Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
I
Zaterdag 3 Sept. 1932
marktberichten.
Dit blad verschijnt Zaterdags
Een Wildzang*
28e Jaargang Ho 36
w
Uitvoermogelijkheid van varkens.
DRUKKER UITGEVERS:
Prijzen der advertentie’»: Minstens
5 regels 75 ct. Elke regel meer 15 et.
Advertentie’» dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst.
15
De oude lady Warbeck, die van
brocaat en paarlen straalde, rustte
thans een weinig van de vermoeie-
het abonnement niet
men geacht abonné te
’t Zijn nog weinig opgewekte gezichten
die men op de markt te zien krijgt en zulks
mag, gezien den slechten toestand in den
handel, ook |nog geenszins verwonderen.
Men zegt de boer bijt op een houtje, want
de ontvangsten zijn schraal zoo schraal
zelfs, dat van het melkgeld ternauwernood
de allernoodigste huishoudelijke kosten
kunnen worden betaald. De melkprijs mag
iets opgeloopen zijn de laatste week, doch
daar staat tegenover, dat de melkgift sterk
achteruitgaat. De weiden zijn droog en dor
en de grasvoorraad is gering. Augustus
moge een mooie zomermaand geweest
zijn maar de „tweede groei” bleef uit. De
brandende zon was nadeelig.
nissen die haar plichten als gast
vrouw meebrachten, in een leuning
stoel uit; de oude sir Thomas liep
de zaal rond en fluisterde allen com
plimentjes in het oor, terwijl zijn
zoon Gilliam, wiens diamanten
hemdsknoopjes een uur in den om
trek schitterden, zich uitsluitend
met mrs. Bethune bezig hield, die
zijn huldebewijzen tot aller verba
zing genadiglijk opnam.
Zij had bij deze gelegenheid de
donkere kleuren afgelegd en was
evenals Titia en mrs. Chichester in
het wit verschenen. Mrs. Chichester
die nooit danste, omdat zij een af
keer had van een verhit gelaat en
een verward kapsel, had in een hoek
der zaal den kring harer vereerders
om zich heen verzameld en bracht
rug te winnen.
Naderende stemmen van uit de
zaal deden Marian Bethune zwijgen
en zich een weinig van Rylton af
zonderen; bijna tegelijkertijd trad
Minnie Hescott met haar danser uit
de zaal en liep in een druk gesprek
verdiept, naar de tuintrap. Het zou
mrs. Bethune heel wat waard ge
weest zijn onbekend te blijven,
maar zij had er op durven zweren
dat Minnie’s scherpe oogen haar
ondanks de zwakke verlichting her
kend hadden.
Marian Bethune had nooit veel
notitie van miss Hescott genomen,
maar in dat geval kon Minnie’s per
soonlijkheid van belang zijn.
Terwijl Marian hierover nadacht,
scheen zij iets te ontdekken dat haar
belangstelling ten zeerste moest
gaande maken, want zij boog zien
ver over de galerij heen en staarde
in den mat verlichten tuin ja, zij
waren het! Het toeval was haar bij
zonder gunstig!
Maar Minnie Hescott, die met
haar cavalier op de verandatrap
stond, ontdekte eveneens iets, na
melijk het trotsche gelaat dat zich
over de galerij boog en welks van
haat gloeiende oogen Titia en Tom
volgden, die in de schaduw der
boomen verdwenen.
Je hebt mij daarstraks verweten,
dat ik geen bewijzen voor mijn
woorden heb, begon Marian weder,
toen de stemmen der voorbijgaan-
i den haar oor niet meer bereikten.
Is haar gedrag in jouw tegenwoor-
i digheid tegenover Hescott, haar
- voortdurend samenzijn met hem, je
dan nog geen bewijs genoeg?
i Je overdrijft, Marian.
Wordt vervolgd.
Gelijk reeds eerder is bekend ge
maakt, is de richtprijs, welke door
of van wege de Nederlandsche Var-
kenscentrale voor de varkens wordt
betaald eenigen tijd geleden vastge
legd geworden op 15 cent per pond
levend gewicht.
Uit den aard der zaak ligt het in
de bedoeling van de Nederlandsche
varkenscentrale voor dezen prijs ’n
zoo groot mogelijk aantal varkens
uit de markt te nemen.
Gelijk echter bekend is, zijn de
uitvoermogelijkheden peperkt
met name door de contigenteering
van den invoer in Belgie en Frank
rijk. De Engelsche baconmarkt laat
grootere soepelheid toe in in zoover
Abonnementsgeld: f 1.25 per half
jaar. (bij vooruitbetaling)
Zoolang men
opzegt wordt
zijn.
invoer is vastgesteld, doch ook hier
is moet er bij den uitvoer rekening
worden gehouden dat het niet wen-
schelijk is, het aantal varkens, het
welk wordt uitgevoerd, plotseling
naar boven te brengen, aangezien
hiervan een ongunstige werking zal
uitgaan op de prijzen, welke in En
geland voor de Nederlandsche ba
con bemaakt worden. Toch heeft de
Nederl. Varkenscentrale reeds ge
meend den uitvoer naar Engeland
met 10 a 15 pct. te moeten verhoo-
gen.
Ook bij deze regeling zal het Ne
derlandsche Varkenscentrale echter
niet mogelijk zijn alle varkens af te
nemen, wanneer een onbeperkt aan
bod plaats vindt.
Het in werking treden van de Cri
sis Varkenswet schijnt bij velen ten
onrechte de meening gewekt te heb
ben, dat het wenschelijk is reeds
thans een zoo groot mogelijk aantal
varkens ter slachting aan te bieden.
Er zij daarom om gewezen, dat het
het in belang van een goeden gang
van zaken noodzakelijk is dat een
zoo regelmatig mogelijk aanbod van
varkens plaats vindt.
De Nederlandsch varkenscentrale
meent er dan ook op te moeten aan
dringen bij de varkenshouders van
Nederland te dien opzichte behulp
zaam te zijn door het aanbod van
varkens niet boven het normale te
doen stijgen.
meer uitkomen.
Rylton kon de oogen niet van
naar afwenden. Het verleden, met
al zijn liefde voor haar stond hem
weer levendig voor den geest, het
schoone verleden, welks geluk zij
zoo roekeloos verworpen had.
Ik spreek thans als vriendin tot je
begon Marian op zachten toon, om
je te waarschuwen; de wereld be
gint over Hescott en je vrouw te
spreken. En ik moet je helaas be
kennen, dat mijn beschouwingen
met het oordeel der wereld geheel
overeenstemmen.
Marian, pas op, Titia iets te ver
wijten, waarvoor je geen bewijzen
hebt, antwoordde Rylton zeer ern
stig; het was hem, als dook naast
Marians fraai geteekend gelaat Ti-
f'ia’s gezichte met de heldere oogen
in het duister op, en als eischte zij
van hem met een verwijtenden blik
haar te verdedigen. Zij is mijne
vrouw, en ik zal niet dulden dat men
haar goeden naam aantast; jij voor
al moet vooozichtig zijn iets ondoor
dachts van haar te zeggen, want je
hebt haar nooit graag mogen lijden.
Daar heb ik nooit een geheim van
gemaakt. Hoe zou ik haar ook kun
nen lijden, terwijl ik van het begin
af aan wist, dat zij mij alles, wat mij
het leven lief en aangenaam maakte
zou ontrooven, dat ze jou uit mijn
armen zou rukken! O Maurice,
waarom heb je haar getrouwd! be
sloot zij hartstochtelijk.
Rylton keek haar half verrast en
ontevreden aan.
Daar vraag je mij nog naar? Heb
je vergeten dat je mij vier maal af
gewezen hebt! Weet je niet, dat ik
meer van je verdragen heb, dan
ooit een man zich van een vrouw
heeft laten welgevallen! Mijn bezit
tingen liet zijn gerechte aanspraken
op mijn leven gelden Marian, en
daar mijn liefde niet beantwoord
werd, wilde ik ten minste naam en
goederen redden.
En je vrouw? Heb je tegenover
haar daarin eerlijk gehandeld?
Ja, ik heb haar gezegd dat....
Dat je mij bemind hebt! Heb je
haar dat gezegd? viel mrs. Bethune
hem haastig in de rede.
Neen, antwoordde hij kort.
O. ik ben je daar dankbaar voor
Maurice! Haar stem klonk zegevie
rend. Hij had haar dus niet verra
den; zij had derhalve nog macht
over hem, en de zaak was nu, hem
bij tijd en gelegenheid voor zich te-
dat er nog geen contingent voor den den armen Maryatt bijna tot vertwij
feling, doordat zij mr. Gower onmis
kenbaar voortrok.
Op Titia’s leven zouden de ge
beurtenissen van dezen avond met
haar gevolgen diep ingrijpen. Er
was juist een klein misverstand tus-
schen haar en haar echtgenoot ont
staan; zij had een dans dien Rylton
haar vroeg, reeds aan haar neef be
loofd, en wilde, misschien uit recht
vaardigheidsgevoel, misschien ook
echter om een beetje te plagen, haar
eens gegeven woord niet breken.
Rylton had zich eenigszins ge
krenkt in een diepe vensternis te
ruggetrokken; hij zou echter dit klei
ne, voor hem onaangename voor
val spoedig vergeten hebben, als
Marian Bethune geen olie in het
vuur gegoten had. Zij had alles ge
zien en terstond het plan gevormd
opnieuw tweedracht tusschen beide
echtgenooten te zaaien.
Wat een somber gelaat te midden
van al deze vroolijkheid, begon zij
met lichten spot. Wat scheelt er aan
Maurice? Ga met mij op de veranda
en laat ons een weinig van de heer
lijke buitenlucht genieten. Ik heb je
iets te zeggen.
Hij volgde haar zwijgend. De
nacht was verrukkelijk; myrriaden
sterren fonkelden aan het firma
ment en de nachtwind bewoog zacht
de toppen der boomen. Marian Be
thune trok Rylton naar een verwij
derd pleKje der galerij, waar zij al
thans voor het oogenblik zeker
meende te zijn niet gestoord te zul
len worden. Het zachte licht uit de
zaal descheen de omtrekken harer
gestalte slechts onzeker en deed de
zachte teint van haar gelaat nog
BAARL’S
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
"WK3JD. T. I2J3ED JOIVG cfc ZOON