Domme kinderen.
Harten Vrouw
IPBBtQtj ffeneasf -ere vertfiaatt de huid
Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
Zaterdag 3 Nov- 1928.
23 ste jaargang 44
Aj“U,f i Dit blad verschijnt Zaterdags
Zoolang men het abonnement niet
ORUKKEK-ÜITGKVKK
.DB J
Prijzen der ad verten tie’s Minstens
5 regels 75 et. Elke regel meer 15 et.
Advertentie’s dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst
geringste voorvalletje
en 1
i begrip stilstaan. Hun gedachtengang
Onlangs sprak ik een niet onver
standige moeder, die zich evenwel
beklaagde over de «domheid” van
een harer kinderen, die niet «wilde
leeren”. Ik heb haar duidelijk kun
nen maken, dat de jongen geenszins
dom was, en thans blijkt reeds, dat
ik goed zag
De woorden dom en stompzinnig
ontvallen ons zoo dikwijls zonder
dat er eigeülijk voldoende reden toe
is. Denken we eens aan ons eigen
ongeduld, wanneer onze kinderen
met groote vraagoogep blijven kij
ken zonder te begrijpen, wat we be
doelen, Ook in de kinderwereld vind
men schrandere en intelligente als
lichtzinnige en gemakzuchtige na
turen.
Laten we echter steeds voorzich
tig zijn met ons oordeel over het
kind. Kwetsende woorden maken
het lafhartig of verlegen, terwijl
overdreven loftuitingen de ijdelheid
bevorderen en het niet zelden tot
kleine, soms onuitstaanbare betwe
ters maken. Vooral kinderen met
een luchtigen oppervlakkigan aard
zijn ontvankelijk voor de minste in
drukken, gevejn antwoord op alles
wat men hun vraagt zonder vooraf
na te denken. Zij laten zich door het
18
Jules, die evenals bij vorige ger
vechten, ook nu weer kennis met
de straatsteenen had gemaakt, brak
los in allerleiverweuschingen, waar
uit Alsen slechts zoover kon wijs
worden, dat zijn beide tegenstanders
hem een gedeelte uit zijn mand
moesten hebben weggekaapt. De
mededeeling, dat Jules iets had uit
te staan met een mand, verrastte
Alsen en op zijn verdere vragen
vernam hij, dat Jules als zooveel
kinderen en halfvolwassenen ’s
avonds nog in de café’s met lucifers plotseling: Daar zit mijnheer Pichet
ging venten- Aan een tafel zaten twee heeren in
Wie is er dan thus bij je zieken gesprek bij een flesch wijn. De een
van hen keek, opmerkzaam gewor-
die mij het eten geeft l den, de binnentredenden onderzoe-
c kend aan.
Hola Jules, wat heb je nou voor
nieuws?
Het was da hoofd vertegen woor-
«uooiang men net abonnement met
opzegt wordt men geacht abonné te
zijn.
zag Jules nog bij het buffet staan,
alsof hij op iets wachtte, de kleine
spleetoogjes vol aandacht op een
groote zeekreeft gericht, dia hem
verleidelijk toelachte.
Daar Jules, koop je maar een
ontbijt! Hij wierp hem een geldstuk
toe, dat onder de tafel rolde waarop
Jules zich in zijn volle lengte op
den grond liet vaDen en onder de
tafel rondsnuffdde als een hond,
dien men een bot had toegeworpen.
Alsen moest zichzelf bekennen, dat
de behandeling door de beide kler
ken niet veel vriendelijker was
geweest. Maar Jules had voor der
gelijke ouderscheidingengeen gevoel
Het eerste wat Pichet na het
vertrek van zijn zakenvriend deed
was, Alsen uit te noodigen voor een
ontbijt, wat deze niet kon weigeren.
Voor en tijdens den' maaltijd ont
wikkelde zich toen een zakelijke
bespreking, waarbij Pichet geen
oogenblik zijn tegemoetkomende
houding liet varen; hij betreurd het
alleen maar, dat men hem vanuit
en
i, die
van school een schitterend getuig-
namen, wel
ja, deze belangstelling in de goede licht verre achter zich laten,
richting te voeren dan zal ook deze
(Ogenschijnlijke domheid spoedig
wd wijnen.
Weer andere kinderen hebben
e»n bijzonderen aanleg voor theore-
f, ihe kennis, anderen missen dien
atu.ïeg ten oanenm&le, doch daarto
genover heeft moeder natuur ean
andere gave voor hen uitgezocht,
namelijk een groote scherpzinnig
heid voor practische dingen, het
oplossen van dagelijksche moeilijk
heden, een gemak van technische
handgrepen en het gemakkelijk
bruikbaar maken van dingen, waar
een onhandige theoreticus verlegen
mee zou zitten. Al schijnen zulke
kinderen schier alles te missen, wat
den geleerde helpt vormen, toch mag
men hen verre van dom verslijten
In het gewone leven weten zij licht
een goed plaatsje te vinden, en op
merkelijk is hun gezond en even-
een man tusschen de veertig en
vijftigmet wat verboemelde, blee-
ke gelaatstrekken, klaarblijkelijk
geverfd kneveltje en idem hoofdhaar
in zijn geheel dandy achtig voorko
men meer op een sportsman dan op
een zakenman gelijkende; zelfs een
rozeknopjein hetknoopsgatoutbrak
niet
Toén Alsen zich met enkele woor
den yoorstelde, veranderde zijn
gezicht een oogenblik. Een uitdruk-,
king Van onaangename verrassing
en ontevredenheid stond daarop
dyidebjk te lezen. Maar hij legde
niettegenstaande een overdreven
vriendelijkheid aan den dag en
nóodigde Alsen uit plaats te nemen,
terwijl hij hem tegelijkertijd in ken
nis brdcht met den anderen heer,
een zijner «zakenvrienden”.
Deze, een lange, magere, uitge
droogde man met een huichelaars
gezicht nam al gauw afscheid;
Alsens tusschenkomst had klaar
blijkelijk het onderhoud, dat beiden
gevoerd hadden, gestoord. Pichet
ging venten-
vader?
Een vrouw,
tante Ursula.
Hoe lang is je vader nu al ziek?
O, al heel lang al meer dan
•en jaar. Als hij eerst maar dood
was! Maar daar Jules toch wel een diger zooals Alsen bemerkte,
4
nieuwe beelden vertoont. Eerst als
men ze dwingtjtoternsfigen grondig
werk zullen zij mettertijd wel iets
prestoeren.
Een tegenstelling met deze vor
men de tragenaturen, die langzaam
van begrip zijn en vaak menige
ouder of onderwijzer buiten zich
zelf brengen.
Deze loom denkende naturen ont
breekt het echter niet altijd aan be
gripsvermogen. In de meeste geval
len verwerken zij slechts langzaam,
heel langzaam de voor de hand Lig
gende stof. Laat hen slech’s rustig
hun gang gaan, geef hun tijd voor
nadenken, maar forceer vooral niet,
daar dit meestal de tegenovergestel
de uitwerking heeft en bovendien
koppigheid, hardheid en verbitte
ring kweekt.
Eveneens worden «gesloten” na
turen heel vaak voor «niet snugger
gehouden. Men moet deze kinderen
als het ware de woorden uit den
mond trekken Vaak zwijgen ze uit
verlegenheid, welke verlegenheid
noh grooter wordt naarmate men
hen bits of barsch toespreekt. De
oorzaak kan echter^ook liggen in
vermoeden had, dat deze uitroep
van tamelijk voel gevoelloosheid
getuigde, zonder verdere toelichting
voegde hij er aan toe: Hij heeft al
tijd van die vreeselijke pijnen en
steunt zoodat je ’s nachts niet sla
pen kan. De msnschen zeggen het
allemaal
Met deze woorden ging Jules een
restaurant op de Boulevard binnen
en verklaarde, dat ze hier moesten
wezen. Het was een keurig inge
richte lokaliteit, alhoewel er op dit
uur zoo goed als niemand was. Zich
niet bekommerende om de spieden
de oogen van den Oberkelner, liep
Jules door tot aan het buffet en zei
blijven geen oogenblik bij eenig betreffende kind.
is als een rolfilm, die onafgebroken iijn, het met open oogen zitten roep te woruen opgeleid en met al-
Iroomen, doet ons het kind vaak lerlei wetenscnappelijaen ballast
jroor dom verslijten, terwijl dit in bezwaard. Zij zmien ook. zonder die
merkelijkheid dikwijls met heel ern- kwelling hun weg wel vinden,
itige dingen bezig is, die de geheele menigen vau hun kameraden,
belangstelling aan zijn gedachten- l
yang vraagt. Slaagt men er echter I schrift mee naar huis
Volslagen domheid komt eigenlijk
alleen bij zwakzinnige kinderen
voor. Wel vindt men bij niet weinig
kinderen ean gedeeltelijke domheid.
Voor bepaalde vakken toonen zij
niet het minste begrip, voor andere
Vinnigheid. Zij hebben somtijds
sterk uitgesproken maar hoogst
eenzijdige talenten. Kunnen zij deze
talenten, dank zij de goene leiding
van verstandige ouders uof een
scherpkijkenden onderwijzer in het
voor hen geëigende vak uitvieren,
dan doen zij het op soms verrassende
wijze en schitterender dan een door-
suee-mensch.
In den regel pleegt man een kind
dom te neemen, ofschoon het eigen
lijk alleen maar lui is. Elke onder
wijzer kent deze ingeveterde lui
aards, die te loom zijn om zich ook
maar eenigzins in te spannen. De-
meesleepen bet flegmatische temerament van ’t wichtig oordeel. Kinderen van zulk
- eeu pructischen aanleg behoeven
Ook een voortdurend verstrooid niet onnoodig voor een geleerd be-
het kind vaak lerlei wetenscnappelijaen
3AARLS
alEWS- EK ADVERTENTIEBLAD
•'tt W.'.Jtw.» t>~ir>ry. ».-.«■ .ut'1 '.- r>— -•• «aiMiUaBNBHMIiatBaHMMMMIHMBIMMHNMnBMIlMBBnBHIBBMnHHBHMMI