WEEKBLAD VOOR BAAD LE-N ASSAIL HERTOG EN OMSTREKEN UITG. ELECTRISCHE DRUKKERIJ IDE JONG BAARLE-NASSAU el di DE GALEIBOEF 4 26 MEI 1934 No 21 29e Jaargang J Volkenbondsdag. FEUILLETON* ik :h s fr. 5 tl s of de man, die Nalots schoonzoon zou worden was werkelijk de ontvluchtte ge vangene Ricceur. Merindol keerde nu met zijn ouden be diende, naar het tuinhuis terug om met dezen te beraadslagen over de te nemen maatregelen. In zijn woning aangekomen, bracht hij Piganiou in de kamer, die op de straat uitzag, opdat men van den tuin uit geen verlicht venster zou kunnen zien. Hij gaf er nu weinig om of Nalot zich over zijn wegblijven zou verwonderen dan wel of mevrouw Nalot zijn plotseling verdwijnen kwalijk zou nemen; in zijn oogen kon deze gewaande fabrikant, die zijn dochter met een ontvluchten galei- boefwilde laten huwen,slechts een schurk van het ergste soort zijn en zijne vrouw was er waarschijnlijk mede ingenomen. Eene persoon echter, Gabrielle, die zonder bescherming aan de lompheden van een afschuwelijken vereerder was overgeleverd, moest zich over zijne afwe zigheid beklagen. Zij had zijne hulp noodig tegen de ti rannie van een zelfzuchtigen vader en eene liefdelooze stiefmoeder. Louis wilde Gabrielle niet verlaten, maar hij voelde toch geen verlangen meer om met haar te huwen na ^1 hetgeen hij S. 28 Ik was er reeds van overtuigd, maar zonder u kon ik niets tegen den booswicht doen. Morgen, misschien vandaag nog, moet er gehandeld worden! Kom mee naar binnen. er- m, !U- la- ijt. la- ip- ;n, 1- >n )r s ir !t nu ervaren had. Piganiou, mijn vriend, zei hij, aan u heb ik het te danken, dat ik niet de groot ste domheid mijns levens begaan heb! Piganiou zag hem ten hoogste verwon derd aan. Dat was toch Ricceur, dien gij zooeven gezien hebt, niet waar? vroeg Merindol nog eenmaal aan den molenaar als om iederen twijfel op te heffen. Zeer zeker, antwoordde Piganiou, hij is weinig veranderd sinds ik hem de laat ste maal zag. Wat denkt gij van iemand, die zoo’n mensch zoo feestelijk in zijn salon ont vangt? Ik denk, dat zoo iemand van dezelfde soort moet zijn, immers soort zoekt soort. Dat is ook mijne meening en sinds een jaar ben ik bij dezen man aangesteld! En hij heeft eene dochter, waarmee ik wilde trouwen. Dat zult gij niet doen, mijnheer Louis, al was het alleen maar uit achting voor den naam uws vaders, ofschoon gij hier van afstand gedaan hebt. Neen, ik zal het niet doen. Van nu af zal ik mij weder Louis de Merindol noe men en dit huis verlaten, om het nooit weder te betreden. Maar wat denkt gij er van: moet ik dezen Ricceur ongestoord in het bezit laten van den naam, dien hij VI. De onverwachte ontdekking, die Me rindol dezen avond gedaan had, bracht hem natuurlijkerwijze in de grootste op gewondenheid. Terwijl de brutale schurk, die zich van zijn naam had meester gemaakt, van de familieportretten vertelde, was Merindol overtuigd, dat deze mensch niemand an ders dan Ricceur kon zijn en Piganiou had, zooals wij gezien hebben, in den ge- waanden markies werkelijk den voorma- ligen gevangene herkend. Merindol kon zich de gelaatstrekken van Ricceur, dien hij in zijne prilste jeugd gezien had, niet juist meer herinneren. Piganiou echter had vroeger in leven dig verkeer gestaan met den toenmaligen rentmeester van den gestorven markies en du$ kon er geen twijfel meer bestaan, voor een groot deel onder de suggestie, die trovwens volstrekt niet alleen suges- tie is, dat verzet tegen het gezag toch nut teloos is. Vandaar dat met een relatief kleine politiemacht kan worden volstaan om het gezag, zooals wij dat in onze maatschappelijke orde kennen te hand haven. Een zoodanig gezag zal de volkenbond zich slechts langzaam kunnen verwerven Momenteel ligt de krachteloosheid van den Bond tegen daadwerkelijk verzet nog te veel voor ieders oogen open. Hierin moet men ook het antwoord vinden op de vraag waarom toch den Bond zoo uiterst voorzichtig is met het bewandelen van den directen weg. Deze zou toch zoo ge makkelijk kunnen uitloopen op een fias co of -wat tenslotte op hetzelfde of er ger zou kunnen uitloopen op een toe spitsen der werkelijke kracht. Slechts en kele malen dan ook zoo’n krachtproef aangedurfd; indien men nu aan den eene kant den Volkenbond een verwijt zou kunnen maken van te groote voorzichtig heid op politiek gebied, dan mag hem an derzijds zeer zeker niet de erkenning worden onthouden, dat herhaaldelijk zijn werkelijk ingrijpen een juist ingrijpen is gebleken! Daarnaast de andere, de indirecte weg Deze is de weg, die leidt langs de inter nationalisatie van de wereld en van de gedachten in die wereld. We weten allen natuurlijk wel dat er ook voor den oorlog veel internationaal geregeld was. Maar we weten evenzeer, hoeveel bezwaren het vroeger meebracht om een internati onale conferentie te beleggen. En ziehier nu een geweldige vooruitgang op dit ge bied. De Volkenbond behoeft slechts zijn apparaat in werking te stellen en in den kortst mogelijken tijd kunnen de diplo maten, de economen, de geleerden, enz. van alle landen elkaar in een conferentie ontmoeten. Er is nog iets zeer belangrijks annex aan den Volkenbond; n.l. zijn zoo- Anti-Oorlograad samenwerkten, werden deze beide samengesmolten ten einde tot een geheel nieuwe Vereeniging voor Vol kenbond en Vrede te geraken. Ook deze Nederlandsche Vereeniging, die als cen trale organisatie voor de verspreiding van de kennis omtrent den Volkenbond mag worden beschouwd, stelt zich ten doel den Volkenbond nader tot de massa in one land te brengen. Den Volkenbond en zijn arbeid te doen kennen en daardoor waardeeren. Want het moge vreemd en bevreemdend kiinken, maar ontstellend is nog veelal de onwetendheid, die er om trent den Volkenbond heerscht, ook ja voornamelijk zelfs bij degenen, die hem het meest becritiseeren. In die leemte aan kennis moet worden voorzien, niet het minst ter wille van den Volkenbond zelf. Want en dit willen we uitdrukkelijk vooropstellen deze is geenszins vol maakt; deze is nog gebrekkig samenge steld en op nog gebrekkigen grondslag opgerokken. Het is het streven van de ver schillende Volkenbondsvereenigingen in de verschillende landen om de samen stelling en dien grondslag te verbeteren, uit te breiden, te verbreeden. Dit zal slechts kunnen geschieden door langzamen, gestadigen arbeid die inspan ning en toewijding zal vorderen. Dat zal slechts kunnen geschieden, indien ver- eenigingen als die voor volkenbond en vrede de massa achter zich weten. Zeker kunnen niet alle Nederlanders lid worden van deze vereeniging, maar zij kunnen toch blijk geven van hun belangstelling in den arbeid ervan en zoodoende de kracht harer werkzaamheden schragen. Want, laten wij een ding niet vergeten. Er worden menig maal en vooral ook den laatsten tijd weer, allerlei uitingen van ontevredenheid vernomen over den Vol kenbond en zijn wrkzaamheid; er worden meer dan eens ook wenschen geuit in po sitieve richting. Maar hoe kan men van de regeering van eenig land verlangen gestolen heeft? Ik kan u slechts raden, hem zonder een oogenblik te verliezen, over te leveren aan het gerecht. Dan zal men ook Nalot pakken, die zijn bondgenoot moet zijn, want ik heb van morgen ontdekt dat hij een verdach ten handel drijft. Dan geschiedt hem recht. En wat moet er met zijn dochter ge beuren? Zij mag doen, wat zij wil. Men kan hooren, dat gij haar niet kent, anders zoudt gij zoo niet spreken! Maar, mijnheer Louis, gij kunt toch niet voor hare toekomst zorgen Ik kan haar toch de schande besparen haar vader in de gevangenis te zien. Ik kan haar zeggen, wat er gebeuren zal. Opdat zij de schurken kan waarschu wen. Dat kan geen ernst van u zijn, mijn heer Louis! Toch wel! volkomen ernst! Mijn be sluit staat vast: ik zal er nog heden nacht met haar over spreken. Dan was het overbodig, om mij naar mijne meening te vragen, zei Piganiou een weinig geraakt. O neen, ik zal den raad volgen, dien ge mij gegeven hebt, ik zal Ricceur bij de politie aanklagen. Maar eerst meet Nalot genaamd secendair werk, waarvoor hij het stelsel van decentralisatie heeft toe gepast, dat in dezen uitstekend werk heeft verricht. Er is, zij het ook min of meer onafhan kelijk van den Volkenbond, aan dezen verbonden een internationale arbeidsor ganisatie, die voor de doorvoering van de internationale arbeidswetgeving zorg draagt; er is een organisatie voor door voer en verkeer welke de moeilijkheden, tevoren aan het internationaal verkeer verbonden, zeer beduidend heeft verge makkelijkt of heeft doen ophouden; er zijn organisaties voor financieele en eco nomische aangelegenheden, bij welke men de namen van Oostenrijk en Honga rije maar behoeft te noemen om van haar nut overtuigd te zijn of te worden; er is een hygiënische organisatie, die reeds heel wat rampen van Europa heeft afge wend. De vraag is nu vooral hoe dezen om vangrijken arbeid en den ondergrond van de gedachten, tot de groote massa in de verschillende landen te doen doordringen De Volkenbond is zonder een superstaat te zijn, een officieel lichaam, waarvan le den zijn het meerendeel der landen. De 1 Volkenbond mag en kan tusschen zijn leden geen onderscheid maken en toch beseft hij levendig, dat wat in het eene land vrij en gemakkelijk kan geschieden, in het andere onmogelijk is. De Volken bond kan daardoor zoo moeilijk anders dan langs indirecten weg propaganda ma ken voor eigen gedachten of deze in po- pulairen vorm tot de groote massa bren gen. In dit verband is het o.i. wel heel juist gezien van de Engelsche pacifisten, toen zij, bijna terzelftertijd dat de Volken bond werd opgericht, een League of Nati ons Union tot stand brachten; een voor beeld spoedig dóór Frankrijk en andere landen ook gevolgd. In ons eigen land waar gedurende den oorlog de oude Bond „Vrede door recht” en de Nederlandsche Waarom, zal menigeen zich allicht eens hebben afgevraagd, gevoelt de Vereen, voor Volkenbond en Vrede behoefte om telken jare op 18 Mei een algemeenen Volkenbondsdag te houden, zooveel mo gelijk door het geheele land en wat is en wat wil deze vereeniging? Om deze vragen te bean’twöorden moet men wel eerst een juist inzicht krijgen in den arbeid van den Volkenbond en ook trachten een zoo goed mogelijk denk beeld van de moeilijkheden die de Vol kenbond ondervindt om zijn arbeid te brengen onder de aandacht van de groote massa in alle landen. En zeer zeker moet men zich hierbij doordringen van de juist heid der bewering, dat de Volkenbond er niet is alleen maar voor de regeeringen doch bovenal voor de volken zelf. De Volkenbond is meer dan een gewo ne vereeniging, want hij beoogt het wel zijn van alle volken tegelijk. Dat welzijn wil hij behartigen vooral door de volken te verhinderen elkaar en daardoor zich zelf nadeel toe te brengen door onderlin ge oorlogen, waardoor ze slechts eikaars bloed zouden aftappen. Tot dit doel nu bewandelt de Volkenbond in hoofdzaak tweeërlei weg: den directen en den indi recten. Als we eens rondzien in onze maat schappij, dan zullen we allicht totde con clusie moeten komen, dat gezag slechts zelden en dan alleen op een of ander be slissend oogenblik, berust op daadwerke lijke kracht: gezag berust voor een heel groot gedeelte op de suggestie die er van uitgaat. Wel in geen enkele stad van ons over het algemeen toch ordelievend va derland bestaat een politiecorps, krachtig en talrijk genoeg om weerstand te bieden aan pogingen tot verstoring van die orde eventueel door de gezamenlijke bewoners van die stad. Maar de politie is georgani seerd, de menigte niet; deze laatste leeft ui a 4 I' i- n n i, LU. 1- 1! BAARLE S NIEUWS EN ADVERTENTIE BLAD

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Baarl’s Nieuws en Advertentieblad | 1934 | | pagina 1