I
I
I
WEEKBLAD VOOR BAADLE-NAS5AU-
HERTOG EN OMSTREKEN
sw
Al
ARBEID.
De roeping van den man
in onzen modernen tijd.
UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ
isft ftft DE JONG B AAR LE NASSAU
A
r
15 DECEMBER 1934
29e Jaargang
No. 50
«O
FEUILLETON.
jonkman een guitigen glimlach ontdekt,
die haar scheen te zeggen:
Wij zijn al oude kennissen!
Of verbeeldde zij zich dat maar? Voel
de zij zich als hooggeborene verontwaar
digd, omdat hij voor en na haar groette?
Ergerde haar zijn vertrouwelijkheid?
Ik zal om dezen tijd niet meer naar den
tuin gaan, dacht zijdit vroege uur is mij
anders het aangenaamste van den gehee-
len dag; mijne rozen zijn dan door den
nachtdauw getooid.
Werkelijk bleef zij des Dinsdags en des
Woensdags op hare kamer, maar het viel
haar moeilijk niet naar beneden te gaan.
Des Dondersdags sloeg zij den weg gade
welke naar de ijzergieterij voerde. Zij zag
den onbekende langzamer dan gewoonlijk
voorbijgaan; hij gluurde door het tralie
werk van het hek. Het scheen Jutta toe,
als moest hij haar achter de gordijnen
ontwaren. De man had ware adelaars-
oogen en zij schenen hart en nieren te
onderzoeken en door te dringen.
Toen hij verdwenen was, snelde Jutta
naar den tuin. Nu kon ze ongestoord ha
re rozen verzorgen.
Doch, daar hoorde zij andermaal dien
fermen voetstap; zij kon niet meer in huis
verdwijnen; de arbeider kwam terug. Ja,
hij was het inderdaad; zij had even opge-
De jonge Oostenrijksche Kardinaal Dr.
Theod. Innitzer die een wereldvermaard
heid geniet, zond onderstaande bijdrage
ter publicatie in de Katholieke pers.
In de laatste jaren hebben we jammer
genoeg moeten constateeren dat het gods-
dfenstig leven overal sterk kwijnde en
volk en vaderland aan den rand van den
afgrond bracht. Na een diepgaand onder
zoek zoowel in de groote steden als op
het platteland is duidelijk gebleken dat
ongodsdienstige, zelfs anti - christelijke
verschijnselen vooral in het gezinsleven
zeer duidelijk aan den dag treden. De
verschrikkelijke zedeloosheid en het on
geloof van het gelukkig nu voorbije tijd
perk zou niet dien omvang hebben aan
genomen wanneer de christelijke traditie
en het katholieke erfgoed in het huisge
zin veilig bewaard was gebleven. Het wa
ren vooral de vaders en moeders die hun
zware taak van de opvoeding der kinde
ren niet meer of althans veel te weinig in
den geest Gods behartigden.
De oorzaak van dit verval is weliswaar
hoofdzakelijk te wijten aan den liberalen
geest, die ook op school en bij de opvoe
ding ’n grooten invloed deed gelden. De
ouders die op dit punt te weinig doorzicht
hadden, konden in de veronderstelling
gaan leven dat de school de geheele taak
van de opvoeding van hen had overge
nomen. Dit had niet alleen tot gevolg dat
oude katholieke families heel vaak een
godsdienstloos geslacht voortbrachten,
maar zelfs dat velen van haar zonen lei
ders werden van neutrale, anti-christelij-
ke, ja zelfs van godloochenaarsvereeni-
gingen. Het huisgezin heeft juist op het
gebied van geloof en zedelijkheid bijna
totaal gefaald. Het gezinsleven is het
slachtoffer geworden van het overweldi
gende openbare leven, vooral van het op
de spits gedreven organisatieleven. Een
sterk individualisme, ’n al te materieele
opvatting van het doel van het organisa
tieleven en organisatietechniek hebben
de natuurlijke gemeenschap van het ge
zin, en in verwijderde beteekenis ook van
de parochie tolaal ondermijnd.
Sedert de laatste 20 jaar is de vrouw
door allerlei omstandigheden binnenge
drongen in de materieele en ook in de
geestelijke positie van een man, wat in
zekeren zin, gedeeltelijk ook gerechtvaar
digd is door het feit dat de man zijn ver
heven taak op het gebied van ethiek in
geloofsleven niet naarbehooren behartig-
tigde. In dit verband is het heel merk
waardig dat de z. g. Moederdag, die en
kele jaren geleden werd ingevoerd, on
danks haar schoone bedoeling om op die
dag de moeder te eeren en dank te betui
gen omdat zij de beschermvrouwe is van
de liefde en van het gezinsleven, juist
meer in negatieven dan in positieven zin
gewerkt heeft. Het is heel merkwaardig
dat bijna overal aan deze dagen een druk
ke belangstelling viel waar te nemen van
kinderen en moeders, priesters en religi
euzen, maar op de vergaderingen en bij
eenkomsten was er nooit ’n man te zien.
Integendeel heel veel mannen zijn van
meening dat de moederdag een welko
me gelegenheid is om zich van moeder
en kinderen los te maken. Terwijl men
hier en daar op het idee kwam een moe
derdag in te voeren en op andere plaat
sen zelfs ook nog een vaderdag, ware het
veel beter geweest, een gezinsdag in te
voeren, opdat hierdoor de eenheid en hei
ligheid van het gezin weer eens voor oo-
gen zou worden gebracht, Een dergelijke
dag zou hierom alleen reeds aan te beve
len zijn, dat ook de huisvaders ernstig
zouden worden herinnerd aan hun plicht
die zij als verantwoordelijk hoofd van het
gezin hebben te vervullen dat ook hen
weer eens duidelijk wordt gemaakt dat
het verkeerd is, de ogvoeding geheel over
zien. Hij nam zijn strooihoed voor haar
af en groette eerbiedig. Ditmaal sloeg Jut
ta geen acht op zijn groet; koel keek zij
met hare grijze oogen den onbekende een
seconde aan. Waarom klopte haar hart
eensklaps zoo luide? Zij oogde de ge
spierde mannenfiguur na.
Hoe fier en statig stapt hij,
Hoe aad’lijk is zijn moed!
Zij moest aan deze strophe uit den
„Trompetter” denken en bloosde hevig,
toen het slot van dit vers haar voor den
geest kwam.
Ongeveer een kwartier later keerde de
onbekende terug; hij droeg een zwaren
hamer en nog ander gereedschap. Fier,
gelijk een vorst, stapte hij voorbij het hek.
Hij moet hier in de buurt wonen, tot
deze gevolgtrekking kwam Jutta.
Te zeven uur kwam haar vader op de
veranda, om te ontbijten. Jutta zette kof
fie en plaatste hare mooiste rozen op de
keurig gedekte tafel.
Goeden morgen, kindliefl klonk de
stem van den baron. Hij omhelsde zijne
dochter hartelijk.
Goeden morgen, papaatje, heeft u goed
geslapen? vroeg Jutta glimlachend, want
deze woorden herhaalden zich eiken dag.
Als een mormeldier, gaf de oude heer
ten antwoord, die in zijn voorkomen veel
te laten aan de moeder en aan het onder
wijzend personeel, zooals maar al te vaak
gebeurt. Dat is natuurlijk wel een heel
gemakkelijke, maar tevens een zeer on
christelijke gewoonte geworden. Er zijn
thans nog heel veel punten in het gods
dienstige en gezinsleven waarbij de hui
dige positie en taak van den man hen nog
niet helder voor den geest staat. De pa
triarchale gedachte, het priesterschap van
den vader in het huisgezin, mits juist op
gevat en dienovereenkomstig uitgelegd
en toegepast een der voornaamste en
diepste gedachten van den tegenwoordi-
gen tijd.
Het is onze dagen ook een groote fout,
dat te veel wordt gewerkt aan het politiek
vereenigingsleven enz. in plaats van aan
de fundamenten van het gezin. De jonge
re generatie moet op deze dwaling wor
den gewezen, want de man vindt zijn
meest natuurlijke en wezenlijke plicht in
het gezin.
Het is niet zoo heel dwaas, wanneer
beweerd wordt, dat het gezin de eerste
en voornaamste vereeniging is. Een vader
die zijn plicht als hoofd van deze veree
niging niet nakomt zal ook niet als leider
kunnen optreden in het openbare veree
nigingsleven, vanwege het slechte voor
beeld, dat hij dan thuis geeft.
Natuurlijk ligt in het gezin niet de
eenigste taak van den man. Vaders die
zich opsluiten binnen de vier muren van
hun huis en slechts in het gezin blijven,
begaan de tegenovergestelde fout. Iedere
christelijke man, een ieder die den pols
slag van den tijd begrijpt, moet het ver
band zien, dat er bestaat tusschen vader
van het gezin en zoon van de Kerk en lid
van de staat. Zijn arbeid voor God, Kerk
en vaderland zal echter vruchteloos zijn,
wanneer zij zich niet op de eerste plaats
uitstrekt tot het gezin en van dit hechte
standpunt uit verder werkt. De toekomst
van het land hangt veel eerder af van het
gezin en de parochie dan wel van de po-
12
Terstonds bukte hij en reikte haar heur
eigendom met een diepe buiging over.
Deze buiging zou een edelman tot eer
hebben gestrekt. Een oogenblik raakten
hunne handen elkander aan, toen zeide
Jutta zeer vormelijk:
H|Dank u!
Hij hield den stroohoed in de hand en
keek haar aan. Andermaal boog zich het
donkergelokte hoofd en zonder nog een
woord te zeggen vervolgde hij zijnen weg.
Sedert dién tijd zagen zij elkander ei
ken dag, altijd op hetzelfde uur; en zij
moest den groet van den onbekende dul
den.
Wie zou hij zijn?
Een eenvoudige werkman? Maar hij
had toch de manieren van een beschaafd
mensch, van een „heer” uit de maat
schappij der ontwikkelden. Zijn handen
waren bruin en droegen de sporen van
harden arbeid, maar ze waren fraai ge
vormd en klein. Hoe kwam hij daaraan?
Vandaag ergerde Jutta zich bijzonder.
Waarom toch had zij hem weder aange
keken? Zij had op het gelaat van den
litiek, van de organisaties of van het ver
eenigingsleven. De meest invloedrijke
leiders in het openbare leven de ge
schiedenis van het verleden en het heden
bewijst het zijn in het algemeen slechts
die menschen, die van hun jeugd af in ’t
gezin, God, kerk, vaderland en offervaar
digheid hebben leeren kennen. Daar ligt
de kern van de christelijke opvoeding,
die tevens ook in politiek opzicht van de
allergrootste beteekenis is.
Voor een degerlijke opvoeding is aller
eerst noodig een goed voorbeeld van alle
ouders. Ouders, wien de ontwikkeling
van geest en karakter en het aardsche en
bovenaardsche goed van hun kinderen
na aan het hart liggen, moeten met hen
ook de groote vraagstukken des levens
bespreken. Daartoe behoort een gezond
verstand en vooral een zekere godsdien
stige en geestelijke vorming. Verder is
voor een goede opvoeding noodzakelijk
stiptheid, tucht, orde en netheid.
Tevens moet het kind van jongs af aan
eenvoud en spaarzaamheid worden ge
leerd, die binnen het bereik van ieder ka
tholiek mensch liggen en die ook weer
zullen bijdragen, tot een goede hervor
ming van het openbare leven.
Het zou evenwel verkeerd zijn, als in
het gezin geen plaats werd ingeruimd
voor blijheid en humor. Ieder huisvader,
die er eenigszins toe in staat is, moet zijn
gezin op behoorlijke wijze laten genieten
van de genoegens, die de wereld, biedt.
Het geluk en de welvaart van het indivi
du zoowel als van het geheele volk zullen
tenslotte hun grondslag vinden in het ge
zin, dat op gebouwd moet worden vol
gens christelijke beginselen: het gezin,
te leiden volgens die beginselen is de
eerste en grootste taak van den man in
onzen veelbewogen tijd.
NIEUWJAARSBRIEVEN
3 cent per stuk.
Wed. T. DE JONG, Baarle.Nassau.
had van een gepensioneerden officier. De
kaarsrechte houding van den zestigjarige,
zijn frissche gelaatskleur, zijn snorre-
baard, dat alles paste bij den vroegeren
stand van baron Rauhenfels.
Je bloeit als een van je rozen, zeide de
oude heer minzaam, terwijl hij zacht over
Jutta’s haar streek, ah, en hier de fraaie
marechal-Niel. Een ervan steek ik in mijn
knoopsgat!
Het jonge meisje glimlachte haren va
der toe en reikte hem de kop met geurige
koffie. Rauhenfels kuste ridderlijk de
blanke hand zijner dochter.
Altoos galant, papaatje, plaagde zij
hem.
Hij knikteen beiden begonnen hunnen
maaltijd. De overste sprak levendig over
allerlei; zijne dochter was woordkarig en
at weinig. Eindelijk trok zulks de aandacht
des vaders en hij vroeg:
Waarom ben je vandaag zoo stil, mijn
kind? Niet in je humeur?
Toch wel, antwoordde Jutta vlug en
begon nu ijverig met hem te praten.
Zij vertelde haren vader van een brief,
dien zij van een vriendin ontvangen had,
die zich onlangs verloofde.
Je moest haar voorbeeld volgen, schert
ste Rauhenfels. Je bent nu twintig jaar en
moet een keuze doen. Heeft je uur rog
S5*'
,'Wi
J
SfcftV’
EtjsasnaBnEBaHraBR&BBUsasaffiaaBfiaBmaMKHnHHBMi
■■ft-
■■h-S
ft A A
