^Weekblad voor Baarle-Nassau-Hertog en Omstreken
i
Dertiende jaargang No. 23
Zaterdag 8 Juni 1918
Dit blad verschijnt Zaterdags
Stille waters diepe gronden.
i
Een schoons dag voor Baerle-Hertog.
s
m er
aard
I'
■n
DRUKKERUITGEVER
X3EC JOIVG-jB A.TJ3VlOECI=tJ8S
- -
Abonnementsprijs
90 cent per halfjaar.
(Bij vooruitbetaling.)
Proefnummers worden op aanvraag gratis
toegezonden.
Helm zit in den Hanekam voor
iet venster; naast hem staat zijn j
vader en rookt zijne pijp; hij zegt
weer zuur
16 Boeiden uit het Dorpsleven.
Vlaamsche burgerij, zonder Vlaam-
sche aristokratieToen zijn Vlaam
sche leiders opgestaan en medelijden
hebbend met hun volk, zijn zij tot
het volk gegaan; zij kregen dit volk
lief, begrepen de nooden van dit
volk, begrepen ook de noodzakelijk
heid voor dit volk weer eens groot
te worden, en met stoere wilskracht,
vertrappende de brandende netels
der miskenning, hebben zij de we
gen gebaand langs waar dat volk op
zou gaan den grooten, breeden weg
naar de grootheid en schoonheid der
eigen Vlaamsche beschaving De
Vlaamsche beweging was geboren
Stilaan stond het volk op, begreep
zijn belangen, kreeg oogen voor
eigen schoon en eigen taal, ver
lengde en eischte eigen rechten, de
V laamsche morgenstond brak door
de nevelen, en we zagen het eerste
'renderdaarendezonneEndan,
ja dan is de oorlog gekomen, dé alles
ontredderende oorlog. Ieder schaar
de zich onder de Belgische vlag; «de
Union Sacrée” werd uitgeroepen en
de Vlamingen, trouw aan hun Va
derland, legden hunne eischen tijde
lijk weg en leverden die talrijke
vrijwilligers, in den Vlaamsclien
strijd tot strijders geschoold, om als
helden te strijden, te lijden en te
sterven voor het Vaderland!....
Eenige bedevaarders naar Berlijn
hebben zich dan plichtig gemaakt
aan laf verraad; zij hebben de
Vlaamsche schatkist geopend, er het
perkament der Vlaamsche eischen
uit weggehaald en zijn die eischen
Onder de hooge bescher
ming der Belgische Regeering
werd Maandag 3 Juni eene open
bare vergadering gehouden van het
Vlaamsch Belgisch Verbond, afdee-
ling Baerle-Hertog. Naar men weet
had zulke vergadering moeten plaats
vinden op 9 April 1.1. Doch hi t eer
loos gezwadder in een ondeftige pers
van politieke weerhanen, had te dien
tijde indruk gemaakt op enkele
eenvoudige geesten en ook natuur
lijk op de vijanden van het Vlaamsch
Volksbelang. Om verwarring te
voorkomen richtte het hoofdbestuur
van het Vlaamsch Belgisch Verbond
zich tot de regeering, en onlangs
kwam bericht in, dat de vergade
ringen van het Vlaamsch Belgisch
Verbond moesten toegelaten wor
den, en dat de Regeering aan de
militaire overheid te Baerle-Hertog
bevel had gegeven die vergaderin
gen ongehinderd te laten doorgaan!
Wij kunnen dus zeggen dat de ver
gadering van 3 Juni plaats had met
uitdrukkelijke goedkeuring en on
der bescherming der Regeering zelfs
moeten we zulkszeggen, daar ons
verzekerd wordt, dat het in Baerle-
Hertog zooals elders niet aan wijs
neuzen zal ontbreken om meer en
beter te weten dan de Belgische Ro-
geering.
’t Zou dus een vergadering van
belangzijn, en een reisje van Tilburg
naar BaerJe-IIertojr overwaard We
zouden nog eens Vlaamsch leven te
genieten krijgen; en genoten hebben
we. De zaal was druk bezet en een
aangenaam gevoel ging door de ziel
van eenieder toen de «strijdkreet”
van Benoit werd aangeheven «Zij
wilden wat was recht, en wonnen
wat ze wilden!” Beteekenisvolle
woorden, met den dag groeiende in
veelzeggende beteekenis
Na een woord van welkom door
den Voorzitter, de EdelAchtb. Heer
van Gilse, nam de Z. E. Pater
Calbrecht het woord
«Verheugd ben ik, U hier in het
vrije Baerle Hertog te kunnen spre
ken vandaag over de Vlaamsche be
weging de Vlaamsche beweging die
thans groeiende gaat met den dag,
tot spijt van die het benijdt; Do
Vlaamsche beweging neen is geen
beweging van haat, maar een bewe
ging van liefdsdaarom laten we
rusten het bittere en het verbitte
rende; we zwijgen over eerloozo
"tegenkanting van hatelijke en met-
den-wind-meedraaiende kranten
over het laaghartig werpen nïet
modder van zekere z.g. patriotten
om wille van den smeer. We Spre
ken slechts over het lijden van ons
Volk.
Ons volk leed een wraakroepend
lijden in de fabrieken en werkhuizen,
op de velden en akkers van Vlaan
deren ons Vlaamsch volk werd
verdrukten uitgezogen; aan dit volk
werden slechts gegund kruimeltjes
brood en kruimeltjes recht; dat volk
had geen eigen school volgens eigen
~*rd en eigen taal; was zonder
getrokkenzij wil de plek zien, die
zoo beschuldigend in haren geest
speelt.
Gaat ge wat treeën, Berga heeft
eene buurvrouw goedhartig gezegd,
die, met haar kind op den arm, in
de opene deur staat en haar ziet
voorbijgaan. De zon is warm; de
frissche lucht zal u verkwikken.”
Berga heeft stil geglimlacht en ja
gefezsld.
De jonge moeder ziet de lijderes
achterna, schudt stil het hoofd en
zegt: Neen, ’t gaat niet goed met
Berga.
Voetje voor voetjegaat deze voort
en zij gevoelt dat alles om haar mur-
melt, fluistert en fezelt van levens-
lust; doch als zij aan het brugske i
komt, wordt haar oog beneveld; zij j
moet zich aan de leuning vasthou-
den en met de eene I
bedekkend, snikt zij andermaal:
0, dat rivierke, dat rivierke
Vroeger heeft zij nochtans dat
rivierke met voorliefde bezocht. Als
kind heeft ze immers op den begras-
den boord gespeeld en witte en blau
we bloemekensgeplukt, den onmerk-
baren rimpel van het water over ha
re bloote voeten laten spelen, zich
over de leuning van het brugske
gebogen, om beneden, als in eenen
spiegel, een tweede Berga te zien,
wier losse blonde haren als een stra
lenkransrondom het hoofdje hingen.
Als jong meisje heeft zij met hare
vriendinnen, Zondags na het Lof en
als de avondgloed het water kleurde
langs desmalle wegeltjes gewandeld,
vroolijk gegiecheld en gestoeid.
Toen scheen haar de groene vlak
te, waarin de glimmende koeien
baars vaders graasden; in welker en nu alles rustig is in 1..^
elzenloof hier en daar de wilde hop- Berga eens het vrije veld i
plant met gebekte blaeren en licht- 1
groene bellen, kronkelde; waar ’s
avonds, in het voorjaar, de nachts-
gaal en in den morgen de leeuwerik Dat weet het meisje" zelve" niét? Zü
800 helder zongentoen achten de 1-
1 11 ,l"1111 1
gaan voorleggen te Berlijn; knieval
heid voorden vijand, afsnmokend’
Vlaaimche voorrechten uit de han
den v:,n den overweldiger. Dit
verraad van eenigen werd misbruikt
om al de Vlamingen te bevlekken,
de anti-Vlaamsche pers jubelde, en
met haar vuilste venijn belaagde en
bemodderde zij de meest eerbied
waardige Vlaamsche strijders; met-'
een waren al de Vlamingen gebrand
merkt als werkende met en voor
den «Duitscb”. Frans van Cauwe-
laert, de groote leider begreep met
zijn zienersblik den toestand en
beheerschte hem! Hij vereenigde
rond zich de duizende Vlamingen in
Nederland vertoevende, en de Vlaam
sche gedachte trouw blijvend cn
dicht geschaard rond de driekleur
onzer heilige Belgische zaak, richt
te hij op. het Vlaamsch Bel
gisch Verbond.
Deze langdurige’ oorlog af ren
wereldommekeer teweeg biengen.
Gestreden wordt er voor do rechten
der kleine volkeren; en ’t gaat er
om of eens DuiUchland alle kleine
landen zal opslorpen, ofwel dat elk
land vrij op eigen krachten en met
eigen middelen zijn zelfstandigheid
zal opbouwenMen kan wel een
tijd lang zijn innigste gevoelens en
begeerten onderdrukken, maar zulks
jaren vragen te doen aan een herop-
willend volk, dat zijn beste bloed in
den strijd voor het Recht gaf, is het
onmogelijke vragen. Ons volk,
vechtende voor de vrijheid van zijn
land wil ook eens thuis zijn in dit
gras voortbrengen zal.
V ié staat ginder aan den vlonder?
zegt Helm, die geen acht geeft op
hetgeen vader zegt. Scherp ziet hij
in do verte en hervat: Is dat Berga
Wel, dat dunktmeook, antwoordt
de oude Daniels.
En zoo alleen...? laat er Helm mij
merend op volgen.
Zou die misschien naar den Hane
kam komen, Helm
Dat kan wel, vader, en hij gevoelt
dat dit denkbeeld hem ontroert. Ze
schijnt zich echter te bedenken:
want ze keert zich om.
Ja, ze gaat terug naar het dorp.
Verwonderlijk, mompelt Helm en
hij heeft g1 en lust me- r om over do
weiden en hi t zuur gras te spreken;
j"’«ovxxuu.- maar l ij unrl nog altijd in de verte,
hand de oogen j waar <1<’gestabn van het meisje meer
0 .,<1 u ithH-ij k wo-(,m cju_
deltjk tusschen het Izenh' ut te ver-
d wijnen.
Berga heeft g enen oogslag op
den Hanekam geworpen, t en zij
aan het brugske stond; maar p.lS
was het in haren geest opgekomeu
dat men. haar daar
vlakte haar een paradijs toe, en dit
zou zij nog voor Berga zijn, als zij
maar nooit aan den boozen winter
dacht
Dan ziet ze altijd, in hare verbeel
ding, de ijsvlakte; ze meent den fal
saris in den nevel door hout en riet
te zien sluipen, om door niemand
gezien te wordenze hoort hem het
ijs kappen; ze ziet Helm, ze hoort
hem gonzend over de vlakte snijden;
een bange kreet galmt in haar oor...
En tusschen al die visioenen en
geluiden rammelt het geld baars
vaders...
Maar neen, dat is leugen en be
drog
De lente heeft zich in al hare vol
heid uifgespreidde zon, de bloe
men, het loof en de vogels zijn terug
gekeerd zonder te zeggen van waar
zij gekomen zijn.
Op eenen Zondag, onder het Lof
in het dorp, wil
o.VOJ’J in; ze gaat
langs den binnenweg, die naar het
rivierke leidt.
Waarom juist langs dien kant?
- - j juist dat het «Gebroektë” ten gevol-
wordt bis t ware naar het bru ske. ge der o verst rooming 7
Va^u 1 tot 6 regels 60 cent, elke regel
Kleine advertentiën éénmaal 35 cent twee
maal 60 cent, voor elke plaatsing rm. er
25 cent.
1
BK1
M
BAARL'S
Jg. t
Prijs der Advertentiën
NIEUWS- E« ADVERTENTIES!