Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken fciDit blad verschijnt Zaterdags Zaterdsg 29 Mei 1926 21 ste jaargang Me 22 Van Huybergen naar Pontianak, c Over :t onderste dek sloegen aan de gewoonte er ging kosten, nou de kinderen groot nog zoo’n bietje ’nnen band onder j vreten «Motte gij nie ’n boterham- ren in de Ionische Zee. ‘s Nachts reeds kon ik merken, dat we de UKUKKEK UlTGEVEh ojec j<c>IW<^-JE3AXjriMLja;i=itïss door Br. Switbertus (P. Gulickx) goed beschutte Straat van Messina Abonnementsgeld f 1.25 per hall' jaar. (bij vooruit betaling) Zoolang men het abonnement niet opzegt wordt men geacht abonné te ?ijn. Truus durfde niet zoolang naar .ngementstijd haalde ze Jetje even aan: Jij groei me boven de kop wat ’n meid, kijk es wat ’n beenen. Allemaal van ’t goed levenje kun wel zien waar de centen zitten!” de I weggeslagen, ‘n paar banken zee nog wat erger, en de zeeziekte gesleurd. ook, dat heb ik tenminste ondervon den. We hadden geen H. Mis dien dag omdat de Pater niet in orde was ’s Morgens zocht ik ’n plaatsje op boven op ’t dek en huurde dat af VvOr ’n hsslen dag. ’klladheelemaal geen trek in eten, maar toch liet ik ’tïpaar beschuiten brengen, want als je niet eet wordt je nog beroeder en akeliger, je krijgt last van hoofd pijn, en dan is ’t heelemaal mis. Prijzen der advertentie’s Minstens 5 regens 75 ct. Elke regel meer 15 ct. Advertentie’s dikwijls herhaald en bij contract prijzen bij overeenkomst. wassen, voeg ik er maar dadelijk bij gemaakt, dat we «en compagnie” stonden. Een der Zusters kreeg ‘t na Pl der H. Mis zoo benauwd, dat ten kennis terecht kwam, wel ‘n half uur geduurd, voor weer bijkwam. Per draagbaar is ze dig daarop volgde ’n K. B. met te rugwerkende kracht, waaraan niet viel te ontkomen. Omstreeks 'elf uur was ik zoover er mee klaardat er iets in bleef. Rond 12 uur werd de zee iets kal mer, we kwamen toen achter ’t eiland Kreta, zoodat de wind niet meer zoo sterk was, maar daar voorbij was ’t weer ’t zelfde. Scheepvarendeu hier op de Patria hebben gezegl, dat ze in twee jaar zoo’n storm niet meer hadden mee- werden, toen Jos ineens over den blinde darm begon te filosofeeren «Je zou toch zeggen, wat doet zoo’n ding in ’n mensch z’n lijf as ’t er niet in noodig is? Dan is 't menschel ijk lichaam toch nie zoo volmaakt, als ze wel zeggen”. «Dat zog ik ook” vulde Da aan »ik ben as de dood voor ’n eier- schaalfje, ik lus geen eens meer ha vermout met al die «pellekes” d’r in.” - «De operatie is anders nie ge vaarlijk”. «Dat leed er aan”. »Op zijnen leeftijd!” »Hoores, we moeten ons nog l tus- I razend, da jong, daar kan ie was. En dat vond ze beroerd want j schen «Negentig percent komt arm gehouen. Juist wou ze gaan be- weren, dat ze ’t wel goed had maar j dat d’r huishouen met den dag meer 1 v Congr. Huybergen. a/b S. S. Patria, 8 April 4e Brief. Ook Paaschzaterdag is heel gewoontjes voorbijgegaan, van de liturgische plechtigheden, gelijk. Voor’t zekerste hield ik me niets van de indrukwekkende mor- maar met beide handen aan den gendiensten, zooals we die mee- j maakten ieder jaar in Huybergen. weten, en op ’n hoogte van bijna 2 M. doe je allicht wat voorzichti ger dan wanneeer je op den grond ligt. 8 uur Paaschmis. Bij ’t opstaan voelde ik al, dat ik niet vaststond, en ook dat in mijn binnenste alles niet vastzat, maar bijzondere explo sies hadden toch niet plaats. Toen ik even voor achten in de salon kwam, waren er maar enkele aan wezig en ik vermoedde niet, dat ik ook zoo gauw tot de afwezigen zou behooren. Evenals op ’t land waren ook hier enkelen die precies op ’t laatste nip pertje kwamen, maar ook voortdu rend aan bleven er komen, tot zelfs na ’t Agnus Dei, toen er nog ’n paar binnenkwamen.’k Heb dat wel op meer plaatsen gezien, maar hier op de boot had ik’t toch niet verwacht. Onder de H. Mis kreeg ik ’t te kwaad en moest met haastig en spoed zorgen, dat ik naar buiten kwam. Wat ik toen gedaan heb, zal ik maar verzwijgen, alleen dit wil ik wel zeggen, dat ik zooveel mogelijk met m’n hoofd boven ’t zeewater bkef om naar de vischjes te kijken. Om mezelf ’n beetje schoon te zou zij d‘r op bieden, op de pen dule en op de zware zilvere theele peltjes. «Gehoord tegeswoordig niks an ders dan blinde darm, blinde darm blindedarm" zei Gerrit terwijl ie z’n zware mahonie - stoel tusschen ‘k Was wat blij toen we Dinsdag 6 April ‘s avonds ongeveer 7 uur te Port Saïd aankwamen. Heel spoedig was alle icstjes van zeeziekte verdwenen, waartoe ver- sohi'l.ide ooi zaken meehielpen als: rustige zee voor de hazen en de af leiding door kooplui en kolenduivels. Vermakelijk is de aankomst van zoo’n boot. Heel spoedig is hij om- j zwermt door kleine roeibootjes ’k Begon dus te etan, maar spoe waarin ofwel kooplui ofwel kolen- 1 1 Tr sjouwers, zoo zwart en vies als je zich niet kunt voorstellen. Verder politieagenten in motorbootjes. En dat alles kwijkt en schreeuwt tegen elkaar op dat hooren en zien vergaat. De kapitein daalde de valreep af en overhandigde eenige papieren aan de politie, ’n Paar bruine agen ten in lange blauwe jas met de roo- de fez. op het hoofd namen post aan ’t einde van de reep. En toen begon wie ’t eerst op ’t mekaar”. Jetje nie tegen de pooten van de tafel schuppen.'’ «Gimmijn nog rokvleesch”. --„Wa gebruikt ie nou zoo’nen heelen dag?” »’n Slokske melk at en toe.” »’t Is toch iets te zeggen, den beste uit ’t nest!” «God gift dat dieje slag nie valt!” «Maakt oe eigen nou weer nie t zoo zenuwachtig, Lien!” I «Oude veul van oe peetoom I jongen?” «Da’s nog al glad, éh jongen” «Met ons Tooke is ie toch zoo mee knuffelen, die zou ie wel willen op- I meke Lien? Wil ik es ’n sneeke voor J oe smeere? «Ikke? Wilde gelooven da ’k Toen Paaschzaterdag ben ik m‘n gedachten meer dan eens terugge voerd naar de stemmige kapel en de indrukwekkendste oogenblikken kwamen weer helder voor m‘n geest ‘t Lumen Christi, als heel de kapel in ‘fc duister was en de priester van achter de kapel binnenkwam en op ‘t drievoudige Lumen Christi de driearmige waskaars ontstak de wijding der Paascbkaars, waarbij de bijzonder mooie lezing en vooral ‘t drievoudige Alleluia. En hier In de stilte der da messalon, alleen bijgewoond door ons, Broeders en Zusters de stille Mis. Daarbuiten ‘t spuiten en schu ren der matrozen, die ‘t dek aan ‘t schoonmaken waren, en af en toe de onverstaanbare klanken der Ja- vaansche bedienden, die naast ons ‘t koper aan ‘t poetsen waren. Doch beter nog voor me was de ze Zaterdag met z‘n stille plechtig heid, dan den volgenden Zondag, PaaschZondag. We waren n. 1. ‘s nachts Messina gepasseerd en toen we de volgende morgen opstonden was in de verte de vuurtoren van Kaap DelPArmi nog te zien. We wa- Óome Bert. 5 Gerrit kuste z’n drie zusters om- dat ie nie anders durfde dat was zoo j de gewoonte as ze mekaar nu en dan zagen, maar dat kussen gaf ‘m Da en Wies inschoof- 1 1 P 1 1 i I’ «1 C« zj 11 W* 1 y-x 4- dezelfde gewaarwording als ‘n kop koffie met‘n dikke melkvel d‘r in J den schoorsteen blijven kijken, Truus was anders, die kuste even want Lien was zoo glad als ’n aal, makkelijk d’r mans familie as d’r die raaide wat je dacht, daarom man zelf, die had in ai geleerd dat ze comedie tegen d’r schoonzusters moes spelen en ze te gelijk in de gaten moest houen, daarom vond ze ‘t beste direct te beginnen met Bert te beklagen. »‘t Is toch iets te zeggen, dat we mekaar zoo terug moeten zien." Tegelijk keek ze naar de groote an tieke pendule onder de stolp op den schoorsteen, daar had ze al jaren lang zin in gehad. Als er ven dutie van de meubets gehouen werd melijk wel, d. w. z. als ik boven bleet, maar als ik beneden kwam draaide m’n barrometer naar onvei lig. ‘k Heb toen m’n maal telkens maar boven laten brengen. Den volgenden morgen was ’n stukske afloop houdend de golven overheen. Bij ’t ze bui- i tweede dek moest je nier aan de ‘t Heeft windzijde loepen want dan was je ze gauw doorna’. Bovenop ‘t sloependek, ruim 15 toen naar de hut gebracht, ‘n Paar M. boven de zee, lag ik in ’n hoekje dagen later was ze weer aan ‘tdek. niet aan de windzijde, maar toch Ik voor mij voelde me die dag ta- was m’n jas ‘s avonds aan de voor zijde üeeiomaal uitgebeten door ‘t zeewater. Dt; gevolgen bleven niet uit Ruim 75 °/0 der passagiers ziek, n trap bij de eerste klas werd totaal mee- uit liepen, want af en toe werd ik wakkergerold in m’n bed, door ’t schommelen van 't sbhip. Spoedig heel sliep ik telkens weer in, maar tegen Niets deii morgen was ’t me niet meer mo de liturgische’plechtigheden, gelijk. Voor ’t zekerste hield ik rand van het bed vast. Je kon nooit van bijna Wies snapte direct, dat dat goed j nie te benauwd maken”, dreunde leven op haar huishouwen bedoeld j Gerrit er met z’n zware stem 1 bij Oome Bert had ze d’r eigen altijd van bovenop”. «Ik oop ’t!” «Wie oopt da nie!” «Den oudste uit de familie gif BAARL’S raws- EH ADVERTENTIEBLAD n .j -

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Baarl’s Nieuws en Advertentieblad | 1926 | | pagina 1