbrengst
der herschatting van den goudvoorraaad
in de Nationale Bank, voorraad waarvan
de waarde sedert de devaluatie in papier-
franken is gestegen.
Ziet ge wel lezer?
De waarde van het goud... gestegen en
die van de papierfranken even zooveel
gedaald. De goudbezitter, de Nationale
Bank, de Belgischen Staat heeft verdiend,
zeven milliard verdiend.
Op wie?
Op het Belgische Volk. Uitgezonderd
degenen, die ook goud hadden of wat an-
Als Nederland niet wil ten onder gaan,
dient er hoogelijk bezuinigd te worden op
vrijheid tegen Christus en zijn wet. Ja,
meer, schrap ze op uw begrooting, Chris-
I tus? Of Belial? God of de Duivel?
I Een ietwat ongewoon betoog, waarin
I niet iedereen den weg zal vinden.
I Maar dat is van minder belang, dat niet
I iedereen er den weg in zal vinden.... het
I is en blijft geheel juist, dat er bezuinigd
Kill moet worden op de vrijheid tegen
We lezen in het Friesch LandbouwbL:
Aan alle selectiemesterijen in
Nederland wordt hetzelfde voeder-
mengsel gebruikt. De Commissie van
Toezicht op de Selectiemesterijen stelt
de samenstelling van het voedermeng-
sel vast. Er zijn 2 voedermengsels, n.l.
voedermengsel A voor de varkens tot
een gewicht van 50 kg. en voedermeng
sel B daarboven. In de voorperiode
ontvangen de biggen bovendien nog
40 gram geplet en gebroeid lijnzaad
per dag. De hoeveelheid te verstrek
ken meel per varken wordt afhanke
lijk gesteld van de behoefte.
Door de Commissie van Toezicht
op de Selectiemesterijen worden plan
nen overwogen om zuivelafvalproduc-
ten inde rantsoenen derselectiemeste
rijen op te nemen. Naar het mij voor
komt, zal deze verandering zeker een
goede invloed op de gezondheidstoe-
haar toe en wilde doorloopen. Maar de
oude wenkte aanhoudend met haar stok
je, dat zij bij ’t loopen gebruikte.
Het meisje wierp een bezorgden blik
op den bewolkten hemel, maar liep toch
vlug op het oudje toe.
Ik zal je niet ophouden, prinsesje, fluis
terde zij, maar ik moet toch eens even je
wangen streelen, arm kind! Ik wist ’t wel,
ik wist wel, prinsesje! Heb ikje niet ge
zegd: De Strandgeest dwaalt weer rond.
En dat het ongeluk nu juist weer de oude
Martha moet treffen!
Eljen keek de spreekster angstig in het
oude, verweerde gezicht. De wind speel
de met haar witte lokken en bij haar laat
ste woorden dreunden de eerste donder
slagen.
Maar vastbesloten schudde Eljen alle
angstige gedachten, die haar op dit
oogenblik overvielen, van zich af.
Moeder Dore, sprak zij eenvoudig en
vol vertrouwen, mijn toekomst stel ik in
handen van Hem, daarboven, zij wees
met haar hand naar den steeds donker
wordenden hemel moeder Petersen
en ik zijn ’t daarin eens, Hij zal ons zeker
niet verlaten
God zij ons genadig! riep het oudje
plotseling uit en vouwde de gerimpelde
handen.
moet worden
Christus.
Dit moet op stuk van zaken beteeke-
nen, dat het niet mogelijk en oirbaar
moest zijn den Christus en de christelij
ke beschaving te bestrijden en dat, hier
tegenover, het christendom op alle moge
lijke wijze moest bevorderd.
Maar daar zit hem nu juist de knoop.
Wat helpt het echter?
Wij weten met zijn allen, dat het zoo
is toch blijft alles gelijk het zoo was.
Er zijn tegenwoordig menschen, die mee
nen, dat de wereld in Europa bezig is
zibh tot een meer geestelijke levenshou
ding om te wenden.
En de meest curieuze bewijzen wor
den daartoe aangevoerd. Zelfs dat men
den Paus de schuld geeft van al de oor-
logsmisérie sinds 1914 en de nieuwe
dreiging van thans.
Wanneer de Paus maar gewild had
hij als hoofd der grootste christengemeen
schap had de macht, hij alleen.
In zulk een uiting wordt dan gezien
een erkenning van de macht van het ka
tholicisme en optimistisch wordt daaruit
geconcludeerd over den vooruitgang der
niet meer anti-christelijke gezindheid.
Alles goed en wel. Veronderstel ech
ter, dat de Paus de macht zou hebben ge
had den oorlog te beletten wat zeker
niet zoo is, gelijk bleek tegen het eind
van den oorlog, toen men zich aan zijn
vredesvoorstellen niets liet gelegen lig-
Sto-
-.aS’
I illllllllMII’IMUlllllilMRIIIII II1 iH lllllll IIIHIIIHl IHIWWIB ■■ll■l■l■
