Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
De wensch der stervende
Dit blad verschijnt Zaterdags
Veertiende jaargang No.26
Zaterdag 28 Juni 1919
Db sociale beMenis der liturgie.
ti
I V
fc
getracht
zei
DRUKKER-UITGEVER
Abonnementsprijs
125 cent per half jaar.
£'(By vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
i van het Oude Testament, waar wij
J in den plechtigen tempel- en offer-
1 dienst der Joden reeds een vooraf-
beelding vinden van den hoogheili-
beteekenis te kennen van de kerke- gen eeredienst van het Nieuwe Ver-
bond.
Reeds van de tijden der catacom-
genblikals bekend veronderstellen r eeuwen ontplooide de katholieke li-
vallen op de sociale, op de maat
schappelijke beteekenis van de litu
gie der katholieke Kerk.
Feitelijk heeft die heele liturgie, I
dat wil zeggen het samenstel der
kerkplechtigheden, geen andere
bedoeling dan een socialezij strekt J
toch om de gezamenlijke geloovigen j
om het volk te boeien en te stichten
en op te voeren tot God.
Van de oudste tijden af heeft de
Kerk begrepen dat da mensch, uit
ziel en lichaam bestaande, door zijn
zintuigen ontvankelijk is voor gees
telijke indrukken en gewaar wordin- j
gen. Daarom heeft zij steeds getracht i
door uiterlijke zinnebeelden en spre- I
kende plechtigheden op zijn zintui-
gen te werken om daardoor te dieper
geraden en alles begrepen hebben.
Bertram verheelde zijn genegen
heid voor Hedwig niet.
Uit zijn gelaat, uit den klank zij
ner stem, sprak zijn liefde voor het
jonge ernstige meisje.
Nooit had hij haar-zalve zoo lief-
Van 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer
15 cent.
Kleine advertentiënéénmaal 40 cent twee
maal 70 cent, voor elke plaatsing meer
80 cent.
Het strevon der Liturgische Ver-
eeniging, op uitdrukkelijk verlangen
van onzen geëerbiedigden Bisschop
totstandgekomen blijkt gelukkig
niet ijdel te zijn. Op de vorige week
te Eindhoven, ondereerevoorzitter
schap van Mgr. Pompen, vicaris-
Generaal van het bisdom gehouden
algemeene vergadering kon worden
meegedeeld dat de vereeniging op
het oogenblik 1850 leden telt.
Ongetwijfeld werkt ook het ver
dienstelijk maandschrift voor Litur
gie krachtig mee om alom de kennis
der Katholieke kerkgebruiken te
verbreiden. Er zijn ten plattelande
reeds tal van parochies, waar de
groote massa der parochianen de
liturgische gebeden dtir H. Mis in
een missaal volgt.
Toch zijn er nog maar al te velen
die het groote belang van de kennis
der liturgie niet schijnen in te zien
en volstrekt niets voelen voor de li
turgische beweging, die zich vooral
in de laatste jaren in ons bisdom zoo
krachtig heeft geopenbaard.
Zoo maakte een onzer lezers ons
een opmerking naar aanleiding der
artikelen over liturgie, welke de
eerw. heer F. Knitel zoo nu en dan
in ons blad schreef. Hij beschouwde
die, tot onze groote verwondering,
als van weinig belang en meende
dat de daardoor ingenomen plaats,
beter aan artikelen van meer soci
alen aard besteed zou zijn. Die op
merking achten wij een geschikte
aanleiding om eenste wijzen juist op
heefte gmaakt.
Haar liefde had ham het leven
rampzalig gemaakt.
En zij had gehoopt dat hij in die
liefde zijn hoogste geluk zou vinden.
O, God, mijn lijden is te groot,
stamelde db zwaar gefolterde Leon
tine.
Maar waarom ging ik ook hier
heen? Ik wist immers, dat hij me
niet beminde.
Was het dan geen waanzinnigheid
mij zelve deze kwelling opteleggen
Zij was niet in staat met haar
werk voort te gaan; onafgewend
hield zij den blik gevestigd op die
twee welke haar gestorven waanden.
Hadden zij haar gezien, hadden
zij slechts een enkelen blik op haar
vert wij felinga vol gelaat kunnen slaan i
Leontine sidderde van ontroering
over al haar leden. Haar hart klop
te hoorbaar.
Groote God, mompelde zij, indien
zij alles wisten; indien zij er slechts
het geringste vermoeden van had
den, dat ik zoo nabij hen ben eu elk
hunner woorden hoor.
Dat ontzettend tooneel staat me
altijd voor den geest, hernam Hed
wig. Wanneer ik des nacht ontwaak
■ie ik het in mijn verbeelding even
levendig, alsof ’t eerst den vorigen
dag ware gebeurd, en immer komt
dan de gedachte bij mij op, dat Le-
ontine den dood heeft gezocht.
Maar waarom zou zij dat gedaan
hebben, Hedwig? riep Bertram. God
weet dat ik mijn gade nooit met op
zet eanig leed of verdriet heb aan
gedaan; ik heb haar altijd met tee-
derheid behandeld, hoewel haar on-
«ehuldige liefde ons leven rampzalig
indruk te maken op zijn ziel. Zij waar het gansche maatschappelijke
volgde daarin slechts de overlevering leven zich om groepeert en het is in
Tz...4-dit middeleeuwsch kerkgebouw, dat
de schilderkunst als monumentale
kunst zijn volmaakte en zuiverste
toepassing vindt.
Thans krijgt de schilderkunst de
taak »de wanden der kerken te be
dekken met schilderingen die niet
alleen fraai moeten zijn, zoodat ze
als het kerkgebouw moeten doen
schijnen als een aardsch paradijs,
maar die ook de geloovigen moeten
onderrichten in die dingen van den
godsdienst”, zooals bij besluit van
Concilie van Frankfort onder Karei
de Groote vastgesteld werd.
Thans in de middeleeuwen is er
•en zuiver verband tusschen de
kunsten onderling, als nooit had
bestaan en nadien ook nooit meer
bestond.
De bouwkunst is nu in werkelijk
heid de moeder waarom zich andere
kunsten plaatsen en thans ontstaan
de wonderlijke gedichten in steen,
waaruit de ziel zingt van heel een
volksverstand, an heel een bescha
vingsperiode en waarin de alles door-
i
uit het opstel van den socialistischeu belichaamd is geworden; de 13de en
Eerst als de eenvoudige klooster-
ver- j volle heerlijke daglicht kon treden
1 v j er zich op toegelegd, alle
I menschelijke kunsten te baat te
nemen tot opluistering van den
j dienst des heiligdoms.
Vooral in de geloovige middel
en in verheugen dat we l
hebben haar gelukkig te maken
Leontine was door het aanhooren
van dit gesprek zoo geschokt, dat
•en
nis als de onze gehoord of gelezen I dreigde in een te zakken. Tot haar
te hebben. Hoeveel hebben we niet
geleden sedert dien zomernacht. Ge
smeektet mij, de bede van het ster
vende meisje te vervullen, eu de ge
volgen zij n noodlottig geweest. Vaak
heb ik me afgevraagd of we voor
onze eigen zonden ofwel voor die
van anderen moesten boeten.
Dat is God alleen bekend, ant
woordde Hedwig met gelatenheid.
En terwijl een straal van het zon
licht op haar gelaat viel, had het
een zeo edele engelachtige uitdruk
king, dat Leontine met bewonde-
dan zouden zij zeker haar geheim ring op haar staarde.
Maar nu is alles voorbijging Ber
tram voort; we hebben geen leed
meer te vreezen.
Zoolang Leontine leefde, hebben
we edelmoedig onzen plicht jegens
haar vervuld, nu moeten we alle
smart en droefheid vergeten en ons
spel die de zware lijnen der archi-
de vol aangezien, nooit had hij in
zulke warme, vurige taal tot haar
gesproken.
Ik herinner me niet, Hedwig,
Bertram weder, ooit een geschiede- zij bijna het verstand verloor
geluk stonden nu Bertram en Hed
wig open gingen naarden tuin, zoo
dat zij zich ongemerkt kon verwij
deren
Zij ging rechtstreeks naar de kin
derkamer; Elfriede stond juist voor
de deur. Zij nam het kind in haar
armen.
Wilt ge met mij naar mijn kamer
gaan, lieve kleine, vroeg zij vriende
lijk, en Elfriede was dadelijk daar
toe bereid, want zij had de goedhar
tige en vriendelijke vrouw met het
donkerkleurige gelaat reeds lang
liefgekregen.
Leontine vroeg aan de kinder
meid of zij Elfriede mocht mede-
nemen, en deze gaf dadelijk haar
toestemming.
Zoodra zij in haar kamer was,
sloot Leontine de deur, zette het
kind op een stoel en ging naast haar
de sociale beteekenis der liturgie.
Haar groote waarde voor het gods
dienstig leven is al dikwijls genoeg
aangetoond. Er zal nu wel niemand i
meer zijn, die nog betwijfelt of het J
voor katholieken ook nuttig is, de
lijke gebeden te kunnen volgen, de I
zin te verstaan van de symbolen,
die in onze kerken worden aange- ben al heeft de Kerk steeds haar
troffen of bij den eeredienst worden plechtigheden met gepasten luister j
gebezigd. Het is duidelijk dat deze omringd. Doch vooral sinds zij uit
kennis ten hoogste bevorderlijk is het duister der catacomben in het
voor de geloovigen om met de ver- j volle heerlijke daglicht kon treden,
eischte godsvrucht de Geheimen heeft zij
van onzen H. Godsdienst te vieren -
en daarvan de volle geestelijke vrucht
te trekken. i
Dit alles willen wij voor het oo- I
om ditmaal de volle aandacht te laten turgie een luister, zooals de wereld
dusver mot had aanschouwd, en
Is de ongoloovige kunstenaar
.noert Hahn indertijd in den »Socia-
listischen Gids” schreef zij ons toen
»dit geweldige mooie laten zien van
een volledig samengeven van alle
kunsten.”
Wij kunnen aan de verzoeking
niet weerstaan hier eenige zinsneden dringende katholieke idéé volkomen
ju. 11. JL - A 1 1 1 1 1 J11»l 1 - -
kunstenaar weer te geven: 14de eeuwsche kathedralen.
Eerst als de eenvoudige klooster- De schilder maakt nu op de wan-
kerk, waarde boerenbevolking werd j den dezer kathedralen, of op de
onderwezen in godsdienstige en i altaarluiven zijn voorstellingen van
maatschappelijke zaken, dan later j het lijden van Christus, van de aard-
als de steden zich gaan ontwikkelen sche vergankelijkheid, of de hemel-
als de trotsche kathedraal gebouwd sche gelukzaligheid, of bedekt de
wordt door heel het volk voor heel j bogen dergewelven met fijn ranken-
het volk, wordt de kerk hetgebouw i spel die de zware lijnen der archi-
I
OH: jr<Z>TV<^-^ATJl^EJECI<®
1 A 11 11 1 1. A A 1 - A - si A 1 A 11 11
N1EUIS- EN ADVERTENTIEBLAD
BAARL’S
Prijs der Advertentlën
40 {Overgeaomen »Distr. Zevenb.”)
„„l.-J 1j x. m r