Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
Miss Polly Trevisco.
Zaterdag 27 Febr. 1932
Dit blad verschijnt Zaterdags
Stillen de hoest
SOVJET-TARWE.
28e Jaargang 9
DRUKKER UITGEVERS:
N’VTECXD. T. DE3 JOJVG cfc ZOON
broed, waren ondertusschen allen
gestorven, daar het hoofdbestuur
niet voor voedsel gezorgd had en
niemand was aangenomen om voor
de kuikens te zorgen. Hickman be
sluit zijn artikel met deze zinsnede:
onder dergelijke omstandigheden
acht ik het niet waarschijnlijk, dat
Rusland op de wereld-tarwemarkt
een storende factor kan blijven.
Prijzen der advertentie’s: Minstens
5 regels 75 ct. Elke regel meer 15 ct,
Advertentie’s dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst.
Abonnementsgeld: f 1.25 per half
jaar. (bij vooruitbetaling')
Zoolang men het abonnement niet
opzegt wordt men geacht abonné te
ziin
schen getrokken. Het officieele Rus
sische verslag gaf 34 pCt. verloren
tijd.
Hij bezocht oefenscholen, land-
bouwstations en een landbouwwerk-
tuigen-ingenieursschool. Op de laat
ste was men bezig een Amerikaan-
sche tractor te beproeven, die niet
goed wilde. Hickman bevond, dat de
tractor op drie cylinders werd gepro
beerd. Hij had een kamer in de be
kende nieuwe cementen gebouwen
en het was er zoo vol wandluizen,
dat hij op de tafel sliep. Hickman is
van oordeel dat de mislukking van
het vijf-jaarsplan ligt in de depreci
atie der machines. De voorwerkers
zijn entousiaste communisten, maar
hoogst onkundige werkers.
Hickman'geeft 5 redenen voor de
mislukking vanden collectivistischen
en geindustrialiseerden Sovjet-land-
bouw. 1. Het bestuur van den Sov-
jet-graantrust bestaat niet uit land
bouwers, maar uit communistische
politici; 2. de directeuren der land-
bouw-exploitatie van den Staat zijn
geen landbouwkundigen; 3. met uit
zondering van de voorwerkers die
veel schade en weinig goed doen, is
de rest der arbeiders onverschillig,
omdat ervoor hen geen toekomst en
geen vooruitzichten zijn; 4. de Sov
jet heeft de beste theorie van Ame-
rikaansche grootfarming genomen,
maar door gebrek aan practische
kennis kan het deze niet in practijk
brengen; 5. het is ’n algeheele mis
lukking gebleken zelf machines te
willen maken. Men vraagt zich dan
ook thans af, hoe ze de Amerikaan-
sche machines door den uitvoer van
een aanzienlijk deel van hun oogst
zullen betalen zonder het volk uit te
hongeren. Hickman concludeert dan
ook: „Het kan niet, want er is geen
baas die het weet en die mag er niet
zijn. De Russen zijn inefficient en
willen geen raad van vreemden aan
nemen.”
Als een typisch voorbeeld ver
haalt hij de volgende anecdote. Op
de pluimveefarm had een Ameri
kaan aan onwetende communisten
het gebruik van een broedmachine
van 50.000 eieren gedemonstreerd.
Toen ze het zelf moesten doen zou
den ze het proces versnellen, juist
als het 5-jaarsplan. Ze knoeiden
met den warmte-regulateur teneinde
het broedproces te verkorten en kre
gen 50.000 hard gekookte eieren,
maar geen kuikens. De eerste 40000
kuikens door den Amerikaan uitge-
schuld op Mary Trevisco werpen.
Zou het waarheid kunnen zijn,
wat zij daar zegt?zeide ik tot Lionel.
Wie zal dat bepalen? was zijn
antwoord, In elk geval laat het waar
heid zijn voor de dochter; laat haar
in ]die meening verkeeren zoolang
zij leeft.
Ik ben ajtijd zijn verzoek getrouw
geweest. Zoo lang Polly leefde heb
ik nergens over gesproken, zelfs de
naam haars moeders niet genoemd
op een manier, die haar aan hare
schuld kon herinneren.
Toen wij terugkeerden lag Mary
snikkend aan de borst harer moeder
Mrs. Morden reikte Lionel de hand.
Vergeef mij, zeide zij op beven
den toon. En gij, Mary Trevisco,
indien er nog een enkel sprankje
van mededoogen voor mij in uwe
ziei mocht bestaan, ach dat lïiijïï tie
nen en mijn berouw u dan vermur
wen, en vrede en vergiffenis in mijn
ziel afdalen,
Snikken verstikten hare stem. In
haar liefde voor dit eenige kind, dat
haar was overgebleven, scheen er
op eens in hare ziel een diepe smart
over haar zonden, en een treurig
verlangen naar vergeving te ontstaan
Misschien herinnerde zij zich die
geduchte uitspraak welke zegt, „de
zonden der ouders worden bezocht
aan de kinderen”, en het was aan
haar kind dat zij voor zich vrede
zocht te vinden. Helaas, het mocht
niet zoo zijn.
Langzaam keerden wij dien avond
naar huis terug, en spraken over
verschillende dingen. Mrs. Morden
beleed nu met smart, dat zij zonder
haar vervolging van, en haat tegen
mij, gelukkiger zou geweest zijn.
Mary zou in haar huis gebleven zijn
als mijn gast; nu washet onmogelijk
en de moeder, die kort te voren haar
kind gekust had, moest nu reeds
van haar scheiden.
O Mary! riep zij koortsachtig, wat
zou ik al niet willen geven zoo ik u
onder mijn dak hebben, zoo ik uw
gelaat kussen kon als het rust op uw
oorkussen, zoo als ik het nooit ge
daan heb, toen je nog een kind was!
Mary trachtte haar vriendelijk ge
rust te stellen; maar ik weet niet
waarom, onze harten waren dien
nacht zoo beklemd, en de opge
ruimdheid, die in onze woorden uit
blonk was in strijd met hetgeen er in
de ziel omging.
Onder de zaken, die wij bespro
ken hadden, behoorde ook het klei.
11
Mrs. Morden, zie hier uwe poch-
fer, zeide mijn broeder.
Toch niet uwe bruid toch niet
uwe bruid toch niet het meisje
die gij voornemens zijt te huwen?
riep zij.
Juist, dezelfde, antwoordde hij
En zij weet wie tk ben? zeide de
vrouw; en is ook zij met die ramp
zalige geschiedenis bekend?
Het kon niet anders, zeide Lionel.
Haar oom heeft haar met de lagen
bekend gemaakj, die gij mijne zus
ter gelegd had.
De rampzalige Mrs. Morden be
dekte haar gelaat met beide handen.
Waartoe mij dan een dochter in
de armen te voeren, die mij haat en
veracht? kermde zij op klagenden
toon. Nu ben ik meer dan kinder
loos.
Bij het licht der maan zag ik hoe
de oogen van Mary overoeiden van
tranen.
Kom met mij, fluisterde ik Lionel
in het oor. Laat ons moeder en doch
ter alleen laten.
Ongemekt verlieten wij de lange
gaanderij en begaven ons naar de
binnenplaats, van waar wij door de
bogen Mary voor hare moeder zagen
neergeknield, haar zacht iets toe
fluisteren, eindelijk haar omhelzen
en kussen.
Ik ben onschuldig Mary hoorden
wij haar op woesten toon spreken.
Ik heb nooit de' bedoeling gehad die
snoode daad te verrichten. Ik vergis
te mij in de flesschen; maar mijnen
echtgenoot is een gestreng man, en
toen ik bemerkte wat ik gedaan had,
durfde ik het hem niet zeggen. De
angst en vrees alleen deden mij de
Het is interressant te lezen, wat
Hickman Price J., de zoon van den
eigenaar van de grootste gemecha
niseerde Texasfarm zegt over het
Russische vijfjaarsplan. Het is voor
al in navolging van zijn methoden,
dat het Sovjet-landbouw-commissa-
riaat werkt. Hickman is herhaalde
lijk in Ruslandgeweest en beschrijft
dan hetgeen hij bij zijn laatst bezoek
op inventatie van de Sovjet, heeft
opgemerkt, als volgt:
De Russische landbouw is ver
deeld in 3 groepen, de Staatsfarms,
de collectieve farms en de individu-
eeie farms. De eerste beslaan de
kleinste oppervlakte, nl. totaal 25
millioen acres, voor een deel tarwe,
doch voor een groot deel nog niet in
gebruik, 53 pCt. der boeren leven
op de collectievefarms. In de 9 groo-
te tarwestreeken is een regenval van
14 duim gemiddeld, ze zijn dus se-
midroog. De theorie van het vijf ja
renplan is prachtig en kan Amerika
niet concurreeren, gezien het feit,
dat in den grond geen kapitaal steekt
geen belasting, geen interest, weinig
arbeidsloon en brandstof noodig zijn.
Oppervlakkig is dus alles „uitste
kend” en bijna alle toeristen en be
richtgevers zien slechts het uiterlij
ke van een paar „showfarms”; zij
worden geïmponeerd doorhooge cij
fers.
Maar alleen in het veld ziet men
de waarheid. Hickman zag, omdat
het plan moet gevolgd worden, tar
we zoo laat zaaien, dat ze niet kon
rijpen. Op de farm in Groznyi zag
hij de zaaioppervlakte in één jaar
uitgebreid van 60.000 tot 180.000
acres, teneinde in 4 jaar het plan te
completeeren. Hij zag van 100 in
Sovjet-Rusland gemaakte „combi
nes” (maaidorschers) die voor den
oogst besteld waren, slechts 50 aan
komen, en de meeste zijn nog zeer
slecht gemaakt, want 30 konden
niet in gang gebracht worden en na
den eersten dag waren er nog 3 in
operatie op het oogstveld.
Hij zegt: verleden jaar werden van
180.000 acres dan ook slechts
10.000 geoogst door de slechte ma
chines; door gebrek aan machines
op een sovjet modelfarm verkreeg
men een oogstopbrengst van 6 bus
hels per ares. Hickman merkt nog
op, dat de helft van den tijd werd
verspild bij het oogsten en het halen
der tarwe in kleine karren, doormen-
BAARL’S
mm- EB ADVERTEKTIEBLAD
I
MIJN HARDT’S
SALMIAK-TAB LETTEN
Doozen 20 en 30 ct. Bij Apoth. en Drogisten
Maken los
