Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
mn wiiii ■■mi iiiihh
Ifif
y 11 if O
w si fw
De Langst - Levende.
Van hooge waarde
Zaterdag 12 Sept 1926
Dit blad verschijnt Zaterdags
21 sb f-.-u gang fên 37.
t
F
Meester?” vroeg
den nen zeggen, of hij kon ’t hooren.
Hildje legde de hand op z’n voor
woord er niet uit en ’t bleef doodstil
1
voedingsmiddel, een vaste band tns-
schen ouders en
I
Abonnementsgeld f 1.25 per half
jaar. (bij vooruit betaling)
Zoolang men het abonnement niet
opzegt worit men geacht abonné te
Fijn.
den staan. Vlak voor de deur hield
’t tuffen met ’n knal op en de dok
ter stond midden in de kamer. Wat
ei toen gebeurde, vond Driek de
grootst© temtafie van heel de keme-
di@. As den dokt jr meespuide, waar
om moes ie ’m dan s
bekloppen en waarom moes ie dan
’n ketier lang met ’n glazen piuneke 1
onder den arm blijven leggen? Lang
tijd om er over te mopperen, had ie
j
dicht had 1 den
met d’r di ieëa ia
«voor't geval as 1
de notaris femilie van
swirskanten
’t Gebrom van stemmen bleef aan-
ze toch
maar ja
Prijzen der advertentie’» Minstens
5 regens 75 ct. Elke regel meer 15 ct.
A«i verten tie’s dikwijls herhaald »n
bij col tract prijzen bij overeenkomst.
vermaken het gezinsleven
tracht te doen uiteenspatten, stuit
in het ideale huisgezin af op den
op dige
om t
waar het juiste vertrouwen heerscht,
heersoht tusschen de ouders en kin
deren ook de juiste verhouding.
Geen angst voor vaders strengheid, i
geen terughouding om moeders
zwaartillendheid. Geen schuwe in-
zichzelfgekeerdheid. Geen marte
lend denken, waar ze in hun moei
lijkheden hulp en steun kunnen vin
den. De weg tot raad en troost ligt
bread en effen voor hen open. Ze
denken nog aan geen derden, om
hun blijde of droeve hartsgeheimen
10
Toen ie weor frisch gewasschen
op ’t proper laken lag, dee ’t ’m
deugd .zoo vond ie dat ie wezelijk
ziek was. Vrouw Jorisseu was ’n
goed wijf, ’n Zondag zou ie ’n pe
perkoek voor d’r meebrengen. Maar
as ie aan den dokter dacht, werd
ie benauwd. Zou de Meester goed
met ’m afgesproken hebben? Af
wachtenin Godsnaam met geduld
af wachten. Jorissen was in de stal
bezig. Hij hoorde duidelijk de riek
over de steenen schrapen, al hadden
lea waren! Goddank, neen! (Doch
daar is het leed van den een, ook de bij het verbeteren dor fouten, de
1 Pi. -1 .1 t i -i S i 5 1 1 i i i n
i, wanneer
f ze die fouten zuiver kennen. Als ’n
f kin,! al d©, kleine voorvalletjes van
zijn leven, z’n gedachten en gevoe-
a lens trouw aan moeder verhaalt,
sche wereldzin,die met honderdvou- dan zal het bezorgde scherpziend
«Driek, Driek-lieve versta-
de me kende me nog?”
Heel zoetjes ging z’n hoofd op.
»Me nebben gin testement
Driek dat wilde gij toch gerre -
oh jongen man en vrouw mot één
zoo nijpen en j zijn ’k heb er weet van, da ’k ’t
non bereiken. Daar zal het opvoe- i om het
dingszaad met milde hand gestrooid
in de jonge, gevoelige hartjes, ge
dijen tot overdaad.
O, dat juiste, zuivere, warme
vertrouwen Als sommige ouders
ook maar eenigzins de hooge, pae-
dagogische waarde van dat vertrou
wen konden beseffen, dan zouden ze
op z’u minst heel wat meer moeite
Nietwaar? In het ideale huisgezin De ouders heffen de kinderen op tot s ton weg laat gaan, is absoluut bui den heerachenden wind, lang
--x- -- I - - - -
opvoeders hunner jongens en meis
jes Neen)'neen, daar staan de ou
ders voor bun kinderen niet op een
onbereikbare hoogte; C
naderen die twee elkaar elk uur
meer, in vertrouwenwekkende liefde
en vertrouwengevend begrijpen.
Daar zien de kinderen in hun ouders
wel hun door God gestelde meerde
ren, doch meerderen die hun steeds
’n veilig toevluchtsoord zijn, meer
deren die hen in saamgeschoolde
«Goed zoo wazee ze?”
«Simmen, simmenden heelen
dag simmen”.
«En den dokter?”
«Die komt sebiet!”
«Mooi zoo logge! leggel
daar komt de vrouw!”
Met ’n heel ernstig bedrukt ge
zicht, stond de Meester voor Hildje:
Wie had da gedacht, Hildje,
zoo’n ernstige zieke ik ken ’m nie
meer.”
Maar Hildje antwoordde niet,
drukte d’r schort voor d’r mond en
toen bleven ze ’n heelen tijd zwij
gend tegenover elkaar zitten, ter-
-wijl Driek lag te zuchten met geslo
ze alle deuren dicht gedaan. Daar ten oogen, maar ze zonen niks kun-
insens zag ie de schaduw van d
Meester voor’t raam,, die z’n fiets
tegen den jmuur zette. Driek had
wel kunneu schreeuwen van blijd-
JitöKVO
te vertrouwen. Want ze weten, dat» kracht steeds verder geleide
moeder altijd geduldig en begrijpend den moeilijken weg do. d.
naar hen luisteren zal en dat ze op Eet vaderhuis te bereiken,
vaders sterken steun rekenen kun-
nie eb laten maken.
»’t Kan me nie schille” zei ie
en tegelijk vond ie z’n eigen afgera-
zend stom maar rt was er uit.
niet, want toen de dokter ’t gordijn j Toen zag ie ineens dat den dokter
i vallen, gingen ze alleen nog maar in de kamer stond.
’t moosuis staan jj Waar was de Meester, waar bleet die
praten. Hij luisterde en z’n hart nou 5t was nou ’t meeste noodig,
bonsde dóór tot in z’n polsen. Nou dat die d’r bij bleef:
waren» d’r over bezig. Hij hoorde j «Meester? Meester?” vroeg
de Meester tegen Hildje bezig-je zwak.
Zoude Meester d’r al over beginnen?
l Maar nog kwam ’t eerste groofe i
*i yoord er met uit en ’t bleef doodstil E uvmvm v«,u oiemmen i
schap. Alsof t n gewoon bezoek in de kamer, totdat opeens van heel houen. Wazou ze doen? As
gold, kwam de Meester vroolijk bin dichtbij ’t getuf van ’n motorfiets 5 om de liefde van God toch .a
nen en dadelijk hau ie den zieken tot in de kamer droog. Den dokter! - zee! Ineen; werd ’t stil; zou ie mee
boer in de gatenHildje stond vlug op, veegde de ta- j helpen, as ie m g es hard kermde?
u a i fel met d’r schort schoon en Driek j Net wou ie beginnen, toen Hildje in-
t Ga puik.’ voelde duidelijk ’t zweet in z’n han- j eens onhoorbaar voor z’n bed stond:
er deugd,
J En dan legt het heerlijke ver- schutsmuur, die d<j vertrouwende
trouwen, «beer dan elk ander op- liefde rond de bewoners bouwt.
-J Want de baud die vertrouwende
kinderen. Nooit was liefde legt tusachen ouders en kin-
L._ :.._c personen deren, is hecht en sterk! De kinderen
wanneer er tusschen I kloonen niet aan bii vreemden met
’t Ideale huisgezin is dat, waai
het heerlijke warme vertrouwen
heerscht tusschen Ouders en kinde nen. En de ouders hoeven zich in
reu, zonder terughouding, zonder bange uren niet angstig ai te vra-
angst. Daar zal moeder, met haar geu: Wat'heeft ons meisje toch?” „umw., u uuu. iB ea K1U
mooie, opheffeade voorbeeld, met Waarom is onze jongen zoo stil en do band tusschen twee personen 1 deren,ïs^hedH^^^
haar begrijpende-woorden, met haar treurig? Hij zal toch geen schande hechter, dan wanneer er tusschen l kloppen niet aan bij vreemden me<
beloomng en straffen ware wonderen brengen over onshoofd? Vol vredige die beiden geen geheimen bestonden I hun gemeend of wcrkeliik verdriet
doen. Daar zal vader met zijn waar- .f gerustheid zijn zo in het dankbare Wanneer een kind weet: «Ik kan
deerend begrijpen, zijn sterken steun bewustzijn, dat het hart hunner met mijn blijdschap naar mijn ou- i
zijn nadering tot de kinderen en i kinderen vrij voor hen kopenlicht, ders gaan en zij zuilen blij zijn mét
zijn wijze raadgevingen alles kun d O, zeker, dat was een moeilijke taak mij” of: «ze zullen me troosten en
nen bereiken. Daar zal het opvoe-het zoover te brengen, doch nu opbeuren in mijn verdriet.” dan I
te brengen, doch
In liefde en vertrouwen zijn ze
zorg
hier iets gebeurt L
hoofd r
«Die is de notaris halen, jon
gen zij maar zuut!”
Driek had wel willen brullen van
plezier. Nou was de zaak beklon
ken. Dieje Meester was ’nne kerel.
«Gin testement gin teste
maar to«n hield ie z’n mond, want
de Meester was daar met de notaris.
Thuis immers vinden ze alles mee-
j leven troost en steun. En do ouders
zien in hun kinderen zich zelf herle
ven en danken God elk uur voor de
kostbare eenheid in hun gezin.
Och ouders, als uw kind met volle
vertrouwen tot U nadert, dan weet
ge immers, dat er geen plekje van
zijn hart voor U verborgen blijft. Al
zijn daden, al zijn denken, legt het
voor U open. Wat een zuivere kijk
krijgt ge aldus op zijn deugden en
ondeugden! Wat een heei lijke gele-
genheden voor U om dit lenig stam-
:;ë;jè,'dat zwenkt en zwaait naai
jzaam
I maarzeker, met vaste hand te leiden
I lings den zuiveren zonneweg. Neen,
---genezen is niet zoo heel moeilijk,
kostgeld durven bieden! Alsof als de arts zuiver do ziekte kent.
Zóo is het voor ouders ook niet zoo
schrikbarend moeilijk, hunkinderen
dat do kinderen,
droefheid van den ander; daar is de behulpzam .himdte bieden
armoede van den een de armoede i' 5:6 die fouten zuiver kennel
van den ander en den rijkdom van
den een aller rijkdom Wie één aan
randt, krenkt allen. De hedendaags
-- --e,-- opbeuren in mijn verdriet,” dan
1bet loon den arbeid overwaard, wordt telkenmale het verbond inni-
- allen l ger. In ’n dergelijk huisgezin, waar
een en het geheim en de zorg van ouders en kind één zijn in vertrou-
het ouderhart. wende liefde, is wel sprake van de
Werkelijk ’t ideale huisgezin is ware zelfstandigheid, die de kinde-
daar, waar door het zuivere ver-ren sterk maakt in den strijd, die
trouwen de juiste verhouding tenslotte zij alleen uitstrijden moe-
i heerscht tusschen ouders en kinde- tan; maar de verderfelijke zeltstau-
I ren. De kinderen waardeei en moe-j oigheid, die ouders en kinderen,
Zorg, r zoiiisr omziesa naar elkaar, c(0n’Ai-
hun hoogte en zijn in waarheid de tengesloten Daar komthetGoddank
niet voor, dat do kindereii, zoo
gauw ze iets verdienen, hua ouders
hun kinderen niet op een N een I
doch daar moederzorg en vaderangst te beta-
BAAR
1
t
ïS- EN ADTERTENTIEBLAD
saaaERMftasBteats&zxsa? i.?r- »z-na. jeau»
- ..-a.--;rat v ■- -j vhm -Trgfr-T-Mnuo
lU