1 Z’n Walsdelgestrengs. Weekblad voor Baarle-Nasiau-Hertog e. rwnnuwn uiw—i.w *n,i iw iiw n i www» u i—mmai—iimifwr rtwzr ■-» Zaterdag 9 Oct. 1926 Dit blad verschijnt Zaterdags Pastoors van Baarle-Nassau. Aan den mistiekrant van SkS pelen, als ie sabelknetterend als offi- volgende Pastoors daar dieast ge daan. ding die letterlijk a. opzegt worit men geacht abonné te pijn. Hka 'n Knap, kittig ding, dat piano voor i kletsen met ’n hard rooie kooltje in pelen, als ie sabelknetterend als offi- tevrouw of met de weekkaart in d’r genheid komen om examen te doen, «.«w», -n;- cier langs da kazerne zou wandelen? hand bij de »tonzeman”. Geen wou- biQnea heel korten tijd. Nou moest ’t beroerde kazerne wachtje, dat 1« geboren te Oosterhout 10 Februari 1827, pries ter gewijd 14 Juni, 1851, werd be noemd tot pastoor 12 Maart 1861. Hij kreeg op zijn verzoek eervol ontslag 16 Februari, 1906, en over leed te Baarle-Nassau 3 Maart 1913. 3. JOANNES ROMBOUTS, gebo ren te Oosterhout, 16 Juli, 1855, priester gewijd in 1897, werd ka pelaan alhier in 1892, en pastoor 16 Februari, 1906, overleden 18 ^$brus.ri 1914 4. FRANCISCUS PEETERS, ge boren te Roosendaal, 23 April, 1872, priester gewijd in 1897, pastoor te Baarle-Nassau in 1914, werd 20 Maart 1919 benoemd tot pastoor te Oosterhout (St Jan.) 5. JOANNES LAZERUMS, gebo ren 15 April, 1877 te Vroenhout (gemeente Roosendaal, parochie Wouw), priester gewijd 24 Mei, 1902, totpastoor benoemd 20 Maart 1919, overleden 3 October, 1926. H. V. D. B. 4 Nou kon ie, in z’n bovenhemd, met de model bretels over z’n schou ders, emmers water voor z’n vrouw nanslepen, nou kon ie wollen draad jes om de fijne boorden en manchet ten binden, nummers er op zetten met Oost-Indischen inkt, ze netjes in de mand leggen, die Boortje dan Op de spotwagen Vrijdagsavonds, naar de klanten bracht. Plezierig als je las, daAje neef geïnviteerd was op ’t ïdscheinsdiner van den minis ter en je schoonmoeder uit de kroeg «tond dan ineens voor ja neus met »’n machtig braaike” tusschen ’n paar borden in ’n bonten doek ge knoopt! Ja, hij had z’n carrière naar de bliksem gegooid, want wat had ie non eigenlijk voor ’n vrouw? _nte der ot- nog dan de nij naar de red- a voor dewelke bij d ten beste heeft gehad. Een ziel helpen bekeeren is zijn ver langend hart troosten. En weet gij wel dat het minste stukje nauigoed een bekeering wordeu kan. Die stoffelijke dingetjes banen den weg naar het hart der wilden, en als de missionaris in dat hart binnen ge raakt, dan plant hij er het kruis, dan laat hij er Christus heerschen. In hoeveel zielen zult gij Christus zoo binnen helpen? En als bij daar dan troont, zal Hij dan niet met dankbaarheid neerzien op u die Hem den weg dier zielen openmaaktet? Schoon en verheven is uw werk. En ik geloof dat tenslotte al dezen die uwe tentoonstelling bezochten ii moeten dankbaar zijn. Het is zoo weldoend in onze werell van zelf zucht een werk te ontmoeten van liefde en opoffering! Het doet zoo’n dëuïd Sens iets anders te vinden dan kleinheid. Door een tentoonstelling als de uwe wordt de ziel weer eens opgeroepen naar een hooger ideaal. Het wordt een les waarvoor allen u dankbaar moeten zijn. Dank dus. Dank eerst aan dezen, zijn van het werk. Maar al kont gij niet allen evenveel aan brengen, dank tecli aan allen zonder onderscheid. Gij verdient het allen. Mochten meerdere edelmoedige zielen de verhevenheid van uw werk begrijpen en u navoïgen! J. v. d. Steen, C. SS. R. ia probeeren, z’n studieboeken weer opnemen, dadelijk ’n verzoek indie nen, om op de lijst te wordeu ge plaatst. Dan nog was er kans, al was de vergoeding niet groot enkele honderden guldens per jaar buiten dienst om carrière te maken. Hij moest studeereu, wat ie kon. Desnoods apparte lessen nemen, dau zou z’n neef zich wel in verbin- dingstellen metdeexamen commissie och, uiet om invloed uit te oefenen, maar ’u enkel goed woordje doet soms ’n ongelukkig cijfer stijgen. Hij moest er toch niet te licht over denken. ’t Was ’n kans om stand te krijgen om officier, om weledelgestreng te worden. Eu dan tenslotte kon z’n neef 'm dit nog wel melden, dat -als ie de sterretjes kreeg kapitein Telltnga’s deur wagewijd voor ’m open zon staan. En, niettegenstaande ’t gedrein van kleine Koos, niettegenstaande Zoolang men het abonnement niet I navKKER-: ;tükvkk Sinds Baarle-Nassau een afzonder- Baerle-Hertog. item zou falen, als hij zich gansch aendeh. Ik hoef waarlijk niet te zoeken van al de door U vervaardigde voor werpen in zijn eenzaamheid aanko men als eeu boodschap om hem te melden dat er in Baarle zielen zijn ie. m?t de zijne commuuiceeren in •ijn liefde voor de verlaten zielen. Vr^jf die hulp en opbeuring mag ik cl bevestigen' dat hij dankoaar ié, on dat hij in dankbaarheid menig gebedje uit die pasverlichte ziele- •ens zal doen opstijgen voor zijn weldoensters en hunne familieëu. Of dat gebed verhoord zal worden? Ik meen mij wel eens de tolk te mo- -- gen maken van onzen goddelijke die de ziel zij Verlosser, om U te zeggen hoe Hij ook uw werk moet waardeeren. Hij is de eerste en gróote zendeling. De missionaris is de voortzetter vau Zijn werk. En heeft Hij van den missionaris alles ten offer gevraagd, lor, dat ie zoetjesaan grijs begon te worden! En van dag tot)dag groeide meer en meer het verlangen de mi litaire zooi uit te trekken; als ’t moest met minium pensioen, ’n bur» gerbaantje d’r bij en dan in ’n ande- j re buurt gaan wonen. Als ie die militaire spullen maar uit kon trek ken, die g mwe chevron met die rooie W. d’r boven, waaraan ieder een kon zien, dat ie als sergeant in de kist zou gaan. Maar ondanks z’n wanhopig zoeken en iuformeeren naar’n burgerbotrekking, kwam er weinig kans op uitkomst, totdat er plotseling en heel onverwacht ’n brief van z’n neef uit den Haag in ’t brievenbusje werd gestoken. De Landweerwet was aangenomen dit was nou de eenige en allerlaatste kans om te laten zien, dat Willem Tellinga z’n naam en z’n afkomst nog niet heelemaal vergeten was. Er zou ’n groot tekort komen aan trsezen dat ook de zedelijke kracht j Iers Sinds Baarle-Nassau een afzonder- lijke parochie vormt, hebben de j naar hst woord dat ik u zal toestu- 1JACOBUS MASTBOOM, gebo-p'en biJ miJu terugkeer van uw ren 21 Augustus. 1824, priester grootsche tentoonstelling. Daar is gewijd in 1849, werd 21 Maart 1860 or niaar eeu dat past, en het is een belast met de oprichting der nieuwe l woord van welgemeeuden dank, parochie. Hij overleed 1 Maart 1861 Dank m naa,tl van onze zwarte in zijne geboorteplaats, Oud Gastel, i broeders en zusters. Zij zijn men en werd daar begraven. schen zooals wij, en wij zouden --- D_ 9 PRTRTTq KFTT aeboren te L?een m9u8ch Z!Jn iadl6n Wi-> ze niet .blijven. Hoe moet hij in die èon- 2. PElKUb KttlJgebo beminden. Wij dragen goddank in zaamheid naar het verre vaderland I ons die wijde chrietene liefde,die |jstaren, naar zijn geliefden en naar niemand uitsluit, zelfs niet de meest |ml dezen die een zelfde liefde koeste afgelegene en meest verwilderde ren als hij voor zijn beminde be- menschen Maar die liefde kan nietkeeringswerk! Zoo zal de zending zonder lijden de verwildering, en vooral de zedelijke ellende verne men van zoovele broeders en zusters. Al wat gedaan wordt om dien groe ten nood te verhelpen is haar een troost. Gij zijt van die barmhartige heelster». Wat gij deed door uw werk, ai'is ’nèt kleinitTWi'^n’ zal veel stoffelijke en meer nog veel ze delijke armoede gaan lenigen. Dank in naam van den missiona ris, die zoo door U zijne taak ziet verzachten. Wel heeft hij aan alles vaarwel gezegd, wel rekende hij bij het brengen van zijn groet sacrificie op God alleen, wol is zijn werk god delijk en behoeft het boven jalles i goddelijke hulp; maar toch, God wil zich van meiischelijke midijelen bedienen. Zonder hulp van hieruit kan de zendeling in zijn verre mis- 'n Jongding in rose ochtendjapon, ■lie met ’n paar blanke ying&rtjes de krulletjes in d’r nek lief zou weg strijken? Zooiets had hij, luitenant Tellinga, toch kunnen hebben! God zou hem. bewaren! Nou had ie Cor nelia, de dochter van Moeke, die d’r haren nog niet op gemaakt had, als hij van ’t richten en mikken terugkwam. Nou had ie ’n vrouw in ’n nachtjak, die eeuwig naar olie en loog rook Piano spelen? De waschborstel over de dampende plank in de kuip En als ze Zondags eens naast ’m liep te wandelen, was ’t altijd pijn hier, pijn daar, misselijk aan d’r maag en dan moest ie nog blij zijn, dat ie geen twee kin deren aan z’n hand moest meesleu ren Had ie nou ’n jong vrouwtje, dat ’m tot aan het tuinhek uitliet, als ie naar de kazerne ging? Lauw kans! In de verte zag ie ze al staan ’m speelde, die aan z’n arm zou tip- d’r hand bij de wagen van de groen- Landweer-luitenants. Er zou gele* BAA .V. i d'j'i GO* 1 1 -1 T LiUU, ttlö liij 61VU gilUÖUU c alleen zou zien voor zijn onmetelijke jaak? Hoe voelt de mensch zich ge steund wanneer medemenscheu hem lijstaan, medemenschen die hem begrijpen en met hem meevoelen. Helaas, rondom zich vindt de zen deling zoo weinig harten die hem begrijpen. Van zijn medebroeders Shelf moet hij in zijn wijde zwerftoch ten zoovele lange weken verwijderd

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Baarl’s Nieuws en Advertentieblad | 1926 | | pagina 1