Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken Oome Bert. 1 Zaterdag 12 Juni 1926 21 ste jaargang fito 24 11 Dit blad verschijnt Zaterdags Van Huybergen naar Pontianak. door Br. Switbertus (P. Gulickx) I Welk veeslag. tv was en d’r viel bij mijn te erven, voor 'i begonnen 4 Prijzen der advertentie’» Mnstens 5 regens 75 ct. Elke regel meer 15 ct. Advertentie’» dikwijls herhaald en bij contract prijzen bij overeenkomst. Abonnementsgeld f 1.25 per half jaar. (bij vooruit betaling) Zoolang men het abonnement niet opzegt wordt men geacht abonné te fijn. ’t groote park, de naam ben ik kwijt maakten we voor ’t eerst kennis met de verschillende soorten Indi sche boomen, Groot is ’tpark en de aanleg heel mooi. Midden tusschen de bloemperken en struiken was men overal bezig met zuiver houden en begieten. Die bruine blinkende ruggsn gaven aan ’t heele park ’n eigenaardig cachet. Verder viel mij ook op, dat de paden er alleen maar waren om ze zuiver te houden, ter wijl ’t gras diende om over te loo- pen of te rijden. Hiér ook maakten je reed, merkte je er niets van, maar als de auto midden in de stad ’ns stilstond voor ’n toko (winkel) of aan de hoek van ’n straat dan voelde je pas hoe warm het was (en hoe ver.) Ook dit laatste. Laat ’t dan JU UB vél Schillende haven, die we zijn zoo wat I aandeden, ook nog zoo mooi zijn illiin Vaa>. U I i:iT_ a Congr. Huybergen. Pontianak 28 April 1926 5# Brief. Eindelijk komt dan ’t vervolg yan m’n brieven. De laatste schreef ik op de boot voor Ceylon. In den voormiddag kwamen we te Colombo aan, de eenigste plaats waar onze pas geviseerd werd, voor we aan land wilden. Jammer dat onze tijd zoo kort was In onze reisgids stond ’t eiland aangegeven als ’n zeer merkwaardig eiland, rijk aan be zienswaardigheden. Wij hebben er maar enkele van gezien, o. a. de Wolvendaalsche Kerk. Vroeger be hoorde dit eiland ook tot de Hol- landsche koloniën, zooals verschil lende eilandeu van onze Oost. Van daar nu nog steeds straten met zui- eerste groet ’n telegcam van ’t Gouvernement, om in Sabang af te stappen en zich naar Kota Radja te begeven. Als de nood aan den man zou komen, konden zij in de bres springen Je begrijpt, dat zoo’n te legram niei zoo welkom is. In Sa bang maakten we ook kennis met de pastoor van K. Radja, P. Augus tinus, Hij bracht bericht mee, dat er pas weer ‘n aanval van de Atje- hers afgeslagen was, ‘n paar dooden de c fficier licht gewond en ‘n tien i -soldaten nog al ernstig. Een kwam |e kennis met de flinke hitte. Als zelfs stervend aan, ‘n klewangslag “erkte je er niets van, had de helft van z‘n schedel wegge- I nomen. Met die Atjehers zijn ze I vooreerst nog niet klaar. Vervolgt. ziekenhuis en voor dien tijd moesten ze zakerheid hebben. Heel de familie zat verslagen te luisteren naar 't zorgwekkend nieuws en ze vonden ’tin koor .min” .laag” en .astrant” van zoo’n meid, om op iemands dood te gaan leggen loeren. »Ze had ’t mijn motten bak ken.” »Ad ’nne pliessie gent geroe pen.” „Ze had van mijn de piespot op d’rre kop gekregen, zuo wetach tig ak ier zit!” Truus keek met fonkelende oogen haar man aan, die ineens z'n kome- dte-bescheidenheid had afgelegd .Nou ja de centen van Oome Bert! Dat mag ie gerust vragen. Ieder zoek z'n belang. As ie arm was zou ik z’n verzorging betaleh, de Hollanders, is de Hollandsche taal gebruikt voor de verschillende grafschriften ’t Is de oude taal en schrijfwijze der 17® eeuw die op de grafsteenen gebeiteld is, in de kerk, zeer duidelijk is ’t nog te lezen: Hier rust enz. Het doet je Hollandsch gemoed goed, als je zoo midden in ’n vreemd land weer je taal te staan, al is ’t dan ook op grafzerken. Echt Hollandsch ook zou ik bijna zeggen, dat de katholieken, die toch de kerk gebouwd hebben, er netjes af mo gen blijven. Evenals in Holland heb* ben ook hier de protestanten zich de kerk als rechtmatig bezit en erf deel toegeëigend en de katholieken zooyeel in hun vermogen was .den 7 Jaantje Boom! Ze voelde zich machteloos en ze zou maar liefst weer beginnen te huilen toen ze Wies ineens de gang in zag loopen om d’r hoed op te zetten .Waar gaade gij naar toe? ’n Paar blominekes voor ’m halen”, zei Wies heel gedecideerd, J .geen mensch van ons is zoo artelijk I geweest, om ’n bpuquetje blomme- ’n bietj kes voor ’m mee te brengen.” Illestra »Doe ta nou nie Wies, daar r” draait ie z’n and nie voor om” en JO8 enen Gerrit dichter w; <a an “U11t schdlen zei rond de tafel en fluisterend begon I kroon is toch al gauw" genoeg zien an 06^ 16 m a art t Lièn onder den ingehouden adem I iemand z’n hoofd atgc“:n: m r i j, i. 7au anderen famelieleden, alles I tegenover d’r broers wou Maar Lien trok dr aan d’r mouw haarfijn te vertellen. Ze zou er nie I luierde nog aan d9 deur van >t had dVop a’ppirip^ (en schop” gegeven. Geheel annders van bouw en ver siering is de Boedhatempel. Je komt er voor aan en dadelijk heb je rond je ’n paar kooplui in bloemen, lotus bloemen bij voorbeelden andere, die door de Boeddhisten geofferd wor den. Voor de ingang staan ’n paar wachters, die je duidelijk maken, datje eerst je schoenen moet uitdoen wil je binnengaan. De tempel bestaat uit ’n kamer ongeveer 10 m. lang en 6 m. breed. Hier omheen is ’n omgang van enkele meters breed. Heel de ruimte plafond even goed als de muren is bezet of wel met beelden, of wel met schilderijen, voorstellen de espioden uit ’t leven van Boeddha. In de kamer bevindt zich ’n reu- I zenbeeld van ’n metei’ of 8 lang, voorstellend .Ie liggende Boeddha De onderarmen b. v; uua. uu 4UO moo) z ver Hollandsche namen Ook in bo- ’n halve meter middellijn.- Voor “tl voor d7n nieuweling vengenoemde kerk, gebouwd door beeld de offertafels, waar onder veel zoo’nÜpontUotid als ’n noodzakelijk de Hollende™ buigingen door de bezoekers bloe-1 kwaad, iets wat er eigenlijk niet bij men geofferd worden. In de om-I moest zijn, omdat’t je des langer gang staan bij de ingang twee groo- I zan ’t doel der reis afhoudt. De «eli te staande Boeddha’s, terwijl de an- I de middag vertrokken we weer en dere beelden zittende Boeddha’s I bereikten over heel kalme zee den voorstellen en ook enkele vereerders. I 20sten Sabang. Onderweg passeer* Door onze gids werd, aan de hand I den we hesl dicht het s. s. Indrapoe- TD&n j-n schilderijen ’t leven van I ra, dat op z’n eerste reis terug naar Boeddha verhaald, maar daar zal ik I Holland keerde. Als je zoo’n boot niet veel van vertellen, want ’t ge- I passeert, merk je pas datje nog niet sprek werd gevoerd in ’t Engelsch, I zoo langzaam gaat. Ze varen beide welke taal ik niet machtig ben. Wel I zoowat Ï5 mijl per uur. (1 mijl ruim grootsch en merkwaardig is dit ge- I 1 8K. M.) In Sabang hoorden we j bouw, maar ik was toch blij, dat ik I voor ’t eerst de strijd in Atjek weer m n schoenen weer aan kon trek- I begonnen was. Enkele passagiers ken, en dat ik na'n kwartiertje rij- I reserve officieren, die van verlof den in ’n echt Europeeschen tempel I naar Indië terugkeerde en weer aan n fleschje limonade kon offeren. In I hun werk wilden kregen hier als logeerkamertje, terwijl de heele fa- I Heimelijk was 't d’r angst, die d’r milie naar d’r keek I deed spreken, d’r angst die d’r ge I »Me motten as broers en zus- I meene zaak met allemaal deed ma- I ters onder mekaar es praten I ken, want de bruukse vraag van I maar eh” toen keek se langs I Oome Bert had d’r vermoeden om- I de hoofden van Bertus en JetjeI trent Jaantje Boom, z’n waschmeis- I »d’r is ’n bietje te veul dak op ’t uis I je zoo goed als tot zekerheid ge- I ■Wies” I maakt. Ze vertelde van de praatjes, I .Kinderen gaad es eventjes I die er in de stad geloopen hadden, I naar Stien in de keuken.” I as ze loog, dan loog ze in commissie Gehoorzaam stonden de kinde- I maar, wat ze vanmorgen vroeg van ,ren °P* I achter ’t gordijn aan den overkant I *7 Nfraag maar aan Stien of ge I van de straat met eigen oogen gezien u’ ’‘je mag kijken in deKatteliek had, daar zou ze d’r vingers voor s Illestratie.” I durven opsteken. Zij kon geenen Toen schoven Lien en Da en Wies duuvel op d’r hart smoren ze had ’t eerst willen verzwijgen, want de j vaa enomon, maar 1 ze nie konkelen of knoeien. Samen moes- ovei geaaont nebben, as Wies nie op I ten ze 'bespreken, wat er gebeuren nou ie rijk is, mot ie de keizer geven blommekes uit had willen gaan, dat I moest as Oome Bert hemelde. Nog j wat des keizers is. As ik ongetrouwd j anderhalf uur, don ging ie naar ’t j was en d’r viel bij mijn te erven, BH •2 BAARL’S alEllWS- EN ADVERTENTIEBLAD DRUKKER UITGEVER BZJJfcC -F KB.A. UTIMILJHJJFOö 1 I On» land teh drie veeslagen: Het I fi iesch-hollandsch «eetlag, dat Zwart* I bont geteekend is. Het Maas- Ryn- en I Yselvoe Rood-bont en het Groninger I Blaarkop vee. Welk dezer drie is wel het I b st geschikt voor onze zandstreken. De I keuze hieruit is niet gemakkelyk. Daar* I orn zullen we in 'tkort de kenteekenen I van elk nagaan. Het Friesch-Hollandsch ree vindt men I vertegenwoordigd in Friesland, waar het I een zeer veredeld veeslag is, met hooge I melkgiften en boog vetgehalte. Het is I groot, iets hoogbeenig vee mot geringe I borstdis te. Het is wat onregelmatig van bouw, schraal, scherpen hoekig. De gemiddelde melkopbrengit varieert van 4000 - 5000 L. met een vetgehalte van 3.32 - 3 60, hetgeen over een geheel jaar I genomen boog is. In Holland heeft men dit veeslag wat meer in de vleeschrich- tiug gefokt. Het blyft echter een vee dat riHM. - ir - - - T rwi Ti-|i~- vèraC-hillendé llaVfü, uie

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Baarl’s Nieuws en Advertentieblad | 1926 | | pagina 1