Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
Karaktervorming.
TIARIE-ROSE
I
Zomersproeten verdwij
nen spoedig door een pot
Sprutol Bij alle Drogisten.
25 ste jaargang &o 34
Zaterdag 24 Aug. 1929.
Dit blad verschijnt Zaterdags
Transpireerende Voeten
ou andere ti auspireerende licbaanosdee-
poeder, als zijnde het meest afdoende
middel daarvoor.
half
geacht abonné te
Wat eens de dauw des hemels was
het bedje
Prijzen der advertentie’s Minstens
5 regels 75 ct. Elke regel meer 15 ct.
Advertentie’s 'dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst.
Abonnementsgeld f 1.25 per
jaar. (bij vooruit betaling)
Zoolang men het abonnement niet
opzegt wordt men geacht abonné te i
zijn. 1
Dit geelt hem een gevoel van
eigenwaarde, een zekere geestelijke
zelfstandigheid, welke 'eerbied af
dwingt.
Wij moeten onze jeugd helpen
volledig mensch te worden.
Dat is karaktervorming.
de gezondheid, geef hem talent en
vermogen, doch geen karakter, dan
is en blijft hij een arm menseb, een
geplaagd rusteloos heen en weer
zwenkend wezen, een slachtoffer
van luimen en hartstochten, een
last voor zich zelf en voor anderen.
Daartegenover is iemand, schoon
arm aan stoffelijk bezit, toch ko
ninklijk rijk, die met een stevig
karakter zich voortwerkt te midden
van’s levens moeilijkheden. Hij is
koninklijk rijk, want hij bezit zich
zelf, een rijkdom, waartegen niets
opweegt op aarde. Hij weet wat hij
wil, gaat vast en zeker op zijn doel
af. Hij vindt vreugde in zich zelf,
vreugde zelfs in zijn strijd en moei
lijkheden; want hij voelt in [zich de
kracht van ze te kunnen overwin
nen. Hij is de huisheer van eigen
hart, aan wie wenschen en begeer
ten behooren te gehoorzamen. Hij
staat op eigen beenen, volgt niet
elke windvlaag van een anders mee-
ning, noch de verleiding van een
anders voorbeeld.
Dit geeft hem
zooals Marie Rose zegt?
Karl Fels, die van plaats verwis
meerdere voorbeelden van kamera- inbeslaggenomen, vertelde de moe
den, dien het net zoo gegaan was. der het gesprek.
Vergeefs echter trachtte hij, Marie Daar ziet u het echte duitsche
Rose aan het gesprek te doen deel- bloed! riep Mevrouw Heydebringk.
nemen Ze luisterde schijnbaar in Ondanks alle levendigheid en ener-
het geheel niet en antwoordde ten- gie, dat in haar zit, kan ze soms
'otte op een directe vraag slechts urenlang voor zich heen zitten droo-
kort; „Daar weet ik niets vanal!”
Daarna stond ze op en ging heen.
Is juffrouw Marie Rose nerveus?
vroeg Karl Fels aan haar moeder.
Daarnaar ziet ze er eigenlijk niet uit
God zij dank, niet! antwoordde
Mevrouw Heydebringk lachend.
Marie Rose is integendeel kernge
zond en absoluutDuitsch. Al spreekt
ze natuurlijk ook vlot Engelsch,
toch beschouwt ze het Duitsch als
haar moedertaal, want mijn man,
noch ik hebben ons ooit vernederd,
ons Duitscherschap te verloochenen
en de Engelsche taal en gewoonten
aan te nemen Waarover hebt u bei-
den toch vanmorgen al gekibbeld, ten het schip, dat.hen beiden droeg
ver vooruit! daar in het zuiden, aan
de kust van Australië bleven ze rus
ten en grijpbaar duidelijk zag hij de
plaats voor zich! Een klip stak ver
naar voren in de zee, die in onop
houdelijk schuimen en ruischen er
tegen sloeg Een smal strand slin
gerde zich aan den rechterkant in
groote bogen, omlijst door donker
groene wouden! Op de smalle zand-
streep kwam een paar geloopen! Hij
en zij. En op de klip namen ze
plaats, dicht tegen elkaar gedrukt
en toen
Hij schrok op en keek om.
Een hand had zich op zijn arm
gelegd en de stem van Mevrouw
Heydebringk klonk in zijn oor: Wat
scheelt er aan Mijnheer Fels? Ik heb
u al driemaal hetzelfde gevraagd,
zonder dat u antwoordt.
Neemt u mij niet kwalijk, Me
vrouw, stamelde hij verward. Ik
dacht
Ja. u zag eruit, alsof u een visioen
had, riep Mevrouw Heydebringk
lachend Bent u ook zoo’n duitsche
dreomer? dat past toch eigenlijk
niet voor een zeeofficier.
In plaats van te antwoorden stond
Karl Fels op en vroeg Willen we
naar boven gaan?
Hij moest Marie Rose spreken, of
ze hetzelfde gedacht had!
Daar voor, heelemaal voor aan
den boeg bemerkte hij een slanke,
hoogopgerichte gestalte, die, met
Purol-Voet,-Toilet-en Kinderpoeder in
Bossen van 60 cent en 1 gld. Bij Apoth.
en Drogisten.
wilde begeerlijk- overzien van de vele invloeden,
waaraan zij is blootgesteld en wier
i er
varing schatten kan. Zij staat nog
sprakeloos bij aide lokkende fluis
terstemmen in eigen hart.
Wij weten immers, dat de mensch
als treen ander wezen, in zijn ont
wikkelingsgang van zijn omgeving
afhankelijk is, maar dat hij ook, als
de eenige in geheel de schepping,
het koninklijk voorrecht geniet, om
zelf het bestemmingsrecht toe te
passen.
Rij planten on dieren zijn het in
nerlijke wetten, die machinaal wer
ken. Maar de mensch blijft zich be
wust van een innerlijke kracht, om
ondanks sterke invloeden, ondanks
allerlei neigingen en aanlokselen,
toch zelf zijn richting te bepaleu.
Laat er nog zulke sterke invloed
van zijn omgeving uitgaan, laat een
innerlijke neiging nog zoo hevig
dringen, hij is en blijft zich bewust
van het vermogen, om met alle
machten den strijd aan te binden.
Is het dan niet zaak van het hoog
ste gewicht, om de jeugd te helpen
tot, het ontwikkelen van een onbuig
zame energie?
Geef een jongmensch een bloeien-
men. Roep je haar dandan z<-t ze
een paar oogen op, alsof ze uit een
heel andere wereld terugkomt. Maar
op alle vragen, antwoord ze alleen:
Laat me maar! Ik weet niet waar ik
was! en er is niets uit haarte krijgen
Nadenkend keek Karl Fels voor
zich nit, en toen hij zich de gestalte,
het gezicht en de blauwe oogen
voorstelde, kwam de wensch in hem
op, zelf eens zoo’n vraag aan het
jonge meisje te stellen. Wanneer dat
gebeuren zou, wist hij niet. Maar
aan het strand moest het zijn, waar
hij met Marie Rose alleen was.
I Onwillekeurig vlogen zijn gedach-
oogen, wanneer het uur slaat,
waarin de kennis van goed en kwaad
zich openbaart.
Wij tellen bij duizenden de jeug
dige personenen, bij wie geen para-
dijsgeluk meer uit de oogen straalt.
Hun karakter is bedorven door
de invloeden *van buiten, door de
moeilijkheden, die uit eigen binnen
ste naar voren drongen.
Wij helpen de jeugd bij hun licha
melijke ontwikkeling en dat is goed.
De natuur zelve legt het kind in
moederarmen en plaatst een vader
beschermend daarbij-
Maar de ouders kunnen niet alles
alleen. Zij zelf staan onder sociale
invloeden, die machtiger zijn dan
zij en het zijn maar enkele jaren, dat
het kind to aal onder hun leiding
blijft. Daarom hebben wij jeugd- en
kinderbescherming noodig door wet
en charitas, niet enkel op de werk
plaatsen en op straat, maar ook tot
in het huisgezin, tot aan het bedje
van den zuigeling.
Wij moeten de jeugd ook helpen
bij haar karaktervorming. Zij zelf
kan immers nog niet de draagwijdte
Een Duitsch dichter, Ernst
Wildenbruch, verhaalt, hoe op
lentemorgen God de Vader in het
paradijs een dauwdruppel op een
wit rozenblaadje vond, glinsterend
in zacht zonlicht.
Hij liet de druppel op zijn hand
vallen, zij deelde zich in twee drup
peltjes, waarin de blauwe lucht
weerkaatst werd in lieflijken glans
Eerbiedig keken de engelen toe
en de Heer vroeg, wat Hij uit deze
wonderbare druppeltjes voor liefs
en goeds voor de menschenkinderen
zou kunnen maken.
De eene engel zei: Mij dunkt, dat
elk druppeltje een bloem moest wor
den met een geur en een gloed, zoo
als er nog geen bloeit op aarde.
De tweede zeide: Het lijkt mij be
ter om de druppeltjes, in diamanten
te veranderen, met een pracht en
een schittering, zooals de menschee
op aarde nog niet kennen
De derde raadde aan, om daaruit
een wijnstok te [doen voortspruiten
met druiven, waaruit wijn kon ge
perst worden, zooals geen mensch
ze dronk bij eenig feest.
Toen lachte God de Vader, liet de
dauwdruppelen als paarlen op de
aarde vallen en zoodra de engelen
toeschoten, om te zien, wat Gods
Vaderlijke Wijsheid daarvan had
gemaakt, klonk het jubelend uit
engelenmonden: O, ziet, hoe lieflijk,
hoe schoon! O welk heerlijk wonder
is geschied!
5
Aan boord en in het buitenland is
men ook niet zoo zwaar op de hand
wat betreft het kennis aanknoopen
als in ons lieve oude Duitschland,
babbelde Mevrouw Heydebringk
verder. Als ik eraan denk, hoe ik
mijn man twintigjaar geleden leerde
kennen, dat was ook op een stoom
boot1 Wij hadden elkaar nooit eer
der gezien en stegen toch als geluk
kig verloofd paar in Sydney aan
land. Het was. zooals men dat
noemt, liefde op het eerste gezicht!
Dit thema werd toen aan de ont
bijttafel verder tusschen hen beiden I
afgewerkt, en Karl Fels vertelde seld had en Marie Rose’s stoel had
dat waren nu twee kinderoogen.
Iets hemelsch ligt in reine kinder- leo moet men behandelen met Purol-
oogen. Het doet denken aan het
verloren paradijs met zijn onschuld,
zijn vertrouwen, zijn oprechtheid.
Geen valschheid schuilt daaringeen
i berekening, geen huichelarij, geen
opflikkering van
heid.
Hoe geheel anders worden deze inwerking zij nog niet bij eigen
BAARL’S
VOll
een
D K l) K KKK- U lïü K. V KB
OH JOr^TG-I? ATJJVlMMfiS
.([MS- ER ADVERTENTIEBLAD
-.Mianufu*
afici iaam on «uwwov/
