Weak blad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
Het kind van alle
Rekeningen I d‘r
Zaterdag 30 Aug. 1930
Gemeente-Nieuws
Het drama op den
Vuurtoren.
Dit blad verschijnt Zaterdags
BM
26 ste jaargang Rig 35
on-
Wordt vervolgd.
was af gedreven.
Hoe laat was het toen je de
ORUKKKK-U1TGKVKE
Prijzen der advertentie’s Minstens
5 regels 75 et. Elke regel meer 15 ct.
Advertentie’s dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst.
bovenop en heeft hij de schaapjes
beschavingsgeschiedenis g*
bracht Hij gaat dan naar tentoon-
Wel Jeffreys, ging Grumpass
voort, Brown’s lijk is gevonden en
ik wil bijzonderheden weten. Ik ver
onderstel dat jij als getuige zult
worden opgeroepen. Laten we naar
binnen gaan en vertel ons alles wat
je weet.
We traden het woonvertrek bin
nen en zetten ons aan de tafel. De
kapitein opende een stevig zakboek
terwijl Thorndyke op zijn aandach
tige onderzoekende manier de klei
ne, op een scheepshut gelijkende
kamer rondkeek en er in zijn her
sens een inventaris van maakte.
Jeffreys’ verklaring vertelde ons
niets wat we niet al wisten. Hij had
een boot met één man
die naar
van de pijlers zicht
en zoowel de pijlers
was er bedekt met
van zeepokken en
serpulae. Maar
Abonnementsgeld f 1.25 per half I
jaar. (bij vooruit betaling) I'
Zoolang men het abonnement niet
opzegt wordt men geacht abonné te
zijn.
erin gezien te houden.
den vuurtoren koerste. Waar was de kist neergezet, tneng-
Toen was de mist komen opzetten de de kapitein zich weer in de
en had de boot aan zijn gezicht ont- dervraging.
trokken. Hij had de misthoorn in
werking gesteld en was op den uit- j
kijk gaan staan, maar de boot was
nooit aangekomen. Dat was alles
wat hij ervan wist. Hij veronderstel-
de dat de man in de boot den koers
De gewone mensch, voor wie op
Chestertons bevel de genieën zich
zouden moeten buigen als voor een
Godheid, beleeft in onze dagen een
bijzonder slechte tijd Van alle
eeuwen is hij weliswaar een beetje
de dupe, maar in de twintigste
eeuw wordt hij zoo alzijdig en zoo
grof gedupeerd, dat men alles beter
kan zijn dan een gewoon mensch.
De kleine burgerman betaalt niet
alleen het pakje van den Vice Ad
miraal, maar krijgt vandaag voor
zijn contanten zoo weinig aandeel
aan den gang van het algemeene
leven, dat hij mee moet doen aan
de zucht om ongewoon te zijn, die
daardoor allang een uiterst burger-
VI.. 1 J J - A 1 I..’. r;
9
Blijft u lang op den toren, Sir?
vroeg de schipper van het dienst-
vaartuig aan kapitein Giumpasss;
want we gaan door naar het North j
East Pan Sand om de nieuwe boei
te leggen en de oude mee te nemen.
Je kunt ons aan den vuurtoren
afzetten afzetten en terugkomen om
ons te halen als julie werk gedaan
is, antwoordde de kapitein. Ik kan
niet vooruit zeggen hoeveel tijd we
noodig hebben.
De dienstkotter draaide bij; er
werd een boot neergelaten en twee
rappe handen roeiden ons over de
strook water, die ons van den vuur
toren scheidde.
Het zal een smerige klim zijn
voor jullie nette pakjes, zei de kapi
tein, die zelf eenvoudig glom in een
keurige nette uniform, half-afkeu-
rend, maar je kunt de rommel er
gemakkelijk weer afkrijgen.
We keken op naar het ijzeren ge
raamte Het vallend getij had een
eeuw,
maar net lanasöestuur zorgt voor
andere menschen. Hij mag lezen,
maar begrijpt de litteratuur van zijn
tijd niet, zoodat hem alleen de re
clame teksten en de verbodsbordjes
overblijven als hij ontspanning wil
zoeken. Hij mag geabonneerd zijn
op een krant, maar tot zijn schande
want zelfs de »ongelukken”rubriek,
waarmee hij vroeger te maken had,
is hem onverschilliggeworden.sinds v bet bloed snel
je een auto moet hebben om te mo
gen verongelukken.
De gewone man zal moeten wach
ten op zijn recht tot den laatsten
dag des oordeels, waarop hij mis
schien zal worden gesteld boven de
dichters, de filmartisten en de gene
raals, Maar zeker is zelfs dit nog
niet Want er is kans, dat wij ons
zelf in den gewonen man vergissen.
Immers, zegt André Salmon: „Dien
seul reconnaitra les dupeurs et les
dupes, hetwelk wilzeggen dat alleen
God de be bedriegers en de bedro
genen kent
Op den achtersteven Sir.
Hoe ver was de boot verwijderd,
toen je haar het laatst zag?
Een halve mijl ongeveer.
Een halve mijl! riep de kapitein
uit. Hoe ter wereld kon jij op een
was kwijtgeraakt en op den ebstroom halve mijl afstand zien hoe de kist
eruit zag.
schuim dat uit mond en neus te
voorschijn borrelt. Tegelijkertijd
slikt de verdrinkende water in.
De ademhaling komt na ongeveer
een minuut tot stilstaand en slechts
bij tusschenpoozen volgen dan nog
enkele diepe inademingen, waar
door het water tot in de nauwste
luchtwegen doordringt. Hetlichaam
kromt zich krampachtig achter
waarts, de mond wordt wijd open
gesperd de hartwerking wordt
zwakker en het leven eindigt.
De geheele verdrinking speelt
zich in enkele minuten af tenzij
een vertraging intreedt doordat de
drenkeling even boven water komt
en er in slaagt om adem te halen.
Gewoonlijk volgt reeds weinige
seconden na de onderdompeling be
wusteloosheid, die, indien het niet
gelukt om den drenkeling op het
droge te halen en kunstmatige
ademhaling toe te passen, overgaat
in den dood.
Koninginnedag, Maandagl September
Zooals vorige week beloold is, volgt
hier een nader programma van de feeste
lijkheden.
Om half acht wordt, namens hetoran-
je-comilé, een H. Mis opgedragen, om
Gods zegen af te smeeken voor het wel
zijn van H. M. de Koningin. Hierbij zul
len de kinderen der beide scholen tegen
woordig zijn, en wordt ook de overige
boot het laatst gezien hebt? vroeg
Thorndyke.
Ongeveer half twaalf, ant
woordde Jeffreys.
Hoe zag de man eruit?, infor
meerde de kapitein.
Dat weet ik niet, Sir; hij roeide
en zat met den rug naar mij toe.
Had hij een plunje-zak of een
kist bij zich? vroeg Thorndyke weer.
Hij had een kist bij zich.
Wat voor soort kist? klonk Thorn-
dyke’s vraag
Een kleine kist, groan geverfd
met handvatten van touw.
Zat er ook een touw om heen?
Ja, één touw om het deksel dicht
er bovenop en heeft hij de schaapjes tl
zijner burgerlijkheid op het drooge VLULi 11 IxVll
bcjcliaviugagescbieJeni, g.. Binnen weinige oogenblikken is men
stelling en laat zijn kinderen boeken bewusteloos.
koopen. I Het lichaam van den mensch is
Gelukt hem echter de eerste stap lichter dan water, dat het bij in-
in het ongewone leven der filmster- dompeling verplaatst.
ren en beroemde generaals niet al te Hierdoor is het ónmogelijk dat
best, dan blijft de gewone man een m9n zoolang de longen ge-
dupe van de cultuur der twintigste l*10^ zÜn gevuld en slechts
eouHij mag zijn stem uit brengen nfcU8 en mon(l boven water uitko-
het landsbestuur zorgt voor i men- Helaas steken de meeste men-
schen die niet kunnen zwemmen
terstond hun armen omhoog, waar
door, vooral als zij tegelijk nog om
hulp schreeuwen, de lucht uit de
longen stroomt.
Nauwelijks een halve minuut kan
het binnendringen van het water
dan worden tegengehouden, want
door het inhouden van den adem
arm aan zuur-
stui en rijm aan aooizuur voor ai
wanneer de verdrinkende erg spar
telt.
Met opengesperde oogen en ’n
blauw vertrokken gezicht moet de
ongelukkige dan ademen waardoor
het water inde luchtkanalen dringt.
Zoodra het water de slijmhuid van
de luchtpijpen bereikt treedt een
krampachtige uitademing in als bij
het verslikken. De inademingen
worden daarop kort en ondiep en
de uitademing sterker.
De uitgeademde lucht vormt met
het indringende water een fijn
voet of vijftien
baar gemaakt
als de ladder
zeegras,schelpen
geledingen van serpulae. IVlaar we
waren niet zulke onbeholpen land
rotten als de kapitein geinsinueerd
had; zonder moeite volgden we hem
op de glibberige ladder, Thorndyke
zijn groene kistje, waaavan hij geen
moment scheiden wilde, stevig vast
houdend.
Deze hoeren en ik, zeide de
kapitein, toen we op het perron bo
ven aan de ladder stapten, komen
hier om een onderzoek in te stellen
in verbaad met de vermissing van
James Brown. Wie van jullie is
Jeffreys?
Ik Sir, antwoordde een krachtig
gebouwde man met vierkante ka
ken en borstelige wenkbrauwen,
om wiens linkerhand een smoezelig
verband zat.
Wat is er met je hand gebeurd?
j vroeg de kapitein
j Ik heb me gesneden toen ik
aan het aardappelen schillen was,
was het antwoord. Het is niet meer
dan een schram, Sir.
BAARL’S
IIEUWS- M ADVERTENTIEBLAD
otc j
rr» mri ■i.ririiwi
- -
HJKH ZuCtiL lb gewui umi rus n’ij hÏïuu
lid is van een schoolbestuur, dat
juist tijdens zijn zittingsperiode 25
jaar bestaat, heeft de gewone man
de groote kans der twintigste eeuw:
hij ziet zijn eigen portret afgedrukt
op krantenpapier. Dit is oen eerste
stap in het bodemlooze van de bui
tenburgerlijke grootheid- Gewoon
lijk volgen eranderestappen, totdat
de gewone mensch na noesten ar
beid de gelegenheid krijgt om zijn
vroegere gewoonheids-toestand te
verhangen in ’n lintje aan zijn
knoopsgat. Dan is de gewone man
