s
Weekblad voor Baarle sau-Hertog en Omstreken
Bekendmakingen
i
Borneo Brieven
Zaterdag 25 Mei 1929.
25 ste jaargang ho 20.
MIJNHARDT’s
De ebctrificatie van onze Gemeente
JiL
terug zouden komen
tasjes on de theepot loog.
dinis ofwel djalan perintak. Omdat
straks
hem dat we straks nog wel eens
U
i
Prijzen der adverten tie’s Minstens
5 regeïs 75 ct. Elke regel meer 15 ct.
Advertentie’s dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst.
Hoofdpijn Tabetten 60 ct.
Laxeer Tabletten 60 ct.
zenuw Tabletten. 75 ct.
StaalTabletten 90 ct.
Maagtabletten 75 ct.
Bij Apothekers en Drogisten.
Die wegen zijn gewoon- I
«kunnen
ik ant-
Abonnementsgeld: fl.25 per half rvix x. ti r»
jaar. (bij vooruit betaling) ültj 013,(1 Völ ^u3.l>6rd3£(S
Zoolang men het abonnement niet
opzegt wordt men geacht abonné te
zijn.
van Castelré gele-
voor pokinenting
hunner kinderen op DINSDAG 28
i a.s.,
o - in het
Cofólckaal van Clement Snoeys.
De ouders worden verzochthunne
trouwboekjes mede te brengen.
v Baarle-Nassau, 22 Mei 1929
Burgemeester en Weth. voornoemd
De Burgemeester
W.C J. Mensen.
uur loopen werd even halt gehou-
sakit (ziek). Al heel spoedig bleek je jé dan door de dragi
echter dat we met ’n orang gila, laten aanwijzen,
weer over zon i
Als ik de vraag zou stellen: «wie wil
electrisch licht hebben en kracht?” dan
vrees ik dat men zou gaan twijfelen of
ik no -el bij ’t hoofd was. Immers dat
wil ieder. Maar na die electriciteit in
onze hui?en te brengen is er een leiding
noodjg, een net van koperdraad dat aan
palen wordt opgehangen ofwel als een
kabel onder den grond wordt gelegd. En
dat net kost geld. En in onze Gemeente
veel geld, omdat de buitenwijken zoover
van elkaar en van de kom verspreid lig
gen. Ais men nu weet, dat de electrici
teit, die door groote machines te Geer-
truidenberg wordt opgewekt, langskabels
wordt geleid en één zoo’n kabel van
Alphen naar ons transfornaatoi station
komt, en ons net van daaruit moet be
ginnen, en de electriciteit niet verder
kan brengen dan 2500 Meter; dan zal
men inzien, dat er heel wat moet gebeu
ren om elk huis aan het net aan te sluiten
Er zullen meer transformatorstations
moeten komen, omdat de verschillende
wijken meer dan 2500 Meter van elkan
der liggen en dus een langeren toevoer-
kabel. En dam van het dichtsbijgelegen
Statisn nog hot net op palen, dat elk huis
aansluit.
Ik stel dus de vraag aldus:
wij electriciteit krijgen.” en
wij allen meewerken, ja!
machi! Wat een
kunnen meerdere
woord: «als
Eendracht maakt
mensch niet kan,
gemakkelijk.
Nu zijn de kosten van het heele uet
voor de buitenwijken geschat en is het
aandeel van elk buis, dat aansluit zoo
wat begroot en is men tot besluit geko
men, dat de kosten 1. 300 ongeveer per
aansluiting zullen komen, als allen aan
sluiten. Ik zeg: als allen aansluiten. Van
die f. 300 betaalt de Gemeente er f. 100;
de afnemers dus 200. Om nu ieder in de
gelegenheid te stellen heeft bet Gemeen
tebestuur vastgesteld, dat zij, voor wie
de som ia eens te groot is, haar kunnen
van de bergen hebben. Het
- 6r 1
het laatste voorbij j op, maar welhebje telkens prach- j
we erbarmelijk tige uitzichten over
kermen en klagen, en telkens er als door ’n lavang ’n gedeelte-
Brief van Br. Switbertus P.C.J. Gulickx
op vacantiereis in de Binnenlanden.
II
Bij onze aankomst aan de pasto
rie stond Br. Ivo ons op te wach
ten. met nog ’n twintigtal Dajaks,
die daags te voren aangekomen wt;
ren. Enkelen ervan waren reedt ge
doopt. Den volgenden dag, 15 Aug.
zou er weer een gedoopt worden, ’n
meisje, dat vanwege het Mariafeest,
den doopnaam Maria ontving, ’n
Gezongen H. Mis werd opgedragen,
om ’t feett meer luister te geven,
’t Was de eerste gezongen H Mis
in ’t kerkje.
Na den middag liepen we e-. en
uit om Sauggau eens te bezichtigen.
Daarna maakten we toebereidselen
voor de reis, die den volgenden
morgen pas voor goed zon. aan van
gen.
Toen we van onze wandeling door
de «stad” Sauggau terugkwamen,
waren onze «dragers” al aangeko
men. ’t Waren een zestal Dajaks
uit ’n kampong, enkele uren van
Sauggau. Die dragers kun je op
zoo’n trip niet misses^ Je moet
veldbedden en dekens meenemen,
eetgerei en eetwaren, want van de
kost die de Dajaks gebruiken (rijst
met wat zout en wat groenten in
gewone omstandigheden) daar kun
nen wij ’t niet mee doen, voorts nog
boven en onderkleeren. zoodat je
geregeld van kleerstof kunt verwis
selen. Voor vijf man wordt dat al
gauw’n aardig vrachtje. Zelf kun
je dat allemaal niet meeslepen, dat
moet je laten doen door lui, die aan
’t klimaat en ’t klimmen en dalen
gewoon zijn.
Eigenaardig is de manier, waarop I niet zooals den eersten dag ’n djalin
ze dat dragen. Ze hebben alles in t dinis ofwel djalan perintak. Omdat
’n mand op d’r rug, die gedragen de Dajaks geen belasting kunnen
f betalen in geld, moeten ze ieder
jaar heerendiensten verrichten, die j
stroompje of ri
-1 op- l
onthoud, waarin je jezelf ’ns wat
kon met ’t heldere
van ’t stroompje. De o
maakten hiervan gebruik Baarle-Nassau maken bekend, dat
i aan te leggen voor de inwoners
’n keteltje water te koken, waar- genheid zal zijn
o nu on* v,
dervoaden dat koken 1 lieete thee j Mei en op DINSDAG 4 Juni
zeer goed is voor den dorst, maar beide dagen te zes uur n-m. i
t niet te schielijk er van Cafélokaal
goed. I
Kostelooze Pokinenting.
Burgemeester en Wethouders van
kampong nog ver was, al
wist je dan vooruit, dat je op hun
antwoord geen staat kon maken.
Hun djaoeh (ver) of dekat (dichtbij)
is verbazend rekbaar Zoo kwamen
w.i tot de ontdekking dat ndekat”
soms nog meer dan ’n uur was, ter
wijl «terlaloe djaoek” (zeer ver) den
volgenden dag maar ’n klein halt
uurtje loopen was
Zoo nu en dan hoorden we aan
’t kraaien der hanen of ’t blaffen
der honden dat we een «stad” nader
den. ’n Minuut of tien voor je bij de
kampong kwam, zag je telkens ’n
offerplaats)e, ’n bamboe langs den
weg, waaraan ’n korfje met wat
rijst of andere offergaven en telkens
’n bosje vrereu erbij. Soms ook was
de grond ’n vierkante meter schoon
gemaakt en beplant met schuin af
gesneden stukjes bamboe, alles om
de antoe’s (geesten) die over den
weg zouden komen, gunstig te
stemmen. Voor je dan bij de kam
pong was moest je nog over ’n om
heining van met elkaar verbonden
bamboe’s, die de heele woonplaats
afsloot, pl.m. 11/2 M. hoog. Met
’n trap ga je d’r over.-Maar geen
gewone trap ’t Is een boomstam
met iukeepingen
Beu je die afsluiting over, dan
je na ’n minuut of vijf aan de
eigenlijke kampong-
Wordt vervolgd.
en W|1 weer den als we bij
verder, Die gekken hier loopen zooD
maar vrij rond, tenminste als ze
niet gevaarlijk zijn Zoo loopt er in
P- o.a. ook een rond, Amat. Men'
vertelt van hem, dat hij gek gewor- jdragi
den is bij gelegenheid van ’n wajang
(tooneelvoorstelling). Hij loopt nu
heele dagen te declameeren over
straat in de zonderlingste costumes.
Maar al is ie dan gek, soms doet ie
toch wel ’ns heel verstandig. Laatst
nl. kwam ie voorbij de school. Een,
groepje Maleische dames en heereu
zaten voor hun huis aan ’n heuvel
tje met ’n tasje thee en 1
lag ook ’n mes op tafel. Amat slap
er declameerend naar toe, greep op
eens ’t mes en deed alsof hij ze te
lijf wilde gaan Ouder lui 1 gegil
stoof het troepje uit elkaar en ging v00r dagelijks gebruik,
er van door. Toen ging Amat. ba- I
daard aan tafel zitten dronk alle! a,ik7a”' ^vïaagd^ëf' d°e naastbij
tasjes nn de theepot leeg, r.t s’h
koekjes op, en, als had hij dit be
schouwd als ’n kleine pauze na het
eerste bedrijf, stapte weer decla
meerend verder, alsof er niets ge
beurd was.
Na dit gekkenpraatje het verhaal
weer.
Na zoo’n uurtje zitten in de boot
was je blij, je boenen weer ’ns uit
te kunnen slaan. Welgemoed dusop
’t pad. Al heel spoedig stapten we
’t woud in. ’n Prachtig paadje,
enkele meters breed, geheel over-
schaduwd door de hooge boomen,
de morgenfrischte was er nog te
voelen en zoo viel ’t niet zoo zwaar
’t vele klimmen, te meer nog omdat
de weg goed bleef en we geen last
kregen van de zon. Als het zoo berg
op en af moet, is een goede weg een
heel voordeel. Dat merkten we wel
den tweeden dag. We hadden toen
je moet niet te schielijk
drinken, dan helpt ’t niet zoo goed.
Na zoo’n bakje gloeiende werden
v ooze flesschen weer ’ns gevuld en
1 voort ging ’t weer berg op en af
7- o af en toe kwam je wel’ns enkele
’Dajaks tegen, die «naar stad” gin-
Igen Kale kikkers in Gods groene
wouden, wat rijst in hun mandje
wat barang
°r op, die verhandeld moest worden.
De Secretaris
H van Gompel
viertje waren Enkele minuten
verfrisschen
koude water
jers i
om gauw ’n vuurtje
en
na thee gezet werd, ’k Heb
■ers de bergen
waar je
moeten klauteren,
z’n voeten in ’n soort blok, zoodat Heel welkom was telkens het rust-
hij niet op kon staan. We zeiden puntje onderweg. Na ongeveer ’n
ham nra atrab-a narv ,>...1 J -1tx 1
volgenden morgen op stap, de dra- gen van nieuwe of onderhouden
f onde wegen1
I lijk heel goed.
Eigenaardig dat die Dajaks hun
toen te voet verder. Al heel spoedig 1 paadjes allemaal over de hoogste korn
hadden we’n klein oponthoud. Bij ’toppen”-" tt.x
de landingsplaats stonden enkele loopen wordt er niet gemakkelijker
huisjes. Toen we het laatste voorbij op, maar wel heb je telkens prach-
gingen hoorden we erbarmelijk 1 tige uitzichten over ’t landschap, I
neniiöu hu ts.ia.gen, en telkens er als door ’n lavang ’n gedeelte van
door de uitroepen: tólong (help) eif ’t woud is weggebrand. Tevens kon
echter dat we met n
een gek te doen hadden Hij zat met
wordt aan’n band, over d’r voor
Zoo uitgerust gingen we dan den dan gewoonlijk bestaan in ’t aanleg-
gers voorop, wij achteraan. Eerst
ging het ruim een uur met de mo
torboot de Sckajamrivier op en
BAM3
S
OJtE .2 OIVO&IAI
EN AWERTENT1EBLAD
wi
l
»»i tv »t>' «r ITl—n IT 111 II
’n f
1
hoofd. «CLHV1XUCU, -
