A
Weekblad voor Baarie-Nassau-Hertog en Omstreken
1
L
WW®
Dit blad verschijnt Zaterdags
125 cent per halfjaar.
Missie Actie,
xuk/aw üvvxv, toch ook ver van een to __D_
Zeventiende jaarg. 20
Helaas, die genotzucht
streng rigo-
spoedig weer te dat op de natuur der zaken berust.
een zachteren
van
op
ge
dikt, die zoovele heilige boetelingen
DRUKKER UITGEVER
oh
in
ge-
geyaar voor
(Bij vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
Vanwege het Missie comité te rismus, dat van den mensch enkel
Hoeven, zijn mij een 6 tal Missiebus-
jes toegestuurd om die in eenige
winkels te plaatsen. In vele plaatsen
gaf dat zeer veel succes. De giften
die daar ingestort worden, dienen
tot opleiding van Javaansche Pries
ters'. In Juli a.s. vertrekken 4 van
de hier vertoevende novitie S J. die
volbloed Javaansch zijn naar Java
terug om in Djoejacarta hun novi-
aat te voltooien, reeds zijn 2 Java
nen als Jezuiet werkzaam in de Mis
sie. Ik hoop dat de winkeliers zoo
goed zullen zijn de busjes een goed
zichtbare plaats te geven op hunne
toonbank. Maar dat ze daar staan
is niet alleen voldoende er moet ook
wat in komen. Moet men daarin een
bankje van f25 off 10 in werpen,
’t is mooi, maar volstrekt niet noo-
dig, maar ik stel het me zoo voor.
Ge koopt b.v. eenige winkelwaar
of gebak, ge krijgt b.v. 10 cent, 8
cents of 2 cent terug; ge moet ex
pres je portemonai voor den dag
halen, stort het dan in ’t blikke
busje. De rekening van de afgeloo-
pen week valt mee, geef een dubbel
tje, ’t gaat zoo gemakkehjk en vele
kleintjes maken een groot, zegt het
spreekwoord. Drie of vier maal per
jaar zullen de busjes geledigt wor
den, zorg dan dat ze vol zijn. God
zal U zegenen wanneer ge het pen
ningske niet weigert aan de arme
missie. Kan er een mooier doel zijn
dan medewerken ter opleiding van
inlandsche jongens tot priester Mis-
sionnaris.
P. v- Steen Kapelaan.
---
Niet over ’t redelijk verlangen
van den mensch naar wat ontspan
ning; naar een stukje levensvreugde
en levensgenot gaat het hier, niet
over een welverdiend» rust na ban
den arbeid of npódzakelijke ontspan
ning van lichaam of geest.
Het. spreekt van zelf, dat de
mensch niet altijd door kan werken,
dat hij van het gouden leven kan en
mag genieten, dat niemand hem kan
verbieden of verhinderen zich de
Vau 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 ceut.
Kleiue advertenties, dikwijls herhaald
prijs bij overeenkomst.
mees-
dat hij
maar krijgen kan, wanneer onze
overbeschaving nog toeneemt en
eenvoud en bescheidenheid daar
door meer en meer verdwijnen, dan
worden de grondslagen van Kerk
en maatschappij des te bedenkelij
ker aan ’t wankelen gebracht.
Ken drievoudig gevaar ligt er
die overdreven genotzucht zelf:
vaar voor ’t lichaam; govou^
de ziel; gevaar voor ’t bovennatuur
lijk leven.
Wat een zorg voor de ouders en
opvoeders om toch niet mee te gaan
in den modernen drang naar, genot
der kinderen. Wij zijn te ver; een
passie naar uitspanning en genot
heelt de kinderen aangegrepen, dia
op de frische bergen of aan ’t strand gens zijn stand het neemt onder
scheid in standen aan als een feit.
Maar trotsche verspilling en tem
toonstelling van rijkdom zijn noch
christelijk noch beschaafd.
Wij meenen, dat op ’t christelijk
denkend gedeelte der maatschappij
de plicht rust om de steeds,stijgende
genotzucht met alle kracht te be
strijden. ’t Is noodig voor eigen Kat
holiek leven en om ’t goede voor
beeld. Anders blijft alle praten over
oplossing van sot ia’o toestanden
toch maar ijdel gezwets. Zelf moet
men voorgaan met matigheid en
eenvoud. Voor ons ligt in de beper
king van ’t genot een heilzame boet
vaardigheid, een oefening voor
noodzakelijke zeifbeh’eersching.
De overdreven wéeldevertooning
van den hoogeren stand, de bittere
armoede van den lageren, de genot
zucht van alle mensóhenklassen on
geveer staan in nauw verbond met
alle soort van zedeloosheid en be
derf.
Algemeene wetten of voorschrif
ten kunnen hier geen vasten levens
regel aangeven, Alleen terugkeer tot
wezenlijke christelijke.levens vormen
zal heil brengen.
Hoe treurig, dat zooveel christe
lijke huisgezinnen van zulk een le
vensrichting, door onzen godsdienst
ons gepredikt, niets willen weten
mischien denkend, dat genot een on
verschillige zaak is.
Onze christelijke maatschappij
bestaat uit afzonderlijke personen.
Naarmate de enkele personen er op
bedacht zijn zich in ’t leven tot
prachtische christenen te vormen
des te gemakkelijker wordt de g0I
heele maatschappij tot christeliik
denken en handelen gevoerd.
Als iederen voortgaat zich
ter te maken van ’t genot,
en alleen een wezen zou vormen van
uitsluitende aanbidding Gods in
geest en waarheid. De Kerk bestrijdt
de vreugde niet denkt maar eens
aan ’s Pairius in zijn vermaningen
tot blijvende vreugde maar zij
bestrijdt de zoude en daardoor wil
zij den mensch een weg wijzen die
naar ware, onvergankelijke vreugde
voert.
Iets anders echter is christelijke
vréugde en wereldsche genotzucht.
Deze is niets anders dan een stre
ven levensgenot tot levensdoel te
maken, en dikwijls nog wel zonder
rekening te houden met Gods gebo
den of die zijner Kerk.
Aan zulk een genotzucht, aan i
zulk een vreugdeziekte sterit ons i
christelijk leven.
Als we opgaan in genoegens, ver
slaafd zijn aan uitspanningen, dan
begrijpen wij ten slotte de wegen
van God niet meer. We houden op
Hem voor weldaden te bedanken,
we begrijpen de zuiverende en ver
lossende kracht van lijden on kruis
niet meer' we bidden om geen gena-
de en hemelsche goederen, we ver-j
waarloozen meer of minder de plich
ten van rechtvaardigheid en arbeid.
En ’t gevolg daarvan? We komen
tot een egoistisene levensopvatting,
die ten slotte in ons de voorstelling hand uitsteken naar de zoekende
opwekt, dat ons eigen in het mid- 1 liefde vau den Verlosser. Gods gena-
delpunt der wereld is en al de gaven j de en barmhartigheid is groot, zoo
der wereld ons toebehooren. We j zeggen wij. Maar de mensch moet
zullen ieder gevoel van medelijden j van zijn kant toch meewerksn. Wie
en liefde dooden. in geest en lichaam zwak is gewor-
Een leven van genot verhoogt I den, voor hew is het moeililker dan
eerst even geestelijke enlichamelijke t voor de gezonden zich op te richten
eigenschappen maar daarmee Beter verstandiger, flinker is het in
worden ze meer en meer afgestomt, ieder geval noh in gezonde dagen
vernederddikwijls totaal ver- te denken, dat alle luister en heer-
nietigd. Veel zi-lelijderr veel li- J lijkheid der wereld vergaat, en God
chaamsziekten zijn ’t gevolg vau de alleen ons maar overblijft.
genotziek te dér mensch heid. j Genoi zucht heeft in onze dagen
't Is eigenlijk nog maar een zach-I nog een anderen gevaarlijken en
te, gematigde straf, wanneer de ge- stootenden kant; ze doet verbitte-
notzieke menschee alleen maar on- ring haat en afkeer stijgen tusschen
tevreden worden en geblaseerd zijn. I de bezittende en niet bezittendeklas-
Gewoonlijk verliezen voor hun tijd I sen van menscherr
lichamelijke frischheid en elastici- Opschik en pronk, dwaasheden
teit; en wanneer werkelijke ziekten I van mode en ruwheden van sport
vermenen oi vermnueren zien ue het lichaam uitputten, dan is het j waarmee de hoogere klassen para’
goederen deizer aarde en al haar_ge- j maar een schrale troost te moeten deert voo.i ’t oog der proletariërs,
luk en vreugde te verzekeren, als constateeren, dat ze ’t gevolg zijn moetennijden haat opwekken. Daar-
het maar niet met zijn hoogere be- s vau onmatig levensgenot, dat zij bij bij komt dan, dat de minder gegoe-
stemming, met ’s menschen doel een beter gebruik van de levens- ji den de weelde en schittering van
God te eeren, te loven en te prijzen i krachten nog langer hadden kunnen I rijken gaan nadoenboven hun
in stri.jd is- - genieten. stand gaan leven, zich uitgaven ver-
De Katholieke Kerk, die voorfdu- j We weten genoeg, dat de mensch oorloven, welke in schulden bren-
rend boete en boetvaardigheid pre- zich kan overwerken, maarook zich gen,
dikt, die zoovele heilige boetelingen kan overamuseeren. We kennen ge- j Het Christendom verbiedt nat uur-
ter navolging voorstelt, staat noegzaam de wandelende lijken, die lijk nooit een leven en genieten vol-
M n 1* r. 4- v zs -n sv, 1-» l— 51J 1 -«
telkens nieuwe levenskrachten ko
men zoeken, om ze
verkwisten of om
dood te sterven.
Genot van drank, genot der zin-
n m lijkheid, genot van sport hebben
ij I dl'j betreurenswaardige menschen
il zoo ver gebracht. We kennen ze al
len, als wij ze zien. En zij zelf weten
t ze een Cainsteeken op ’t voor
hoofd dragen; hun gang alleen ver
raadt dikwijls hun ziels- oflichaams-
zi kte. Door overdreven levens-
v mgdo zijn ze tot die ievensellende
ge romen.
)ok hospitalen en kraukzinnigen-
g'tichten zijn plaatsen, waar wij
k men nagaan, wat van den koning
dtev schepping kan worden, wanneer
bij onredelijker en onverstandiger
leeft dan het dier, dat wel den strijd
om het bestaan medesf rijdt, maai’
niet tegen zijn eigen leventgenot
zich verzet.
Het allerschadelijkst gevolg
genotzucht vertoont zich, wanneer
de geestelijk-eu lichamelijk zieke
mensch niet meer voor God en eigen
zielenheil kan gewonnen worden.
Met de omgeving is het afgeloopen.
Ze biedt niets meer aan. Als hij nu
nog maar kon verlangen naar dat
gene, wat God bereid heeft voor de
genen, die hem dienen. Zal hij de
liefde vau
BAARL'S
NIKiiWS Elf
a
Abonnementsprijs
dïertentiebB
(Prijs der Advertentie»