11
t Perses
I
Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
-u. -- MMHMHMMMMHMMMiBMHMMMHMMMMMMlBMMBMMHMBBMBHMBHBMBMMMMHMMMmsMMMMMHBtMMMMBMBHMBMMÖMM»
21 sh jaargang 1 j
Zaterdag 13 Maart 1926
Dit blad verschijnt Zaterdags
I
De Banken en
Slaap en slapeloosheid.
fijn.
dan?
opzegt worlt men geacht abonné te i
ïiin.
Prijzen der advertentie’s Minstens
5 regens 75 ct. Elke regel meer 15 ct.
Advertentie’s dikwijls herhaald en
bij contract prijzen bij overeenkomst.
intreden (gelijk een lamp langzaam
Vroeger plaatste men op den bui- uitdooft bij gebrek aan petroleum,
schappijen of kassen. Bij eene hypo
theekbank of kas worden de gelden
alleen op eerste hypotheek of eerste
rent geplaatst. De gelden bij deze
i kunnen daarom
beheerd heeft, wordt in onverstand nooit verloren gaan want zoolang de
blijft zij bestaan en de eigenaar blijft
voor het geld aansprakelijk. Eerste
Abonnementsgeld f 1.25 per half
jaar. (bij vooruit betaling)
Zoolang men het abonnement niet
dat zij hun veilig geplaatst geld te
ruggekregen hebben.
Hebben de banken deze laatste
dagen niet be wezen dat ze zeer solied
zijn? Allen hebben de menschen, die
hdn geld teruggevraagd hebben, ot
als de termijn voor de plaatsing
verstreken was, hun geld terugge
geven. Het beste bewijs dat de ban
ken wel goed zijn is nu toch bewezen.
Wat wil men dan nog meer hebben.
Als één boerin water bij de melk
doet, dan zijn toch alle boeren en
boerinnen geen melkdoopers.
Er zijn menschen die hun geld
verliezen omdat zij op eene verkeer
de plaats hun geld gebracht hebben*
De geldplaatsers wisten allen door
de aankondigingen van de »Cré lit
Foucier d’Anvers” wairin toch
voorkwam dat zij alle bankverhan-
delingen deed, dat met hun geld
speculatieve handelingen gedaan
zouden worden.
Waarover beklagen zij zich nu
zoo zou een tekort aan bloed in de
hersenen, deze verzwakken) blijkens
proeven op pepaalde dieren geno
men, wordt de slaap veroorzaakt
door een opeenhooping van vergif
tige lichaampjes, die, een pepaalde
verhouding bereikt hebbende, ons in
een toestand van ondewustheid
brengt, dien men «slaap” noemt. Bij
de behandeling van de steeds meer
optredende slaapziekte wordt met
deze hypothese ernstig rekening ge
houden.
Waarschijnlijk is onze onbekend
heid met het verschijnsel «slaap” de
oorzaak van veronachtzaming on
zerzijds. Wanneer wij bedenken
hoeveel zorg wij aan ons eten en
drinken besteden (de maaltijden
worden met regelmatige tusschen
poozen gebruikt, wij zorgen dat on
ze voeding, zoowel wat hoedanig
heid als hoeveelheid betreft, vol
doende is) dan moeten wij er ons
toch werkelijk over verwonderen,
hoe gemakkelijk wij alle mogelijke
andere bezigheden den voorrang
geven boven onzen slaap. Natuur
lijk heeft deze veronachtzaming
vaak de ernstigste gevolgen. On
langs bleek uit een medisch rapport
dat van de 100 laatste zieken van
den betreffenden geneesheer, 90
ouder waren dan vijftig jaar en
70 van deze laafsten aan slape
loosheid leed. Hoeveel verdriet en
ellende hadden voorkomen kunnen
worden, indien deze ziekn zich van
jongs af aangewend hadden, goed
voeieren.
Nolleke bleef even met den sleu
tel van ’t stalleke in z’n hand staan
luisteren, kwaadaardig keek ie door
ft ijle donker den kant van Neeven
op: «gierege krentekakker.”
Met één schop van z’h klomp had
Nolleke da gedoe aan genuselemen
ten willen stampen.
’n Vettige lauwe lucht sloeg ’m
tegen toen de deur van ’t stalleke
openging ’t lantaarnglas sloeg
dadelijk aan. Dat was de bekende
lekkere lucht van alle vroeg-mor-
gens. ’t Deed ’m goed z’n kwaje
bui werd er ook door beslagen. I z'n bak ghjen, brokkelde 'n paar
Gerrit” z’n zuut beesje, zijn stom- I dikke sneejen rogge er door. En als
me kameraad van veertien jaar lang iederen morgen begon ie zachtjes
stond daar achter z’n houten bak met Gerrit te praten, deed ie ’m
op ’n paar bossen stroo te wachten vragen en gaf zelf antwoorden Gij
op z’n schepke haver, z’n gekapt krijgt oe „possie aver” al mot de
stroo en z’n’harde brokken rogge, baas’t gaan stelen, oor jongen
en Tooke de geit, in ’n vus te klein neeje, neeje, da zoude gij nie willen
okske, stond er vroolijk blèrend met gij zij toch tevrejen, éh jongen aggij
korte schokjes, tekijken of de vrouw oe gerechtigeit maar krijgt éh, dan
binnenkwam met d’r arm vol kool- eddet ’t neuk aan alles-
p-gl rlhg] effffinffen ^en z‘Jn hyp°fheekmaat-
De krach van de «Crélit Foncier
d’ Anvers” heeft velen het lïoofd
doen verliezen.
Omdat deze bank slecht de zaken maatschappijen
overal gezegd dat geen enkele bank hypotgeek of rent niet afgelegd
nog deugt.
Als dwazerikken is men naar de
banken geloopen om het geld terug hijpotheek of eerste.rent is nog be
te halen. ter zelfs dan een eigendom, want de
Er zijn er die nu al spijt hebben I hypotheekbanken geven geen eerste
hypotheek of eerste rent van de ge-
heele waarde van den eigendom,
maar ten hoogste drie vierde van die
waarde en gewoonlijk nog minder.
Men plaats zijn geld zoo goed bij
een hypotheekbank als op het post
kantoor. Eerstens is de intrest wat
hooger. Heeft men zijn geld noodig
om een eigendom te koopen of bij
sterfgeval in de familie, dan krijgt
men bij de hypotheekbank gemak
kelijk en met weinig formaliteiten
zijn geld terug.
Plaatst uw geld bij eene soliede
hypotheekkas en gij zult er nooit
geen zorg over hebben, daar staat
het zoo veilig als maar kan.
en voldoende te slapen, en genees
kundige voorlichting gevraagd had
den, zoodra de eerste verschijnselen
van slapeloosheid ich voordeden.
Atdoeilde bestrijding der slape
loosheid kan alb en geschieden, door
van elk geval op zichzelf de oorzaak
op te sporen. Slapeloosheid kan ont
staan door lichamelijk lijden, als
pijn, koorts, hoesten, enz. He'-ft
men deze oorzaken kunnen wegne
men, dan verdwijnt in normale ge
vallen de slapeloosheid; soms echter
blijf-, zij voortduren, en dan treedt
een psychische factor op de patiënt
is het slachtoffer van auto-suggestie
Bij de behandeling van de geval
len van slapeloosheid is het in de
eerste plaats van het grootste be
lang, de zoo vaak heerschende,
overdreven vrees voor slaapmidde
len te verminderen. Zeer zeker,
vele lijders aan slapeloosheid zijn
door het onoordeelkundig innemen
van verdoovende middelen hieraan
verslaafd geraakt. Maar daartegen
over staat, dat tallooze zieken, die
van hun slapeloosheid genezen had
den kunnen worden met behulp van
oordeelkundig gekozen geneesmid
delen, door het achterwege laten
van het gebruik hun verstand ver
loren hebben. De groote krankzin
nigenarts Sir Maurice Graig heeft
verklaard dat een dertigj irige erva
ring hem eenerzijds geleerd had, de
werkelijk zeer groote gevaren der
slapeloosheid te vreezen, maar an
derzijds te erkennen, dat het gevaar
van de gewoonte in hooge mate
overdreven wordt.
blaren. In ’t stalleke was Nolleke
graag en vandaag had ie er z’n eigen
wel in wilien opsluiten, den heelen
dag, zonder de negentien gulden,
de huurceel, de notaris, zonder al
die verdomde zorgen. Hij hing z’n
lantaarn aan den spijker boven Too
ke, zoodatnu de magere geel witte
billen van Gerrit goed belicht ston
den, namuit ’t klep-bakje op den
grond ’t schepke haver en stroo:
«Truug op jongen truug
op
Gernt ging ’n paar pasjes terug
en de baas liet langzaam ’t voeier in
z’n bak glijen, brokkelde ’n
«Komt er uit Nol, ’t is bij vij
ven!”
Jaan had op ’t «alloosie” naast
de schouw gekeken, was nu al he
iig den waterketel aan den haak
te hangen. Hij schrok van den tijd,
die ie zatte verdoen, schairelde z’n
sokken van den stoel, stampte ’t dek
terug, ging ze aan zitten trekken,
terwijl ie aandachtig luisterde naar
’t bekende schokkende gevader van
de vrachtkar op den keiweg, heel
in de verte: «Verschuren die ’m
gisteren nog ’n citroentje gegeven
had.” Werktuigelijk trok ie z’n
broek aan, schoot in z’n klompen,
nam z’n den spijker en z’n pet van
’t kastje.
«Negentien gulden was toch wel
’n bietje vrimd om te gaan leenen,
hij zou twintig vragen, maar wa
moes-ie dan met diejen eenen gul
den -In z’nne zak ouwen!
Waarom zou hij ook nie es met ’n
Het is der wetenschap nog niet
gelukt, het mysterie van den slaap
te doorgronden. Geloofde men vroe
ger, dat tengevolge van bloedar
moede in de hersenen de slaap zou
paar centen magge loopen, tractee-
ren dee ie nooit-as ie die twin
tig gulden los kreeg, zou ie d’r es
lekker eentje van nemen. Wa kon
’t hem schillen, ze konneu ammaal
naar de soodeju loopen, de notaris,
de sikkretaris, Jaan, Neeven,am
maal! En anders moes ie maar feliet
gaan! Die’t langste leeft, ee toch
alles! Hij schopte nijdig tegen de al
koofdeur, omdat ie de stallantaarn
nie dadelijk zag, brak twee lucifers
in tweën eindelkk lukte ’t De
bengelende lantaarn verlichtte z’n
broekspijpen, de tafelpooten, den
onderkant van ’t kastje. Nolleke
ging voeieren, smeet de deur met ’n
slag dicht. «Liwke” kwam dadelijk
zacht jankend uit z’n ton gerinkeld,
kwispelde tegen den baas, die geen
notitie van ’m nam. Buiten stond
nog ’t donker, maar heel in de verte
achter de frambozenstruiken en bo
ven den vlierboom lagen licht lila
en witte vegen, ’t Klokske op ’t
i mooie rieten hoeve-dak van Neeven
s begon te luijen: vijf uur, ze gingen
tl
IEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
i
4
BAARL’S
DHUKKKK-UITüKVEB
V iJfcC JOIVG-I3AU7MKH!®
rTiwir n iwafiUM nam iiii> ii limi—'inr-rr-miw—r.n
1
-Vis«
- ^iro-.t".nrTTr nm«i mn --i-n .ji i ■a.---*.-®-
1
O O O or»l»a vwiii^n Izuouon Dii üfino hvDD-
r-iiii i -IH-T --1-f—--Tir-r-niiii-mnw» «hit ,nr nu» mh
3
mm-aww„-