Doelmatig adverteeren
Is slechte tijden weren.
Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
I
ANONGIADE
oorspronkelijke novelle
DOOR
Arbeid.
Zeventiende jaarg. ?ü’g 29
Zaterdag 82 Juli 1922
Dit blad verschijnt Zaterdags
Abonneert U op dit
blad.
en
Wordt vervolgd.
BKUKKER-UITüEVEE
dh: joivg-^aumbjms
en edele haar ziel vervulde gloeide
zij van bewondering voor den gods
dienst. Zij droeg echter haar geloof
in zijn volle gewicht met zich en
was er niet van door trokken; zij
was trotsch op haar last, dien zij
niet voor alles ter wereld had willen
verliezen, doch het scheen haar een
zware last toe, die op haar drukte
o i des levens,
haar een nuf, en toch was zij geen I in plaats van haar te verlichten en
van allen. Zij had een i 1 1
ziel, zij kon zich niet inlaten met
beuzelarijen.
Er waren heeren genoeg, die de
MATHILDE (Malati van Java).
2
«Moe,
pen?”
»Och kind, dat kun je niet!”
r» -
zich zoo
maakt-
»Dat kun je niet!”
Moeder, geloof nu maar eens rus- gezondheid, gegeven om ze te
nen dan ge denkt. luiheid te verspillen”.
Waarom niet de boodschappen op Wijs op het prijzenswaardige van
’n briefje geschreven? Misschien den arbeid.
d.-XT_„ •- j «Waarom heeft 0. L. Heer jullie
ge- i verstand gegeven Natuurlijk om
1 en over
al. Je handenjhebje waarachtig niet
om ze in denschootte vouwen, maar
om ze flink uit de mouwen te ste
ken. Kijk maar eens naar moeder”,
mei uxjéoiiderea nadruk zegt
voor n mensch die werkt”
Vertel van den heer der heeren
i’F rijs der Advertentiën
Vau 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertenties, dikwijls herhaald
prijs bij overeenkomst.
ren graag en mogen ze naar hun wel? Merkje ook, hoe die bijen gon- die dertig i
zin veel te weinig voor ons doen. zen van bloem tot bloem; van de in harden a
Moe heeft het geweldig druk, i
loopt en sjouwt, terwijl lui zusje
gemoedelijk in vaders leunstoel zit
met ’n boek
«Foei” bromt moe» zoo’n lui j
meisje; poets maar eens gauw ’t ko
per!” 1
«Maar wil zus tegenprut
telen; doch moe’s wijsvinger gaat
waarschuwend de hoogte in, «geen
maren” en zus staat landerig op en
begint te werken! Moe houdt terde
ge toezicht en is niet eer tevreden
voor zus haar volle kracht aan ’t
werkje wijdt.
«Broer aan de schoenen
Met ’n zuur gezicht meet broer
de lange rij schoenen, maar iets «eg
gen durft hij niet. Hij begint maar
gauw
Goed zoo, moeder i Leer uw kin
deren maar flink werken, vooral als
ge’t leelijk trekje luiheid in hem
ontdekt. Dan vooral onverbiddelijk
aan ’t werk gezet en de luiheid er
uit gestoft. Elke gelegenheid aan
grijpen ze te laten werken, maar
hebben ze hun best gedaan dan
ook dubbel prijzen, om de voldoe
ning tegrooterte doen zijn!
Aldus leeren ze den weldadigen
invloed van den arbeid kennen
dat juist moet ons doel zijn.
Over ’t algemeen werken kinde-
mag ik gaan boodschap- korf af en aan Vader zaf jullie ook
j ’ns de honingraten laten zien, <L„
- - ’de vlijtige diertjes allemaal gemaakt
Ze sluipt weg, teleurgesteld, had hebben.
graag verdienstelijk ge- En als zij zoo vlijtig werken,
moeten wij het dan niet dubbel?
0. L. Heer geeft ons kracht en
tig; dat uw kleine baasjes meer kun- bruiken, niet om ze in nuttelooze
nen dan ge deukt.
Waarom niet de boodschappen op
kwam er iets verkeerds Nou, ja
Hoofdzaak is: Uw kleintje was g
lukkig geweest; had weer ’n drup- het te gebruiken, in school
peltje arbeidslust ontvangen.
’n Heele stoet trekt 1s Zondags
op wandel! Mooie gelegenheid, tot
arbeid aan te sporen.
«Kijk” zegt vader, wat dat vog<
tje n kunstig nestje gebouwd hem ;™ier ik heb altijd ’t diepste respect
En wat vliegt het ijverig af en aak,
om wat kruimpjes te pikken, zie je
jaren doorgebracht heeft
in harden arbeid. Daarmee heeft Hij
den Arbeid hemelhoog vei heven
die Zijn eerste volgelikgen waren een-
“K voudige arbeiders.
Pi ent het hun toch diep in en
nooit zal’t bij hen opkomen, wat
tegenwoordig helaas zooveel gebeurt
dat eerlijken arbeid te minachten.
Leer het nuttigste van den ar
beid kennen,
V ie werken wil, komt vooruit in
de wereld. Voorbeelden aanhalen
uit de naaste omgeving. Wijs er
vooral op, dat ze in ile jeugd wer
ken moeten! Da’s de juiste tijd.
Arbeid is noodzakelijk.
YVatmoeter toch iu Godsnaam
van ons terecht komen, als de men
ie- schen’ns gingen denken: wij wer
ken niel meer. Als de boer niet
meer verbouwde, de bakker niet
meer bakte en moeder niet meer
voor jullie zorgde? Allemaal moeten
we dus werken. Ziek zul jeer heusch
met van worden. Moeder merkt
wel het tegendeel aan het stapeltje
boterhammen als jullie haar eens
flink geholpen hebben
Werken behoedt voor veel kwaad
I Dekrachten, die ze anders wijden
aan verkeerde dingen, hebben ze
bij verstandig aanzettend moeder
tje wel terdege noodig voor hun
Het was goed dat Ernestine een
ruimen voorraad echte levenswijs
heid had opgedaan. Bijna gelijktij
dig troffen talrijke rampen het ge
lukkig huishouden, de zaken gin
gen slecht; de heer van Beke stierf
schier plotseling. Na zijn dood en de
vereffening der zaken bleek het, dat
zijn vrouw en dochter slechts het
noodige hadden om fatsoenlijk te
leven doch zonder eenige weelde.
Ernestine meende dat nu de tijd ge
komen was om voor haar moeder
het brood te verdienen en waarlijk
nuttig te zijn. Iedereen was er over
ver wonderd dat zij, het verwende,
vertroetelde kind baars vaders, te
midden van al die beproevingen zoo
kalm bleef.
Abonnementsprijs
125 cent per halfjaar.
(Bij vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
zij hare pogingen opgeven, gestuit
als zij werden door beletselen van
haar stand
noemde haar pedant en zonderling;
r
pathiseeren, zij trokken den i-
voor haar op, de heeren vonden
dl
Eens had zij zich met hartstocht
overgegeven aan de studie, doch
plotseling rees haar de vraag voor
den geest: Waartoe al die moeite? familie, die alle voorschriften der
i en
meer deden. Ernestine had een gods
dienstige opvoeding genoten
daar geestdrift voor het grootsche
Aw orl/■»!/-» I» o o rwlnl rrr»»»vr »n 1 zl A
zij den godsdienst, welke zij zoo
goed meende f
maakt begreep, dat
kelijker en i
bedaard en kalm over te gevei
de leiding der Voorzienigheid,
al woeden nog zooveel stormen
ons heen, wij ons rustig kunnen
overgeven aan het veilige kompas:
de Wil Gods. Zij overdacht dit lang
J en het viel haar op, dat zij er dui
zendmaal over gehoord, g dezen en
gesproken had, zonder er ooit gron
dig over na te deuken.
was, dat Erne-
p aan zij zich niet onttrekken kon
wilden verdragen om haar for- j begon zij te denken aan het net’
j j s r-j Ran de moeilijke
te huwen. Met recht meende zij, dat plichten, die de godsdienst haar
het juk van f 1-1
hare schouders paste; sommigen
raadden haar aan religieuze te wor- ringen, de moeite, den dwang'
veel minder roeping. Haar door? Verdraag ik daardoor gemak
kelyker de kleine kruisjes, die mij
soms overkomen? Ben ik meer te-
zelfs nog yreden met mijn lof?”
3 Dat waren vragen, die tot einde-
i looze antwoorden aanleiding gaven
en ’t slot van alles was, dat Erne
stine tot het bewustzijn kwam, dat
er niets gemak -
veiliger was dan zich
~even aan
dat
over
plotseling rees haar de vraag
zooveel kennis komt een meisje toch i Kerk trouw nakwamen
niet te stade ’t Is alles verloren tijd -o ui,
Zoo stond zij dan met haar jeug
dige kracht en ijver werkeloos. Ver
scheidene malen legde zij zich wel
toe op iets dat dergelijke inkomsten
kon opleveren, maar telkens moest
als zij werden door beletselen
en positie. De wereld
de dames konden niet met haat sym- f
i neus
11 in alle omstandigheden
in plaats van haar te v
mannelijke te ondersteunen.
Ernestine was echter zeer prac-
tisch; in een der oogenblikken van
ontmoediging en verveling, waar-
zondetlingheden der rijke erfgena
me
tuin, doch Ernestine verkoos niet j dat haar omspande,
zij zich niet onttrekken kon,
het huweljijk niet op legde.
«Watïiebik nu voor de ontbe-
den, doch hiertoe voelde Ernestine mij opgelegd zijn? Ben jik er beter
nog 1:---1-111tt 1
ouders behoorden tot een zeer defti-
BAARL’S
NIEUWS- ES ADYERTEBTIEBLAD
'Z
j
3»dSSiit-Hl.-k-«Jb»
x I
«traas—
- - o o --ge-
-imirrr ■■■iiwiiijHMniLLm
H.rnaotlnQ trai'lrrizva ninf T /I o 4- 1 j
j
te kennen, onvol-
1
I 1-1-i V -. -o AJLU/Clix’ Op’