Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken De wensch der stervende Dit blad verschijnt Zaterdags Veertiende jaargang No.26 Zaterdag 28 Juni 1919 Db sociale beMenis der liturgie. ti I V fc getracht zei DRUKKER-UITGEVER Abonnementsprijs 125 cent per half jaar. £'(By vooruitbetaling.) Proefnummers worden op aanvraag gratis toegezonden. i van het Oude Testament, waar wij J in den plechtigen tempel- en offer- 1 dienst der Joden reeds een vooraf- beelding vinden van den hoogheili- beteekenis te kennen van de kerke- gen eeredienst van het Nieuwe Ver- bond. Reeds van de tijden der catacom- genblikals bekend veronderstellen r eeuwen ontplooide de katholieke li- vallen op de sociale, op de maat schappelijke beteekenis van de litu gie der katholieke Kerk. Feitelijk heeft die heele liturgie, I dat wil zeggen het samenstel der kerkplechtigheden, geen andere bedoeling dan een socialezij strekt J toch om de gezamenlijke geloovigen j om het volk te boeien en te stichten en op te voeren tot God. Van de oudste tijden af heeft de Kerk begrepen dat da mensch, uit ziel en lichaam bestaande, door zijn zintuigen ontvankelijk is voor gees telijke indrukken en gewaar wordin- j gen. Daarom heeft zij steeds getracht i door uiterlijke zinnebeelden en spre- I kende plechtigheden op zijn zintui- gen te werken om daardoor te dieper geraden en alles begrepen hebben. Bertram verheelde zijn genegen heid voor Hedwig niet. Uit zijn gelaat, uit den klank zij ner stem, sprak zijn liefde voor het jonge ernstige meisje. Nooit had hij haar-zalve zoo lief- Van 1 tot 5 regels 75 cent, elke regel meer 15 cent. Kleine advertentiënéénmaal 40 cent twee maal 70 cent, voor elke plaatsing meer 80 cent. Het strevon der Liturgische Ver- eeniging, op uitdrukkelijk verlangen van onzen geëerbiedigden Bisschop totstandgekomen blijkt gelukkig niet ijdel te zijn. Op de vorige week te Eindhoven, ondereerevoorzitter schap van Mgr. Pompen, vicaris- Generaal van het bisdom gehouden algemeene vergadering kon worden meegedeeld dat de vereeniging op het oogenblik 1850 leden telt. Ongetwijfeld werkt ook het ver dienstelijk maandschrift voor Litur gie krachtig mee om alom de kennis der Katholieke kerkgebruiken te verbreiden. Er zijn ten plattelande reeds tal van parochies, waar de groote massa der parochianen de liturgische gebeden dtir H. Mis in een missaal volgt. Toch zijn er nog maar al te velen die het groote belang van de kennis der liturgie niet schijnen in te zien en volstrekt niets voelen voor de li turgische beweging, die zich vooral in de laatste jaren in ons bisdom zoo krachtig heeft geopenbaard. Zoo maakte een onzer lezers ons een opmerking naar aanleiding der artikelen over liturgie, welke de eerw. heer F. Knitel zoo nu en dan in ons blad schreef. Hij beschouwde die, tot onze groote verwondering, als van weinig belang en meende dat de daardoor ingenomen plaats, beter aan artikelen van meer soci alen aard besteed zou zijn. Die op merking achten wij een geschikte aanleiding om eenste wijzen juist op heefte gmaakt. Haar liefde had ham het leven rampzalig gemaakt. En zij had gehoopt dat hij in die liefde zijn hoogste geluk zou vinden. O, God, mijn lijden is te groot, stamelde db zwaar gefolterde Leon tine. Maar waarom ging ik ook hier heen? Ik wist immers, dat hij me niet beminde. Was het dan geen waanzinnigheid mij zelve deze kwelling opteleggen Zij was niet in staat met haar werk voort te gaan; onafgewend hield zij den blik gevestigd op die twee welke haar gestorven waanden. Hadden zij haar gezien, hadden zij slechts een enkelen blik op haar vert wij felinga vol gelaat kunnen slaan i Leontine sidderde van ontroering over al haar leden. Haar hart klop te hoorbaar. Groote God, mompelde zij, indien zij alles wisten; indien zij er slechts het geringste vermoeden van had den, dat ik zoo nabij hen ben eu elk hunner woorden hoor. Dat ontzettend tooneel staat me altijd voor den geest, hernam Hed wig. Wanneer ik des nacht ontwaak ■ie ik het in mijn verbeelding even levendig, alsof ’t eerst den vorigen dag ware gebeurd, en immer komt dan de gedachte bij mij op, dat Le- ontine den dood heeft gezocht. Maar waarom zou zij dat gedaan hebben, Hedwig? riep Bertram. God weet dat ik mijn gade nooit met op zet eanig leed of verdriet heb aan gedaan; ik heb haar altijd met tee- derheid behandeld, hoewel haar on- «ehuldige liefde ons leven rampzalig indruk te maken op zijn ziel. Zij waar het gansche maatschappelijke volgde daarin slechts de overlevering leven zich om groepeert en het is in Tz...4-dit middeleeuwsch kerkgebouw, dat de schilderkunst als monumentale kunst zijn volmaakte en zuiverste toepassing vindt. Thans krijgt de schilderkunst de taak »de wanden der kerken te be dekken met schilderingen die niet alleen fraai moeten zijn, zoodat ze als het kerkgebouw moeten doen schijnen als een aardsch paradijs, maar die ook de geloovigen moeten onderrichten in die dingen van den godsdienst”, zooals bij besluit van Concilie van Frankfort onder Karei de Groote vastgesteld werd. Thans in de middeleeuwen is er •en zuiver verband tusschen de kunsten onderling, als nooit had bestaan en nadien ook nooit meer bestond. De bouwkunst is nu in werkelijk heid de moeder waarom zich andere kunsten plaatsen en thans ontstaan de wonderlijke gedichten in steen, waaruit de ziel zingt van heel een volksverstand, an heel een bescha vingsperiode en waarin de alles door- i uit het opstel van den socialistischeu belichaamd is geworden; de 13de en Eerst als de eenvoudige klooster- ver- j volle heerlijke daglicht kon treden 1 v j er zich op toegelegd, alle I menschelijke kunsten te baat te nemen tot opluistering van den j dienst des heiligdoms. Vooral in de geloovige middel en in verheugen dat we l hebben haar gelukkig te maken Leontine was door het aanhooren van dit gesprek zoo geschokt, dat •en nis als de onze gehoord of gelezen I dreigde in een te zakken. Tot haar te hebben. Hoeveel hebben we niet geleden sedert dien zomernacht. Ge smeektet mij, de bede van het ster vende meisje te vervullen, eu de ge volgen zij n noodlottig geweest. Vaak heb ik me afgevraagd of we voor onze eigen zonden ofwel voor die van anderen moesten boeten. Dat is God alleen bekend, ant woordde Hedwig met gelatenheid. En terwijl een straal van het zon licht op haar gelaat viel, had het een zeo edele engelachtige uitdruk king, dat Leontine met bewonde- dan zouden zij zeker haar geheim ring op haar staarde. Maar nu is alles voorbijging Ber tram voort; we hebben geen leed meer te vreezen. Zoolang Leontine leefde, hebben we edelmoedig onzen plicht jegens haar vervuld, nu moeten we alle smart en droefheid vergeten en ons spel die de zware lijnen der archi- de vol aangezien, nooit had hij in zulke warme, vurige taal tot haar gesproken. Ik herinner me niet, Hedwig, Bertram weder, ooit een geschiede- zij bijna het verstand verloor geluk stonden nu Bertram en Hed wig open gingen naarden tuin, zoo dat zij zich ongemerkt kon verwij deren Zij ging rechtstreeks naar de kin derkamer; Elfriede stond juist voor de deur. Zij nam het kind in haar armen. Wilt ge met mij naar mijn kamer gaan, lieve kleine, vroeg zij vriende lijk, en Elfriede was dadelijk daar toe bereid, want zij had de goedhar tige en vriendelijke vrouw met het donkerkleurige gelaat reeds lang liefgekregen. Leontine vroeg aan de kinder meid of zij Elfriede mocht mede- nemen, en deze gaf dadelijk haar toestemming. Zoodra zij in haar kamer was, sloot Leontine de deur, zette het kind op een stoel en ging naast haar de sociale beteekenis der liturgie. Haar groote waarde voor het gods dienstig leven is al dikwijls genoeg aangetoond. Er zal nu wel niemand i meer zijn, die nog betwijfelt of het J voor katholieken ook nuttig is, de lijke gebeden te kunnen volgen, de I zin te verstaan van de symbolen, die in onze kerken worden aange- ben al heeft de Kerk steeds haar troffen of bij den eeredienst worden plechtigheden met gepasten luister j gebezigd. Het is duidelijk dat deze omringd. Doch vooral sinds zij uit kennis ten hoogste bevorderlijk is het duister der catacomben in het voor de geloovigen om met de ver- j volle heerlijke daglicht kon treden, eischte godsvrucht de Geheimen heeft zij van onzen H. Godsdienst te vieren - en daarvan de volle geestelijke vrucht te trekken. i Dit alles willen wij voor het oo- I om ditmaal de volle aandacht te laten turgie een luister, zooals de wereld dusver mot had aanschouwd, en Is de ongoloovige kunstenaar .noert Hahn indertijd in den »Socia- listischen Gids” schreef zij ons toen »dit geweldige mooie laten zien van een volledig samengeven van alle kunsten.” Wij kunnen aan de verzoeking niet weerstaan hier eenige zinsneden dringende katholieke idéé volkomen ju. 11. JL - A 1 1 1 1 1 J11»l 1 - - kunstenaar weer te geven: 14de eeuwsche kathedralen. Eerst als de eenvoudige klooster- De schilder maakt nu op de wan- kerk, waarde boerenbevolking werd j den dezer kathedralen, of op de onderwezen in godsdienstige en i altaarluiven zijn voorstellingen van maatschappelijke zaken, dan later j het lijden van Christus, van de aard- als de steden zich gaan ontwikkelen sche vergankelijkheid, of de hemel- als de trotsche kathedraal gebouwd sche gelukzaligheid, of bedekt de wordt door heel het volk voor heel j bogen dergewelven met fijn ranken- het volk, wordt de kerk hetgebouw i spel die de zware lijnen der archi- I OH: jr<Z>TV<^-^ATJl^EJECI<® 1 A 11 11 1 1. A A 1 - A - si A 1 A 11 11 N1EUIS- EN ADVERTENTIEBLAD BAARL’S Prijs der Advertentlën 40 {Overgeaomen »Distr. Zevenb.”) „„l.-J 1j x. m r

Kranten Regionaal Archief Tilburg

Baarle-Nassau - Baarl’s Nieuws en Advertentieblad | 1919 | | pagina 1