I
I
WEEKBLAD VOOR BAARLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
UITG. ELECTR.ISCHE DRUKKERIJ
SDE JONG BAARLE-NASSAU,
vel
ARBEID.
i
A
A
De devalvatie van de Belga*
Het gastmaal der vrijdenkers
30e Jaargang
27 APRIL 1935
No. 16
F
HBS
-
z<
hij zijn
FEUILLETON.
Bit
1
t;
dit opzicht af te wachten”.
Het lijdt geen twijfel dat, na dit expe
riment, eens te meer zal bewezen wor
den dat een terugkeer van alle munten
tot een gezonden en stevigen gouden
standaard, een doelmatig middel om, zoo
niet paal en perk te stellen aan de eko-
nomische inzinking dan toch deze laatste
in aanzienlijke mate te verzachten en de
noodzakelijke internationale goederen
verhandelingen te bevorderen.
Ekonomikus.
31
Wapper nu weer fier in de wind, vaan
der graven von Landows. Een sterke,
jonge arm houdt uw schaft, een echte
man en waardige vertegenwoordiger van
het oude geslacht. Het is de nieuwe erfge
naam van het majoraat Reikinnen, die
onder een eenvoudigen naam opgevoed,
thans in zijn rechten treedt, nadat hij door
den arbeid het ware geluk heeft leeren
kennen.
schen beheerscht; wanneer echter de tijd
voortschrijdt dan keert de rust weer en
wordt de toestand normaal. Het toepas
sen van zulke maatregelen is steeds een
tekortkoming aan de verdeelende recht
vaardigheid, die men moet betrachten en
die de benadeeling van de eene klas der
bevolking tegenover de andere als onwet
tig veroordeeld.
Maar evenmin is het rechtvaardig al te
zwartgallig de toekomst in te zien, want,
zooals op alle gebied, kunnen aan zulke
maatregelen ook voordeelen aan verbon
den zijn voor de gemeenschap.
Doordat de waarde van de Belga is
verminderd, is het eenigszins mogelijk
dat de uitvoer van Belgische producten
naar het buitenland toeneemt en alzoo
de werkloosheid zou verminderen. Maar,
hier tegenover staat dan weer dat het
buitenland tegen den invoer van deze
producten hoogere tolrechten zal heffen,
zoodat tenslotte de Belgische uitvoer op
hetzelfde peil blijft.
Hier past het tevens een grove dwa
ling uit den weg te ruimen, die er op be
rekend is een vergelijking te maken tus-
schen de gebeurtenissen van 1926 en
die van Maart 1.1. Men dient vooral te
onthouden dat er in 1926 sprake was van
inflatie terwijl het slechts nu een devalu
atie betreft.
Inflatie is een steeds verder gaande en
onbeperkte waardevermindering van de
munt (denk aan de Duitsche Reichsmark
in 192122); devalvatie daarentegen is
een wettelijke en feitelijke bekrachtiging
van een beperkte waardevermindering
van de mnnt (denk aan het pond-sterling
in 1931 en de Dollar) en staat dus in ze-
En hoe lief was je later in Oberlahn-
stein, toen je ’s avonds op het terras met
mij sprak !t Je vermoedt niet, hoe moeilijk
het destijds viel je niet mijn liefde te be
kennen.
Dat hebt je gedaan door je Loreleilied
in St. Goar, O, ik voelde mijn hart je met
gejuich begroeten. Ik moest je bij het af
scheid dat blauwe bloemtje geven, op dat
je zoudt weten, wat ik gevoelde.
Hier is het!
Hans Joachim toonde Jutta in zijn brie-
ventasch het verdroogde vergeet-mij-
nietje.
De minnenden hadden nog vele herin
neringen te wisselen.
Dat is de stap van papa, zeide Jutta op
staande, kom!
Zij hadden afgesproken arm in arm
voor den baron te treden en dan zou Hans
Joachim terstond met zijn aanzoek voor
den dag komen.
Men kan zich het verblufte gezicht van
von Rauhenfels voorstellen, toen hij de
beide jongelui in zulk een vertrouwelijke
houding de trap der verandazagop komen
Jutta, riep hij gestreng, wat moet dat
beteekenen? En gij, mijnheer, hoe durft
gij u vermeten....
Ik verzoek u om de hand van mejuf
frouw uw dochter, zeide Hans Joachim,
waarbij een triomfantelijk lachtje om zijn
mond speelde.
Dat kan slechts een ongepaste scherts
zijn, ontsnapte het aan de lippen van den
geprikkelden, ouden heer.
Volstrekt niet, papa, want wij bemin
nen elkaar, gaf Jutta ten bescheid, terwijl
Hans sprak of Helmi’s zachte hand hem
verpleegde. Voor de eerste maal voelde
hij zich door liefde omgeven, want in zijn
X VIII
Slechts twee dagen hield Hans Joachim
dezen naam voerde hij thans weder
het in Reikinnen uit, toen snelde hij naar
Essen, waar de baron met zijn dochter
juist de villa betrokken had. De rusteloos
heid der liefde dreef hem voort. Hij nam
oom en Ehrenstolpe in zijn vertrouwen,
nadat hij Gruner en zijn zuster reeds vroe
ger van zijn heimelijke verloving in ken
nis had gesteld. Ook Fred was naar Rei
kinnen gesneld en deed bij Jobst in allen
vorm aanzoek om Helmi’s hand, welke
hem met blijdschap werd toegestaan.
Er had een merkwaardige verandering
in den gezondheidstoestand van den zie
ke plaats gehad, de groote onverwachte
vreugde had hem schier doen herstellen.
Hij zat weer in den leuningstoel en zijn
ingevallen gezicht straalde, als hij met
huwelijk was het hem nooit recht warm
om ’t hart geworden.
Hans Joachim had zijn verloofde alles
geschreven, haar echter verzocht, haren
vader nog niets te zeggen, totdat hij per
soonlijk om haar bij hem aanzoek zou
doen.
Dat je me reeds als- Hans Schultze je
jawoord gegeven hebt, lieve, dat is de
kroon op mijn geluk, schreef hij haar.
Ik kon immers niet anders, ik moest
hem beminnen, dacht Jutta vol zaligheid.
En weder stond zij in den tuin hare ro
zen te verzorgen. Weinig meer dan een
jaar was het geleden, dat hij in zijn blau
wen werkmanskiel hier voorbijgegaan
was. En than?? Zij luisterde met stralend
gelaat. Dat was zijn vaste, veerkrachtige
stap. Zij snelde hem te gemoet, vloog hem
aan de borst en legde het schoone hoofd
tegen zijnen schouder.
Eindelijk heb ik je weer, jubelde zij.
Het was nog vroeg op den dag. Zij gin
gen in het niets verklappende prieel van
kamperfoelie zitten, want zij hadden el
kaar zoo veel te vertellen. En toch ver
stomden zij in de overmaat van hun jong
geluk.
Ik beminde je reeds, toen ik je voor de
eerste maal hier bij je rozen zag, begon
Hans, dikwijls heb ik mij over je trots ge
ërgerd, als je mij zoo heelemaal deedt ge
voelen, dat je baronnesse von Rauhenfels
waart.
Vergeef het mij, lieve, smeekte Jutta,
het speet mij naderhand altoos. Weet je
nog hoe onaangenaam en ongemanierd
ik op Drachenfels tegen je was?
Beschouwingen en terechtwijzigingen.
Wanneer dit artikel verschijnt dan is
de devalvatie reeds enkele weken een
voldongen feit. Dat wil daarom nog niet
zeggen dat de gemoederen tot rust zijn
gekomen en alle vooroordeelen en wan
begrippen uit den weg zijn geruimd.
Integendeel!
Zonder partij te kiezen, noch voor de
voorstanders of tegenstanders der deval
vatie, wil ik trachten den lezer een ob
jectieven kijk te geven over den huldi
gen toestand, Vooreerst is het treurig te
moeten vaststellen dat een vooraanstaand
katholiek ekonomist als Ferdinand Baud-
hin, professor aan de Leuvensche Uni-
versiteit en de Rijkshandelshoogeschool
te Antwerpen, zich voorstander heeft ge
toond van de devalvatie in zijn artikels
gepubliceerd in „La Libre Belgique”.
Wat ook de zooveel aangeprezen voor
deelen mogen zijn van een devalvatie of
gedeeltelijke waardevermindering van de
munt, ze wegen niet op tegen de omvang
rijke nadeelen ervan; de devalvatie is en
zal steeds blijven een benadeeling van
de spaarders en schuldeischers tegen
over een bevoordeeling van de groot-in-
dustrieélen, de handelaars en de schul
denaars. Steeds zal achteraf blijken dat
de waardevastheid de maat is waarnaar
de waarde van de munt moet berekend
worden. Vooral in de eerste weken na
de devalvatie laten deze nadeelen zich
scherp gevoelen, eenerzijds door een
schommeling van den buitenlandschen
wisselkoers, anderzijds door een onrust
en een ongewone kooplust die de men-
De vereeniging van vrijdenkeis te Pa
rijs zet nog altijd de onsmakelijke traditie
voort om op den Goeden Vrijdag een ge
zamenlijk banket te houden als protest
tegen de katholieken die dezen dag ma
ger eten. Clement Vautel spot nu met de
ze zeer ouderwetsche anti-clerikale ge
woonte.
„De Katholieken”, zegt hij, „onthou
den zich op Goeden Vrijdag van vleesch
en zij doen dit in stilte zonder eenige ver-
tooning. De vrijdenkers richten dien dag
juist een overdadig banket aan, ook uit
zoogenaamd beginsel.
Is dat eigenlijk op stuk van zaken niet
hetzelfde?
De eenige ware vrijdenker zou hij zijn
die op dit diner met anti-clerikale worst
het woord zou nemen en zou durven
zeggen: „Vrienden, wij gedragen ons
vannvond als de menschen in dat stuk,
dat „de last van de Vrijheid” heet, men
schen, die juist precies het omgekeerde
doen, van wat hun bevolen wordt. Men
beveelt hun „rechts” en om te bewijzen
zij zich vaster tegen den geliefde aan
vlijde.
Jij, jij bemint dien meneer Schultze?
riep von Rauhenfels uit, jij, een barons
dochter!
Die er trotsch op geweest zou zijn, een
voudig juffrouw Schultze te heeten, gaf
Jutta ten bescheid, onder dien naam heb
ik mijn verloofde leeren kennen, alhoe
wel hij thans een anderen naam draagt.
Wat moet dat beteekenen? vroeg von
Rauhenfels verbaasd.
Het verheugt mij alleen om uwentwille
papalief, ik hecht geen waarde meer aan
zulke dingen, mijn dierbare Hans Joachim
heeft mij de oogen geopend. Door hem ik
den mensch leeren achten, de afkomst is
maar een bijkomende, toevallige omstan-
heid, maar datgene, wat hij presteert is
hooger te stellen dan een stamboom met
zestien voorzaten.
De baron keek hoe langer zoo meer
verbluft, toen vatte Jutta haren verloofde
bij de hand en verklaarde:
Ik stel u uwen aanstaanden schoonzoon
voor, graaf Hans Joachim von Landow,
den majoraat-erfgenaam van Reikinnen.
Sedert de vermelde gebeurtenissen zijn
vijf jaren verloopen.
Na de dubbele bruiloft der twee jonge
paren waren Fred en Helmi, naar Essen
verhuisd, waar de jonge Ehrenstolpe eer
ste assistent der Kruppsche fabrieken
werd. Vrijheer von Rauhenfels, die gaar
ne een nomadenleven leidde en de voor
keur gaf aan steden, verkocht de villa aan
Fred, die haar met zijn jonge vrouw be
keren zin gelijk met een stabilisatie op
lager peil.
De eeuwenoudetraditie, die haar deug
delijkheid heeft bewezen, en waarbij de
munteenheid gebaseerd op een bepaalde
hoeveelheid zuiver goud, blijft dus be
houden. Terwijl vóór 30 Maart 1. 1. deze
hoeveelheid (ook goudpariteit genoemd)
0,209211 gram zuiver goud per Belga
(5 fr.) bedroeg, is ze nu vastgesteld op
0,150632 gram of 28 pet. minder.
Volgens deze nieuwe goudpariteit is;
1 gulden is 20,08 fr.
1 Fransche frank is 1.96 fr.
1 Zwitsersche frank is 9.64 fr.
1 Reichsmark is 11.90 fr.
1 Dollar is 29.50 fr.
Wanneer we de omstandigheden,
waarin de Regeering tot devalvatie heeft
besloten, nagaan, dan mag ze zich zon
der voorbehoud de woorden van den be
roemden Zweedschen ekonomist, Gus
tav Cassel, professor aan de Universiteit
van Stockholm, tot de hare maken en die
door hem werden uitgesproken naar aan
leiding van de devalvatie van de Zweed-
sche kroon in Sept. 1931
„De shhuld hiervan (devalvatie) ligt
niet bij Zweden. Wij hebben niet, door
-;3 betaalmiddel te verslechten, dit van
een bestaand internationaal gouden
standaardstelsel gescheiden. Het is juist
dit stelsel dat geheel in elkaar is gestort,
en het was ons onmogelijk vast te hou
den aan denog overblijvende brokstukken
daarvan. Hst is voor het oogenblik nog
onzeker of op de basis van den gouden
standaard een nieuw internationaal geld
wezen opgebouwd zal kunnen worden.
We hebben niets anders te doen dan in
-7
F
r
SS
N
