Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
ANONCIADE
Zaterdag 6 Aug. 1922
ons
7J
t
Dit blad verschijnt Zaterdags
i
Vaders en moeders, geeft
priesters.
Vervolg.
Zeventiende jaarg. üo 31
Morgen Zondag namiddag zal er gele
genheid zijn om zich te laten fotogravee-
ren bij Wed. T de Jong-Baumers.
iu
i
bracht,
werk dat moedden wat een toekomstigegroot-
Wördt vervolgd.
4
en daar het tante niet conveniëert daar zij toen vrij wel ter been was
-.....i mee I
nemen, zou ze haar graag voor zoo die zij
BRUKKEK-LITÜEVEE
om: jojxg-e a TjrivaLjajKjs
van Java).
hoofd niet haren;
beslist, zij komt hier.
Naatje pruttelde wel wat, toen
zij het kleine kabinet in orde moest
A
‘,-t
beogen
op aarde
opliep. Waarom is het dan zoo’n groote
zeven
vier
Om u allen dan te helpen in uw
pogen, om op het priester-worden
zo
Abonnementsprijs
125 cent per halfjaar.
(Bij vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
pen van verwachting zoo als hetja-
ren te voren dikwijls deed.
Naatje droeg een Hinken reiszak,
zij wierp de deur wijd open en haar
gelaat droeg blijkbaar sporen van
ontevredenheid. S
«Waar is zij,” vroeg Ernestine-
opstaande.
»Nu, kom maar binnen, doe
maar niet zoo nuffig”, beval Naat
je, doch de kleine stond in dengang
en wilde den beslissenden stap maar
niet doen, die.haar voor de deur en
iu tegenwoordigheid van Ernestine
zou brengen.
«Stadaar niet te zeuren, we zul-
hoedje slechts eenige lokken bedek
te; haar tint was fijn en doorschij
nend. Ernestine had nooit mevrouw
Reyersberg gezien, maar zij zou er
toch wel een eed op hebben willen
doen, dat die groote, zwarte oogen
die lange neergeslagen wimpers en
de scherp geteekende wenkbrauwen
ook eens de hare waren geweest.
Een ernstige, weemoedige, zachte
uitdrukking sprak uit die oogen en
uit het kleine mondje; overigens
was Anonciade éen mager kind,
zeer klein voor hare jaren, met ver
waarloosd uiterlijk en kleeren, die
haar veel te kort waren.
Ernestine deed haar neerzitten,
nam haar den hoed af, streek de
hand langs haar voorhoofd, vroeg
haar het een en ander, doch de klei
ne bleef onbeweeglijk en stom,* met
den wijsvinger tusschen de lippen en
was het weelderig i de oogen strak voor zich uit ge-
een ongekamde, richt.
gen invloed uit te oefenen, wil ik u
voor oogen houdende eer en het ge
luk, voor u en u w ?onn daari" gs’c-
gen."want het diepe besef van de
verhevenheid des priesterschaps
moet de grond zijn, waarin uw in
vloed zal opgebouwd wroden.
Hoe beter het geloofspunt over
de waarde en de beteekenis van het
priestersbhap door uitleg en onder
richt bestraalt is, des te gretiger
neemt hetgeloovige verstand dit op
des te vaster gaat de wil met zijn
verlangen er zich aan hechten des
te meer troost en blijdschap stort
het in de zielen. Want al onze ge-
OORSPRONKELIJKE NOVELLE
DOOR
MATHILDE (Malati
4
»En leeft de vader nu nog?”
O ja, hij heeft zeer goeqle zaken
gemaakt en is zelfs rijk; hij denkt
over een paar jaren terug te komen
pn Haar haf fanfn j. 1
de kleine naar Amsterdam mee
later keken te worden. Wat het eerste in
het oog viel,
hoofd met haren; een ongekamde,
ruwe krullebol, tusschen bruin en
blond en waarvan het oude strooien
i‘Prijs der Advertentiën
Vau 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertenties, dikwijls Herhaald
prijs bij overeenkomst.
steeds toenemende drift voort. Geen
redeneeren baatte en toen zij zag
dat Ernestine zich gereed maakte
d'-‘ kleine te gemoet te gaan, greep
zij haar ruw bij den arm en duwde
haar in de kamér.
Anonciade de heldin van ons ver
haal, verdient wel nauwkeurig be-
hoogmis bezoeken in de Lieve
Vrouwekerk, want het was daar het
inou'iiKanL C - X 1
mirakuleuze Moeder Gods beeld.
Ik nam mijn weg door het stille vil
lapark en zag daar uit een zijstraat
eene mij bekende familie aankomen:
vader, een groote dochter, een groo
te zoon en in hun midden de toe
komstige heerzoon en heerbroer.
De vacantie was dien dag óp het
groot Seminarie begonnen, en nu
was de theologant, de trotst der fa
milie, van het station afgehaald en
werd hij in triompf naar huis ge-
waar mpeder met nog zeven
te nog al een lastige dame is.”
Ja, Ja! Nu ik raad u
meisje bij u te nemen; u
opvoeding regelen en haar karak
ter verbeteren, juist een
geheel voor u past”.
»Ik wachtte dan ook alleen op
die verzekering van u om tot een
nu een geluk. Ze wisten zeker dat
hun zoon, hun broer een
eerestaat, de hoogste eer
en een groot geluk tegemoet ging.
eer priester zijn? Waarom deelt de
naaste familie in die eer? Waarom
is het een groot geluk priester te
'óijn? Waarom deelt die familie in
dat geluk? Omdat de priester de
groote gevolmachtigde is van Chris
tus tusschen den hemel en aarde;
de zaakgelastigde bij het hemelsch
Hof; de vertegenwoordiger der H.
Kerk, om de belangen der geloovi-
gen bij Gods troon te verzorgen, ook
de vertegenwoordiger van God bij
de menschen om Gods rechten te
verdedigen, eindelijk de uitdeeler
van Gods meeste genadegaven.
Ik woon reeds 24 jaren in een re
ligieus huis, waar jaarlijks de pries
terwijding wordt toegediend en wel
twintig malen assisteerde ik van
nabij den bisschop, staande naast
hem, als subdiaken zouden we kun-
zeggen. Zoodat ik de geheele wij
dingsplechtigheid al die keeren ten
volle voor mijn oogen zag voorbij
gaan en den heiligen en blijden ernst
der wijdingen voor me had. Op die
dagen zag en sprak ik ook vele hun
ner familieleden, gebruikte meerma
len met hen het ontbijt in de spreek
kamers en las op aller gelaat de
blijdschap en het gelijk. En geen
bijzonder menschenkenner behoefde
ik dan te zijn om te zien, hoe de
groote eer hun zoon of broer of
van een on- j
uw
andere kinderen wachtten. De
groep was reeds dicht bij hun wo-
(dng, toen ik hen zag; ze moesten
uwars den weg oversteken en een
zijpad inslaan, dat hooger
Maar daar kwamen van de
thuisgeblevene nog yier, de
jongste aangeloopen om heerbroer
mee te helpen inhalen, en ik zag
nog, hoe het kleinste broertje op
ren draf naar heerbroer liep en door
dezen hartelijk ontvangen werd.
Toen moest ik hem passeeren, groet
te vriéndelijk en liep verder door;
ik had bijna spijt dat het fatsoen
belette mij om te draaien om den
stoet nog met de oogen te volgen.
Een minuut had ik dit tooneeltje
gade geslagen, doch dat korte
oogénblik zei me genoeg, hoe die
ader en moeder en door hen ook
Miueis éii zusters net eén hooge
eer en een groot geluk noemden een
zoon te hebben die priester werd.
Ik kende die ouders als opperbeste
katholieke doch wil voor den lezers
mij eens af vragen: wat geloofden
zij dus of liever wat wisten ze als
zeker en wat hing als een gouden
toekomst voor hun oogen, een toe
komst die reeds jarenlang eiken dag
afbaden en zich toewenschten. En
wat zij voor vast geloofden, geloof
den da broers en zusters eveneens
en dat geloof was voor allen reeds
loofspunten bevatten redenen tot
blijdschap en troost.
Op den tweeden paaschmórgen
1.1. zag ik heel even een tooneeltje,
dat vol zin was ook voor mij, goed
aandeed en bij de stof, die ik hier
van minstens een uwer zonen, zoo verwerken toen reeds in het hoofd
u er hebt, een goeden en verstandi- zrt'» bijzonder paste. Ik ging de
bepaald besluit te komen, ’t Is dus kwam zij met het meisje terug. Er-
Eoo,,t4 ,.i i,.„„ negijne zat jjjj fheetafei f-e leven;
toen zij de deur hoorde opengaan,
i voelde zij haar hart even snel klop-
maken voor de nieuweling, doch
daar zij kraakzindelijk was. zorgde
ze wel, dat de gordijnen van bed en
raam spierwit waren, dat het oude
een weinig kale tapijt, ten minste
schoon geschuierd was en het iet
wat verweerde spiegeltje niet groo-
ter dan eenige decimeters, zoo hel
der mogelijk glom. Ernestine kwam
eens kijken, keurde alles goed eh
te plukte zij zelve twee bouquetten,
j voor het Mariab jeldje op ta-
fel plaatste.
De zon scheen door het raam en
het kamertje zag er allerliefst uit.
nZe zal ’t toch niet waardeereu,” jeniet opeten,” ging de meid met
bromde Naatje.
Tegen zes ure ’savonds ging de
lang aan mij toevertrouwen”.
Zij is tien jaar en
aangenaam humeur, schrijft
tante.”
«Dat is zoo, maar u weet, dat tan-
aan, het goede ziel naar de herberg het Roo-
kan haar de Kruis geheeten (ofschoon noch
de herbergier, noch zijn vrouw ver
heid in hun uithangbord schuilde)
waarvoor de diligence een oogen-
blik stilhield. Een half uur J
BAARL'S
f
•r
m I i za wx 4% A A .1 j I I A 1 i 1 ti
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
--o-gv.ua LV^ClUUtJlj giug.
i
J ----- *j uuiMj AÜOÖU vdflA Uül
Fotograveerenü
'AU - «J X. IJ HV1 UU1 UVUU V» U<d J
