Ouders waakt.
Constant Bierens
Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
&AS b±°gS I Zo» w b.
I
1
Zeventiende jaarg. No 13
Zaterdag 1 April 1922
Dit blad verschijnt Zaterdags
i
EoS ,vrij “u en da? ?ens, aPPart onder han-
I ling-
We
aan
DRUKKER-LHTGEVER
O-fct; JOlVG-B AUlMKIri®
Sinds eenige dagen was hij heel
Vroeger! Ik zie nog z’n rond-
van
Dorus liet zich niet lang bidden
en daar ging het los. De man had ’n
omvangrijke fantasie dacht me
toen ik ghmlachtend mee luisterde.’
Toen keek ik naar Henk en de
lach verdween. Doodsbleek stond
nj daar on keek met z’n wijdge
opende oogen Dorus de woorden
naast uit den mond. Nu wist ik
waarom de jongen zoo prikkelbaar
en onoplettend was.
Z’n verbeelding was opgezwiept
door al die spookverhalen, die avond
aan avond onder den vreedzamen
lindeboom verhaald werden Henk’s
fantasie nam ze gretig op, verbreed
de ze en dikte ze aan. ’n Angstige
spanning kwam over hem, die hem
geheel in beslag nam, tot ’s nachts
in z n arc omen,
’t Was uit na dien avond met Do
rus spookverhalen. En lanhzamer-
hand herstelde Hank.
Ouders waakt
Meerio(L.) Anny Hul,mans,
IN MEMORIAM
Nauwelijks heeft detijd eenigzins
den droeven indruk doen slijten van
het droevig verscheiden van Alfons
van Hoek Belgisch militair in ’t be
zette gebied of we staan weder aan
de geopende groeve van oen dorps
genoot, die zijn leven in den vreem
de, ver van ’t ouderlijk huis heeft
moeten laten.
Droevig is het steeds een jong le
ven uit het leven te zien weggerukt
maai' zoeten troost is het voor de
ouders, wanneer zij zelf aan het
ziek-en doodsbed kunnen staan van
hun kind- Maar Gods oneindige wil
geschiedde, en waarom mogen wij
niet vragen-
Ouders troost u, ge knntde over
tuiging met u dragen dat hij steeds
een brave en goede zoon voor u is
geweest en de sympathie van ieder
genoot. I
Troost u ouders. God leeft in den ten z’ch bukken
Hemel en eenmaal zi
wederzien. Hij heeft zijn" piicht ge
daan en als offer van c'jz
gevallen, en God zal het hern ook
toerekenen.
Bedroefde ouders en familie en
vrienden van Stan, troost U, hij lustig omhoog uit sigareneindj
vraagt zeker geen tranen maar ge- I Chris! Dapper i
beden, opdat God spoedig hem het
eeuwige loon moge schenken.
Hij rustte in vrede.
P. van Steen Kap.
Abonnementsprijs
125 cent per halfjaar.
(By vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
piiikaewaar naa ik hem nog
I nooit gezien.
De jongen leek geheel overstuur.
In de lessen zat hij met glinste-
I rende oogen en gloeiende wangen
voor zich uit te staren en dacht aan
alle mogehjke dingen, behalve aan
dat, waar we bezig waren.
Zou hij te veel lezen, peinsde ik.
Boeken met rooversgeschiedenissen,
die de verbeelding dikwijls opzwe
pen tot onmogelijke hoogte en den
jongen geest absoluut uit z’n even
Prijs der Advertentiën
Vau 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertenties, dikwyls herhaald
prijs bij overeenkomst.
kwartiertje staat hij’ meest lusteloos den en als hij dan moest, stondTk
in n hoekje. Op tijd komt hij zei- verbaasd
den meer ofschoon moeder dat hij
vroeg genoeg van huis gaat, ’t Ligt
zeker aan ’t slakkengangetje, dat
hij zich de laatste dagen heeft eigen
gemaakt.
In de lessen worden de anderen
hem zienderoogen de baas I Meestal
schiet hij met ’n schrikje recht als
ik z’n dwalende sufferige geest wak
ker schud met ’n streng:
«Opletten l((
Ik begrijp het nietDe grootste
mallepraat slaat hij uit en er zijn
heel wat geduld en woorden noodig
om hem de eenvoudigste zaak aan
het verstand te brengen
’n Goeden dag werd het me te
bar en ik stapte naar Chris’ huis.
«Ik begrijp er ook niets van", zei
de moeder «maar de jongen is ver
anderd”.
’t Huilen stond haar nader dan ’t
lachen
Toen onverwachts, kwam de i
oplossing van ’t raadsel
’n Vrijen middag wandelde ik ’ns
op, zag juist Cris voor me uit schie-
--i en wat tprapen.
uit gij elkander I Ik kon mijn oogen niet gelooven
I maar in z’n hand had-ie wel wis en
zijn plicht I waarachtig ’n stompje sigaar
Cris stoof het paadje op! Ik hem
ongemerkt na. En daar vlamde al ’n
lucifertje, ’n rookwolkje kringelde
tj - --o--—«je van
Chris Dapper rookte hij er op los
van misselijkheid geen spoor! Hij
was er al dagen aangewend.
Chris streng ondervraagd vertel
de snikkend, dat hij heele doosjes
sigaretten rookte.
Moeder stond verslagen en ang-
stig vroegen we ons beiden af: «Hoe I
komt hij aan geld!”.
Ouders, waakt
veranderd! I Neen, ik begreep het niet!
Vroeger! Ik zie nog z’n rond- I ei} m.a, blJ alfcijd binnenge- j
roode wangen en vroolijke kijkers I ,en iu8^e^oos plofte het magere I
ik zie hem nog draven en rennen bij I aU ne6r Oï> de ^arde school- I
’t rennen bij ’t spel in het vrij-kwar- 1 Öank'
tiertje en voor en na school. Gedu- j
rende de leeslessen lette hij nauw- I
keurig op en wist op ’n lettertje
na waar hij beginnen moest, als het
zijn beurt werd.
Rekenen! ’t ging als’n klokje!
wat hij niet wist vroeg hij, maar!
nooit zag je hem sufferig of onna- I
denkend!
Nu? ik sta verwonderd over de I
ineengedrongen slappe houding
Z’n rondroode wangen zijn bleek en
ingevallen; onder de dofstaande s
over z’n bevattelijkheid en
si.erkte van geheugen.
En toch leek hij bij de andere
jongens een groove suffer.
Toen sprak ik per toeval de moe
der
«Hoe het met haar iong-en nine-?” i
J-T.v* i_ v i i
zette, stoof zij op.
«O, maar thuis! u kunt niet be
grijpen hoe bij-de-hand hij daar is!
Hij helpt vader nou letterlijk met
alles. Hij gaat de vrije middagen
ze ts mee naar ’t veld en wat hij
da tr doet mag gerust gezien wor
de a.”
Ik stond geheel en al verbaasd,
Vlijn verwondering scheen ’de
m yfer te bemoedigen, want ijverig
voer ze voort.
«En ’s morgens staat hij al ge
woonlijk met vader op en heeft al
wJepɱ6.“J“ °PS6knSI>t
Toen begreep ik best
«Maar moeder,” begon ik veront
waardigd, «daardoor komt
juist, dat uw jongen niet leert.
arbeid, die u daar opsomt,
n te zwaar voor z’n z\.„Ll
I beult hem er heelemaal eu
het ventje is blij, in de school ten-
minste te kunnen uitrusten: Als het
onmogelijk ‘eyebjk allang in bodhoor-
Moeder schudt o -ui de, z»t er bij en geurde: «Dorus,
ivioeoei schudde erergisch-kop- vertel nog ’ns van de Witte Vrnnw
K±ar vï<1! hemel’ Z00’ü die ovei’ de hei dwaalde en -s nachls
beetje werk kon toch geen kwaad, I op de paarden uit de weien reed
meende zijt Duurde ’n heel tijdje I dat ze ’s morgens noch vochtte vf”’
eer zij overtuigd was en beloofde, zweet-”
raar knid de noodige rust en kracht
TTg. I te gunnen voor ’t onderwijs!
Zoo gaat het heel dikwijls! Zeker
n beetje gezond werk is buitenge
woon goed voor de baasjes, maar
oyerschat de krachten der kinderen
niet. Aan ’t onderwijs hebben, de
kleinen vooral voorloopig ruim ge
noeg] ’n Goede verdeeling vaü stu-
l n j dl°’ ®Pel en ai'beid. ouders
Onbeweeglijk zat hij daar dan ook hlerover waakt!
Heel dikwijls, vooral ’s middags
knikkebolde hij er dapper op los
en terwijl de andere baasjes al dap
per spelden en woordjes vormden
en gelukkig waren al zooveel te
kunnen lezenhad hij de grootste
moeite met zichzelf, om wak
ker te blijven
Verstand had hij genoegDaar
aan ontbrak het nietIk nam hém
wicht brengen
Thuis klaagden ze er ook over.
«’sNachts, zei moeder «moet ik
dikwijls opstaan omdat de jongen
zoo gilt.” Hijkon werkelijk niet er
ger te keer gaan, als het heele huis
bevolkt was met alle mogelijke spo
ken en geesten
En toen ik ’n i W«0 ver011derstelden beiden zoe-
gezicht kend naar de oorzaak. Zonder resul
taat.
Toen kwam de oplossing,
Ik het mijn baasjes, ’n keer zelf
vertellen.
Och och, wat ’n fantasie!
lachten smakelijk, tot... Henk
de beurt kwam!
Toen liep ons de eene rilling na
de andere over ’t lijf, want ’n harti
ge spookhistorie werd voor ons op
gehangen, vol schrikkelijke dingen!
Ühad bet ventje ’ns moeten hooren
en zien! Geheel en al ging het in de
vertelling op! Z’n stem bootste na,
-17 lil.
z n armen maakte de noodige geba
ren!
mt- I ’t Stemde me tot nadenken en
n 4 a^ori,d8 sloeg ‘k den weg in, naar
De i Henks huis.
wnki™ É-r VeS ’U Gez;ellig loepje ruste onder de
mLi U ^rooten lindeboom en snoef oehage-
- mee af en s lijk den heerlijken geur der bloesems
°P!
M door moei i9, kan smart™,nl
BAARL’S
■i
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
cakrj ----
