Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
De idealist. venswe;g hadden meegegeven! Dan idoek bevestigd. Daarbij komen alle
21 st? p.aryang fêo 40.
Dit blad verscjiijnt Zaterdag©
Gemeente-Nieuws
Zaterdag 2 Oct. 1926
Uit onza ouds St. Bemipskeik.
al
■I i
God cn dat geen geluk bestendig is,
*W'
Om te xoldoeu aan den wensch van
menige onzer bezoekers zal de missieten-
In het eenvoudige devote dorps
kerkje, met het roodschemerende
Godslampje kuielt de arme bedrogen
idealist.
is ijdelheid, behalve U te dienen en werk. Deze taak is uiterst zwaar om
wille der technische moeilijkheden
en ook om reden der groote verant
woordelijkheid De schilderij wordt
herdoekt: d. i. de verflaag, oor
spronkelijk neergelegd door den
meester wordt van het oude versle
en al haar
voor niets be
de hechte
Prijzen der advertentié’s Minstens
5 regens 75 ct. Elke regel meer 15 ct.
Advertentie’s dikwijls herhaald »n
bij contract prijzen bij overeenkomst.
per, Verlosser, Réchter der wereld.
’n Tweede tafereel dat opgehangen
is in het hooge koor, recht tegenover
den Van Thulden, stelt de heilige
s een
s lijken later door den oorlog verijdeld.
En zoo bleven de kunstwerken
kostbare erfenis der vaderen in
S hun schuilhoek staan.
j Dit jaar is dan het roemwaardig
herstellingsiniatief hervat, en be-
j kroond met prachtigen uitslag.
t Kunstschilder Arthur van Póebk
Abonnementsgeld: f 1.25 per half
jaar. (bij vooruit betaling)
Zoolang men het abonnement niet
opzegt wordt men geacht abonné te s
?ijn.
kinderen uit het oog verloren
Dit weze. e^n. dankbare, holde
de leden der Kerkfabriek van St. Re-
mi, en aan allen die meewerkten aan
die groote verrijking en p-aalver-
hooging onzer kerk, welke is her
stelling en ophanging van drie oude
schilderstukken.
Toen er over langejaren, bij ’t re-
staureereu der kerk, zoovele veran-
zoo binnen
j als buiten den tempel, verande
ringen die, op gebied van kunst,
allen zeker geen verbeteringen wa
ren werden ook de di ie boven
vermelde doeken, die zeer gehavend
waren en den glans van hun kolo
riet verloren onder een laag stof van
eeuwen, van hun verroeste spijkers
gehaaid en als waardeloos in de
sacristie opgeborgen.
Menig lezer herinnert zich nog
wel ’t voormalig interieur der Kerk,
met de groote schilderijen; menig
lezer ook heeft ongetwijfeld dikwijls
hun verdwijnen betreurd.
Er schijnen wel plannen, of ten
minste gedachten van restauratie
bestaan te hebben; die werden ech-
moeder had hem op den dwaalweg ter eerst uit geldgebrek waarschijn-
geleid en geen zijner idealen was
hem gebleven. Waar toch moest dit
eindigen?
tuur en langen tijd bekoorde zij
hem. In vollen zomerbloei was ze
hem een wellust voor het oog en een
hoop voor het hart. In de herfst
deed ze hem ernstig zijn en peinzen
over de vergankelijkheid van al het
aardscheVanwaar kwam het
Waarheen ging het? Zou het dan
nog waar zijn, dat heel de wereld
’n menschenhart niet vullen kon en
dat het geluk slechts zetelt in God?
Zou zijn moeder Mch dan zoo ont
zettend vergist hebben
opvoedmgsmoeiten
steed hebben, omdat
grondslag ontbrak?
Nog ernstiger werd de droomer
en in ziju oogen begon het te glan
zen van een nog ongekend licht.
En hij ging de jaren na van zijn
bittere teleurstellingen Op men-
schenharten had hij gebouwd en
vertrouwd en ze hadden hom deringen geschiedden,
bedrogen en verraden. En de we
reld? Hij lachtte bitter en hard, ’t
Geluk had hij haar gevraagd en zij
had hem gruwbare eenzaamheid ge
geven.
En do natuur? Lieflijk is ze en be
koorlijk en dikwijls strekt ze het
arme menschenhart tot troost en
opbeuring. Doch met hem meevoe
len kon ze niet, 0, neen, geen bloem
pje bloe’de fleuriger, omdat zijn
hart zorteig gestemd was en geen
blaadje verdorde, omdat de smart
klopte aan zijn deur.
Eenzaamheid en teleurstelling
overal! dat was het resultaat
zijner idealistische opvoeding ’n
opvoeding zonder God Zijn
den Verlosser. 3 naar Jezuken dat zijn poezele armp-
Edele, reine figuur, forsch ge- jes naar’tbeestjeuitsteekt.Elisabeth
jouwd lichaam, zwierig om hangen staat intiem bij Maria.
Deze lieflijke scene zit vol naïve
charme en gezelligheid.
Eindelijk de 3e schilderij, de
kleinste, is aangebracht boven den
ingang van. de St. Antoniuskapel.
’t Is de Voetwassching”. Men ziet
Kristus doende midden ’n kring
toeziende apostelen, de voeten van
Petrus te wasschen. Dit doek is
nogal donker; ’t loont toch den
geduldigen beschouwer.
Het oude Kristuskruis (plm. 1500)
dat men boven den ingang der
doopvont plaatste, stond vroeger-
jaren op een Calvarieberg buiten de
kerk.
Deze Kristustiguur is een beeld
van nameloos lijden en goddelijke
smart. Het stemt ten zeerste het
kunstminnend en devoot oog.
Moge de tevredenheid der geloo-
vigen over deze niet te schatten
verfraaiing onzer oude Remigius
kerk een aanmoediging zijn voor de
overheid tot verdere herstellingen,
als: de zwevende engeltjes boven
den Sint Remigius van’t Hoogaltaar.
R. S.
is misschien welkom.
Het doek stelt voor, op (t voor
plan, midden in, een bijna levens
groote Kristus, de Kristus-Salvator, I loopt spelend met zijn lammeke
J naar Jezuken dat zijn poezele armp-
en nog
zau ’u roze losse mantel, doet het)
beeld mooi aan.
Onder den Kristus ligt de duivel,
voorgesteld door een vrouwen hoofd
een borst, uitloopend in ’n kronke
lend slangenlijf. In de linkerhand
houdt Jezus zijn doornageld kruis.
Dit duidt dus den Verlosser aan.
Op de andere hand draagt Kristus
een wereldbol: en dat ie de tweede
ivoorstelling: God de Schepper: Cre
ator. De wereldbol die van een door
schijnender!. glans is, draagt wazig
uitgebeeld kateerste mei schenpaar,
du maan en sterren, dus de schep-
ping; de bol is met een schitterend
kruisje bekrooi d.
Derde verbeelding op dit mooie
doek is de Kristus Judex” de
Rechter. Deze is afzonderlijk uitge
beeld, heel boven in lichte wolken,
tronend op een regenboog, aan de
twee zijdea bazuinende engelen en
onderaan de geoordeelde menschen.
’t Oogenblik door den schilder ge
kozen is wei dit dat 'onmiddelijk
volgt na ’t vonnis. Aan Kristus
rechterkant immers staat alles in
wit licht, de gelukzaligen, en aan
den anderen kant worden de ver
doemden door afschuwelijke duive-
len ia ’t hellevuur neergehaald. j
Dit legge een weinig uit de woor-
den door Th. Van Thulden onderaan
op een banderol bijgepenseeldCre- j toonstelling in de zaal »Si. Rotni” gedu-
ator, Salvator, Judex mundi. Schep- rende do kermisdagen nog opon zyn.
De onkosten en i
lezer onderneming,; zijn ruimschoots
ergoed geworden door de ontdek-
iug van het monogram T. V. T.
ders dit toch geen oogenblik bij de Dat is Theodoor Van Thulden.
opvoeding der hun toevertrouwde Deze kunstenaar, geboortie van
Hertogenbosch, leefde van 1610
iot 1670. Hij is een der beste en
eest gekeilde leerlingen van den
’ootsten onzer Vlaamsche meesters 1
Eon praatje over dit kunstwerk l De
zou hij bij zijn teleurstellingen niet isoorten chemische bewerkingen.
(Vervolg.) vertwijfeld hebben neergezeten, .Men begrijpt licht het gevaar van
Doch de natuur dan, de heerlijk- maar hij zou gegaan zijn tot den schending dat uit die behandeling Familie voor. Dit composeerde
hnnna n«innrf> 7h Lrm am nmt. ya(jer van a]p.n troost. En zijn vloeit. Aad ’t schilderwerk mag ons onbekend schilder.
j smarten zouden in vreugden veran- i niets veranderd nog herverfd; het De schilderij van schitterend
j dcrd rij;., Lij ze droeg om i moet uitsluitend eigen werk blijven l koloriet en gelukkige samenstelling
voudige pracht; zou ze zijn droeve i Christus wil. Na begreep hij, dat van den ouden kunstenaar
tenzij aan den voet van het Chris- J iieett eenieder kunnen bewonderen.
tuskruis.
«Ijdelheid der ijdelheden en alles
is ijdelheid, behalve God te dienen
en te loven.”
Ach, indien de ouders en opvoe-
IJdelheid der ijdelheden en alles uit Antwerpen werd gelast met het
te loven.”
Dat is het, wat in dit oogenblik
klaar en duidelijk voor zijn ziele
staat. Hoe geheel anders zou hij zijn
dagen hebben doorgebracht, indien
zijn opvoeders hem het kostbaar Ge-
SJRUKKEK-JITGEVO
loof als een Lidenóe ster op zijn le- den linnen afgebaald en op nieuw
vensweg hadden 1 Z. __LC2. Z_
zou hij bij zijn, teleurstellingen niet isoorten chemische
vertwijfeld hebben neergezeten, Men begrijpt licht het gevaar
schoons natuur? Zij kon hem met ya(jer van ajp.n troost. En zijn vloeit. Aad ’t schilderwerk mag ons onbekend schilder,
verraden! Zij zou hem niet teleur- j smarten zouden in vreugden veran-niets veranderd nog herverfd; het De
stellen. Integendeel in haar duizend- jerj gijn, omdat hij ze droeg om i moet uitsluitend eigen werk blijven i koloriet
Bezel bevat de figuren van’t Jezuskind,
geen vreugde volkomen kan zijn, taak eischtongeëvenaarde artistieke Maria. Jozef, St. Janneke __o
d„Li wanneer zij wortelt in tuandigheid, ja, virtuositeit. Hoe de j twéé personen, waarschijnlijk Èlisa-
1J:~ er Van Poeck schitterend slaagde, beth en Zacharias.
De lieve vrouw is heel lief uitge-
moeilijkheden beeld met engeltjes erboven; haast
j zooals Schumann haar bezingt in
een van zijn liedjes: «Es schwelen
blumen und Englein urn unsere liebe
Frau”. Kindeke Jezus zitopMoeders
Frau” Kindeke Jezus zit op Moe
ders schoot; Sint Jozef staat een
weinig op ’t achterplan
De schilder plaatste de groep op
een terras met n.ooie kolonnen.
’t Lijkt wel eeu bezoek van Elisa-
i. xi.i.,x,B -p .F*>.vnilïa
man op ’t voorplan links zou dan
Zacharias zijn die, vermoeid van
den langen tocht met zijn reisstok
rust nam op een vrede; sint Janneke
i
s
EN ADVERTENTIEBLAD
De missietentoonstelling.’
»r" ------
ed i
P l
BA ARM’S
e
xxvix, muxou .Ao uuuOlo vu ;p een der groote schilderijen,
X I-. -i? - V -ï- -
hart Weer blijde doen zijn! En dus vreup*^0 wnlbnmon Iron v.iin l taolr Aknhlnnnp&tranuarrlu urf
wijdde hij zich do wonderbare na- l jan ai]een'
j LlVUl VAOiU RCCU UCOLCiiUlg £Oj j KJi. VCA.SJL X UUUiX O V'141 L UOJL C AA VA t'l CCAM A
wtimwiiii.i.inw1 lj -n T.il Imin iw.il iihimi