Vliegen
vangers
i
|V
Weekblad voor Baarle-Nc. mu-Hertog en Omstreken
I
1
Ontvangen
’t Beste deel.
Bekendmakingen.
Zaterdagl7 Juni 1922
125 cent per halfjaar.
Dit blad verschijnt Zaterdags
1
Zeventiende jaarg. fêc 24
-a.
Deze woorden schieten mij telkens
genoeg rond
i
I
nu
en
1
(Bij vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
een partij
êt, 5 cent
by Wed. T. de Joug-Baumei s.
Van 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertenties, dikwijls herhaald
prijs bij overeenkomst.
„Dat haar niet zalontnomen wor-
gggg ’t kantoor als typiste; gaat najaar
goede geest er maar in blijft.”
„De oude, goedegoest?”
„Ja, natuurlijk! Ze moeten
niet gaan denken, dat ze hooger
U,. h '7
Ze lagen er beide buitengewoon
lief de huizeke’s
’t WaB of ze kiekeboe speelden
tusschen het jeugdig frisöche groen
waar het witte geveltje vriendelijk
uitkeek. Het hel-roode dak blikker
de op in het stovende zonnetje, en
het weerhaantje stond jop langen,
ijzeren staaf eigenwijs te draaien.
Van buiten beide ’t zelfde- van
binnen
Er heerschte zoo’n verschillende
geest binnen die twee woninkjes,
zoo heel, heel verschillend.
Eu toch, In beide peinsde ’n be
drijvig moederke over kinderharten
en wilde er vooral „Eergierigheid”
in druppelen.
Met welk resultaat
Komt mee
We treden het huizeke binnen, ’n
eindje van den straatweg gelegen,
rustig verscholen tusschen het groen.
De gang glanst van blanke tegel
tjes en in de gezellige huiskamer
staat alles netjes en smaakvol geor
dend!
Moeder vindt ons bezoek buiten
gewoon aardig! «Hoe het met de
kinderen gaat?”
O, heel goedl Ik zeg maar altijd;
flinke, degelijke menschen moeten
het worden in de maatschappij,
menschen die iets presteeren, waar
men tegenop kan zien. Ik heb er
afles voor gedaan en gelukkig nog
al met succes. M’n man zegt ook
altijd....
„Wat zei u, of ze studeeren?”
Ja, allemaal. De oudste heeft z’n
boekhouders diploma al in den zak;
gaat nu studeeren voor Middelbaar.
Daar is ’n boel geld mee te verdienen
Henk is op de Handelschool, maar
hij hoeft ook niet met de handen in
den schoot te gaan zitten. Hij heeft f j
’n goed hoofd en studeeren zal ie! g
Lucie is onderwijzeres, blokt voor
hoofdakte; Mies is bij Hermkens op
I s 1
Anny Hulsmans
KAMEUVERKÏËzÏnö^
Stemmen iu een andere gemeoute.
De Burgemeester van Brarle-Nassau
maakt bekend, Bat bij de verkiezingen
voor de Tweede Kamer der Staten Gene
raal de kiezer, met inachtneming van
in de artikelen 57b tot cn
met 57j der Kieswet, in plaats van in de
gemeente op welker kiezerslijst hij voor
komt, in een andere gemeente aan de
stemming kan deelnemen.
De kiezer, die van deze bevoegdheid
gebruik wil maken, deelt, uiterlijk veer
tien nagen voor den voor de stemming
bepaalden dag, in persoon ter Secretarie
van een gemeente aan den Burgemeester
of aan den daartoe door dezen aan ge we-
nigen straatweg stappen. En onze
oogen dwalen weer af naar al die
huizen en huizekes met hun lasten
en nooden van strijdende menschen-
harten.
Oude moederke had goed ge
zien
De beste eergierigheid, de eenige
die den mensch verheft boven alle
nederige bemoeiingen van ’t aard-
sche leven, die hem gelijk maakt
aan de engelen, is de oprechtè
wensch het ernstige streven, tot
het welzijn van anderen bij te dra
gen, aan hun verbetering en verede
ling mede te werken.
Wié hetgngoww is on -e wijze
wei te doen; wie het steile en rotsi
ge jmd van ’n evenmensch effenen
kan; die ’n straal van licht en kracht
kan doen vallen in het gemoed van
’u vertwijfelende wanhopige; die ’n
dwalend schaapke terugbrengen kan
tot den rechten weg, - die heeft
ook reinere; hoogere vreugde te ge
nieten dan die, welke eer en aan
zien, rijkdom en macht ons kunnen
schenken,
De goederen dezer aarde, die ons
uit gulden verte lokken, blijken in
alle gevallen schuim, te zijn, zoo
gauw ze ons deel worden, ’t Gaat
er mee als met beelden der Fato
Morgana.
Al het aardsche is vergankelijk!
Dat echter, wat wij doen voor ’t
heil van anderen blijft en treedt ons
in uren van eigen leed en wee, als
’u lichtende, troostende geest tege
moet,
pondentie...
Marie?”
j „Och.« Druk moederke zuchtte
even als in wrevel!
„Marie! Nee, heel geen verstand
om te studeeren! blijft maar bij werk jullie op de maatschappij, da’s
me I
DRUKKER Ü’ITGEVEE
Beter en voornamer zijn, dan de een-
al op voor Engelsche haudelscorres- vondige arbeidersmenschen rondom den.’,
0 jé, nee’ Er loepen er genoeg rond P'~
in ruw-bonte kielen, die honderd-te binnen, als wij weer over den zon-
maal beter zijn, dan wij met z’n al
Jen! En dat zeg ik ze nieteens, maar
wel honderd k er! Ik zeg altijd maar;
V t 1
thuis. Jammer, Jammer. Dean- flink en goed, maar. kijk niet al-
deren zullen het zoover brengen en r-leen naar de hoogste sport van de
zij? Ji maatschappelijke ladder, die ge
„Maar” waag ik aarzelend, „voor j y,flf bereiken; kijk ook wel eens
tens af en spreek ’n hartig woordje
rot die moede reizigers op ’s levens-
,eg; help ze ’n weinig aan hun kof-
manden en touwen...
gezicht en ligt in haar loomen gang t 2e lachen dan wei 'n cm mvódcr,-
in heel haar onverschillige houding, j Ulaar weet, dat ze open hart en
oog hebben voor het lijden der me-
demenschen.”
Of ze dan niet mogen streven naar
eer en aanzien, rijkdom en macht?
Wis en waarachtig! Als 0 L. Heel
de krachten geeft, wil hij ook, dat
wij ze gebruiken, maar ik voor mij
vind, dat het niet het hoogste, het
eenigste doel mag zijn.
De deur ging open met krachtigen
ruk en ’n jongeman trad binnen met
lachende, open oogen in energiek
gezicht.
Hij groette minzaam.
„Zit moederke w-eer op haar
preekstoeltje? ja, ja, zegt u ’t maar
eens. U weet het wel.«
Met teedere liefkoozing ging hij
achter haar staan en streek haargrij
ze haren.
„Groot gelijk, hoor! Geld is niet
alles! Dat bevredigt je niet. Ook
geen macht en aanzien. Och, hoe xi
zou dat ook? De mensch is toch wel -
voor wat hoogers geboren hé moe
derke.
Moederke knikt, ziet ons aan met
oogen waarin duidelijk te lezen
staat: Heb ik niet de juiste „eergie
righeid aan gek week t
Wij zien in eerbied naar dat lieve
gelaat, waarin de grijze oogen vrien-
aan-
„Maar dat mag wel!” verontschul- lelijk stralen; naar die heele-
digtze glimlachend, „als de oude I trekkelijke persoonlijkheid, die haar f het bepaalde i
kinderen leerj »’t beste deel te ver-
kiezen
De vriendelijke gestalte van grijs
moederke verdwijnt en in haar
plaats zit daar leerend de Goddelij
ke Meester, Maria aan Zijn voet:
„Martha, Martha, gij bekommert
u om vele dingen! Maria heeft het
beste deel verkoren, dat haar niet
zal ontnomen worden.”
r voor i Vilt bereiken; kijk ook wel
haar zijn toch andere bezigheden ,,f neen heel dikwijls beneden u,
in overvloed. Denk’ns aan de huis- naar die anderen, die zoo hoog niet
houding! En... er zijner zoovelen, j fcunnèn klimmen en ontmoedigd
die ze helpen kon“. s ueerzitten op de onderste, tree. Daal
Moederke is het absoluut niet met
me eens en ik zwijg. j
Marie komt binnen. Onverschillig-
heid zweeft over heel het knorrig
ligt in haar loomen gang j
Als we haar opbeuren willen
klinkt het spijtig: „De anderen-spe
len de dame en verdienen geld in
overvloed! ik kan hier maar huis
sloof spelen; geduldig wachten tot
er eentje komt, die me hebben wil.
waarom mocht ik niet studeeren?
Ook vooruit gaan in de maatschap
pij 1”
We blijven niet lang.De lucht
is hier te onfrisch, geeft te weinig
levenskracht aan onze zielen.
We ne;neu afscheid uitgeleide ge
daan door bedrijvig moederke, dat
in de harten barer kinderen vooral
„eergierigheid11 wilde druppelen.
Helaas!.
We staan weer buiten en voor ons
ligt de lange straatweg als 'u einde
loos zonnevlak. Onze oogen dwalen
af naar al die huizen en huizeke’s,
met de lasten en nooden van strij
dende menschenharten; lasten en
nooden die verlicht konden worden
zoo gemakkelijk!door ande
ren die God daarvoor de macht ge
geven heeft.
„Ja, ja, 't worden geleerde bollen
mijn zoons en dochters,” lachte be
drijvig moederke iu het andere
huizeke, dat er ook zoo buitenge
woon lief ligt in ons dorpke.
„r
BAARL’S
ERTEBTIEBLAD
JS
Abonnementsprijs
Prijs der Advertentie»
aw»s?aEn niiMiau imiia i imuan omti i
qïWUS' ’,pèlnning\
LÏ-&;;Giw d:i;-
Meerlo(L.)
JD2K1 JONGr- A X JfMe.ra; A--C.Ö4
i u,
VS
