Weekblad voor Baarle-Nessau-Hertog en Omstreken
ANONCIADE
OORSPRONKELIJKE NOVELLE
Zeventiende jaarg. No 45
Dit blad verschijnt Zaterdags
De Hanze.
125 cent per halfjaar.
Dansen.
Zaterdag 11 November 1922
>.Haar lieve
»Een wufte»
DKUKKEB U1TGEVKK
fjh: jong-’aAuminFts
Wie de groote opvoedkundige, le
vensnoodzakelijke wet der beper-
Vorige week Vrijdag
gaderde het Bistuur met
Heer v/d Boom
kan en mag ook aan alles, wat «de
mode” op dit punt «voorschrift” z’n
'4
(Bij vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
„Mor niet, Carlo Spreek zoo
hard niet Mama mocht het eens
hoareu. ’t Is immers jou schuld niet
het eruit; hoe znllen we de huishuur
betalen? ’t Is spoedig Oudejaarsavond
en als we dan niet betaald heb
ben
“Dan worden we op straat gezet
en dan weet God alleen wat ons te
doen staat”.
We moeten vertrouwen op God,
dat is waar, maar ik zie nergens
uitkomst, ik kan nog ten hoogste
twee of drie japonnen afkrijgen en
dat helpt niets, ’t Is nauwelijks ge
noeg voor ons eten”.
«En ik kan er niets aan doen, ik
moet van jou werk leven; ik, de
jonge sterke man; jij arm, zwak
meisje, jij moet in mijn plaats wer
ken van vroeg totlaat Ongelukkige
Ook werd besloten het uurloon te
verlagen tot 50 cent vanaf 15 Nov.
Volgende week zal alles nader be
kend gemaakt worden.
P. v. STEEN, Adviseur.
paald door overwegingen van ge
zondheid, van fatsoen, van eer en
zeker! doch
en
waardoor alles ten slotte in ’t leven
en in de opvoeding geregeld dient te
worden, is en blijft voor een chris
telijk menscli: hoe is in deze de Wil
en de wet van ’s levens Opperheer.
Hij is dus ons doel ook bij onze ont
spanningen en waar Hij buiten spel
gezet wordt is de winst voor
zijn erfvijand!
In de «Toeëigenipg” van haar
werkje «iets voor ouders en kinde.
ren”, schrijft Aagje Deken:
«De lieve sex, nog niet volgroeid,
«Die ’t kinderspel nauw heeft
vergeten,
H reeds moeder
«Aan de vergulden modenketen.
«Leert om een wereld vol van dwa
zen te behaagen,
onnozelheid en haar
gezondheid waagen,
«Kiest, daar zij met den landdans
lacht,
toekomst de dwalingen mijner kunst,
mijn ontrouw Julie trad na
der en onderbrak zijn smartelijke
gedachten.
«Zie zoo, broertje”, zeidezij, «nu
slaapt mama weer, nu kunnen we
samen keuvelen.”
«Wat denk je van mama’s toe
stond?” vroeg Carlo.
«Ach zij is zoo zwak, zoo ge
heel uitgeput. Als we versterkende
middelen hadden, bouillon, wijn.
«Waar krijgen we dat alles?” her
nam hij weemoedig, «wij, die nau
welijks droog brood hebben. Voor
zoover ik je onderscheiden kan, Ju
lie, treft me ook je voorkomen; je
lijkt zoo bleek, zoo mager.”
«O, kijk niet naar mij, ’t is niets; die ik ben.”
maar Carlo, ik weet niet wat we
doen moeten; ik heb ’t lang voor
mij alleen gehouden, maar nu moet i
derlijke jeugd-vriend, geen ouder,
,T eigen
<’nd maar, v Sik? a
n.öiCustëen óm uen hais (iet-a-ae
rest maar in de verbolgen gelaats
trekken van den grootste» Paedagoog
en Godmenschelijken vriend der
Kinderen
Neen, wat wij gaan schrijven, is
alleen voor ouders, die begrijpen,
wat liefde voor de jeugd beteekent
en weten, dat de ouderlijke wijs
heid geschapen is, om hun kinderen
God te leeren dienen en hen te loe
ren hun ziel zalig te maken. Zulke
ouders zijn ware opvoeders, die
weten dat, zoolang hun kinderen
nog onvolwassen zijn, vaak voor hen
een keuze in de genotmiddelen
moet gedaan worden en dat hierbij
de groote factor is, de mode van
christelijke» stam: Gods wil en wet.
Deze geeft de uiterste grens
Zoo zijn we weer aan ons uitgangs
punt: onze verhouding tot het vroo-
lijke bedrijf, het dansen wordt be-
MATHILDE (Malati van Java.)
17
«O, licht van mijne oogen, zult
ge ooit terugkeeren” zuchtte hij,
„ideeën, die mijn hoofd vervullen,
zal ik u ooit op het doek of in den
steen verwezenlijkt zien? Mijn God!
ik wilde U het schoonste, het edel
ste offeren, dat mijn penseel en bei
tel konden voortbrengen, ik wilde
dat al ’t werk van mijn geest en mij
ne handen U zou toegewijd zijn, en
nu ontneemt Ge mij het middel om
ze te scheppen, mijn oogen. Was
dat dus nog niet genoeg, Heer, het
offer dat ik bij ’t begin van mijn
loopbaan U bracht; de geheele toe
wijding van mijn krachten en mijn
Van 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertenties, dikwijls herhaald
prijs bij overeenkomst.
Gevraagd om enkele gedachten
over dit bedrijf, waartoe in deze
weken zoovele advertenties in onze
bladen oproepen tegen het a. s.
winter seizoen, wil ik gaarne trach
ten mijn zienswijzeof liever de
christelijke, de katholieke inzichten
hierover ih enkele kolommen samen
te vatten.
Ik hoop den indruk te vestigen,
dat men in deze zaak, zoo precair
en hoogst gewichtig in onze heden-
daagsche opvoeding, moet weten te
schiften. Men kanen mag het dan
sen als zoodanig niet zoo maar on
voorwaardelijk veroordeelen men
ver
den
Heer v/d Boom, directeur Hanze-
Bureau Breda. Besloten weid dat i
elke maand door hem hier een zit- f
dag zal gehouden worden, om ver-
Schillende moeilijkheden op te los- i djns-
sen. Alles zal nog nader bekend ge
maakt worden Dag en uur. Desge-
weuscht zal hij ook aan de huizen
komen.
Daarna kwam de afdeeling der
Bouwvakken bijeen in welke ver
gadering met algemeene stemmen I
werd besloten, een teekemchool op i
te richten, in’tPatronaat waar door I
de Heer Jacobs uit A!phenbouwkun-
dige teekenles zal gegeven worden. I - -
1 i i x u i i l i woordigetijd „nu eenmaal als ge-
nctmidde! aatgèêftM-Êif bW.,
zij geven uit vollen overvloed gaar
ne alles: de jeugd is maar eens jong
de jeugd m,oet «uitleven”, in onzen
stand is dat zoo usance, onze kinde
ren kunnen daar niet van buiten,
kinderen van onze positie behooren
dat te kunnen genieten, enz. enz.
Die ouders laten zich bij de keuze
der kinderlijke genotmiddelen is
dat laten geniete», eigenlijk wel
keuze te noemen geen enkele
noemenswaardige perken stellen, be
halve de dwingende grens van geld
gebrek en openbaar fatsoen. Nu, dat
laatste is zoo rekbaar geworden als
een elastiek zak, dus blijft vaak al
leen: gebrek aan ’t noodige geld.
Voor zulke ouders schrijf ik niet:
wat zou’t baten? Zij staan niet op
christelijk standpunt bij de opvoe
ding hunner kinderen. Wij zuïlen
dus elkander niet kunnen begrijpen.
kunst? Wilt Ge nog meer,
wilt ge nog het kostbaarste
wat Gij mij gegeven hebt? Gij vraagt
te veel, mij» God, zou ik zeggen,
indien ik niet wist dat alles aan U
behoorte, dat Gij het geven en ne
men kunt naar Uw welbehagen.
er zijn oogenblikkeu, waarin ik ge
voel dat de engelen des lichts en der
duisternis een strijd op leven en
dood voeren in mijn hart, dat de
wanhoop daar binnen wil sluipen,
waar slechts onderwerping moest
zijn, ’t Is de jeugd, een lachende
toekomst, die zich niet wil verzoe
nen met het strenge vonnis. Nacht
zal’t worden om mij heen, nacht,
duistere nacht. O, laat een straal
uwer genade in dien nacht flikkeren
en mij verlichten. Gij hebt mijn ge
bed gehoordik mag immers niet
klagen, misschien ontdekt Gij in de
redelijke beschouwing van het leven
’t leven het ven niet, noch de psychologische
denkt z’n kinderen te kunnen laten
o -1 om het genot alleen, en
J zonder andere beperking dan een
- paar banale, laag-bij-de grondsche,
genoegens? Waartoe dienen materieele voorzorgsmaatregelen
|j0OOgenje alleen gezondheid, open
baar fatsoen, familie-eer, enz. zoo
iemand is geen opvoeder, geen
jeugd-leider, geen vaderlijke of moe-
derlijkejeugd-vriend, geen ouder,
kinderen al datgene, wat de tegen- i wz. levensgever van -z’n einen
-1 ::’d „nu eenmaal” als ge- <ind maar, v ’-.„Ja
netmiddel aangètft-.-’I&if b-c»,
„Zoozeer geschikt om haar te ont
wikkelen,
dans, slegts uitge
dacht,
„Om dartlen wellust aan te prikke
len”.
„Aagje Deken zou eens op onze
tegenwoordige, „moderne”, chique
danspartijen moeten komen! wat
zou zij dan zeggen deze ge
dachte kwam onwillekeurig bij me
op, toen ik bovenstaande woorden
las En voor mijn oogen rezen
zij op; de dansende, zwierende pa
ren o neen, zij zwieren tegen.
Ook, in
het hier weer, zooals inde geheele redelijke beschouwing van het leven
opvoedkunde om de levensbeschou- i, Trouwens, zoo iemand kent het lo
wing: wat weegt in u v—
zwaarste wat moet in de opvoe- evolutie van z’n eigen"kinderen. Wie
j onzer kinderen het zwaarste i a‘,
wegen Watgeeft debeslissing i genieten
bij onze keus van de voor onze kin- mnrlai- o
deren hoogst noodzakelijke vreug
den en i
alle ontspanningen en genotmidde
len Waar ligt de grens, Wie spreekt
het „non plus ultra”, tot hiertoe en
niet verder, bij ons genieten
Sommige ouders zoeken voor hun
Wie de groote opvoedkundige,
kinderen niet klakkeloos wagen. Mug niet aanneemt als christelijk goede reputatie
l den grond der zaak gaat levensbeginsel, staatbuiten deeenig- de groote massa, die alles omvat
BAARL’S
NIEUWS- EN ADVERTEHTIEBL
K
4
Abonnementsprijs:
fUIMU4 geboeid
DOOR
JPrijs der Advertentiën
l Jnlr word houlAton hor imrlnnn to 5 H r
