Omstreken
Weekblad voor Baarie-Nassau-Hertóg en
-------
Dronken Kees.
Dit blad verschijnt Zaterdags
Zeventiende jaarg, No 10
Zaterdag 11 Maart 1922
Het gevaarlijkste gevaar.
ma
DRUKKERUITGEVER
JOSG JOSffG-KAUMER®
Abonnementsprijs:
125 cent per halfjaar.
(Bij vooruitbetaling.)
Broafnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
naam voorval in hun huwelijksleven
dat voorbij was en vergeten'moest
worden;
Eens kreeg hij echter het voor
gevoel van naderend onheil Terug
komend van de repetities werd hem
door een looper van een modema
gazijn die hem als opgewacht had
een brief overhandigd. Kees schrik
te, wat mocht dat nu zijn? Onmid-
delijk moest hij den inhoud weten,
en bij ’t licht van een electrische was alles gered.
schillende maanden geleefd had, die
Dat het zedelijkheidspeil, ook in
ons vaderland, helaas daalt, is een
waarheid, die men met eigen oogen
kan constateeren on waartoe men a
priore kan besluiten. Wat immers el
ders gebeurt, vindt of zal ook ten
onzent weerklank vinden. En als
Dr. Bavinck zegt, dat overal »de
vastigheden voor het zedclijk leven
worden losgewoeld”, dan zou het
wel wonderwezen, als in ons land
die loswoeling niet zou plaats grij
pen, in de geesteswereld en voor
geestesstroomingen immers bestaan
geen grenzen.
Nu is het ook een waarheid, dat
aan de zedelijke verwording vooral
de rijpere jeugd het eerst en het
meest ten prooi valt. Ineen leeftijd,
waarin de passies ontwaken, waarin
bezonnenheid vaak zoover is te zoe
ken, waarin het zinnelijke zich hult
in den glans van het nieuwe, waarin
de levensernst zich nog niet gezet
heeft, waarin de drang naar I
zoo gomakkelijk tot» uitleven” leidt s
waarin nog geen'ontgoocheling het
vooze van het wereldsche, zinnelijke
zondige voelbaar gemaakt heeft,
waarin men zoo ondoordacht geloof
slaat aan en ingaat op hot Satani
sche: »Dit alles zal ik U geven”: in
dien leeftijd is men, evenals voor de
griep, het vatbaarst voor de besmet
ting van het sensualisme.
De zedelijke ernst der rijpere
jeugd wordt tegenwoordig bedreigd
En het levensgeluk lachte hem
weer stralend tegen toen zijn vrouw
na eenige maanden een paar reke
ningen voor hem nederlegde die zij
had voldaan; hij voelde zich blij als
op hun trouwdag.
Gelukkige maanden vlogen voor
Kees voorbij en de overtuiging wor
telde al vast in ham dat hij zij gezin
voor ondergang had behoed. Hoe
zou zijn vronw hem dankbaar zijn
als zij ’t later nog meer zou besef
fen.
’t Viel hem zelfs af en toe op hoe
eenvoudig zij zich kleede na ’t pijn
lijk onderhoud dat zij hadden ge
had. Nieuwe stoffen schenen niet te
worden gekocht, dat stemde hem
prettig; ’t leek hem een afdoende
bewijs dat 'ook zij ernstig streefde
naar bezuiningen en eenvoud en
haar zwakheid, do oorzaak van al
de ellende had overwonnen. Hij
weerhield zich echter opmerkingen
daarvoor te maken, verheugd als
hij was dat de toestand deze wen-
twijfel zal trekken. Mochten er zijn
pJ ri i
In 1915 werd te ’s Bosch een Con
gres gehouden van V. E. en D.
waaraan 106 priesters deel namen.
De alom bekende Pater Cramer S. J
gaf daar als zijn vaste meening te
kennen, dat de tijd van verkeering
voor de meeste jongelui een tijd is,
die zich treurig kenmerkt door een
leven in staat van doodzonde1 Nu
hoeft men zeker hier niet altijd te
denken aan doodzonden in hun grof-
sten vorm: men behoeft niet alle
provinciën én alle standen even
schuldig te achten: het woord van
zoo iemand in zulk een vergadering
zal dan toch minstens ons moeten
overtuigen, dat het gevaar voor
zedelijke ongereptheid in die jaren
gemeenlijk groqter en dreigender is
dan velen gelieven aan te nemen en
toe te gevern
En toch, tot dat gevaarlijkste ge
vaar komt men op zekeren leeftijd
zoo gemakkelijk' zoo onwillekeurig1
bijna.
’t Ligt meer in de natuur dan boe-
ken lezen en bioscoop bezoeken,
gelijk het wandelen meer in de na
tuur ligt dan het fietsen.
hem alle opofferingen moedig had
doen verdragen, kon hij niet prijs
geven. Thuis zou hij er nog niet
over spreken, morgen zelf den
schuldeischer bezoeken en desnoods
om uitstel smeeken. Wanneer jhij al
les medegedeeld zou hebben, kon
men immers niet weigeren- HijJ be
greep de mogelijkheiddatjzijn vrouw
om hem alle verdrietelijkheden te
sparen en zijn arbeidslijst niet te
verlammen die brieven had ver
scheurd-
Doch dan schoot plots de herinne-
rino door zijn geest, dat zijn vrouw
j hem die rekening als vereffend had
getoond: ’t was al eenige maanden
geleden. Maar neen: dat was een
onmogelijkheid, hij moest zich heb-
benvergist.
Thuis deed hij zich dien avond
druk-vroolijk voor om zijn zenuw-
f achtigheid te verbergen. Toch viel
’t hem nu meer dan anders op, hoe
s zijn huishouden verarmde, hoe ver
schillende meubelen er verwaarloost
uitzagen en om herstelling vroegen
doch ’t kon niet, neen, nu niet, la
ter binnen tijd.
Wordt vervolgd.
Prijs der Advertentiën
Van 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertenties, dikwjjls herhaald
prijs bij overeenkomst.
door een wufte pers met hare romans het noemen, van de verkeering
l geïllustreerde tijdschriften, prent- d;-~ x-”-
briefkaarten en verfoeilijke sexueele omgang, met steeds danzélfden
boeken.
De zedelijke ernst der rijpere
jeugd wordt tegenwoordig bedreigd
door hot tooneel, dat vaak niets be
ters weet op te dienen dan beschim
melde, oude Fransche kost onder
een vies en schunnig etiquet, zoodat
volgens Frits Lapidoth het tooneel
gewoonlijk niet veel anders is dan
»een gemeen zoodje”.
De zedelijke ernst der rijpere
jeugd wordt bedreigd door de bios-#
coop, die, waar zij kan en waar zij
durft (en ze durft veel), zich gewoon
lijk beweegt op den rand van de
goot, ja soms van den modderpoel,
zoodat Minister Cort van der Linden
getuigde: »De immoreele invloed
de. L.oseoGp &p j-jUgUYgo peiövucxt'
is inderdaad zeer groot”.
Doch het gevaarlijkste gevaar
voor den zedelijken ernst der Rijpere
leven Jeugd komt niet van zaken, (boek,
tooneel, film), doch van personen.
Reeds voor honderden jaren zeide
God (en wie zal hem tegenspreken?):
«Wil niet vertoeven in vrouwenge-
zelschap. Want uit het kleed komt
de mot voort en van de vrouw de
ongerechtheid des mans. (Eccli 42.
13.)
En is iedere omgang met ongelij
ke personen op den duur gevaarlijk
voor zedelijken ernst en hoogheid,
dan is dat vooral waai- van, laat ik
ding had genomen en bevreesd dat
de oude zucht opnieuw op mocht
komen.
Somtijds echter beangstigde het digend dat hem’’tschrij
hem, als hij zag hoe wispelturig en 1 --
nukkig zij nu en dan was; en in
haast vroegere stilzwijgendheid ver
viel; hoe ze zijn uitnoodiging avond
op avond afsloeg om te zingen,
doch hij schreef dit aan de zenuw
achtige inspanning toe om alle
schuld zoo sppedig mogelijk aan te
zuiveren. Hij sprak er niet over en
Men vroeg dringend spoedige be
taling van een rekening, die reeds
t wea jaar stond, zich verontschul-
j ven op straat
werd ter hand gesteld, doch het ver
moeden bestond dat voorgaande
brieven hem niet waren afgegeven.
Tot tweemaal toe moest hij den
brief overlezen, voordat de inhoud
geheel en al tot hem doordrong. Hij
voelde zich onwel, duizelig en vree
land neer te vallen hield hij zich
vast aan een boom. Enkele voorbij-
‘L™. a!S een,°^ng0- gangers zagen hem verbaasd aan.
Met geweldige wils-inspanning
beheerschte hij zich na enkele
oogenblikken; hij moest voort, zijn f
góede naam stond hier op ’t spel:
praatjes en verdenkingen deden zoo
spoedig de ronde. Een plotselinge
illusie stemde hem weldra wat kal
mer* hij maakte 'zich zelf wijs dat
uit wellicht een der laatste rekenin
gen zou zijn. Misschien zou men
hem nog eenig uitstel verleenen en
De blijde hoop, waarin hij ver
brief overhandigd. Kees schrik-
delijk moest hij den inhoud weten,
C“ 1 ,L 1
booglamp doorlas hij ’t korte schrij
ven.
»de verkeering vol gevaren is”;
Ik geloof wel niet, dat een ver
standig mensch deze uitspraak in
twijfel zal trekken. Mochten er zijn
dis door Gods genade bewaart, dat
ben, dat neemt niet weg, dat het
is Zij zijn geen doode f geschaad.
---s personen,
i aange
name manieren, met vriendelijke
belangstelling, met innemende voor
komendheid, met ware of geveinsde
Een boek,
dien telkens herhaalden, intiemen
ons
sunipatieken persoon.
Een boek, een bioscoopbeeld
ken soms diepen indruk, zeker, maar
hoeveel meer die vriend”, die
vriendin”, die daar in levenden
lijve bij u i
beelden, maar levende p'
met welluidende stem, met
belangstelling, met innemende
offervaardigheid.
Een boek, een bioscoopbeeld too
ien ons vreemden, maar die. per
soon, met wie men omgang, ver
keering heeft, is de uwe: zij zijn een
stuk van ons zelf, wij leven ons in
'en voelén ons een met hen
n widen levenslang een met hen
worden.
Boeken, bioscoopbeelden vragen
alleen onze aandacht, personen vra
gen onze sympathie. Zooal niet door
woorden, dan toch alleen reeds door
hunne tegenwoordigheid vragen zij
dat wij onze sympathie zullen uiten,
dat wij iets voor hen doen zullen.
Ja, voor dat zij iets vragen is het
ons reeds een drang, een behoefte
ons zelven te geven, ons zelven te
laten gaan.
De verkeering is het gevaarlijkste
gevaar. De synode van Haarlem zegt
dan ook in navolging van het pro
vinciaal Concilie van Utrecht, dat
BAARL’S
te
NIEUWS- ES ADVERTENT1EBLAÖ
i 1 1 p
--CACAA L j VJLtX U
gevaar niet niet ondervonden heb-
allen heeft bedreigd en vélen heeft
p vail
